กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ
การเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก
หลายท่านอาจแย้งในใจว่าการเกิดมาเป็นคนไม่เห็นจะยากเย็นอะไร
พ่อแม่สมสู่กันตามธรรมชาติ บุตรธิดาก็มีโอกาสเกิดมา
พิจารณาในแง่ชีววิทยา เชื้อของบิดาจำนวนกว่า ๒๕๐ ล้านตัวแข่งขันกันแหวกว่ายเข้าสู่ช่องคลอดของมารดา
ฟันฝ่าอุปสรรค ล้มหายตายจากในระหว่างทางเหลือเพียงตัวเดียวที่รอดเข้าไปผสมในรังไข่ของมารดา
กว่าจะได้กำเนิดเกิดมาจึงมิใช่ง่ายคลอดออกมาแล้ว กว่าจะเจริญเติบโต รอดจากปากเหยี่ยวปากกาก็ยากเย็นแสนเข็ญ
แต่ถึงจะยากอย่างไร ในทางพระศาสนาท่านยังว่าไม่ยากเท่า "การเป็นคนในทางด้านจิตใจ"
๑. คนนรก
คือคนที่ร้อนรนด้วยความโลภ โกรธ หลง เกลือกกลั้วในการทำชั่วทุจริตเป็นอาจิณ
๒. คนเดียรฉาน หรือคนสัตว์
ทำอะไรก็เพื่อสนองสัญชาติญาณอย่างสัตว์เพียงอย่างเดียว อยากทำอะไรทำ
ไม่คำนึงถึงความถูกผิดพร้อมจะทำชั่วได้อย่างเปิดเผย และอย่างหน้าตาเฉย
๓. คนเปรต
คือคนที่หิวกระหายอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้จักอิ่มจักพอ เห็นแก่ตัวจัด มุ่งแต่กอบโกย ยังกับคิดจะอยู่ค้ำฟ้า
๔. คนมนุษย์
คือคนที่มีจิตใจสูง รู้อะไรควรไม่ควร รู้จักยับยั้งชั่งใจ ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม
๕. คนเทวดา
คือคนที่มีหิริโอตัปปะ (ละอายชั่วกลัวบาป) ไม่ทำชั่วทั้งที่ลับและที่แจ้ง มีชีวิตที่บริสุทธิ์สะอาด
เป็นคนเพียงแต่กายนั้นไม่ยาก เป็นคน "ทางจิตใจ" นั้นยากกว่า หากจิตใจอยู่ในอำนาจกิเลส ก็เป็นได้แค่ "คนเปรต"
"คนสัตว์" "คนนรก" ถ้ายกจิตใจให้สูงขึ้นก็เป็น "คนมนุษย์" หรือจะให้ดีทุ่ดก็เป็น "คนเทวดา"
(จากหนังสือ : สัมผัสพระพุทธเจ้าด้วยใจ อ.เสฐียรพงษ์ วรรณปก)
เท่าที่อ่านๆดู เพื่อนๆว่า ทักษิณกับลิ่วล้อในสภา
ส่วนใหญ่เป็นคนเช่นไร เชิญให้ คคห.และเหตุผลครับ...
สำหรับผมคิดว่า ไม่ใช่ข้อ ๔ และ ๕ แน่นอน...
