'amplepoor', on 31 Oct 2012 - 18:14, said:
'whiskypeak', on 31 Oct 2012 - 18:08, said:
'amplepoor', on 31 Oct 2012 - 08:17, said:
การกลายเป็นแดง
ผมไม่แน่ใจว่าเจ๊คนนี้เป็นแดงตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่จริงดูบุคคลิกละก้อ...ใช่เลย
ตาขวาง พูดจาทางเดียว คือทางที่ตัวเองสนใจ และมีความ"หิวผลประโยชน์" ที่เกินปกติ
เช่น เคยคุยกันว่าลูกสาวแกทำงานทีวี (แต่เป็นพวกบัญชีนะ) พอเราบอกว่าอ๋อ ช่องนี้ มีเพื่อนที่สนิทด้ว แกก็เกี่ยวเลย ช่วยดูลู่ทางให้หน่อยสิว่าจะรุ่งหรือเปล่า....ทั้งๆ ที่เราเป็นลูกค้านานๆ แวะมากินที..เรียกว่าเอ่ยปากเรียกร้องได้สะดวกใจ ไม่คิดว่ามันจะเหมาะหรือเปล่า
ตอนน้ำท่วม แม่คนนี้จ๋อย ไม่บ่นว่านังปูเลย ตอนนั้นก็สงสัยอยู่ แต่ไม่ได้เจอกันบ่อยก็เลยไม่ได้สนใจ
ดูจากสิ่งแวดล้อม แม่ค้าคนนี้ต้องถูกล้างสมองด้วยทีวี
แต่ก็ยังสงสัยเพราะที่ร้านของแก ไม่มีทีวีติดตั้งไว้ ดังนั้น คงจะดูตอนปิดร้าน
นอกจากนั้น ในร้านก็ไม่มีเครื่องหมายเสื้อแดงเลย (ถ้ามีผมก็คงไม่เหยียบอยู่แล้ว)
จัดว่าเป็นแดงอีแอบ แต่มีความลุ่มหลงทักษิณฝังลึก
ที่ร้านแกมี นสพ ข่่าวสด หรือ มติชน หรือป่าวครับ
เท่าที่สังเกต ร้านค้าขายพวกนี้ส่วนใหญ่ไม่เปิดทีวีช่องแดงครับ (อาจด้วยเปลืองไฟ แต่น่าจะเป็นเหตผลว่าลูกค้าไม่เข้ามากกว่า)
เพราะเจอกับตัวครับ อย่างเรื่องทีวีเนี้ย แต่ก่อนมีร้านข้าวขาหมูแถวบ้านเจ้าประจำอยู่เจ้านึง อร่อยพอใช้ได้ ข้างๆกันเป็นร้านเย็นตาโฟ ตอนแรกลูกค้าก็เยอะพอๆกัน แต่ช่วงแดงป่วนเมือง แกเปิดช่องแดงทั้งวัน ปรากฏว่าร้านเย็นตาโฟคนยังเยอะอยู่เหมือนเดิม แต่ร้านแกคนจะเริ่มบางลง สุดท้ายคงสมใจแก มีเวลาให้แกได้ดูทีวีทั้งวัน เพราะลูกค้าไม่เข้า (ผมคนนึงล่ะ) สุดท้ายแกเปลี่ยนจากเปิดทีวี(ช่องแดง) เป็นมาอ่าน นสพ ข่าวสดแทนครับ ลูกค้าเริ่มหนาตาขึ้นมาอีกครั้ง (แต่ผมยังไม่เข้าร้านแกเหมือนเดิม) ฮ่าๆ
มี แต่แกไม่อ่านดอก ขายของทั้งวัน
อ้อ นึกออกมีทีวี เห็นเปิดดูแต่ละครครับ
ปะล่ะ เป่ะ!! ว่าแล้ว..ว่าต้องมีหนังสือพิมพ์พวกนี้
อย่างนึงครับ ข้อดีของหนังสือพิมพ์ คือไม่ต้องนั่งเฝ้าตลอดเหมือนดูทีวีครับ ว่างก็ค่อยอ่าน
ยกตัวอย่างให้ที่เจอกับตัวอีกอย่างคือ เสื้อแดง(เป็นลุงข้างบ้าน บ้านแกขายของชำ) ไม่อ่าน นสพ ฉบับอื่นครับ อ่านแต่ข่าวสด มติชน (พวกอวยเผาไทยสุดลิ่ม)แต่ส่วนใหญ่ที่เจอจะเป็นข่าวสดครับ(ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน)
ขนาดไทยรัฐ(นสพ รากหญ้า ขายดีที่สุด) ยังไม่อ่านเลยครับ เคยมีบ่นให้ผมฟัง ไทยรัฐอ่ะห่วย เขียนข่าว เขียนคอลัมน์อะไม่รู้กลับไปกลับมา(แบบอยู่ข้างนู้นที ข้างนี้ที) แกไม่อ่านหรอก
ผมก็ขี้เกียจคุยกะแกพวกเรื่องการเมือง(เพราะสุดโต่งไปแล้ว) อยากอธิบายให้แกฟังเหมือนกันว่าไม่ใช่เฉพาะไทยรัฐหรอก การเป็นสื่อ มันก็ต้องมีด่าทุกรัฐบาลนะล่ะ ข่าว..เค้ามีไว้นำเสนอข้อเท็จจริง ไม่ใช่อวย
แต่ถ้าให้พูดถึงไทยรัฐก็ต้องยกเว้นไว้บางคอลัมน์ นะครับ อวยเหลือเกิน ซึ่งจริงๆมันก็มีกันทุกฉบับล่ะนะ ฮ่าๆ
พวกคอลัมน์พวกนี้ทำตัวเป็นสื่อแอ๊บครับ อาศัยป้อนความคิดอย่างเนียนๆ อย่างพวกที่เหมือนจะด่า แต่ตอนหลังบอก อ้อ จริงๆแล้วรัฐบาลทำอย่างนี้ก็ไม่ดี แต่มีคนที่ไม่ดีกว่านะ ยกตัวอย่าง อย่างแม่ลูกจันทร์ในไทยรัฐครับ
ถ้าสังเกตดู แกจะเริ่ม บริบท สรุป จะเป็นแนวนี้ตลอด..ด่าก่อน แต่ก็ยังดีกว่า จุด จุด จุด นะ..มันเสริมแนวคิดที่ฝังหัวเสื้อแดงที่ว่า "นักการเมืองแม่มก็เลวเหมือนกันหมด" ได้อย่างดีเลยครับ)
ที่ควรจะเป็นมันน่าจะเป็นว่า..ดีก็ต้องชม ไม่ดีก็ต้องด่า แต่เดี๋ยวนี้จริยธรรมสื่อรู้สึกว่ามันจะเพี้ยนไปหมดแล้ว
และอย่างที่คุณแอมบอก ว่าเราจะเปลี่ยนใจพวกนี้ได้อย่างไร ผมว่าเราเริ่มดูว่าคนพวกนี้ว่ารับข้อมูลจากไหน หลักๆก็น่าจะเป็นจากสื่อที่มีอยู่ทั่วไปนี้ล่ะครับ (จะให้ไปเริ่มที่การศึกษามันช้าและใช้ได้กับแค่คนที่ใฝ่ศึกษาครับ แต่ก็ต้องทำนะ..)
แต่พวกสื่อนี่ มันเจอกันทั้งวัน ว่างก็ดู ว่างก็อ่าน ไม่ว่าจะรายการข่าวหรือบันเทิง ไม่ว่าทีวี หรือหนังสือพิมพ์ นิตยสาร
ผมจำได้ ผมยังชอบเลย อย่างละครเรื่องนึง ที่ซอดแทรกบทละครที่ชี้ให้เห็นความง่าวของตัวนายกยิ่งลักษณ์ เรื่องหญ้าแพรก(คงเคยผ่านตานะครับ จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร)
ท่านแอมก็บอกอยู่ว่าแม่ค้าท่านนั้นแกดูละคร ถ้ามีสักคน หรือหลายๆคน ลองนำเสนอละครแนวที่พวกเค้าชอบ แต่ซอดแทรกพวกนี้เข้าไปเรื่อยๆ น่าจะซึมซับได้ดีกว่านะ
อีกอย่างที่เห็นว่าเราๆท่านๆพอจะทำได้ คือสื่อที่ดี ที่นำเสนอข่าวอย่างเป็นธรรม ก็ต้องสนับสนุน ส่วนพวกสื่อที่อยู่ใต้อำนาจเงิน มุ่งแต่ยอดโฆษณา พวกนี้เราก็ต้องเหยียบให้จมครับ อย่าง สรย้วย เป็นต้น
