ตามมาด้วยความเสียหายและข้อสงสัยมากมายจากการบริหารงาน
ที่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นกรณี "อมของบริจาค อมส้วม" หรือ
แนวคิดเรื่องการเตรียมจะเสนอร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรมจะที่ "เอาหมากลับบ้าน"
ถึงวันนี้ดูเหมือนการที่อ้างว่า น้ำท่วมครั้งนี้เป็น ภัยธรรมชาติ ที่เหนือการควบคุม
นั้นจะฟังไม่ขึ้น เท่ากับน้ำท่วมครั้งนี้เป็นการบริหารจัดการปัญหาที่ อ่อนด้อยและ
มีส่วน ’ซ้ำเติม" ให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปกว่าเดิมเสียมากกว่า ถึงตอนนี้ดูซิว่า
รัฐบาล 300 เสียงของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี หลังจากถูกยื่นญัตติ
อภิปรายไม่ไว้วางใจจากฝ่ายค้านแล้ว ยังจะใช้วิธีคิดแบบ "พวกมากลากไป" เพื่อ
หน้าด้านบริหารประเทศโดยไม่สนใจเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของประชาชนแม้นแต่น้อย
ดูซิว่ารัฐบาลยังจะใช้วิธีคิดแบบโจรเพื่ออุ้ม พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก รมว.ยุติธรรม
รอดพ้นญัตติอภิปรายไม่ไว้วางใจของพรรคประชาธิปัตย์ไปอย่างสบายได้อย่างไร??
เพราะ "เสียงสนับสนุน" นั้นไม่มีความหมายเท่ากับการชี้แจงข้อสงสัยต่าง ๆ ที่สังคม
ได้ตั้งคำถามและรัฐบาลจะชี้แจงให้เกิดความชัดเจนได้มากน้อยขนาดไหนเท่านั้นเอง.


