สมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนรัชต์ เด็กเป็นหิด เป็นเหา เกือบทั้งประเทศ ไม่เว้นแม้แต่เด็กในเมือง จอมพลสฤษดิ์ ฉายา วีรบุรุษมัฆวาน เจ้าของวาทะ "ข้าพเจ้ารับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว"และ "พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ"จึงออกคำขวัญเพื่อรับผิดชอบหิดเหาในเด็กด้วยคำขวัญวันเด็ก ปี ๒๕๐๔ ว่า "เด็กในสมัยปฏิวัติของข้าพเจ้าจงรักษาความสะอาด"
คำขวัญวันเด็กของอดีตนายกรัฐมนตรีท่านนี้ทุกปี สั้น ห้วน กระชับ ประเด็นเดียว มีจุดหมายที่สามารถบอกนโยบายของรัฐที่มีต่อเด็ก
กึ่งศตวรรษแล้วที่จอมพลสฤษดิ์ประกาศคำขวัญนี้ออกมา ปัญหาหิดในเด็กพอไปได้ แต่ไม่น่าเชื่อว่า ปัญหาเหาไม่มีทีท่าว่าจะเจือจาง
บทสนทนาระหว่างผมกับพี่กันย์เจ้าหน้าที่กองการสาธารณสุขเทศบาลนคร ซึ่งไม่สมควรจะถูกแบน
"ไปไหนมาพี่"
"ไปตรวจเหาเด็ก"
"โหว...เด็กทุกวันนี้ยังเป็นเหาอยู่เหรอ"
"วุ้ย...ไปอยู่ที่ไหนมาเหรอ เด็กเป็นเหากันทั้งบ้านทั้งเมือง"
"ท.ไหนเป็นเหา"
"ท.๓ เป็นทั้งโรงทุก ท.เป็นเพียบ ท.๑ น้อยหน่อย"
"นี่มันยุคแท็บเลตแล้วนะ”
"แท็ตเล็ตแล้วจะทำไม มือหนึ่งจิ้มแท็บ มือหนึ่งเกาเหา”
เห็นทีคำขวัญวันเด็ก ต้องเปลี่ยนจากคำสวยโรมานท์ "กว้างอย่างเพ้อเจ้อ" มาเป็นคำขู่เด็กแบบ "ตรงเป้า" อย่างอย่างของจอมพลสฤษดิ์ซะแล้วสิเนอะ
Edited by Cemeterys, 9 มกราคม พ.ศ. 2556 - 14:16.