7224 ความเห็นในกระทู้นี้

[chackrapbong]

ง่วงนอนเหรอ เพราะพรุ่งนี้วันจันทร์ทำงาน

 

นอนทั้งวัน ยังไม่ง่วงครับ

ขอแบบคึกคักหน่อยดีกว่า

 

[lazylemon]

อยากจะบอกเป็นนัยๆอะดิ ว่าเหมือนในที่เขาบรรยายเปี๊ยบเลย 

โดยเฉพาะใบหน้าอ่อนเยาว์ มีเสน่ห์ดึงดูดทุกเพศอย่างมาก   

ดื้อรั้นเหรอ แน่นอน พฤษภ ซะอย่าง แล้วพฤษภ นี่ มันพฤษภา หรือ ฉลู พี่งงอ้ะ

 

[chackrapbong]

อยากจะบอกเป็นนัยๆอะดิ ว่าเหมือนในที่เขาบรรยายเปี๊ยบเลย 

โดยเฉพาะใบหน้าอ่อนเยาว์ มีเสน่ห์ดึงดูดทุกเพศอย่างมาก   

ดื้อรั้นเหรอ แน่นอน พฤษภ ซะอย่าง แล้วพฤษภ นี่ มันพฤษภา หรือ ฉลู พี่งงอ้ะ

 

 

อย่างนี้เรียกว่า อ่านขาด

โม้กันเห็นเห็น ครับ

 

ราศีเกิด เป็น คนละอย่าง กับปีเกิด

ในหนึ่งวัน คนเรา เกิดได้ต่างกัน 12 ราศี

 

แต่อย่าถือเป็น สาระสำคัญครับ

โหราศาสตร์    เป็นการรวมรวมสถิติของความเป็นไปของคนมา
หลายยุค  ว่าคนเกิดวัน เดือน ปี นั้นๆ    จะมีนิสัย   ความเป็นอยู่  ความสุข  ความทุกข์ความเจริญ ความเสื่อม 

บางอย่างก็ตรง บางอย่างก็ไม่ตรง โหราศาสตร์   ไม่ได้ช่วยทำให้เราเกิดปัญญารู้แจ้งความจริง     และไม่
ได้ช่วยให้ละกิเลสอะไรเลย  เพราะสิ่งที่เราควรรู้ควรศึกษาคือพระไตรปิฎกและอรรถกถายังมีอีกมาก      

เพราะเมื่อศึกษาแล้วย่อมทำให้เกิดปัญญารู้แจ้งความจริง ละคลายกิเลสได้จริงดังเช่นพระอริยสาวกทั้งหลาย 

เราจะได้รับผลอย่างไร   ย่อมเป็นไปตามกรรมที่เรากระทำไว้เท่านั้น    เราควรมั่นคงในเรื่องของกรรม และผลของกรรม    

ตามหลักธรรมคำสอนของผู้ที่ประกอบพระญาณ คือ  พระสัพพัญญุตญาณ  คือ  มีปัญญารู้ทุกสิ่ทุกอย่างจริงๆ

[lazylemon]

เพลงยุคดิสโก้ นี่เสื้อผ้า วิบวับจริงๆ  

[lazylemon]

อ๋อ..งั้นพี่ก็ราศีกันย์  ในใบจดเวลาเกิดที่ปู่จดไว้ยังเก็บไว้เลย ลายมือปู่ เขียนว่า ราศีกันย์ เกณฑ์พระ ไม่รู้ว่าเกณฑ์พระ คืออะไร ตอยปู่อยู่ลืมถามง่ะ

[chackrapbong]

อ๋อ..งั้นพี่ก็ราศีกันย์  ในใบจดเวลาเกิดที่ปู่จดไว้ยังเก็บไว้เลย ลายมือปู่ เขียนว่า ราศีกันย์ เกณฑ์พระ ไม่รู้ว่าเกณฑ์พระ คืออะไร ตอยปู่อยู่ลืมถามง่ะ

ตอนผมเกิด ที่บ้าน จะมีการจดเวลา ลงบนปฎิทิน สมัยก่อนที่ฉีกออกได้เป็นใบใบ ในแต่ละวัน

ผมทราบเวลาเกิด เป็น นาทีเลยครับ เกิด เกือบเที่ยงครับ วันเพ็ญอีกต่างหาก

 

โม้ได้อีก ชัอตแล้ว

Edited by chackrapbong, 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 23:17.

[chackrapbong]

[lazylemon]

ก็ใช่แหละโหราศาสตร์เป็นเรื่องของสถิติ ของพี่ก็มี พี่ไม่ได้เกิดโรงพยาบาล หมอตำแยจ้ะ เกิดที่บ้านเอ๊ะหรืออาพี่หลอก มันยังไม่โบราณเท่าไรเลย ตอนนั้นปู่เป็นอัยการอยู่โคราช บ้านนั้นปัจจุบันเป็นจวนผู้ว่าไปแล้ว

ย่าบอกผีดุอ้ะ

พี่ก็มีเวลาเกิดเหมือนกัน เกิดเวลาใกล้กันนะ พี่เกิดตอนเวลาพระฉันเพล  เลยมีลาภปากอยู่บ่อยๆ พี่ขึ้น 1 ค่ำ เลยตัวคล้ำเล็กน้อย อิอิ 

 

[chackrapbong]

ก็ใช่แหละโหราศาสตร์เป็นเรื่องของสถิติ ของพี่ก็มี พี่ไม่ได้เกิดโรงพยาบาล หมอตำแยจ้ะ เกิดที่บ้านเอ๊ะหรืออาพี่หลอก มันยังไม่โบราณเท่าไรเลย ตอนนั้นปู่เป็นอัยการอยู่โคราช บ้านนั้นปัจจุบันเป็นจวนผู้ว่าไปแล้ว

ย่าบอกผีดุอ้ะ

พี่ก็มีเวลาเกิดเหมือนกัน เกิดเวลาใกล้กันนะ พี่เกิดตอนเวลาพระฉันเพล  เลยมีลาภปากอยู่บ่อยๆ พี่ขึ้น 1 ค่ำ เลยตัวคล้ำเล็กน้อย อิอิ 

 

ผมเกิด บ้านแม่ ทุกคน

มีหมอ ที่ทำคลอด พีน้องคนเดียวกัน

 

ไม่ได้โบราณ แต่แม่ คงอุ่นใจที่ได้อยู่บ้านยาย

ตอนเด็ก จะถ่ายรูป บนเก้าอี้หวาย ตัวเดียวกันทุกคน

ทั้งพี่ ผม และ น้อง

 

เปิดเพลงนี้อีกครั้งครับ เพราะคิดถึง film kodak

[lazylemon]

เอารูปตอนเด็กมาแลกกันดูไหม พี่มีตอนอายุครบขวบนึงถ่ายที่ร้านเชียวนะ แต่ต้องไปหาก่อน

 

[lazylemon]

หายไปไหนเนี่ย

 

[chackrapbong]

เอารูปตอนเด็กมาแลกกันดูไหม พี่มีตอนอายุครบขวบนึงถ่ายที่ร้านเชียวนะ แต่ต้องไปหาก่อน

 

 

ครับ

 

พูดเรื่องนี้ทีไร ผม สะท้อนใจทุกครั้ง กับ สาวสวยข้างข้างผม

เธอ ต้องขออนุญาต คุณครู พายาย มาแทน ในวันแม่

 

[chackrapbong]

A วันนี้ หลากหลาย อารมณ์เหลือเกิน

 

ขอลาไปก่อนครับ ขอให้ผ่านคืนนี้ไปด้วยความสุขครับ

สวัสดีครับ

[lazylemon]

ไม่หรอกคุณจักร เราอย่าไปคิดว่ามันเป็นปมในใจ สำหรับพี่การไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย เพื่อนๆพี่ทุกคนรู้ว่าพี่อยู่กับปู่ ย่า สมุดพกปู่เซ็นให้อย่างสุดยอด ได้เป็นตัวอย่างอ่านหน้าห้องเลย ตั้งใจเรียน

แต่ขี้เกียจเรื่องงานบ้าน อาจารย์อ่านไปขำไป กลับบ้านงอนปู่ ดูดิ โดนเอาไปอ่านหน้าห้อง ปู่บอก ก็พูดตามจริงนี่ ทีหลังก็เขียนเอง เลยยอมแพ้(อัยการ) ปู่น่ะตรงขนาดเลยละ 

คงจะเป็นเพลงสุดท้ายสำหรับค่ำคืนนี้ พักเยอะๆ เพราะทำงานหนักเกิน  ดูแลตัวเองด้วยละกันนะ

 

[kwan_kao]

เอาเพลงที่เพราะมาก มาฝากค่ะ

 

(เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ด้วยนะค่ะ)

 

 

อยากเผยแพร่  เดือนหน้าก็วันแม่แล้ว

 

Edited by kwan_kao, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 18:45.

[wat]

 

ผู้ประกอบด้วยอวิชชา คือผู้ไม่มีความรู้สี่อย่าง...

 

“พระองค์ผู้เจริญ! พระองค์กล่าวว่า “อวิชชา อวิชชา” ดังนี้... ก็อวิชชานั้นเป็นอย่างไร? และด้วยเหตุเท่าไร บุคคลจึงชื่อว่าเป็นผู้ถึงแล้วซึ่งอวิชชา?”

 

แน่ะภิกษุ! ความไม่รู้อันใดเป็นความไม่รู้ในทุกข์, เป็นความไม่รู้ในเหตุให้เกิดทุกข์, เป็นความไม่รู้ในความดับไม่เหลือของทุกข์ และเป็นความไม่รู้ในทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ : นี้เราเรียกว่า อวิชชา ; และบุคคลชื่อว่าถึงแล้วซึ่งอวิชชา ก็เพราะเหตุไม่รู้ความจริงมีประมาณเท่านี้แล

 

“พระองค์ผู้เจริญ! พระองค์กล่าวว่า ‘วิชชา วิชชา’ ดังนี้... ก็วิชชานั้นเป็นอย่างไร? และด้วยเหตุเท่าไร บุคคลจึงชื่อว่าเป็นผู้ถึงแล้วซึ่งวิชชา?”

 

แน่ะภิกษุ ! ความรู้อันใดเป็นความรู้ในทุกข์, เป็นความรู้ในเหตุให้เกิดทุกข์, เป็นความรู้ในความดับไม่เหลือของทุกข์ และเป็นความรู้ในทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ : นี้เราเรียกว่า วิชชา ; และบุคคลชื่อว่าถึงแล้วซึ่งวิชชา ก็เพราะเหตุรู้ความจริงมีประมาณเท่านี้แล

 

ภิกษุทั้งหลาย! เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้ พวกเธอพึงทำความเพียรเพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า “นี้เป็นทุกข์ นี้เป็นเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์,” ดังนี้เถิด...

 

  สองพระสูตรเข้ายุคสมัย สมเป็นอกาลิโกขอรับ...

[chackrapbong]

            พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็ปฏิจจสมุปบาทเป็น

ไฉน.   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงมีสังขาร (เจตนาที่ทำกุศล

หรืออกุศล)     เพราะสังขารเป็นปัจจัย    จึงมีวิญญาณ (ปฏิสนธิวิญญาณ)    เพราะ

วิญญาณเป็นปัจจัย    จึงมีนามรูป(จิต เจตสิก รูป)   เพราะนามรูปเป็นปัจจัย    จึงมี

สฬายตนะ   เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย   จึงมีผัสสะ    เพราะผัสสะเป็นปัจจัย   จึงมี

เวทนา เพราะเวทนาเป็นปัจจัย   จึงมีตัณหา  เพราะตัณหาเป็นปัจจัย  จึงมีอุปาทาน

เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย   จึงมีภพ  เพราะภพเป็นปัจจัย  จึงมีชาติ  เพราะชาติเป็น

ปัจจัย   จึงมีชราและมรณะ โลกปริเทวทุกขโทมนัส  และอุปายาสความเกิดขึ้นแห่ง

กองทุกข์ทั้งมวลนี้   ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้.

 

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 20

[lazylemon]

สวัสดีวันจันทร์ เปิดบ้านเจอของขวัญคุณวัชรมาฝาก  

ขอบพระคุณจากใจจริงค่ะ ตอนนี้อิฉันฟังของหลวงปู่ชา เวลาทำงานบ้าน เป็นบทความถอดจากข้อขียนของอดีตพระภิกษุชาวอเมริกา ที่เคยมาบวช เป็นเหมือนถาม ตอบ 30 ข้อ ฟังไปเรื่อยๆค่ะ เปิดซ้ำๆ

มีข้อคิดหลายอย่างค่ะ มีตอนนึงพูดถึงพระภิกษุที่พักในกุฏิ หลังคาทำด้วยใบจาก มีพายุพัดมา หลังคาเลยรั่ว ผ่านไปอีกหลายวันหลังคาก็ยังเป็นอย่างนั้น 

พระ(อิฉันไม่แน่ใจว่าเป็นหลวงปู่ชา หรือคนเขียน) ก็ถามว่าทำไมยังไม่ซ่อมหลังคา พระรูปนั้นก็บอกว่าฝึกการปล่อยวาง หลวงปู่บอกประมาณว่า ทำอย่างนั้นมันไม่ใช่การปล่อยวาง แล้วพูดคล้ายว่าเนี่ยต้องใช้ปัญญาควบคู่กันไปด้วย จำไม่ได้เป๊ะๆค่ะ แต่ว่ามันให้มุมมองของอิฉัน ซึ่งเคยถามตัวเองมาตลอดว่าการปล่อยวาง กับการเพิกเฉย ต่างกันอย่างไร ก็ถึงบางอ๋อ ค่ะ อีกอย่างที่ชอบคือ อย่ามัวแต่ดูคนอื่น ดูเขาแค่ สิบเปอร์เซ็นต์ 

อีก เก้าสิบ ให้มาดูที่ตัวเอง เลยชอบค่ะ แค่เราฟังให้เข้าใจแล้วปฏิบัติตาม ให้ได้ อิฉันก็ถือว่าเป็นก้าวแรก สำหรับตัวเองแล้วละค่ะ ขอไปอย่างช้าๆ อย่างน้อยก็รูสึกว่าความใจร้อน ขี้โมโห ลดลงไป

เดี๋ยวนี้ยุงมาตอม ก็ใช้ผ้าปัดไป ตะก่อนละก็ตบปั๊บเลยค่ะ 

แล้วอีกอย่างที่ดีขึ้นคือค่อยๆเริ่มเข้าใจ คำในพุทธวจนะ  ที่คุณวัชรเอามาฝากเรื่อยๆ ก้ขอบคุณจริงๆ ที่คุณวัชรเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อิฉันหันมาสนใจ

อย่างที่คุณหลวงเคยงอนค่ะ ที่ว่าเธอพูดอิฉันก็เถียงๆ ไปเรื่อย แต่กับคุณวัชรพูดละเชื่อ  

[lazylemon]

ลืมขอบคุณคุณขวัญไปค่ะ มัวแต่ตอบคุณวัชร อ้อลืมสวัสดีด้วยเจ้าค่ะ  แหะๆ

[chackrapbong]

[lazylemon]

เปิดเพลงด้วย ลืมอีกฉัน คุณจักรหายไปไหนไม่เห็นอ้ะ

 

[wat]

            พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็ปฏิจจสมุปบาทเป็น

ไฉน.   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงมีสังขารทั้งหลาย... (ขันธ์ 5)     เพราะสังขาร (รูป เวทนา สัญญา สังขาร) เป็นปัจจัย    จึงมีวิญญาณ (การผูกติดกับวิญญาณ)    เพราะ

วิญญาณเป็นปัจจัย    จึงมีนามรูป (รูปขันธ์)   เพราะนามรูปเป็นปัจจัย    จึงมี

สฬายตนะ (อายตนะใน, นอก)  เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย   จึงมีผัสสะ (รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส)   เพราะผัสสะเป็นปัจจัย   จึงมี

เวทนา (พอใจ ไม่พอใจ เฉยๆ) เพราะเวทนาเป็นปัจจัย   จึงมีตัณหา (อยาก) เพราะตัณหาเป็นปัจจัย  จึงมีอุปาทาน (ยึด)

เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย   จึงมีภพ (หรือกรรม)  เพราะภพเป็นปัจจัย  จึงมีชาติ (การเกิด)  เพราะชาติเป็น

ปัจจัย   จึงมีชรา มรณะ โศกะ ปริเทว ทุกข โทมนัส  และอุปายาส ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้.

 

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 20

 

 ลองเปรียบเทียบตามนี้กับของเดิม แล้วลองพิจารณาตัดตอนต้นสาย ถึงปลาย หรือระหว่างสายที่ใดที่หนึ่งดูขอรับ จะสอดคล้องกันทั้งพระสูตรมั้ย... เปรียบกับอันบนข้างต้นขอรับ...

[wat]

สวัสดีวันจันทร์ เปิดบ้านเจอของขวัญคุณวัชรมาฝาก  

ขอบพระคุณจากใจจริงค่ะ ตอนนี้อิฉันฟังของหลวงปู่ชา เวลาทำงานบ้าน เป็นบทความถอดจากข้อขียนของอดีตพระภิกษุชาวอเมริกา ที่เคยมาบวช เป็นเหมือนถาม ตอบ 30 ข้อ ฟังไปเรื่อยๆค่ะ เปิดซ้ำๆ

มีข้อคิดหลายอย่างค่ะ มีตอนนึงพูดถึงพระภิกษุที่พักในกุฏิ หลังคาทำด้วยใบจาก มีพายุพัดมา หลังคาเลยรั่ว ผ่านไปอีกหลายวันหลังคาก็ยังเป็นอย่างนั้น 

พระ(อิฉันไม่แน่ใจว่าเป็นหลวงปู่ชา หรือคนเขียน) ก็ถามว่าทำไมยังไม่ซ่อมหลังคา พระรูปนั้นก็บอกว่าฝึกการปล่อยวาง หลวงปู่บอกประมาณว่า ทำอย่างนั้นมันไม่ใช่การปล่อยวาง แล้วพูดคล้ายว่าเนี่ยต้องใช้ปัญญาควบคู่กันไปด้วย จำไม่ได้เป๊ะๆค่ะ แต่ว่ามันให้มุมมองของอิฉัน ซึ่งเคยถามตัวเองมาตลอดว่าการปล่อยวาง กับการเพิกเฉย ต่างกันอย่างไร ก็ถึงบางอ๋อ ค่ะ อีกอย่างที่ชอบคือ อย่ามัวแต่ดูคนอื่น ดูเขาแค่ สิบเปอร์เซ็นต์ 

อีก เก้าสิบ ให้มาดูที่ตัวเอง เลยชอบค่ะ แค่เราฟังให้เข้าใจแล้วปฏิบัติตาม ให้ได้ อิฉันก็ถือว่าเป็นก้าวแรก สำหรับตัวเองแล้วละค่ะ ขอไปอย่างช้าๆ อย่างน้อยก็รูสึกว่าความใจร้อน ขี้โมโห ลดลงไป

เดี๋ยวนี้ยุงมาตอม ก็ใช้ผ้าปัดไป ตะก่อนละก็ตบปั๊บเลยค่ะ 

แล้วอีกอย่างที่ดีขึ้นคือค่อยๆเริ่มเข้าใจ คำในพุทธวจนะ  ที่คุณวัชรเอามาฝากเรื่อยๆ ก้ขอบคุณจริงๆ ที่คุณวัชรเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อิฉันหันมาสนใจ

อย่างที่คุณหลวงเคยงอนค่ะ ที่ว่าเธอพูดอิฉันก็เถียงๆ ไปเรื่อย แต่กับคุณวัชรพูดละเชื่อ  

 

  ถ้านั่นคือปล่อยวาง พระอรหันต์บรรลุแล้วคงลาตายกันไปหมด ไม่มีเหลือมาถ่ายทอดพระธรรมคำสอนจนทุกวันนี้หรอกขอรับ... เอิ๊กๆๆๆ ยินดีด้วยขอรับ เอิ๊กๆๆๆ

[lazylemon]

คุณวัชรไม่ไปเยี่ยมพระอาจารย์คึกฤทธิ์บ้างหรือคะ เผื่อจะเจอกับคุณหลวง คงคุยกันถูกคอ ว่าจะไปถวายของน่ะค่ะ  

[lazylemon]

เปิด The Corrs เพลงแรกแค่เป็นน้ำจิ้ม ฟังอีกเพลงละกัน

 

[chackrapbong]

 

            พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็ปฏิจจสมุปบาทเป็น

ไฉน.   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงมีสังขารทั้งหลาย... (ขันธ์ 5)     เพราะสังขาร (รูป เวทนา สัญญา สังขาร) เป็นปัจจัย    จึงมีวิญญาณ (การผูกติดกับวิญญาณ)    เพราะ

วิญญาณเป็นปัจจัย    จึงมีนามรูป (รูปขันธ์)   เพราะนามรูปเป็นปัจจัย    จึงมี

สฬายตนะ (อายตนะใน, นอก)  เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย   จึงมีผัสสะ (รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส)   เพราะผัสสะเป็นปัจจัย   จึงมี

เวทนา (พอใจ ไม่พอใจ เฉยๆ) เพราะเวทนาเป็นปัจจัย   จึงมีตัณหา (อยาก) เพราะตัณหาเป็นปัจจัย  จึงมีอุปาทาน (ยึด)

เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย   จึงมีภพ (หรือกรรม)  เพราะภพเป็นปัจจัย  จึงมีชาติ (การเกิด)  เพราะชาติเป็น

ปัจจัย   จึงมีชรา มรณะ โศกะ ปริเทว ทุกข โทมนัส  และอุปายาส ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้.

 

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 20

 

 ลองเปรียบเทียบตามนี้กับของเดิม แล้วลองพิจารณาตัดตอนต้นสาย ถึงปลาย หรือระหว่างสายที่ใดที่หนึ่งดูขอรับ จะสอดคล้องกันทั้งพระสูตรมั้ย... เปรียบกับอันบนข้างต้นขอรับ...

 

อวิชชา คือ ความไม่รู้ เมื่อไม่รู้ ก็เลยหลง เป็นรากเหง้า ของกิเลสทั้งปวง

ความไม่รู้คือ ไม่รู้ อดีต ปัจจุบัน อนาคต ไม่รู้เหตุของอดีต ปัจจุบัน และผลในอนาคต
และไม่รู้อริยสัจ ๔ เมื่อไม่รู้ก็เลยมีเจตนาและกระทำกรรม....... เมื่อมีกรรมก็ย่อมมีวิบาก
วนรอบ เช่นนี้ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

 

ที่สำคัญไปกว่านั้น ผมเอง ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะยังเต็มไปด้วยอวิชชา

แต่ก็ยังอุ่นใจว่า  รู้ว่าตัวเองไม่รุ้

 

Edited by chackrapbong, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 22:17.

[wat]

คุณวัชรไม่ไปเยี่ยมพระอาจารย์คึกฤทธิ์บ้างหรือคะ เผื่อจะเจอกับคุณหลวง คงคุยกันถูกคอ ว่าจะไปถวายของน่ะค่ะ  

 

  กระพ๊มไม่ค่อยชอบคนเยอะๆขอรับ ปฏิบัติเงียบๆที่บ้าน... นอกจากมีเหตุอยากถวายทานก็ไปขอรับ...

 

  แต่ช่วงนี้ ยังไม่มีปัจจัย... ฮี่ๆๆๆ รอทำชุดใหญ่เกี่ยวกับเผยแผ่พุทธวจนะอยู่ขอรับ...

[wat]

 

 

            พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ก็ปฏิจจสมุปบาทเป็น

ไฉน.   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     เพราะอวิชชาเป็นปัจจัยจึงมีสังขารทั้งหลาย... (ขันธ์ 5)     เพราะสังขาร (รูป เวทนา สัญญา สังขาร) เป็นปัจจัย    จึงมีวิญญาณ (การผูกติดกับวิญญาณ)    เพราะ

วิญญาณเป็นปัจจัย    จึงมีนามรูป (รูปขันธ์)   เพราะนามรูปเป็นปัจจัย    จึงมี

สฬายตนะ (อายตนะใน, นอก)  เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย   จึงมีผัสสะ (รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส)   เพราะผัสสะเป็นปัจจัย   จึงมี

เวทนา (พอใจ ไม่พอใจ เฉยๆ) เพราะเวทนาเป็นปัจจัย   จึงมีตัณหา (อยาก) เพราะตัณหาเป็นปัจจัย  จึงมีอุปาทาน (ยึด)

เพราะอุปาทานเป็นปัจจัย   จึงมีภพ (หรือกรรม)  เพราะภพเป็นปัจจัย  จึงมีชาติ (การเกิด)  เพราะชาติเป็น

ปัจจัย   จึงมีชรา มรณะ โศกะ ปริเทว ทุกข โทมนัส  และอุปายาส ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้   ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้.

 

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 20

 

 ลองเปรียบเทียบตามนี้กับของเดิม แล้วลองพิจารณาตัดตอนต้นสาย ถึงปลาย หรือระหว่างสายที่ใดที่หนึ่งดูขอรับ จะสอดคล้องกันทั้งพระสูตรมั้ย... เปรียบกับอันบนข้างต้นขอรับ...

 

อวิชชา คือ ความไม่รู้ เมื่อไม่รู้ ก็เลยหลง เป็นรากเหง้า ของกิเลสทั้งปวง

ความไม่รู้คือ ไม่รู้ อดีต ปัจจุบัน อนาคต ไม่รู้เหตุของอดีต ปัจจุบัน และผลในอนาคต
และไม่รู้อริยสัจ ๔ เมื่อไม่รู้ก็เลยมีเจตนาและกระทำกรรม....... เมื่อมีกรรมก็ย่อมมีวิบาก
วนรอบ เช่นนี้ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

 

ที่สำคัญไปกว่านั้น ผมเอง ก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะยังเต็มไปด้วยอวิชชา

แต่ก็ยังอุ่นใจว่า  รู้ว่าตัวเองไม่รุ้

 

 เพราะไม่รู้จึงหลงยึด เพราะยึดจึงเกิด เพราะเกิดจึงเสื่อมและดับไป... เพื่อบังเกิดขึ้นใหม่...

 

... ไม่ต้องรู้อดีต อนาคต... ปัจจุบันรู้แค่... "อริยสัจ" ก็พ้นกรรมได้ขอรับ...

 

 เรียบเรียงให้ใหม่... ฮี่ๆๆ

[lazylemon]

ก็จวนๆวันเกิดคุณหลวงเจ้าค่ะ เธอจะไปที่ยุวพุทธฯ แต่อิฉันไม่ไป บอกว่า อยากไปที่วัดพระอาจารย์คึกฤทธิ์มากกว่า วันเสาร์คนจะเยอะไหมคะ แต่ไม่พบท่านก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่อยากทำบุญ

แล้วอาจได้หนังสือติดไม้ติดมือกลับบ้านน่ะค่ะ  

คุยเรื่องธรรมะ แต่เปิดเพลง  แปลกๆอยู่นะเนี่ย

 

Edited by lazylemon, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 22:25.

[chackrapbong]

ก็จวนๆวันเกิดคุณหลวงเจ้าค่ะ เธอจะไปที่ยุวพุทธฯ แต่อิฉันไม่ไป บอกว่า อยากไปที่วัดพระอาจารย์คึกฤทธิ์มากกว่า วันเสาร์คนจะเยอะไหมคะ แต่ไม่พบท่านก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่อยากทำบุญ

แล้วอาจได้หนังสือติดไม้ติดมือกลับบ้านน่ะค่ะ  

คุยเรื่องธรรมะ แต่เปิดเพลง  แปลกๆอยู่นะเนี่ย

 

ไม่แปลกครับ

 

แม้พระโสดาบัน ยังตัดกิเลศได้ไม่สิ้น จนกว่า จะบรรลุอรหันต์

[chackrapbong]

ขอเปิดเพลงต่อครับ

เพราะผมเป็น โลกียชน

 

[lazylemon]

อยากส่งธรรมะที่พี่ฟังให้คุณจักรได้ฟังมั่งจังเลย เดี๋ยวพี่จะลองถามตาคุณหลวงก่อนว่าอัดมาจากไหน จะได้ให้ไปอัดเอง ดีตรงที่ว่าคำพูดฟังง่าย เราที่ยังต้องใช้ชีวิตปกติ สามารถนำมาใช้กับชีวิตปัจจุบันได้

 

[lazylemon]

โลกียชน แปลว่า ชนผู้ใช้ชีวิตอยู่กับโลกีย์ ป่าวคะ  

[lazylemon]

หวัดดีค่ะคุณคนฯ  วันนี้พอว่างมาตกหลุมดำที่ห้องนี้หรือคะ

[lazylemon]

จำไม่ได้ว่าเคยเปิดยัง แต่ไม่เป็นไร ความไพเราะยังคงอยู่

 

[คน หมา ขี้ข้า จานบิน...]

คุณจักรมาแล้ว ถึงนานยัง คงทำภารกิจประจำวันเรียบร้อยแล้ว เมื่อคืนคุณ คนฯมาเยี่ยมเสียดึกเชียว บอกว่าบ้านดินเรา เป็นหลุมดำซะงั้น ใช้เวลานาน ก็คุณ คนฯ นานๆมาทีนี่นา จาโทษเราได้ไง

 

ลืมถามคุณคนฯ ว่าอ่านที่พี่เขียนแล้วได้คำตอบหรือเปล่า ถามตรงนี้เลยละกัน

แต่คุณจักรเรื่องนี้เรายังไม่จบนะ

 

อ่านแล้วครับ กำลังค้นหาคำตอบอยู่ครับ เดียวมีเวลาค่อยไล่อ่านดูอีกที ผมก็งงกับคำถามของตัวเองอยู่เหมือนกันว่าต้องการอะไรกันแน่ครับ

[คน หมา ขี้ข้า จานบิน...]

คุณวัชรไม่ไปเยี่ยมพระอาจารย์คึกฤทธิ์บ้างหรือคะ เผื่อจะเจอกับคุณหลวง คงคุยกันถูกคอ ว่าจะไปถวายของน่ะค่ะ  

อาทิตย์ก่อนเพื่อนผมนัดกันว่าจะไปวัดพระอาจารย์ ตั้งใจดิบดีแต่ก็ล้มเหลว พอดีท่อประปาแตกเลยอดไปครับ

อยากไปมาก

[chackrapbong]

 

คุณจักรมาแล้ว ถึงนานยัง คงทำภารกิจประจำวันเรียบร้อยแล้ว เมื่อคืนคุณ คนฯมาเยี่ยมเสียดึกเชียว บอกว่าบ้านดินเรา เป็นหลุมดำซะงั้น ใช้เวลานาน ก็คุณ คนฯ นานๆมาทีนี่นา จาโทษเราได้ไง

 

ลืมถามคุณคนฯ ว่าอ่านที่พี่เขียนแล้วได้คำตอบหรือเปล่า ถามตรงนี้เลยละกัน

แต่คุณจักรเรื่องนี้เรายังไม่จบนะ

 

 

อ่านแล้วครับ กำลังค้นหาคำตอบอยู่ครับ เดียวมีเวลาค่อยไล่อ่านดูอีกที ผมก็งงกับคำถามของตัวเองอยู่เหมือนกันว่าต้องการอะไรกันแน่ครับ

 

คงต้องการสีสัน ประชาธิปไตย

 

ผมหาเจอแต่ Colour Of The Wind ครับ

Edited by chackrapbong, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 22:53.

[lazylemon]

วันเสาร์นี้ไปป่าว คุณจักรไปไหม เจอกันคงสนุกดี พี่จะใส่วิกผมดำไปไปจะได้จำพี่ไม่ได้   อิอิ

 

Edited by lazylemon, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 22:55.

[คน หมา ขี้ข้า จานบิน...]

 

ก็จวนๆวันเกิดคุณหลวงเจ้าค่ะ เธอจะไปที่ยุวพุทธฯ แต่อิฉันไม่ไป บอกว่า อยากไปที่วัดพระอาจารย์คึกฤทธิ์มากกว่า วันเสาร์คนจะเยอะไหมคะ แต่ไม่พบท่านก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่อยากทำบุญ

แล้วอาจได้หนังสือติดไม้ติดมือกลับบ้านน่ะค่ะ  

คุยเรื่องธรรมะ แต่เปิดเพลง  แปลกๆอยู่นะเนี่ย

 

ไม่แปลกครับ

 

แม้พระโสดาบัน ยังตัดกิเลศได้ไม่สิ้น จนกว่า จะบรรลุอรหันต์

 

ผมจะกดpause utube แล้วค่อยอ่านอะไรที่ยากๆ เข้าใจมั่งไม่เข้าใจมั่ง แล้วก็ฟังเพลงต่อ จึงไม่เห็นแปลกครับ 

[chackrapbong]

วันเสาร์นี้ไปป่าว คุณจักรไปไหม เจอกันคงสนุกดี พี่จะใส่วิกผมดำไปไปจะได้จำพี่ไม่ได้   อิอิ

 

 

ไปไม่ได้ มีนัดสำคัญไว้ล่วงหน้าแล้วครับ

 

หากไปได้จริง ต่อให้พี่มะนาวใส่วิกสีอะไร ผมก็จำได้อยู่ดี

เพราะผมจำหน้า สวยสวย ได้เป็นอย่างดี(ฮามาก)

[lazylemon]

เรื่องที่คุณคนฯถาม พี่ว่านะ มันอยู่ตรงมุมมองแหละ มันต้องเจอกัน เพื่อคุยให้รู้กันไปเลย (โดยเฉพาะคุณจักรกะพี่)  แต่ก็รู้แหละว่าชีวิตของพวกเรานั้นมันเป็นเรื่องหลังจอคอมพ์ เฮ้อ.....

[lazylemon]

หูย....เกินไป เราไม่สวยหรอก ดำขำน่ะ คือดำจนขำไง  อิอิ

 

ป.ล. ตอบอย่างใจร้ายมั่กๆ ว่าไม่ไป

 

Edited by lazylemon, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 23:03.

[chackrapbong]

หูย....เกินไป เราไม่สวยหรอก ดำขำน่ะ คือดำจนขำไง  อิอิ

 

ป.ล. ตอบอย่างใจร้ายมั่กๆ ว่าไม่ไป

 

 

พี่มะนาว เล่น นัด แบบ สายฟ้าแลบเลยครับ

ผมมีนัดวันเสาร์นี้แล้วจริงจริง ครับ

 

เกริ่นไว้ล่วงหน้า นานกว่านี้ สักหน่อย

ให้มีตารางว่าง

 

ไม่ได้ใจร้ายครับ ต้องได้เจอกันแน่

[lazylemon]

อ้าวคุณวัชร วันนี้นอนดึกนะเจ้าคะ ตอนบ่ายแว๊บมาเปิดคอมพ์ไม่เห็นเลยที่ห้องกาแฟ มีบางเรื่องอยากเมนท์ แต่ไปๆมา อย่าเลย ไม่ใช่เรื่องเรา อยู่เฉยๆดีกว่า

[lazylemon]

นัดสำคัญ นัดไปร้านเบียร์หิมะอีกอะดิ ...

[คน หมา ขี้ข้า จานบิน...]

 

 

คุณจักรมาแล้ว ถึงนานยัง คงทำภารกิจประจำวันเรียบร้อยแล้ว เมื่อคืนคุณ คนฯมาเยี่ยมเสียดึกเชียว บอกว่าบ้านดินเรา เป็นหลุมดำซะงั้น ใช้เวลานาน ก็คุณ คนฯ นานๆมาทีนี่นา จาโทษเราได้ไง

 

ลืมถามคุณคนฯ ว่าอ่านที่พี่เขียนแล้วได้คำตอบหรือเปล่า ถามตรงนี้เลยละกัน

แต่คุณจักรเรื่องนี้เรายังไม่จบนะ

 

 

อ่านแล้วครับ กำลังค้นหาคำตอบอยู่ครับ เดียวมีเวลาค่อยไล่อ่านดูอีกที ผมก็งงกับคำถามของตัวเองอยู่เหมือนกันว่าต้องการอะไรกันแน่ครับ

 

คงต้องการสีสัน ประชาธิปไตย

 

ผมหาเจอแต่ Colour Of The Wind ครับ

 

เกี่ยวกับความทรงจำ ผมมีความทรงจำนึงที่มันหายไป ผมอยากได้มันกลับมา รู้สึกสูญเสีย แม้จะรู้ว่ามันเป็นอดีต

ตอนเป็นเด็ก ที่หัดอ่านหนังสือเล่มแรกๆในชีวิต มีหนังสืออยู่เล่มนึงที่ผมรักมาก เป็นเรื่องคล้ายๆกับบ้านเล็กในป่าใหญ่หน่ะครับ

แต่หลายปีที่ผ่านมาผมพยายามเสาะหาว่ามันคือเรื่องอะไร

นิยายเป็นมุมมองของเด็กน้อยและครอบครัวในสภาพแวดล้อมคล้ายๆกับบ้านเล็กในป่าใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่อ่ะครับ

 

หลายปีก่อนช่วงที่ผมหัดนั่งสมาธิ ถึงจุดนึงที่ผมบอกตัวเองว่า ความทรงจำเรากลับมาเยอะ สมองปลอดโปร่งและrefreshแบบsuper refresh

แต่หนังสือเล่มนี้ก็ไม่เคยกลับมาในความทรงจำของผม

ถามพี่ว่า ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนี้จริงๆมั้ยหรือแค่จินตนาการข้ามจักรวาล

ทำไมผมรักมันมากทั้งๆที่แทบจะลืมเนื้อหาทั้งหมดของมันไปแล้ว

ทำไมมันฝังเข้าไปลึกมากจนสลัดมันไม่ออกไปจากความทรงจำ

 

ผมเริ่มหลอนอีกแร้ว ขอตัวก่อนนะครับ พี่ๆ Have a sweet dream of traveling in a far far away places beyond นะคร้าฟ

[lazylemon]

[lazylemon]

 เหมือนต้องตอบแบบเซนเลย  ก็ถ้าเรารู้ว่าเคยอ่าน แต่ลืม มันก็ต้องแปลว่าเคยอ่านซิ มันจะเป็นจินตนาการไปได้อย่างไร 

มีหนังสือตั้งหลายเล่มที่เราอ่านไป แล้วลืม ก็ถ้าคุณคนฯอ่านหนังสือเยอะมากกกก ลืมไปก็ไม่แปลก 

แต่ถ้าอ่าน สามปีเล่มแล้วลืมจำไม่ได้ ค่อยมาคุยกันใหม่ว่า จินตนาการหรือเปล่า

 

ขอบคุณสำหรับความปราถนาดีที่มีให้ค่ะ ขอให้แจ่มใสในความคิดค่ะ

Edited by lazylemon, 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 23:26.

[chackrapbong]

 

 

 

คุณจักรมาแล้ว ถึงนานยัง คงทำภารกิจประจำวันเรียบร้อยแล้ว เมื่อคืนคุณ คนฯมาเยี่ยมเสียดึกเชียว บอกว่าบ้านดินเรา เป็นหลุมดำซะงั้น ใช้เวลานาน ก็คุณ คนฯ นานๆมาทีนี่นา จาโทษเราได้ไง

 

ลืมถามคุณคนฯ ว่าอ่านที่พี่เขียนแล้วได้คำตอบหรือเปล่า ถามตรงนี้เลยละกัน

แต่คุณจักรเรื่องนี้เรายังไม่จบนะ

 

 

อ่านแล้วครับ กำลังค้นหาคำตอบอยู่ครับ เดียวมีเวลาค่อยไล่อ่านดูอีกที ผมก็งงกับคำถามของตัวเองอยู่เหมือนกันว่าต้องการอะไรกันแน่ครับ

 

คงต้องการสีสัน ประชาธิปไตย

 

ผมหาเจอแต่ Colour Of The Wind ครับ

เกี่ยวกับความทรงจำ ผมมีความทรงจำนึงที่มันหายไป ผมอยากได้มันกลับมา รู้สึกสูญเสีย แม้จะรู้ว่ามันเป็นอดีต

ตอนเป็นเด็ก ที่หัดอ่านหนังสือเล่มแรกๆในชีวิต มีหนังสืออยู่เล่มนึงที่ผมรักมาก เป็นเรื่องคล้ายๆกับบ้านเล็กในป่าใหญ่หน่ะครับ

แต่หลายปีที่ผ่านมาผมพยายามเสาะหาว่ามันคือเรื่องอะไร

นิยายเป็นมุมมองของเด็กน้อยและครอบครัวในสภาพแวดล้อมคล้ายๆกับบ้านเล็กในป่าใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่อ่ะครับ

 

หลายปีก่อนช่วงที่ผมหัดนั่งสมาธิ ถึงจุดนึงที่ผมบอกตัวเองว่า ความทรงจำเรากลับมาเยอะ สมองปลอดโปร่งและrefreshแบบsuper refresh

แต่หนังสือเล่มนี้ก็ไม่เคยกลับมาในความทรงจำของผม

ถามพี่ว่า ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนี้จริงๆมั้ยหรือแค่จินตนาการข้ามจักรวาล

ทำไมผมรักมันมากทั้งๆที่แทบจะลืมเนื้อหาทั้งหมดของมันไปแล้ว

ทำไมมันฝังเข้าไปลึกมากจนสลัดมันไม่ออกไปจากความทรงจำ

 

ผมเริ่มหลอนอีกแร้ว ขอตัวก่อนนะครับ พี่ๆ Have a sweet dream of traveling in a far far away places beyond นะคร้าฟ

 

ผมสรุปว่า เคยอ่าน จากที่คุณ คน บอก ผมว่าเคยอ่าน เว้นแต่คุณ คน โกหกตัวเอง

คุณ คน ฝังใจกับความรู้สึกนั้น ไม่จำเป็นต้องมีรายละเอียด ในเนื้อหาหนังสือก็รักมันมากได้

 

Zen หรือเปล่าครับ

หาก เซ็น ก็ไม่ต้องจ่ายสด