การกลายเป็นแดง
ผมไม่แน่ใจว่าเจ๊คนนี้เป็นแดงตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่จริงดูบุคคลิกละก้อ...ใช่เลย
ตาขวาง พูดจาทางเดียว คือทางที่ตัวเองสนใจ และมีความ"หิวผลประโยชน์" ที่เกินปกติ
เช่น เคยคุยกันว่าลูกสาวแกทำงานทีวี (แต่เป็นพวกบัญชีนะ) พอเราบอกว่าอ๋อ ช่องนี้ มีเพื่อนที่สนิทด้ว แกก็เกี่ยวเลย ช่วยดูลู่ทางให้หน่อยสิว่าจะรุ่งหรือเปล่า....ทั้งๆ ที่เราเป็นลูกค้านานๆ แวะมากินที..เรียกว่าเอ่ยปากเรียกร้องได้สะดวกใจ ไม่คิดว่ามันจะเหมาะหรือเปล่า
ตอนน้ำท่วม แม่คนนี้จ๋อย ไม่บ่นว่านังปูเลย ตอนนั้นก็สงสัยอยู่ แต่ไม่ได้เจอกันบ่อยก็เลยไม่ได้สนใจ
ดูจากสิ่งแวดล้อม แม่ค้าคนนี้ต้องถูกล้างสมองด้วยทีวี
แต่ก็ยังสงสัยเพราะที่ร้านของแก ไม่มีทีวีติดตั้งไว้ ดังนั้น คงจะดูตอนปิดร้าน
นอกจากนั้น ในร้านก็ไม่มีเครื่องหมายเสื้อแดงเลย (ถ้ามีผมก็คงไม่เหยียบอยู่แล้ว)
จัดว่าเป็นแดงอีแอบ แต่มีความลุ่มหลงทักษิณฝังลึก
ที่ร้านแกมี นสพ ข่่าวสด หรือ มติชน หรือป่าวครับ
เท่าที่สังเกต ร้านค้าขายพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่เปิดทีวีช่องแดงครับ (อาจด้วยเปลืองไฟ แต่น่าจะเป็นเหตผลว่าลูกค้าไม่เข้ามากกว่า)
เพราะเจอกับตัวครับ อย่างเรื่องทีวีเนี้ย แต่ก่อนมีร้านข้าวขาหมูแถวบ้านเจ้าประจำอยู่เจ้านึง อร่อยพอใช้ได้ ข้างๆกันเป็นร้านเย็นตาโฟ ตอนแรกลูกค้าก็เยอะพอๆกัน แต่ช่วงแดงป่วนเมือง แกเปิดช่องแดงทั้งวัน ปรากฏว่าร้านเย็นตาโฟคนยังเยอะอยู่เหมือนเดิม แต่ร้านแกคนจะเริ่มบางลง สุดท้ายคงสมใจแก มีเวลาให้แกได้ดูทีวีทั้งวัน เพราะลูกค้าไม่เข้า (ผมคนนึงล่ะ) สุดท้ายแกเปลี่ยนจากเปิดทีวี(ช่องแดง) เป็นมาอ่าน นสพ ข่าวสดแทนครับ ลูกค้าเริ่มหนาตาขึ้นมาอีกครั้ง (แต่ผมยังไม่เข้าร้านแกเหมือนเดิม) ฮ่าๆ
มี แต่แกไม่อ่านดอก ขายของทั้งวัน
อ้อ นึกออกมีทีวี เห็นเปิดดูแต่ละครครับ
