วันนี้มีโอกาสได้สัมผัสกับลุงคนหนึ่ง แกมีวิธีคิดในงานที่แกทำอย่างดีมาก
แต่ครอบครัวของแกมีอุดมคติทางการเมืองที่ไม่นิยมพรรค ปชป.
แกไม่ได้เสดงออกว่าเป็นเสื้อแดง และไม่นิยมความรุนแรงแบบที่เสื้อแดงทำ
แกจบ ป.4 แต่ประสบการณ์วิชาชีพสูงมาก มองสถานการณ์ของปัญหาและคาดเดาทางแก้ได้แม่นยำ
เรียกว่า ในงานที่แกทำนั้น ฝีมือขั้นเทพเลยทีเดียว
แต่แกไม่ค่อยชอบ ปชป. ด้วยความที่แกคิดว่า ตัวเองเป็นคนมีการศึกษาน้อย หาเช้ากินค่ำ
พรรค ปชป. เป็นสัญลักณ์ของชนชั้นกลาง ชนชั้นมีการศึกษา ซึ่งชอบแบ่งแยกคนหาเช้ากินค่ำออกจากพวกตน
เวลาจะใช้ให้ทำงานก็มองเหมือนคนละชนชาติ (ตามความน้อยเนื้อต่ำใจสูงกว่าระดับมาตรฐาน)
ผมได้ฟังก็พยายามทำความเข้าใจในมุมมองของแก และคิดเลยเถิดไปว่า
เพราะเหตุนี้กระมัง คนแดนไกลเลยเอามาเป็นจุดขายของพรรคไทยรักไทย
คนเหล่านี้ ไม่ได้สนใจใยดีว่าเบื้องหลังจะมีการโกงอย่างแนบเนียนแค่ไหนอย่างไร
แต่เบื้องหน้าเขาได้รับสิ่งที่เขาต้องการ จากคนแดนไกล
เขาไม่ได้รู้หรอกว่า ความยั่งยืนของชาติในอุดมคติของ ปชป. คืออะไร
แต่สิ่งที่เขาได้จากทักษิณคือ ความยอมรับในศักดิ์ศรีความเป็นคน
ที่เขาไม่ได้รับจาก ปชป. เพราะถูกคั่นขวางจากชนชั้นกลาง
พวกเขาเหมือนน้องเล็ก ที่ถูกพี่ใหญ่ (คนชั้นกลาง) เขี่ยให้พ้นสายตาของผู้ปกครอง (ปชป.)
เพื่อคนชั้นกลางจะได้ผูกขาดความรักจากผู้ปกครองเสียเอง
อยากเสนอให้ ปชป. เอาบทเรียนเหล่านี้ ที่ท่านเองก็น่าจะทราบดีไปหาทางแก้ไขซะ
เพราะพวกเขาไม่ใช่พวก ฮาร์ดคอร์ เป็นคนอย่างเราๆ และก็ไม่อยากให้ชนชั้นกลางเรียกเขาว่า "ควายแดง"
จนกว่าจะได้ลองสัมผัสชีวิตของพวกเขาให้ละเอียด
ค่อยๆ ทำความเข้าใจนะครับ
ปัญหานี้ทำให้ผมคิดไปไกลกว่านั้นคือ มันคงคล้ายๆ กับความรู้สึกใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
หรือพูดง่ายๆ ว่า มุมมองที่พี่น้องที่ไม่เลือก ปชป. ก็ละม้ายคล้ายคลึงกันกับ
มุมมองที่พี่น้องบางส่วนในภาคใต้ มีต่อประเทศไทยอันเป็นที่่รักของเราทุกคน
เขาไม่ได้ไม่เกลียด ปชป. ถึงกับขนาดต้องฆ่าฟัน แต่มีคนอื่นที่เลือกแล้วจะไม่ทำให้เขาอยู่เหมือนลูกกำพร้า เขาก็เลือก
ปล.
ใครมีลูกสองคน จะมองปัญหาอันละเอียดอ่อนอันนี้ได้ดีครับ
