ตามความเห็นของลูกชาวนาขนานแท้และดั้งเดิมอย่างผม ผมว่าโครงการรับจำนำข้าวทุกเม็ดรัฐต้องเตรียมการอย่างน้อยสามปี
แต่ก็ไม่เป็นไร ความต่อเนื่องของแต่ละรัฐบาลอาจทำให้รัฐบาลชุดนี้ทำอะไรไม่ได้มากนัก เมื่อกำหนดนโยบายออกมาก็อาศัยแก้ปัญหาไปตามสภาพการณ์ เช่นวิ่งวุ่นหาสถานที่เก็บข้าวรับจำนำ ไม่ว่าจะเป็นสนามบินดอนเมือง หรือพื้นที่ของกองทัพบก
แนวคิดรับจำนำข้าวแล้วฝากให้เกษตรกรดูแลเชิงจัดจ้าง ทำได้ครับ หากชุมชนชาวนามีเจ้าของที่แท้จริงเป็นนายทุน หรืออยู่ในระบบวิสาหกิจชุมชน อย่างรัฐบาลสมัยนายอภิสิทธิ์ทำโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งโรงรมยางพารา
แต่ถ้าจะให้เกษตรกรรายย่อย จัดเก็บดูแลอยู่ที่บ้าน หรือเป็นกลุ่มย่อยลำลอง คงลำบาก
ถึงจะให้ตังค์เขาก็เถอะ ชาวนารายย่อยยังปลูกข้าวดูแลรักษาด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น หลังเกี่ยวข้าว เขาจะไม่สนใจคุณภาพข้าวประเภทความชื้นอะไรนั่นหรอก การดูแลรักษาคุณภาพข้าวเป็นเรื่องของโรงสี ชาวนาขายข้าวหักความชื้นกันหน้าโรงสี หากจ้างให้พวกเขาดูแลรักษาข้าวของรัฐ จ้างเท่าไหร่ เขาหรือรัฐจะคุ้มมั้ย เขาได้ตังค์มาแล้วทั้งค่าจำนำค่าดูแล หากเขาไม่มีจิตสาธารณะ ไม่ตั้งใจดูแลรักษาข้าวให้ประเทศ เจ้าหน้าที่คงต้องได้ทะเลาะกับชาวนา หรือไม่ก็ได้รวมหัวกันทุจริตได้อีกช่องทางหนึ่ง
ชาวนาโดยทั่วไปปลูกข้าวเพื่อขาย จะให้เขาเก็บรักษาให้ดูจะลำบาก สังเกตข้าวของยายที่เก็บไว้กินเอง 2-3 เดือนก็กลายเป็นข่าวเก่า ข้าวแดง คุณภาพสีต่ำ เอาลงแช่น้ำเมล็ดลอยฟ่อง
ถ้าคุณไม่มารับข้าวออกไปในระยะ 2-3 เดือน ชาวนาต้องมีความรู้ ความพร้อมที่จะรักษาความชื้นข้าวให้ได้ 14% 3 เดือนแล้วช้าวล้นประเทศคุณยังไม่มารับ ชาวนาก็ต้องลดความชื้นข้าวให้เหลือต่ำกว่า 12 %
จากสายเลิอดชาวนา ผมการันตีได้เลยว่า ชาวนาส่วนใหญ่ ยังไม่พร้อมในการดูแลรักษาคุณภาพข้าว เขาปลูกข้าวให้คุณภาพดีที่สุดเพื่อขายทันที ไม่ได้สนใจการหายใจของเมล็ดข้าว ความชื้นสัมพัทธ์ อุณภูมิในยุ้งฉาง การฝากข้าวของรัฐไว้ให้เกษตรกรดูแล ที่สามารถทำได้จึงน่าจะอยู่ในรูปสหกรณ์ หนทางที่จะควบคุมคุณภาพข้าวยังพอมี แต่ต้องทุ่มทุนมหาศาลไม่แพ้ทุนรับจำนำข้าว
กลางสถานการณ์ข้าวกำลังล้นประเทศในขณะนี้ แม้จะไม่ชอบคำว่า "ภาคส่วน" และ "บูรณาการ" แต่ก็จะบอกว่าทุกภาคส่วนจำเป็นต้องร่วมมือกัน เจียดพื้นที่ให้เป็นที่เก็บข้าวรับจำนำ ทั้งในรูปของการใช้ฟรีและอุดหนุนงบประมาณ
ประเดิมเริ่มแรกไปแล้วในขณะนี้คือพื้นที่ของกองทัพ แต่จะให้กองทัพรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียวก็กระไรอยู่ ทุกองค์กรต้องร่วมแก้ปัญหาสำคัญของประเทศ ไม่เว้นแม้แต่องค์กรศาสนา
มีสถานที่หนึ่งที่เหมาะสมกับการเก็บข้าวรับจำนำเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะใช้เป็นลานตากข้าวลดความชื้น สถานที่นั่นคือ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี
วัดธรรมกายเคยทันกระแสมาแล้วทุกปัญหา ไม่ว่าสึนามิ ปัญหาชายแดนใต้ สตีฟ จอบส์
มาถึงปัญหาสำคัญของประเทศระดับนี้ วัดพระธรรมกายจะละเลยไปได้อย่างไร.
Edited by Cemeterys, 12 ตุลาคม พ.ศ. 2555 - 11:56.
