ในขณะที่ตั้งข้อสังเกตนั้น สื่อมวลชนได้รายงานข่าวความเคลื่อนไหวของฝ่ายค้านที่เตรียมการขอเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลในทันทีที่เปิดสมัยประชุม
มีการคุยโขมงโฉงเฉงว่า การอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจรัฐบาลครั้งนี้จะพุ่งเป้าไปที่นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี เพราะเมื่อมีการเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรีแล้ว นายกรัฐมนตรีก็จะหนีไม่เข้าประชุมสภาไม่ได้
ความเคลื่อนไหวดังกล่าวดูเหมือนว่า จะทำให้ฝ่ายรัฐบาลไม่ค่อยสบายใจเท่าใดนัก เพราะรู้ๆ กันอยู่ว่าคนที่พูดถนนคอนกรีตเป็นถนนคอ-นก-รีต นั้น จะสันทัดจัดจ้านในการตอบโต้กับฝ่ายค้านได้มากน้อยเพียงใด
ปรากฏว่าในช่วงหลังจากนั้นก็มีการขับเคลื่อนทางการเมืองสองเรื่องเล็กๆ คือ เรื่องกล่าวหานายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หนีทหาร และเรื่องนายสุเทพ เทือกสุบรรณ เมื่อครั้งเป็นรองนายกรัฐมนตรีเตรียมส่ง สส. จะไปช่วยราชการบางกระทรวง และมีการขอถอดถอนนายสุเทพ เทือกสุบรรณ ด้วย
ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่งกันอยู่พักหนึ่ง ข่าวคราวดังกล่าวก็เงียบหายไป คงเหลือแต่เรื่องการถอดถอนนายสุเทพ
เทือกสุบรรณ ที่กำลังอยู่ระหว่างการพิจารณาของวุฒิสภา และจนกระทั่งบัดนี้ก็ไม่มีวี่แววว่า ฝ่ายค้านจะขอเปิดอภิปรายทั่วไปไม่ไว้วางใจรัฐบาลอีกเลย
ท่าทีของนักการเมืองฝ่ายค้านในช่วงดังกล่าวก็กลายเป็นท่วงทำนองของไก่ตัวเมียชัดเจนยิ่งขึ้น ไม่มีลำหักลำโค่นที่จะกำกับควบคุมตรวจสอบการทำงานของฝ่ายบริหารให้ประชาชนได้ชื่นตาชื่นใจเลย
ชายแดนภาคใต้ลุกเป็นไฟ และรุนแรงยิ่งขึ้น นักการเมือง ฝ่ายค้านก็แสดงท่าทีแต่เพียงว่า “เป็นห่วง” และเรียกร้องให้รัฐบาลให้ความสนใจ
สื่อมวลชนขุดเรื่องการโกงบ้านกินเมืองมาประจานกันทุกวี่ทุกวัน นักการเมืองฝ่ายค้านก็เพิกเฉยไม่ทำอะไร
น้ำกำลังท่วมบ่ามาจากเหนือและอีสาน ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวและกระบวนการโกงมหาโกงในการบริหารจัดการงบแก้ไขปัญหาน้ำท่วม นักการเมืองฝ่ายค้านก็แสดงท่าทีแต่เพียงว่า “เป็นห่วง”
ก็ไก่ตัวเมียนั้นขันไม่ได้ ตีก็ไม่ได้ จึงได้แต่พูด พูด และที่พูดนั้นก็ไม่ได้มีน้ำหยูกน้ำยาอะไร ลีลาการพูดขณะนี้เหลืออยู่เพียงสามกระบวนท่าเท่านั้น คือ“ให้รัฐบาลแสดงจุดยืน...” หรือไม่ก็ “เรียกร้องให้รัฐบาลให้ความสนใจ...” หรือไม่ก็ “รู้สึกเป็นห่วง...”
การกระทำเช่นนั้นไม่ต้องเป็นนักการเมืองให้เปลืองเงินเดือนจากภาษีของประชาชนดอก เพราะเด็กขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างข้างถนน หรือแม่ค้าขายข้าวแกงก็สามารถทำได้เหมือนกัน
ในวันนี้จึงมีความชัดเจนแก่สายตาประชาชนแล้วว่า นอกจากเราจะมีนักการเมืองที่ทำหน้าที่บริหารและใช้การอันใดไม่ได้ นอกจากกู้โกงและโคตรโกงแล้ว เราก็มีนักการเมืองฝ่ายค้านที่ใช้การอันใดไม่ค่อยได้ด้วย
รวมความก็คือ นักการเมืองไทยในวันนี้ ล้วนไม่ทำหน้าที่ที่ต้องทำ คือ
นักการเมืองฝ่ายรัฐบาล มีหน้าที่ต้องบริหารจัดการบ้านเมืองด้วยความซื่อสัตย์สุจริต จัดการบ้านเมืองให้อาณาประชาราษฎร์ร่มเย็นเป็นสุข ทำให้ประเทศชาติมีความเจริญรุ่งเรืองและพิทักษ์รักษาเอกราชอธิปไตย ตลอดจนผลประโยชน์แห่งชาติให้สมบูรณ์
นักการเมืองฝ่ายค้าน ก็มีหน้าที่ต้องกำกับ ควบคุม ตรวจสอบ ให้นักการเมืองฝ่ายรัฐบาลไม่ฉ้อฉลปล้นชาติปล้นแผ่นดิน ไม่คด ไม่โกง ไม่ข่มเหงรังแกข้าราชการ ไม่เบียดเบียนอาณาประชาราษฎร์ ไม่ทำลายขื่อแปบ้านเมือง
นักการเมืองแต่ละฝ่ายต่างมีหน้าที่ดังกล่าว แต่ปรากฏว่าไม่มีฝ่ายไหนทำหน้าที่ของตน กลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามทั้งสิ้น
นักการเมืองฝ่ายรัฐบาลทำการข่มเหงยำเยงข้าราชการ เล่นพรรคเล่นพวก รังแกอาณาประชาราษฎร์ จนเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า ฉ้อฉลปล้นชาติปล้นแผ่นดินจนสิ้นเนื้อประดาตัวแล้วยังไม่หนำใจ ตั้งโครงการกู้มาโกง เพื่อจะได้โกงทั้งโคตรและโคตรมหาโกงจนกว่าจะสิ้นชาติสิ้นแผ่นดิน โดยไม่สนใจไยดีความรู้สึกนึกคิดของประชาชน และไม่ฟังเสียงประชาชนที่ก่นด่าทั่วสารทิศ
นักการเมืองฝ่ายค้านก็ได้แต่เล่นลิเก เล่นละคร โต้วาทีตีฝีปาก โดยหาสาระแก่นสารใดๆ ไม่ได้ ญัตติเรื่องสำคัญๆที่เป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติและราษฎรแทบไม่เคยปรากฏ มีแต่เรื่องกระจอกงอกง่อยอันหาสาระแก่นสารมิได้
การกำกับตรวจสอบควบคุมรัฐบาล นอกจากไม่ได้ทำกันเลยแล้ว ยังถูกไล่กระทืบ ไล่บี้ ไล่เช็คบิล จนกลายเป็นผู้ต้องหาและจำเลยที่เตรียมเดินทางเข้าคุกเข้าตะราง ฐานมีอำนาจแล้วไม่ทำหน้าที่ พอมาถึงวันนี้จะคร่ำครวญเอากับใคร?
บัดนี้สภาเปิดประชุมสมัยสามัญทั่วไปจะครึ่งสมัยแล้ว ฝ่ายค้านก็ไม่ทำหน้าที่ เปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจ จะหมายความว่าฝ่ายค้านพึงพอใจการทำงานของรัฐบาลเหมือนกับโพลล์***บางสำนักที่แหกตาอาณาประชาราษฎร์ว่าคนไทยยอมให้รัฐบาลโกงได้อย่างนั้นหรือ?
http://www.naewna.co.../columnist/3199
น่าคิดเหมือนกันนะ
