...๑... กายก่อ อกุศล............นิรพ้น พิบากกรรม
......มืดมัว มโนธรรม...........นรกันตร์ นิรันดร
...๒...โลภลา-ภะราคร้าย...........หิตหมาย สโมสร
......ยากยัง จะสังวรณ์..............มรณัม ปิกรรมา
...๓...สรรสัค-คะสุดสรร-............พะสวรรค์ ฤ หรรษา
......กองกรรม กิเลสพา............ทุรภพ พิพากษ์ทัณฑ์
...๔...เสริมศรี ฤดีดับ.....................ฤจะลับ ละโมหันต์
......ปวงปราชญ์ ประโยชน์ปัน.........ปริจาค ประจำใจ
...๕...ปางปัญ-จขันธ์เปล่า..............นฤเศร้า สว่างใส
......ดับเหตุ กิเลสไกล....................กลเกิด กุศลกรรม.....
">>> อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑// ๒๒/๑/๕๖ <<<
++++====================================
............คนที่ไปแล้ว.คนที่กำลังจะไป.คนที่ยังไม่ไป.
( อนิจจัง.ทุกขัง.อนัตตา) ไม่มีอะไรแน่นอน เกิดมา
แล้วชาติหนึ่ง พึงสังวรณ์ ตนจะลาลับโลกนี้ไป.....
ยามใด. ไม่อาจจะรู้ได้...โลภ.โกรธ.หลง. ที่ทำกันอยู่
ทุกวันนี้ ( ขอให้ดู ผู้ที่ไปแล้ว เป็น อนุสสติ .เตือนใจ
ว่า เขาเอาอะไรไปได้บ้าง.? เหรียญใส่ปาก ก็ยังกลืน
เอาไปไม่ได้. น้ำรดใส่มือ..ก็ไหลลงสู่ดิน..............
..........นี่คือ..อนิจจัง.พระตถาคต ท่านสอนไว้แล้ว จง
มองเห็นเป็นตัวอย่าง. ร้องถามเขาซิ ( ต้องการอะไร?)
เงินทองมากมาย. เอาไหม ? เขาจะนิ่ง ไม่ต้องการ
ใด ๆ ทั้งสิ้น. ถ้าดวงวิญญาณเขารับรู้ เขาคงบอกทุก-
คนว่า ( ปวงปราชญ์ ประโยชน์ปัน....ปริจาค ประจำใจ )
.......... สำหรับผู้ที่ละโลกไปแล้ว. และยังอยู่ในห้วงแห่ง
มิจฉาทิฐิ......มีโลภ..เป็นเจ้าเรือน...พึงพิจารณา..เทอญ
=====================================