"คำขอร้องจากทหาร"
#1
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 10:08
by นที พรวัฒนา on Wednesday, 02 November 2011 at 22:59
เนื่องจากผมออกปฏิบัติภารกิจช่วยเหลือผู้ประสบภัยมาหลายที่และเจอปัญหาต่างๆมากมาย ซึ่งส่งผลให้การทำงานล่าช้า ผมจึงอยากขอความกรุณาจากพวกท่านดังนี้
1.หากเห็นรถทหาร กรุณาให้ทางก่อนเพราะบางครั้งต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วย หรือประชาชนเร่งด่วน
2.ทหารอยากช่วยประชาชนทุกคน แต่บางครั้งเรามีภารกิจด่วนกว่าที่จะต้องปฏิบัติ อาจจะไม่สามารถช่วยคุณได้ทันที กรุณาเห็นใจและอย่าด่าทอกันอีกเลย
3.บางครั้งรถของทางทหารอาจจะเข้าไม่ถึงทุกซอกซอยเนื่องจากซอยแคบ กรุณาออกมารอหน้าปากซอยนะครับ
4.หากน้ำขึ้นเกินระดับเอว (120ซ.ม.) และมีทีท่าจะสูงขึ้นเรื่อยๆ รีบอพยพเถอะครับ เพราะถ้าหากสูงถึง 180ซ.ม. รถทหารจะไม่สามารถเข้าได้ และจะเป็นอันตรายต่อตัวท่านเองนะครับ เนื่องจากหากท่านโดนตัดน้ำตัดไฟ ผมพูดได้เลยว่าบางพื้นที่เราอาจจะไม่สามารถเข้าไปดูแลท่านได้อย่างทั่วถึงได้อีกแล้ว
5.หากทหารบางนายมีคำพูดที่ไม่ถูกใจท่านหรือทำให้ท่านไม่พอใจ โปรดจงอภัยให้ด้วยนะครับ เนื่องจากทหารหลายท่านเป็นทหารที่อยู่แต่หน่วยรบ หน่วยสงคราม มีคำสั่งที่เด็ดขาด อาจจะมีคำพูดห้วนๆออกไปบ้างเนื่องจากไม่ค่อยได้ทำงานด้านมวลชนเท่าไหร่ พวกเค้าจึงไม่สามารถมีคำพูดที่สวยหรูที่จะพูดกล่อมท่านได้
6.การโดยสารรถทหารกรุณาเผื่อแผ่ผู้อื่นด้วย เช่น ผู้ชายควรลุกให้เด็ก สตรี คนชรา และผู้ป่วยนั่ง และสัมภาระไม่ควรเยอะหรือใหญ่เกินไป เช่นทีวี ตู้เย็น หรือมอเตอร์ไซค์ ซึ่งส่งผลให้ท่านอื่นไม่สามารถโดยสารไปด้วยได้ และบางครั้งอาจจะมีการจอดรอเพื่อรับผู้ป่วย คนชราเป็นเวลานาน กรุณาเข้าใจและอย่าเร่ง และควรปฏิบัติตามทหารที่ควบคุมรถแจ้ง เพื่อความปลอดภับของท่านเอง
7.อย่าหยิบฉวยสิ่งของๆทหารติดมือไป ทั้งเสื้อชูชีพ ไม้พาย ฯลฯ เพราะหากกลับมาที่หน่วยแล้วของที่นำไปกลับมาไม่ครบ พวกผมก็จะมีโทษ
8.ขอให้ทุกท่านโปรดอภัยหากรถทหารวิ่งผ่านแล้วเกิดคลื่นน้ำ ถูกบ้าน ยานพาหนะหรือสิ่งของต่างๆ ท่าน
9.พวกผมไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนในการช่วยเหลือท่านนอกจากคำว่า "ขอบใจ" และ "รอยยิ้ม"ครับ
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้ความร่วมมือมา ณ โอกาสนี้ครับ ขอให้ทุกท่านปลอดภัยและภัยร้ายนี้จบสิ้นไปได้ด้วยดีและรวดเร็วครับครับ
"คำขอร้องจากทหาร"
#2
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 10:20
#3
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 10:50
ผมว่าข้อนี้สำคัญสุดสำหรับผมนะครับ นอกจากเค้าจะต้องเหนื่อยยากช่วยพวกเราแล้ว ยังต้องรับโทษจากการที่มีคนไปหยิบฉวยอีก
เจอแบบนี้เหนื่อยทั้งกาย ทั้งใจ
#4
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 10:58
7.อย่าหยิบฉวยสิ่งของๆทหารติดมือไป ทั้งเสื้อชูชีพ ไม้พาย ฯลฯ เพราะหากกลับมาที่หน่วยแล้วของที่นำไปกลับมาไม่ครบ พวกผมก็จะมีโทษ
ผมว่าข้อนี้สำคัญสุดสำหรับผมนะครับ นอกจากเค้าจะต้องเหนื่อยยากช่วยพวกเราแล้ว ยังต้องรับโทษจากการที่มีคนไปหยิบฉวยอีก
เจอแบบนี้เหนื่อยทั้งกาย ทั้งใจ
อ่านจบ ผมก็กะจะเขียนแบบคุณ ความจริงทุกวัน เหมือนกัน
ผมว่าน่าจะมีอยู่นะเคสนี้
#5
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 12:03
คนเราคิดต่างได้ แต่อย่าคิดชั่ว
ไม่ว่าจะมุมนี้หรือมุมไหน ถ้ามันเป็นเรื่องงี่เง่าไม่ขอเสียเวลามองว่ะ
#6
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 12:09
ปล. วันก่อนซื้อเสบียงเข้าไปให้ญาติที่ติดอยู่ที่บ้านที่ปทุม ผมซื้อพิซซาเข้าไปด้วย และได้โดยสารรถทหารเข้า
พี่ทหารเอ่ยปากขอพิซซ่าผม (ด้วยถ้อยคำสุภาพและเป็นมิตรนะครับ ไม่ได้ขู่กรรณ์โชก) ผมอยากบอกว่าผมอยากให้พี่นะครับ
แต่ผมให้พี่ไม่ได้จริงๆ เพราะผมต้องเอาไปให้คนที่บ้านครับขอโทษพี่ทหารจริงๆ T_T
#7
ตอบ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 - 12:55