52 ความเห็นในกระทู้นี้

[ม่านน้ำ]

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงที่เจอ
ไม่มีงานทางวิชาการหรืองานวิจัยใดๆ อ้างอิง

น้องๆที่รู้จักหลายคน ระดับการศึกษาต่างกัน ทำงานคนละแห่ง
ตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่ตัวทำอยู่
และกลับบ้านในช่วงเทศกาลสงกรานต์นี้

เหตุผลส่วนหนึ่งที่ตรงกันคือเรื่องค่าแรง
ที่ไหนก็ได้ค่าแรงเท่ากันหมดแล้ว
ทำไมจะต้องมาทำงานในกรุงเทพฯ อีก
อยู่บ้าน ตจว.ค่าครองชีพต่ำกว่าเห็นๆ

[เรื่อยๆเอื่อยๆ]

แล้วพวกเขาหางานได้ที่ต่างจังหวัดทุกคนเลยเหรอครับ

[pooyong]

อยู่บ้าน ได้ความอบอุ่น ของสายใยรักจากครอบครัว

[ม่านน้ำ]

แล้วพวกเขาหางานได้ที่ต่างจังหวัดทุกคนเลยเหรอครับ

ไม่มีคำตอบครับ แต่เขาเชื่อว่ามีกัน

[ม่านน้ำ]

อยู่บ้าน ได้ความอบอุ่น ของสายใยรักจากครอบครัว

เป็นเหตุผลสำคัญข้อหนึ่งครับ

[GTD-111]

แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า

เมื่อต้นทุนค่าแรงในกรุงเทพและปริมณฑล และต่างจังหวัด มีราคาเท่ากัน

เจ้าของโรงงาน คงจะออกไปตั้งโรงงานที่ต่างจังหวัดน้อยลง เพราะมันเพิ่ม

ค่าใช้จ่ายทางด้านการขนส่ง ทำให้สินค้ามีราคาแพงกว่า โรงงานที่ตั้งใน

กรุงเทพและปริมณฑล

บบว่าต้องขายของในราคาที่แพงกว่า แถมฝีมือแรงงานก็ด้อยกว่า

แถมระบบสาธารณูปโภค แย่กว่า พูดกันตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นคงไม่มี

ใครโง่ ออกไปตั้งโรงงานหรอก

[phoebus]

หลังสงกรานต์มาดูกันว่า

 

เขาจะหอบกระสอบข้าว กระสอบเกลือจากบ้านมากันคนละกี่มากน้อย

 

   

[tonythebest]

ถ้าได้ตามนั้นก็คงจะดี
อยู่ที่ จังหวัดนั้นๆ จะมีงานรองรับแค่ไหน
ผมไม่คิดว่า เมื่อเพิ่มค่าแรง
อัตราจ้างงานจะยังคงเท่าเดิมหรอก
ไม่งั้น กรุงเทพและหัวเมืองใหญ่ที่ค่าครองชีพสูงๆ
คงได้กลายเป็นเมืองร้างแรงงานไปเลยล่ะครับ

[Leeporter ขี้แพ้]

แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า

เมื่อต้นทุนค่าแรงในกรุงเทพและปริมณฑล และต่างจังหวัด มีราคาเท่ากัน

เจ้าของโรงงาน คงจะออกไปตั้งโรงงานที่ต่างจังหวัดน้อยลง เพราะมันเพิ่ม

ค่าใช้จ่ายทางด้านการขนส่ง ทำให้สินค้ามีราคาแพงกว่า โรงงานที่ตั้งใน

กรุงเทพและปริมณฑล

บบว่าต้องขายของในราคาที่แพงกว่า แถมฝีมือแรงงานก็ด้อยกว่า

แถมระบบสาธารณูปโภค แย่กว่า พูดกันตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นคงไม่มี

ใครโง่ ออกไปตั้งโรงงานหรอก

 

 

 

นั่นคือปัญหาของเมืองไทยไงครับ เพราะมีแต่คนคิดแบบเดิมๆ แบบคุณ

คุณมัวแต่ยึดกรุงเทพเป็นศูนย์กลาง แล้วมานั่งบ่นว่ากรุงเทพแออัดรถติด

การชักจูงให้แรงงานย้ายกลับภูมิลำเนาทำให้ทุกอย่างมันไม่ต้องมากระจุกที่กรุงเทพ

มันก็จะมีเมืองอื่นๆ ที่เติบโตแข็งแกร่งขึ้นมา คนก็จะย้ายไปทำงานเมืองโน้นบ้างเมืองนี้บ้าง

สินค้ามันก็ผลิตไปขาย/ส่งออกจากเมืองอื่นบ้าง

แรงงานเขาย้ายกลับไปหางานทำที่บ้านก็ถูกต้องอยู่แล้วนี่ครับ

เดี๋ยวเขาก็หา incentive อื่นๆ มาจูงใจให้โรงงานออกไปตั้งในเมืองต่างๆได้เองแหล่ะ

คุณมัวแต่ไปค้านเขาเสียทุกเรื่อง

หรือคุณอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม???

[ริวมะคุง]

ถ้าVAT10% พนักงานออฟฟิตเงินเดือน10k-12k อยู่ยากแน่นอนครับ

[wat]

  ขอให้จริงเจ้าประคู๊ณณณณณ... ถนนจะได้โล่งๆมั่ง รถคงจะวิ่งฉิวๆขอรับ...

[ริวมะคุง]

แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า

เมื่อต้นทุนค่าแรงในกรุงเทพและปริมณฑล และต่างจังหวัด มีราคาเท่ากัน

เจ้าของโรงงาน คงจะออกไปตั้งโรงงานที่ต่างจังหวัดน้อยลง เพราะมันเพิ่ม

ค่าใช้จ่ายทางด้านการขนส่ง ทำให้สินค้ามีราคาแพงกว่า โรงงานที่ตั้งใน

กรุงเทพและปริมณฑล

บบว่าต้องขายของในราคาที่แพงกว่า แถมฝีมือแรงงานก็ด้อยกว่า

แถมระบบสาธารณูปโภค แย่กว่า พูดกันตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นคงไม่มี

ใครโง่ ออกไปตั้งโรงงานหรอก

 

 

 

นั่นคือปัญหาของเมืองไทยไงครับ เพราะมีแต่คนคิดแบบเดิมๆ แบบคุณ

คุณมัวแต่ยึดกรุงเทพเป็นศูนย์กลาง แล้วมานั่งบ่นว่ากรุงเทพแออัดรถติด

การชักจูงให้แรงงานย้ายกลับภูมิลำเนาทำให้ทุกอย่างมันไม่ต้องมากระจุกที่กรุงเทพ

มันก็จะมีเมืองอื่นๆ ที่เติบโตแข็งแกร่งขึ้นมา คนก็จะย้ายไปทำงานเมืองโน้นบ้างเมืองนี้บ้าง

สินค้ามันก็ผลิตไปขาย/ส่งออกจากเมืองอื่นบ้าง

แรงงานเขาย้ายกลับไปหางานทำที่บ้านก็ถูกต้องอยู่แล้วนี่ครับ

เดี๋ยวเขาก็หา incentive อื่นๆ มาจูงใจให้โรงงานออกไปตั้งในเมืองต่างๆได้เองแหล่ะ

คุณมัวแต่ไปค้านเขาเสียทุกเรื่อง

หรือคุณอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม???

 

แต่สิ่งที่สำคัญคือภาคลอจิสติคนะครับ ถ้าจังหวัดนั้นใกลมาก ตุ้นทุนย่อมสูงขึ้น มันจึงเป็นที่มาของนิคม

 

ถ้าภาครัฐส่งเสริมให้มีนิคมในจังหวัดใกลๆคงจะดี แต่ทำไม่ได้หรอกครับ หัวโตๆมันจองผู้ประกอบการไว้หมดแล้ว

[tonythebest]

ผมว่า ระบบความคิดของคุณลีเป็นปัญหา
สิ่งที่เราพูดกัน คือพื้นฐานความเป็นจริงในระยะมองเห็นกัน
จริงอยู่ หากจะสามารถย้ายฐานการผลิตต่างๆ
ไปสู่ภูมิภาค ดังที่หลายรัฐบาลหวังอยากให้เกิด
ถ้าทำได้จริง คุณว่าจะมีใครในนี้ไม่เห็นงามหรือครับ
แต่นโยบายค่าแรง 300 ตามหัวกระทู้
ถ้าคุณไม่ปิดตามอง ก็คงจะเห็นปัญหา
ไหนจะเรื่องการขนส่ง แหล่งวัตถุดิบ
รถไฟความเร็วสูงจะเกิดได้อีกกี่ปี จะเกิดได้หรือปล่าวไม่รู้
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น กับแรงงานที่หลงลมนโยบายที่มีปัญหา

[คนบูรพา]

ถ้าเลือกได้...........ผมเชื่อว่าใครๆ ก็อยากทำงาน  อยู่แถวบ้านตัวเองทั้งนั้นแหละครับ......

 

 

ได้อยู่ใกล้พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ลุงป้า น้าอา พี่ๆน้องๆ และเพื่อนฝูงในวัยเด็ก....................

 

 

ไม่มีใครอยากมาอยู่กรุงเทพฯ หรอกครับ............ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ...............................

 

 

เว้นแต่ไอ้พวก...ที่ต้องมาเรียนในกรุงเทพฯ......หรือไม่ก็ไอ้พวก หลงแสง สี เสียง.........ในเมืองหลวง.........เท่านั้นครับ.........

 

 

 

นอกนั้นผมเชื่ออย่างสนิทใจ......ว่าถ้าเป็นคนต่างจังหวัด........ส่วนใหญ่ ก็อยากกลับไป อยู่บ้านตัวเองทั้งนั้นแหละครับ.........

 

ดังเนื้อเพลงข้างล่างนี้ครับ..........

 

 

 

คิดถึงบ้าน

 

 

มองดู ดวงดาวก็คงเป็นดาว ดวงเดียวกัน

มองดู ดวงจันทร์ก็เหมือนกับจันทร์ ที่บ้านเรา

ยามนี้ ฉันเหงา...คิดถึงบ้าน

มองดู ท้องฟ้า ก็ยังเป็นฟ้า ผืนเดียวกัน

มองดวงตะวัน ก็ยังส่องแสงไปบ้านฉัน

ยามฟ้า มืดครึ้ม...คิดถึงบ้าน

อยู่ในเมืองกรุง ก็คงวุ่นวาย และวกวน

มีแต่ผู้คน ก็เหมือนกับคน ไม่รู้จักกัน

ชีวิตผกผัน...คิดถึงบ้าน

มองไปทางใด ก็มีแต่ตึก สูงสวยงาม

แต่ใจคนไม่งาม เหมือนกับคน ที่บ้านเรา

ยามนี้ ฉันเหงา...คิดถึงบ้าน

[wewe]

เข้าใจว่าตามหัวกระทู้เป็นความเข้าใจของแรงงานเอง

 

เพิ่งไปสำรวจมาเหมือนกันค่ะ

 

- ค่าแรงยังไม่ได้ 300

 

- ค่าใช้จ่าย ต่างๆ และอาหารราคาเดียวกับเมืองหลวง เช่น แกงถุงละ 30 ข้าวแกงจานละ 30 ก๊วยเตี๋ยว 35-40

ไปซื้อของกินของใช้ก็ต้องไปซ์้อในตัวอำเภอก็ไม่พ้นโลตัส เซเว่น อยุ่ดี ราคาก็เหมือนในเมืองหลวง

 

- ค่าไฟฟ้าเกณเดียวกับที่ใช้ในเมืองหลวง  ส่วนเรื่องค่าไฟฟรีถ้าใช้ไม่เกิน 50 หน่วย ไม่มีใครได้ใช้ฟรี เพราะเปิดไฟ 2 ดวง พัดลม 1 ตัว ตู้เย็น 1 เครื่อง ก็เกินแล้ว (ชาวบ้านบอกมา) ชาวบ้านบอกว่ารัฐบาลที่แล้วให้ 80 หน่วย ย้งพอกระเบียดกระเสียดไม่ให้เกินก็ได้ใช้ฟรีกันบ้าง

 

- ค่าน้ำประปาเก็บยูนิตแพงกว่าของนครหลวง อ้างว่ากว่าจะต่อเข้าตามหมู่บ้านได้ต้องผ่านหลายขั้นตอน (ข้อเท็จจริงไม่รู้นะคะ)

 

- ค่าน้ำมันราคาเดียวกันกับเมืองหลวง ค่าขนส่งก็ต้องคิดเหมือนกับเมืองหลวง

 

- ค่าแก๊สลิตรนึงแพงกว่า กทม.

 

- สถานประกอบการหรือโรงงานมีน้อย-น้อยมาก 

 

ลองเปรียบเทียบดูค่ะ 

 

ติ๊งต่างว่ามีแรงงานกลับไปทำงาน ที่บ้านเกิดและหางานได้จริง ก็น่าจะมีน้อยคนทีได้

เพราะโรงงานที่เขาย้ายฐานผลิตไป ตจว.จริงๆ เขาก็ขนย้ายแรงงานเดิมไปด้วยซะส่วนใหญ่ เพราะเป็นแรงงานทักษะ

 

หากมีแรงงานกลับไปหางานได้จริงสิ่งที่พอจะลดภาระได้ก็น่าจะเป็นค่าเช่าบ้านสำหรับคนที่หางานได้ในระแวกอำเภอใกล้บ้านเท่านั้น

[ริวมะคุง]

ผมเคยเห็นนิคม ที่ต่างจังหวัดหลายๆทีนะครับ

 

ร้างชมัด.....

[Leeporter ขี้แพ้]

ผมว่า ระบบความคิดของคุณลีเป็นปัญหา
สิ่งที่เราพูดกัน คือพื้นฐานความเป็นจริงในระยะมองเห็นกัน
จริงอยู่ หากจะสามารถย้ายฐานการผลิตต่างๆ
ไปสู่ภูมิภาค ดังที่หลายรัฐบาลหวังอยากให้เกิด
ถ้าทำได้จริง คุณว่าจะมีใครในนี้ไม่เห็นงามหรือครับ
แต่นโยบายค่าแรง 300 ตามหัวกระทู้
ถ้าคุณไม่ปิดตามอง ก็คงจะเห็นปัญหา
ไหนจะเรื่องการขนส่ง แหล่งวัตถุดิบ
รถไฟความเร็วสูงจะเกิดได้อีกกี่ปี จะเกิดได้หรือปล่าวไม่รู้
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น กับแรงงานที่หลงลมนโยบายที่มีปัญหา

 

 

คุณไม่เริ่มออกเดินก้าวแรก อีก 100 ปีข้างหน้ารุ่นเหลนคุณก็ยังมาพูดแบบเดิมอีกว่าต้นทุนค่าขนส่งจากจังหวัดอื่นมากรุงเทพมันสูง ไม่มีโรงงานไหนอยากไปหรอก

 

ทุกครั้งที่เราเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไร มันก็ต้องมีปัญหาในการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เราควรอยู่แบบเดิมครับ

[colt rampant]

เห็นด้วยกับ จขกท ในเรื่องกระจายงานออก ตจว
แตไม่เชื่อว่าคนที่กลับไปทำงานที่บ้านตนเองจะมีรายได้เท่ากับทำงานที่กท หรือชานเมือง
(ไม่รวมงานเฉพาะทางที่ต้องใช้ฝีมือสูง)
แล้วอีกอย่าง
การจ้างงานในตจว มีการจ้างและมีการทำโดยผู้ที่อยูก่อนอยู่แล้ว
คนที่อยู่ กท ถ้ากลับลงไปก็เท่ากับไปแข่งขันการจ้างงาน
ดังนั้นค่าแรงจึงต่ำกว่าที่คิดอย่างแน่นอน
ถ้าเป็นแรงงาน 300บาทที่ว่าไม่ใช่จะได้กันทุกคนครับ
เพราะตัวแปรหลักคือแรงงานต่างด้าว

[จอมโจรคิด]

ค่าเช่าบ้าน ค่าเดินทางในกรุงเทพ เดือนๆนึงก็ตกหลายตังค์ ต้องตื่นเช้าเผื่อเวลาเดินทางเสียสุขภาพ

 

กรณีอยู่ต่างจังหวัดอาจได้ค่าจ้างที่น้อยกว่า แต่ได้อยู่บ้าน ไม่ต้องตื่นแต่เช้ามืด เมื่อหักลบกันแล้วอาจคุ้มกว่าการอยู่กรุงเทพก็ได้ก็สบาย

 

อยู่กรุงเทพ จะว่าสบาย จะว่าลำบากก็ลำบาก ขึ้นกับแนวความคิดและมุมมอง

 

บางคนอาจคิดว่าอยู่กรุงเทพสบาย มีรถไฟฟ้า มีคมนาคมหลายอย่าง มีห้าง มีร้านอาหารเยอแยะ

 

แต่ก็ต้องแลกกับการตื่นเช้า ค่าเดินทางที่สูง รถเมล์ที่แออัดด้วยผู้คน  ต่อรถหลายต่อ ค่าครองชีพที่สูง ผมว่าบางทีมันก็ไม่คุ้มกันนะ

[พอล คุง]

ปัญหาคือ งานที่มีอยู่มันรองรับกับค่าแรง 300 ไหม

 

sme ทยอยปิดไป โรงงานหลาย ๆ โรงงานเลิกจ้างไปพอสมควร เท่าที่ติดตาม

 

ขนาดเชียงใหม่ ยังอ่วมเลยครับ คนบ่นเยอะขึ้น ของแพงขึ้นเยอะเหมือนกัน

[คนดื่มเบียร์]

ปัญหาคือ งานที่มีอยู่มันรองรับกับค่าแรง 300 ไหม

 

sme ทยอยปิดไป โรงงานหลาย ๆ โรงงานเลิกจ้างไปพอสมควร เท่าที่ติดตาม

 

ขนาดเชียงใหม่ ยังอ่วมเลยครับ คนบ่นเยอะขึ้น ของแพงขึ้นเยอะเหมือนกัน

ลืม ห้าาาาาาาาาาาาาาาา หรือเปล่า

[พอล คุง]

ปัญหาคือ งานที่มีอยู่มันรองรับกับค่าแรง 300 ไหม

 

sme ทยอยปิดไป โรงงานหลาย ๆ โรงงานเลิกจ้างไปพอสมควร เท่าที่ติดตาม

 

ขนาดเชียงใหม่ ยังอ่วมเลยครับ คนบ่นเยอะขึ้น ของแพงขึ้นเยอะเหมือนกัน

ลืม ห้าาาาาาาาาาาาาาาา หรือเปล่า

 

เรื่องซีเรียส มี ห้าาาาาาาาาาาา ไม่ได้ครับ

[จีรนุช]

จบจากมหาวิทยาลัยบ้านนาไปต่อเมกากลับมาสอนคนกรุงเยอะเเยะ  มันอยุ่ที่ว่าใครจะเลือกใช้ชีวิตเเบบไหน เรื่องค่าเเรง 300 มันกระทบกับพวกเงินเดือนน้อยในทกทมมากกว่า มันทำให้ของเเพง ขณะที่รายได้จริงๆมันไม่ได้เพิ่มขึ้น  ไม่มีคนสนใจกล่าวถึง   เพราะเป็นพวกหัวเดียวกระเทียมลีบ   ไม่มีตัวบ่งชี้ได้ชัดเจนว่าอยู่ข้างทักษิณหรือมาร์ก   ช่วยไปก็ไม่รู้จะได้ผลตอบเเทนกลับคืนมากกว่า  

[taecu]

ภาค อัตรา

เหนือ 652
อีสาน 1,390
กลาง 2,828
ตะวันออก 10,035
ใต้ 2,002
กรุงเทพ 48,594

ขอให้หาได้นะครับ

[tonythebest]

ผมว่า ระบบความคิดของคุณลีเป็นปัญหา
สิ่งที่เราพูดกัน คือพื้นฐานความเป็นจริงในระยะมองเห็นกัน
จริงอยู่ หากจะสามารถย้ายฐานการผลิตต่างๆ
ไปสู่ภูมิภาค ดังที่หลายรัฐบาลหวังอยากให้เกิด
ถ้าทำได้จริง คุณว่าจะมีใครในนี้ไม่เห็นงามหรือครับ
แต่นโยบายค่าแรง 300 ตามหัวกระทู้
ถ้าคุณไม่ปิดตามอง ก็คงจะเห็นปัญหา
ไหนจะเรื่องการขนส่ง แหล่งวัตถุดิบ
รถไฟความเร็วสูงจะเกิดได้อีกกี่ปี จะเกิดได้หรือปล่าวไม่รู้
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น กับแรงงานที่หลงลมนโยบายที่มีปัญหา

 

 

คุณไม่เริ่มออกเดินก้าวแรก อีก 100 ปีข้างหน้ารุ่นเหลนคุณก็ยังมาพูดแบบเดิมอีกว่าต้นทุนค่าขนส่งจากจังหวัดอื่นมากรุงเทพมันสูง ไม่มีโรงงานไหนอยากไปหรอก

 

ทุกครั้งที่เราเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไร มันก็ต้องมีปัญหาในการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เราควรอยู่แบบเดิมครับ

 

 

ปัญหานี้ สิ่งสำคัญคือ การตระเตรียมให้ก่อนหรือเปล่าครับ

การขนส่ง สาธารณูปโภค หรืออะไรอื่น ภาครัฐได้เตรียมการอะไรไว้รองรับหรือยัง

ผมพูด ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นด้วยในเรื่องการกระจายตัวออกสู่ภูมิภาคนะครับ

แต่ผมมองถึงความเป็นไปได้

การเริ่มที่ค่าแรง 300 แต่ไม่รองรับส่วนอื่น แน่นอนว่ามันย่อมสร้างความหวังให้กับแรงงาน

แต่ถามว่า เมื่อแรงงานย้ายออกสู่ภูมิภาค แล้ผู้ประกอบการล่ะ แหล่งวัตถุดิบล่ะ การขนส่งล่ะ

มีความหวังอันใดจะให้เขาย้ายออกไป 

ยกตัวอย่างแค่เรื่องค่าน้ำมัน ค่าก๊าซ ที่ราคาต่างกับกรุงเทพ

แค่นี้ ผู้ประกอบการก็ไม่อยากย้ายออกไปแล้ว

เพราะย้ายไป ค่าใช้จ่ายส่วนอื่นเพิ่มขึ้น ในขณะที่ค่าแรงเท่ากันหมด

เป็นผม ผมก็อยู่กรุงเทพฯหรือหัวเมืองดีกว่าครับ

 

ก้าวแรก คุณว่ามันเป็นภาระที่แรงงานและผู้ประกอบการควรเริ่มเดินออกไปเอง

หรือรัฐควรออกวิธีการสนับสนุนด้วยล่ะครับ

 

ที่ผมบอกว่า วิธีคิดของคุณมีปัญหา

เพราะมันเป็นเรื่องส่วนดีแต่อย่างเดียวเท่านั้น

ไม่ได้มองในแง่ความเป็นจริงที่เป็นรูปธรรมจริงๆ 

 

 

ผมขอย้อนไปยกตัวอย่างเรื่องผู้ว่า

ความจริง นโยบายหรืออะไรอื่นของสุหฤทไม่ใช่เรื่องไม่ดีนะครับ

ปัญหาคือความเป็นไปได้ในระยะสั้น ที่จะส่งผลไปถึงระยะยาว

เมื่อคุณคิดเลือกตามอุดมคติ แต่ในภาพจริง มันไม่สามารถเกิดขึ้นได้

คะแนนของคุณก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรอันใด แม้จะเป็นเพียงแค่การส่งเสียงออกไปให้โลกรู้ถึงการมีตัวตน

มันอาจต้องใช้วิธีการอื่น อาจต้องมองมุมอื่นหรือไม่

 

สมมุติว่า รัฐออกนโยบายค่าแรง 300 เท่ากัน

หากรัฐลดภาษีให้ผู้ผลิตที่อยู่ในต่างจังหวัดให้น้อยกว่านิคมอุตสาหกรรมหรือหัวเมือง

หากรัฐสนับสนุนการขนส่ง อาจเป็นราคาน้ำมัน ก็าซ 

อันนี้ยังพอจะเห็นทางเป็นไปได้ มากกว่าแค่ขึ้น 300 เท่ากันทั่วประเทศ

แล้วนั่งรอให้แรงงานย้ายออกไปสู่ภูมิภาค เพื่อที่ผู้ผลิตจะย้ายตามไป

[taecu]

จบจากมหาวิทยาลัยบ้านนาไปต่อเมกากลับมาสอนคนกรุงเยอะเเยะ  มันอยุ่ที่ว่าใครจะเลือกใช้ชีวิตเเบบไหน เรื่องค่าเเรง 300 มันกระทบกับพวกเงินเดือนน้อยในทกทมมากกว่า มันทำให้ของเเพง ขณะที่รายได้จริงๆมันไม่ได้เพิ่มขึ้น  ไม่มีคนสนใจกล่าวถึง   เพราะเป็นพวกหัวเดียวกระเทียมลีบ   ไม่มีตัวบ่งชี้ได้ชัดเจนว่าอยู่ข้างทักษิณหรือมาร์ก   ช่วยไปก็ไม่รู้จะได้ผลตอบเเทนกลับคืนมากกว่า

มันจะกระทบคนกรุงมากกว่าได้ไง ในเมื่อค่าของชีพคนกรุงสูงอยู่แล้ว

แต่อย่าลืมว่า ในกรุงหางานที่มันเงินเดือน 20000 30000 50000 100000+++ อัตราจ้างมีเยอะกว่าต่างจังหวัดเยอะ

ต่างจังหวัดข้อดี ค่าของชีพต่ำกว่า แต่ขึ้น 300 ไปมันกระทบต้นทุน ราคาของแพงพอๆกับกรุงเทพแต่หางานเงินเดือน 30000+++ ยากกว่าเยอะ

[แอบดูที่รูเดิม]

อยากให้มีนิคมอุตสาหกรรมในต่างจังหวัดมากครับ

แต่ดูเหมือนว่าภาครัฐไม่ให้การสนับสนุนเต็มที่

เอาง่ายๆว่าระบบการขนส่งการกระจายสินค้า มันยังตอบโจทย์ผู้ประกอบการได้ไม่เต็มที่

ผู้ประกอบการแน่นอน อยากไปลงทุนต่างจังหวัดอยู่แล้วครับ ค่าแรงมันไม่สูงมาก

แต่วัตถุดิบหล่ะ การขนส่งหล่ะ ตรงนี้แหล่ะ ที่ทำให้เค้าคิดหนัก

 

ใครหล่ะจะทำให้มันเป็นความจริงได้

[พระฤๅษี]

สงกรานต์  หยุดยาวววววววววววว.......อยากกลับบ้าน...

แง....หะแอ หะแอ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. ทำไงดี  อยากกลับ..

>>>>> อยากไป ...ลดฟายยยย...เลวววววสูงงงงงงงงงง..

แงแงแงแงแงแงงงงงงง..ทำเร็ว ๆ ๆ ๆ ดิ...ไปกู้เงิน ( เสี่ย 7 )

มาทำเร็วดิ....ร้อน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .......บ้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  แล้ว...

กลับบ้านไป ( ท้า พระอีทิตย์ ) ตีกันดีกั่ว.......

[wat]

สงกรานต์  หยุดยาวววววววววววว.......อยากกลับบ้าน...

แง....หะแอ หะแอ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. ทำไงดี  อยากกลับ..

>>>>> อยากไป ...ลดฟายยยย...เลวววววสูงงงงงงงงงง..

แงแงแงแงแงแงงงงงงง..ทำเร็ว ๆ ๆ ๆ ดิ...ไปกู้เงิน ( เสี่ย 7 )

มาทำเร็วดิ....ร้อน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .......บ้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  แล้ว...

กลับบ้านไป ( ท้า พระอีทิตย์ ) ตีกันดีกั่ว.......

 

  ราวังเป็นลมเป็นแล้งนะขอรับ...

[เคนอิจิ-นามิ]

ทุกครั้งที่เราเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไร มันก็ต้องมีปัญหาในการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เราควรอยู่แบบเดิมครับ

status quo is not and option

300บาท ถ้าทำให้คนกลับไปภูมิลำเนาได้จริง ไม่เพียงแต่ คนตจว บ้านเรา แต่รวมถึงแรงงานต่างด้าว คงเข้ามากรุงเทพน้อยลง
ถามว่าช่วยอะไรเมืองหลวงไหม? คงช่วยได้แค่ระดับแรงงาน
เพราะชนชั้นกลาง ก็คงยังระดมเข้าเมืองหลวงอยู่ดี

สิ่งแรก ที่ควรสร้างให้เยอะๆๆๆๆ ตามจว อื่นๆ คือ มหาลัย
หากมีมหาลัย เข้าถึงที่ไหน ความเจริญจะเข้าถึง ร้านค้าจะตามไป
ถ้าจวนั้น มีม. สัก 4-5 แห่ง เราคิดว่าพวกธุรกิจ คงเข้าไปหาแรงงานสมองแถวนั้นด้วยเหมือนกันนะ

เรื่องกสรขนส่ง ยิ่งคิดง่าไม่มีปัญหาใหญ่
อย่าลืมว่า เขาขนจากนอกประเทศเข้าไทย สู้ขนเข้ามาแค่ขอบประเทศไม่ง่ายกว่าเหรอ?

รถไฟความเร็วสูง คงไม่ได้ช่วยภาคอุตสาหกรรมได้สักเท่าไหร่
แต่พวกการขนส่งทางน้ำ และทางบกอื่นๆมากกว่า

สุดท้าย อยากให้ รบ. ส่งเสริมอาชีพ ทั้งระบบ (ผลิต ตลาด ซื้อ-ขาย ส่งออก) ตามจังหวัดต่างๆให้มากกว่านี้
เพื่อเพิ่มเม็ดเงิน ภาคศก ชุมชน ให้เกิดการหมุนเวียน
ไม่ใช่ส่งเสริมแค่การท่องเที่ยว
รายได้ ธุรกิจเติบโตแค่พวกนามสกุลใหญ่ๆ กับพวกนักการเมือง

Edited by เคนอิจิ-นามิ, 9 เมษายน พ.ศ. 2556 - 15:36.

[เคนอิจิ-นามิ]

สงกรานต์ หยุดยาวววววววววววว.......อยากกลับบ้าน...
แง....หะแอ หะแอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. ทำไงดี อยากกลับ..
>>>>> อยากไป ...ลดฟายยยย...เลวววววสูงงงงงงงงงง..
แงแงแงแงแงแงงงงงงง..ทำเร็ว ๆ ๆ ๆ ดิ...ไปกู้เงิน ( เสี่ย 7 )
มาทำเร็วดิ....ร้อน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .......บ้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้ว...
กลับบ้านไป ( ท้า พระอีทิตย์ ) ตีกันดีกั่ว.......

ราวังเป็นลมเป็นแล้งนะขอรับ...

สองโคนเน้ ทามมัยโพคแต่ภาษามาวมาวววววว ...
มาวท้างวานนนนน

[wat]

 

สงกรานต์ หยุดยาวววววววววววว.......อยากกลับบ้าน...
แง....หะแอ หะแอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. ทำไงดี อยากกลับ..
>>>>> อยากไป ...ลดฟายยยย...เลวววววสูงงงงงงงงงง..
แงแงแงแงแงแงงงงงงง..ทำเร็ว ๆ ๆ ๆ ดิ...ไปกู้เงิน ( เสี่ย 7 )
มาทำเร็วดิ....ร้อน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .......บ้า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้ว...
กลับบ้านไป ( ท้า พระอีทิตย์ ) ตีกันดีกั่ว.......

ราวังเป็นลมเป็นแล้งนะขอรับ...

สองโคนเน้ ทามมัยโพคแต่ภาษามาวมาวววววว ...
มาวท้างวานนนนน

 

  คนแก่... แอ๊บเด็กมั้งขอรับ... เคี๊ยกๆๆๆ

[butadad]

ได้ทำงานใกล้บ้านโคตรมีบุญเลย  ผมทำงาน IT เปลี่ยนลูกค้าไปเรื่อย  เปลี่ยนที่ไปเรื่อย บางอาทิตย์ ห้าวัน ห้า site

[GTD-111]

แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า

เมื่อต้นทุนค่าแรงในกรุงเทพและปริมณฑล และต่างจังหวัด มีราคาเท่ากัน

เจ้าของโรงงาน คงจะออกไปตั้งโรงงานที่ต่างจังหวัดน้อยลง เพราะมันเพิ่ม

ค่าใช้จ่ายทางด้านการขนส่ง ทำให้สินค้ามีราคาแพงกว่า โรงงานที่ตั้งใน

กรุงเทพและปริมณฑล

บบว่าต้องขายของในราคาที่แพงกว่า แถมฝีมือแรงงานก็ด้อยกว่า

แถมระบบสาธารณูปโภค แย่กว่า พูดกันตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นคงไม่มี

ใครโง่ ออกไปตั้งโรงงานหรอก

 

 

 

นั่นคือปัญหาของเมืองไทยไงครับ เพราะมีแต่คนคิดแบบเดิมๆ แบบคุณ

คุณมัวแต่ยึดกรุงเทพเป็นศูนย์กลาง แล้วมานั่งบ่นว่ากรุงเทพแออัดรถติด

การชักจูงให้แรงงานย้ายกลับภูมิลำเนาทำให้ทุกอย่างมันไม่ต้องมากระจุกที่กรุงเทพ

มันก็จะมีเมืองอื่นๆ ที่เติบโตแข็งแกร่งขึ้นมา คนก็จะย้ายไปทำงานเมืองโน้นบ้างเมืองนี้บ้าง

สินค้ามันก็ผลิตไปขาย/ส่งออกจากเมืองอื่นบ้าง

แรงงานเขาย้ายกลับไปหางานทำที่บ้านก็ถูกต้องอยู่แล้วนี่ครับ

เดี๋ยวเขาก็หา incentive อื่นๆ มาจูงใจให้โรงงานออกไปตั้งในเมืองต่างๆได้เองแหล่ะ

คุณมัวแต่ไปค้านเขาเสียทุกเรื่อง

หรือคุณอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม???

 

งั้นผมถามคุณหน่อยนะ

 

ถ้าคุณเป็นเจ้าของกิจการ คุณจะย้ายฐานการผลิตของกิจการคุณ

ออกไปตั้งโรงงานในต่างจังหวัดที่ ความพร้อมทั้งวัตถุดิบ พลังงาน

และฝีมือแรงงาน สู้ในเขตกรุงเทพและปริมณฑลไหม ในขณะที่คุณต้อง

จ่ายค่าแรงเท่ากับที่ต้องจ่าย ให้เท่ากับแรงงานที่มีทักษะสูงกว่าในเขต

กรุงเทพและปริมณฑล แถมหลังจากผลิตสินค้าแล้ว คุณต้องตั้งราคาสินค้า

แพงกว่าคู่แข่งเพราะคุณต้องขนส่งไกลกว่า

 

อย่ามองโลกในแง่ดีเกินไป โลกเราขับเคลื่อนด้วยผลประโยชน์ทั้งนั้น

ไม่ว่าในระดับ หมู่บ้าน ตำบล จังหวัด ประเทศ หรือระดับโลก ไม่งั้นมันจะ

เกิดสงครามการแย่งชิงทรัพยากร กันมาตลอดในประวัติศาสตร์ของโลกเราเหรอ

Edited by GTD-111, 9 เมษายน พ.ศ. 2556 - 16:58.

[tonythebest]

ทุกครั้งที่เราเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไร มันก็ต้องมีปัญหาในการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เราควรอยู่แบบเดิมครับ

status quo is not and option

300บาท ถ้าทำให้คนกลับไปภูมิลำเนาได้จริง ไม่เพียงแต่ คนตจว บ้านเรา แต่รวมถึงแรงงานต่างด้าว คงเข้ามากรุงเทพน้อยลง
ถามว่าช่วยอะไรเมืองหลวงไหม? คงช่วยได้แค่ระดับแรงงาน
เพราะชนชั้นกลาง ก็คงยังระดมเข้าเมืองหลวงอยู่ดี

สิ่งแรก ที่ควรสร้างให้เยอะๆๆๆๆ ตามจว อื่นๆ คือ มหาลัย
หากมีมหาลัย เข้าถึงที่ไหน ความเจริญจะเข้าถึง ร้านค้าจะตามไป
ถ้าจวนั้น มีม. สัก 4-5 แห่ง เราคิดว่าพวกธุรกิจ คงเข้าไปหาแรงงานสมองแถวนั้นด้วยเหมือนกันนะ

เรื่องกสรขนส่ง ยิ่งคิดง่าไม่มีปัญหาใหญ่
อย่าลืมว่า เขาขนจากนอกประเทศเข้าไทย สู้ขนเข้ามาแค่ขอบประเทศไม่ง่ายกว่าเหรอ?

รถไฟความเร็วสูง คงไม่ได้ช่วยภาคอุตสาหกรรมได้สักเท่าไหร่
แต่พวกการขนส่งทางน้ำ และทางบกอื่นๆมากกว่า

สุดท้าย อยากให้ รบ. ส่งเสริมอาชีพ ทั้งระบบ (ผลิต ตลาด ซื้อ-ขาย ส่งออก) ตามจังหวัดต่างๆให้มากกว่านี้
เพื่อเพิ่มเม็ดเงิน ภาคศก ชุมชน ให้เกิดการหมุนเวียน
ไม่ใช่ส่งเสริมแค่การท่องเที่ยว
รายได้ ธุรกิจเติบโตแค่พวกนามสกุลใหญ่ๆ กับพวกนักการเมือง

 

 

 

 สถาบันที่เป็นส่วนราชการ

1. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย Chulalongkorn University

2. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ Kasetsart University

3. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ Thammasat University

4. มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒ Srinakharinwirot University

5. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ National Institute of Development Administration

6. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ  King Mongkut's Institute of Technology North Bangkok

7. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง   King Mongkut's Institute of Technology Chaokuntaharn Ladkrabang

8 มหาวิทยาลัยมหิดล Mahidol University

9 มหาวิทยาลัยศิลปากร Silpakoen University

10. มหาวิทยาลัยบูรพา Burapha University

11. มหาวิทยาลัยนเรศวร Naresuan University

12. มหาวิทยาลัยแม่โจ้ Maejo University

13. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ Chiang Mai University

14. มหาวิทยาลัยขอนแก่น Khon Kaen University

15. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี Ubon Ratchathani University

16.มหาวิทยาลัยมหาสารคาม Mahasarakham University

17. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ Prince of Songkls University

18. มหาวิทยาลัยทักษิณ Thaksin University

19. มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ Princess of Narathiwat University

20 มหาวิทยาลัยนครพนม Nakhon Phanom University

21. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี Suranaree University of technology

22.มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ Walailak University

23. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี  King Mongkut's University of Technology Thonburi

24.มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง Mae Fah Luang University

25.มหาวิทยาลัยรามคำแหง Ramkhamhaeng University

26. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช Sukhothaihammathirat Open University

27 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย Chiangrai Rajabhat University

28 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ Chiangmai Rajabhat University

29 มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง Lampang Rajabhat University

30 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ Uttaradit Rajabhat University

31 มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร Kamphaengphet Rajabhat university

32 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ Nakhon Sawan Rajabhat university

33 มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม Pibulsongkram Rajabhat university

34 มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ Phetchaboon Rajabhat University

35.มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย Loei Rajabhat University

36 มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร Sakon Nakhon Rajabhat University

37 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี Udon thani Rajabhat University

38 มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม Rajabhat Maha sarakham University

39 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา Nakhon Ratchasima Rajabhat University

40 มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ Buriram Rajabhat University

41 มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์  Surindra Rajabhat University

42 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี  Ubon Ratchathani Rajabhat University

43 มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ  Sisaket Rajabhat University

44 มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ  Chaiyaphum Rajabhat University

45 มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธิ์  Kalasin Rajabhat University

46 มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด  Roi-et Rajabhat University

47 มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ Rajanagarindra Rajabhat University

48 มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี Thepsatri Rajabhat University

49 มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยูธยา Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University

50 มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ Valaylongkorn Rajabhat University

51 มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี Rambhaibarni Rajabhat University

 52 มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี  Kanchanaburi Rajabhat University

53 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม  Nakhon Pathom Rajabhat University

54 มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี PhetchaburiRajabhat University

55 มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง Muban Chom Bung Rajabhat University

56 มหาวิทยาลัยราชภัฎภูเก็ต Phuket Rajabhat University

57 มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา Yala Rajabhat University

58.มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา Songkhla Rajabhat University

59.มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

60.มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฏร์ธานี Surat Thani Rajabhat University

61.มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

62.มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี Dhonburi Rajabhat University

63 มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา Rajabhat University

64 มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร Phranakhon Rajabhat University

65 มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต Suan Dusit Rajabhat University

66 มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา Suan Sunandha Rajabhat University

67 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี  Rajamangla University of Technology Thunyaburi

68 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ  Rajamangla University of Technology Krungthep

69 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก  Rajamangla University of Technology Tawan-ok

70 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร  Rajamangla University of Technology Phranakon

71 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย   Rajamangla University of Technology Srivijaya

72 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา  Rajamangla University of Technology Lanna

73 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ  Rajamangla University of Technology Suvanabhumi

74 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์  Rajamangla University of Technology Rattanakosin

75 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน  Rajamangla University of Technology Isan

76 สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน  Pathumwan Institute of Technology

77 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

78 มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย

 

 

มหาวิทยาลับเอกชน

 

1. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ Bangkok University

  2. มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต Kasem Bundit University   3. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ Dhurakijpundit University   4. มหาวิทยาลัยเกริก Kirk University   5.มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น Saint John's University   6. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร Mahanakorn University of Technology   7. มหาวิทยาลัยศรีปทุม Sripatum University   8. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย The University of the Thai Chamber of Commerce   9. มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ Assumption University   10. มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ South-East Asia University   http://www.sau.ac.th   11. มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต Rattana Bundit University   http://www.rbac.ac.th   12. มหาวิทยาลัยสยาม Saim University   http://www.siam.edu   13. มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย   http://www.eau.ac.th   14. มหาวิทยาลัยปทุมธานี Pathumthani University   http://www.ptu.ac.th   15. มหาวิทยาลัยชินวัตร Shinawatra University  http://www.shinawatra.ac.th 16. มหาวิทยาลัยรังสิต Rangsit University http://www.rsu.ac.th 17. มหาวิทยาลัยเว็บสเตอร์ (ประเทศไทย) Webster University (Thailand) http://www.webster.ac.th 18. มหาวิทยาลัยนานาชาติ แสตมฟอร์ด Stamford International University http://www.stamford.edu 19. มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ Hua Chiew Chalermprakiet University http://www.hcu.ac.th 20. มหาวิทยาลัยคริสเตียน Christian University http://www.christian.ac.th 21. มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น Western University 22. มหาวิทยาลัยภาคกลาง Phakklang University http://www.tuct.ac.th 23. มหาวิทยาลัยพายัพ Payap University http://www.payap.ac.th 24. มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา Chaopraya University http://www.cpu.ac.th 25. มหาวิทยาลัยนอร์ท-เชียงใหม่ North-Chiang Mai University http://www.northcm.ac.th 26. มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ North-Eastern University http://www.neu.ac.th 27.มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล Vongchavalikut University http://www.vu.ac.th 28.มหาวิทยาลัยราชธานี Ratchatani College of Technology http://www.rtu.ac.th  
29. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ Hatyai University http://www.hu.ac.th 30 มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งเอเชีย Asian University of Science and Technology http://www.asianust.ac.th 31. วิทยาลัยดุสิตธานี Dusitthani College http://www.dtc.ac.th 32. วิทยาลัยทองสุข Thongsuk College  http://www.thongsook.ac.th/ 33. วิทยาลัยเซนต์หลุยส์ Saint Louis College http://www.saintlouis.or.th 34. วิทยาลัยมิชชั่น Mission College http://www.missioncollege.edu 35. วิทยาลัยรัชต์ภาคย์ Rajapark College http://www.rajapark.ac.th/ 36. วิทยาลัยแสงธรรม Saengtham College http://www.saengtham.ac.th 37. วิทยาลัยเทคโนโลยีธนบุรี http://www.tct.ac.th/ 38. วิทยาลัยเซาธ์อีสบางกอก South-East Bangkok College http://www.sbc.th.edu 39. วิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ North Bangkok Collage http://www.northbkk.ac.th 40. วิทยาลัยเซนต์เทเรซา - อินติ http://www.stic.ac.th 41. วิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี http://www.bkkthon.ac.th 42. วิทยาลัยเทคโนโลยีราชธานีอุดร Rachathani Udon College of Technology
http://www.mua.go.th/~bphe/u_data/RUTC.htm 43. วิทยาลัยสันตพล Suntapol College http://www.santapol.ac.th 44. วิทยาลัยโปลีเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ North-Eastern Polytechnic College http://www.polytechnic.ac.th 45. วิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย College of Bhandit Asia C.B.A. http://www.cas.ac.th 46. วิทยาลัยบัณฑิตบริหารธุรกิจ Bundit Borihanturakit College http://www.bbc.ac.th/ 47. วิทยาลัยนครราชสีมา Nakhonratchasima College http://www.nmc.ac.th/ 48. วิทยาลัยเฉลิมกาญจนา Chalermkarnchana College http://www.ckc.ac.th 49. วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้ Southern College of Technology http://www.sct.ac.th 50. วิทยาลัยศรีโสภณ Srisophon College http://www.ssc.ac.th 51. วิทยาลัยตาปี Tapee College http://www.tapee.ac.th/ 52. วิทยาลัยอิสลามยะลา Yala Islamic College http://www.yic.ac.th 53. วิทยาลัยพุทธศาสนานานาชาติ International Buddhist College http://www.ibc.ac.th 54. วิทยาลัยโยนก Yonok College http://www.yonok.ac.th 55. วิทยาลัยลุ่มน้ำปิง Lumnamping College http://www.lpc.th.edu 56. วิทยาลัยพิษณุโลก 57. วิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น Far Eastern College http://www.fareastern.ac.th 58 วิทยาลัยเชียงราย http://www.crc.ac.th/ 59 วิทยาลัยอินเตอร์เทค-ลำปาง Lampang Inter-Tech College http://www.lit.ac.th/ 60 วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม http://www.siamtech.ac.th/

 

http://blog.eduzones.com/anisada/80034

[เคนอิจิ-นามิ]

ถ้ารวบทำสถิติแยกเป็นจำนวนต่อจังหวัด จะให้อีก 10 like เลย


แก้ไข
status quo is not an option

d เกินมาตัวนึง

Edited by เคนอิจิ-นามิ, 9 เมษายน พ.ศ. 2556 - 22:56.

[ผึ้งน้อยตุหรัดตุเหร่]

[tonythebest]

 

สสส. หนุนโครงการ "1มหาวิทยาลัย1จังหวัด" เชื่อมโยงมหาวิทยาลัย ทำงานร่วมกับชาวบ้าน (ไทยโพสต์)


           สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ได้จัดโครงการ "1 มหาวิทยาลัย 1 จังหวัด : อุตรดิตถ์โมเดล" โดย นพ.ประเวศ วะสี เปิดเผยว่า โครงการนี้เป็นการทำงานเชื่อมโยงระหว่างมหาวิทยาลัย นำองค์ความรู้ ศึกษา ค้นคว้า วิจัย ลงไปทำงานร่วมกับชาวบ้านในแต่ละพื้นที่ทั่วทั้งจังหวัด ซึ่งเป็นหนึ่งในแนวทางที่อยากให้เกิดขึ้นทั่วประเทศ คือ มหาวิทยาลัยเป็นแกนหลักในการศึกษาและนำความรู้มาพัฒนาพื้นที่ 

           การจัดกิจกรรมในครั้งนี้มีการ Walk rally พร้อมชมกิจกรรมตามฐานต่างๆ รวมทั้งยังได้รับฟังการเสวนา "จากวันวาน สู่ฝั่งฝัน : 1 มหาวิทยาลัย 1 จังหวัด" มีการลงพื้นที่ "วิทยาลัยวัววิทยา" วิทยาลัยนอกห้องเรียน วิธีการในการแปรสภาพจากขี้วัวที่ไร้ค่าให้เป็นทอง ทั้งยังมีการลงพื้นที่ "ตลาดสินค้าเกษตรปลอดภัย" เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่มหาวิทยาลัยเข้าไปสนับสนุนและดำเนินการร่วมกับชุมชน

           อุตรดิตถ์โมเดลเป็นตัวอย่างของการที่มหาวิทยาลัยทำงานในแนวคิด 1 มหาวิทยาลัยต่อ 1 จังหวัด แนวคิด 1 มหาวิทยาลัยต่อ 1 จังหวัดเป็นกระบวนทัศน์ใหม่ของการศึกษา การศึกษาไทยในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา เป็นการศึกษาที่ตัดขาดจากรากเหง้าของตัวเพราะเอาวิชาเป็นตัวตั้ง จึงลอยตัวจากความจริงของชีวิตและสังคมไทย เวลา 100 ปีที่การศึกษาได้สร้างคนที่ตัดขาดจากความจริงของชีวิตและสังคมไทย นานพอที่จะก่อความเสียหายร้ายแรงต่อสังคมไทย ในขณะที่สังคมวิวัฒน์ไปมีความเชื่อมโยง สลับซับซ้อน และเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การศึกษาที่ลอยตัวจากความเป็นจริงนี้ ย่อมไม่สามารถสร้างสติปัญญาให้สังคมไทยได้เพียงพอที่จะรักษาบูรณภาพและดุลยภาพในตัวเอง 

           การสูญเสียบูรณภาพและดุลยภาพนำไปสู่วิกฤตการณ์ แนวคิด 1 มหาวิทยาลัย 1 จังหวัด เป็นการปฏิรูปแนวคิดทางการศึกษาจากการเอาวิชาเป็นตัวตั้ง ไปเอาพื้นที่เป็นตัวตั้ง พื้นที่คือความจริงของชีวิต และการอยู่ร่วมกันทั้งระหว่างคนกับคน และระหว่างคนกับสิ่งแวดล้อม ในพื้นที่มีคน องค์กร สถาบันต่างๆ มากมาย ถ้าคนองค์กรสถาบันต่างๆ เหล่านี้เรียนรู้ร่วมกันในการปฏิบัติ ชุมชนท้องถิ่นก็จะเกิดการพัฒนาอย่างบูรณาการไปพร้อมกันอย่างน้อย 8 เรื่อง คือ เศรษฐกิจ-จิตใจ-สังคม-วัฒนธรรม-สิ่งแวดล้อม-สุขภาพ-การศึกษา-ประชาธิปไตย การพัฒนาอย่างบูรณาการทำให้เกิดสังคมศานติสุข หากมหาวิทยาลัยไปร่วมในกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันในการปฏิบัติ จะเป็นปัจจัยสำคัญต่อการปฏิรูปประเทศ ที่เอาพื้นที่หรือชุมชนท้องถิ่นเป็นตัวตั้ง และจะเป็นการปฏิรูปการศึกษาไปด้วยในตัว

           มหาวิทยาลัยยังไม่คุ้นกับการทำงานโดยเอาพื้นที่เป็นตัวตั้ง ฉะนั้นการที่มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ได้นำร่องไปก่อนในการทำงานกับพื้นที่อุตรดิตถ์ และพิสูจน์ให้เห็นว่าเมื่อมหาวิทยาลัยทำงานร่วมกับพื้นที่แล้วมีผลดีเพียงใด จึงเป็นเรื่องที่มีประโยชน์มากในการเป็นตัวอย่างให้มหาวิทยาลัยอื่นๆ เห็น 

            เมื่อการศึกษาหันมาเอาชีวิตและการอยู่ร่วมกันในพื้นที่เป็นตัวตั้ง บูรณภาพ ดุลยภาพ และความเจริญอย่างแท้จริงบังเกิดขึ้น เมื่อพื้นที่ในทุกจังหวัดมีอย่างน้อย 1 มหาวิทยาลัยมาทำงานร่วมด้วยอย่างถูกต้อง ฐานของประเทศจะแข็งแรงและรองรับประเทศทั้งหมดให้มั่นคงและยั่งยืน ซึ่งองค์กร ส. ทั้งหลายมี สสส., สปสช., สวรส., สช., สกว. ซึ่งล้วนต้องการสนับสนุนความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่น เพราะความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่นคือสุขภาวะของสังคมไทย เข้ามาสนับสนุนและเป็นเพื่อนให้มหาวิทยาลัยกล้าทำและทำได้ ความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่นจะทำให้ประเทศไทยหายวิกฤติภายใน 10 ปีข้างหน้า

 

http://education.kap.../view26940.html

[เคนอิจิ-นามิ]

จำได้ว่า น่าจะมีสัก จังหวัดลด 4-5 แห่งนะ

ตรงไหน จะให้เจริญ อย่างขอนแก่น โคราช เชียงต่างๆ

ถ้ามีม. เยอะ
1 เด็กได้เรียนที่บ้านเกิด
2 ไม่ต้องเข้ามากรุงเทพหลงแสงสี
3 มีมหาลัย (qualify) = มีบุคลากร = มีบริษัทห้างร้าน = มีการว่าจ้าง = มีกำลังซื้อ = มีการลงทุน

[tonythebest]

ความจริง การศึกษารัดับปริญญากระจายตัวไปแทบทุกจังหวัด

(หรืออาจจะทุกจังหวัดไปแล้ว)

โดยเฉพาะมหาวิทยาลักราชภัฏ ซึ่งมีหลายสาขา

 

แต้ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่งคือ เราคงปฏิเสธไม่ได้

ว่าแต่ละสถาบัน มีชื่อเสียง การยอมรับ การเรียนการสอนที่ไม่เท่ากัน

จึงทำให้เด็กอีกจำนวนไม่น้อย ที่ตั้งเข็มเพื่ิเข้ามหาวิทยาลับมีชื่อในกรุงเทพหรือหัวเมือง

 

นี่คือความแตกต่างในรูปแบบเดียวกันกับพื้นที่ความเจริญและการเข้าถึงของแต่ละพื้นที่ครับ

[BeastGuy]

ถ้าเป็นอย่างที่ จขกท ว่าจะดีนะครับ

กรุงเทพแออัดเกินไปแล้วจริง ๆ

สมควรกระจายความเจริญไปต่างจังหวัดบ้าง

[whiskypeak]

ทุกครั้งที่เราเริ่มเปลี่ยนแปลงอะไร มันก็ต้องมีปัญหาในการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกครั้ง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เราควรอยู่แบบเดิมครับ

status quo is not and option

300บาท ถ้าทำให้คนกลับไปภูมิลำเนาได้จริง ไม่เพียงแต่ คนตจว บ้านเรา แต่รวมถึงแรงงานต่างด้าว คงเข้ามากรุงเทพน้อยลง
ถามว่าช่วยอะไรเมืองหลวงไหม? คงช่วยได้แค่ระดับแรงงาน
เพราะชนชั้นกลาง ก็คงยังระดมเข้าเมืองหลวงอยู่ดี

สิ่งแรก ที่ควรสร้างให้เยอะๆๆๆๆ ตามจว อื่นๆ คือ มหาลัย
หากมีมหาลัย เข้าถึงที่ไหน ความเจริญจะเข้าถึง ร้านค้าจะตามไป
ถ้าจวนั้น มีม. สัก 4-5 แห่ง เราคิดว่าพวกธุรกิจ คงเข้าไปหาแรงงานสมองแถวนั้นด้วยเหมือนกันนะ

เรื่องกสรขนส่ง ยิ่งคิดง่าไม่มีปัญหาใหญ่
อย่าลืมว่า เขาขนจากนอกประเทศเข้าไทย สู้ขนเข้ามาแค่ขอบประเทศไม่ง่ายกว่าเหรอ?

รถไฟความเร็วสูง คงไม่ได้ช่วยภาคอุตสาหกรรมได้สักเท่าไหร่
แต่พวกการขนส่งทางน้ำ และทางบกอื่นๆมากกว่า

สุดท้าย อยากให้ รบ. ส่งเสริมอาชีพ ทั้งระบบ (ผลิต ตลาด ซื้อ-ขาย ส่งออก) ตามจังหวัดต่างๆให้มากกว่านี้
เพื่อเพิ่มเม็ดเงิน ภาคศก ชุมชน ให้เกิดการหมุนเวียน
ไม่ใช่ส่งเสริมแค่การท่องเที่ยว
รายได้ ธุรกิจเติบโตแค่พวกนามสกุลใหญ่ๆ กับพวกนักการเมือง

 

 

เห็นด้วยหลายๆอย่างเลยครับ  รัฐบาลแม่มน่าจะทำสิ่งเหล่านี้ก่อนออกนโยบาย 300 ทั่วประเทศเนอะครับ..ว่าป่ะ

[เคนอิจิ-นามิ]

ถ้าถามผม 300 บาท เป็นสิ่งจูงใจ ให้แรงงานอยากกลับไปภูมิลำเนา
แต่อาจจะมีผลกับผู้ประกอบการ แต่ด้วยค่าครองชีพที่(ยัง)ตำ่กว่า และคู่แข่งทางธุรกิจยังน้อย
น่าจะมีโอกาสสูง

ผมยังอยากได้ที่สัก ชัยภูมิ ขอนแก่น .. แต่รู้สึกจะช้าไปซะละ

[kim]

กทม.รถจะได้โล่งขึ้นอีกนิดก็ยังดีละ ช่วงนี้อากาศแย่มากเลย

[พิฆาตอสูร]

คน ตจว เมื่ออายุมากขึ้นก็อยากทำงานที่บ้านตัวเอง  ตอนหนุ่มสาว ก็เข้ามาหาประสบการณ์การใช้ชีวิต

แต่ความจริง มีไม่กี่จังหวัดที่มีงานรองรับแบบหลากหลายสาขา

คนกลับบ้านทยอยกันมาสักพักหนึ่งแล้ว  หลังจากที่มีการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง

จำนำข้าว ก็ทำให้คนกลับบ้านมากขึ้น เพราะได้ราคา

ค่าแรง 300 บาท ก็จูงใจ 

แต่แถวบ้านผม ไม่ได้มีความคึกคักด้านแรงงานมากกว่าเดิม เพราะมาจากธุรกิจขนาดใหญ่และมหาวิทยาลัยที่ทยอยเปิดมาระยะหนึ่งแล้ว

 

น้ำมันแพงกว่ากรุงเทพแน่นอน เพราะระยะทางไกล

อาหารหลายอย่าง กรุงเทพถูกกว่า เพราะเป็นศูนย์กลาง

ค่ารักษาพยาบาลของ รพ.เอกชนแถวบ้าน แพงขึ้น

อาหารสด อาหารสำเร็จรูป แพงขึ้น

 

ธุรกิจที่บูม คือ ให้เช้าที่เปิดแผงขายของ  ขายกันเยอะ แต่คนซื้อดูบางตา

อนาคต อาจมีการจ้างงานเพิ่ม เพราะธุรกิจจาก กทม. เริ่มไปเปิดสาขาและลงทุนมากขึ้น

ผู้ประกอบการท้องถิ่นต้องต่อสู้อย่างหนัก

[เคนอิจิ-นามิ]

คน ตจว เมื่ออายุมากขึ้นก็อยากทำงานที่บ้านตัวเอง ตอนหนุ่มสาว ก็เข้ามาหาประสบการณ์การใช้ชีวิต
แต่ความจริง มีไม่กี่จังหวัดที่มีงานรองรับแบบหลากหลายสาขา
คนกลับบ้านทยอยกันมาสักพักหนึ่งแล้ว หลังจากที่มีการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง
จำนำข้าว ก็ทำให้คนกลับบ้านมากขึ้น เพราะได้ราคา
ค่าแรง 300 บาท ก็จูงใจ
แต่แถวบ้านผม ไม่ได้มีความคึกคักด้านแรงงานมากกว่าเดิม เพราะมาจากธุรกิจขนาดใหญ่และมหาวิทยาลัยที่ทยอยเปิดมาระยะหนึ่งแล้ว

น้ำมันแพงกว่ากรุงเทพแน่นอน เพราะระยะทางไกล
อาหารหลายอย่าง กรุงเทพถูกกว่า เพราะเป็นศูนย์กลาง
ค่ารักษาพยาบาลของ รพ.เอกชนแถวบ้าน แพงขึ้น
อาหารสด อาหารสำเร็จรูป แพงขึ้น

ธุรกิจที่บูม คือ ให้เช้าที่เปิดแผงขายของ ขายกันเยอะ แต่คนซื้อดูบางตา
อนาคต อาจมีการจ้างงานเพิ่ม เพราะธุรกิจจาก กทม. เริ่มไปเปิดสาขาและลงทุนมากขึ้น
ผู้ประกอบการท้องถิ่นต้องต่อสู้อย่างหนัก

ได้ไปงานแต่งเพื่อน
สระผมกรุงเทพ ไดร์ สระซอย คิดต่างหาก
ครั้งละไม่ต่ำกว่า 200
เข้าร้านทำผมขอนแก่น 60 บาท ทั้งสระซอยไดร์ยืด
ร้านอาหาร แบบเรสเตอรอง ราคาไม่ต่างจากกรุงเทพ บาร์ คลับ

ผมยังไม่เคยไปอยู่แบบ ท้องถิ่น ไม่รู้ว่าข้าวแกงจะเป้นยังไง
แต่เดินถนนข้าวเหนียว ทั้งอิมทั้งเมื่อยได้ของมาบ้าง ไม่ถึง 500
เป็นถนนข้าวสารคงไม่ต่ำกว่าพันนึง

เห็นร้านอาหาร กาแฟ ของจุ๊กจิ้ก เปิดเต็มไปหมดละ
เหลือห้างที่เป็นไอที เหมือน พันทิบหรือมาบุญครอง

อยากทำการค้าที่กรุงเทพ ติดที่ทำเลทอง มันกลายเป็นเพรชไปหมดละ

[พิฆาตอสูร]

ขอนแก่น ค่าครองชีพไม่ถูกนะครับ

 

เพื่อนหญิงผมไปสระผมแถวโรงแรมโฆษะ ยังบ่นกระปอดกระแปดว่าราคายังกะกรุงเทพ ทั้งที่ดูเป็นร้านตึกแถวแท้ๆ

ราคาบ้านจัดสรรที่โน่น ทำเอาผมอ้าปากค้างมาหลายรอบแล้ว

 

ค่าเช่าหอของนักศึกษามีหลายราคา ที่ดีหน่อยก็สี่ห้าพันบาท

เคยคิดจะไปทำงานที่โน่น  แต่เห็นค่าครองชีพแล้ว ไม่ได้เปรียบกว่า กทม.

สู้อยู่ กทม. เงินเดือนยังดีกว่า

 

อ้อ..อันนี้เป็นข้อมูลที่ประสบมาของตัวเอง ไม่บังอาจบอกว่าเป็นอย่างนี้ทั้งจังหวัดครับ

[ม่านน้ำ]

อยู่ต่างจังหวัดการคมนาคมขนส่งในหลายๆ แห่งถึือว่ายังแย่อยู่

 

ยังยากที่จะมีระบบขนส่งมวลชนมารองรับอย่างทั่วถึง

 

ส่วนใหญ่ต้องมีพาหนะเป็นของตนเอง อย่างน้อยก็ต้องมอเตอร์ไซค์

 

การโดยสารรถสาธารณะไปยังที่ต่างๆ ยังมีจำนวนเที่ยวที่น้อยและยากแก่การควบคุมเวลา

 

ใครที่เคยอยู่กรุงเทพมาแล้วนานๆ คงอึดอัดลำบากใจแน่ๆ

[ควันหลง]

แล้วไม่คิดบ้างเหรอว่า

เมื่อต้นทุนค่าแรงในกรุงเทพและปริมณฑล และต่างจังหวัด มีราคาเท่ากัน

เจ้าของโรงงาน คงจะออกไปตั้งโรงงานที่ต่างจังหวัดน้อยลง เพราะมันเพิ่ม

ค่าใช้จ่ายทางด้านการขนส่ง ทำให้สินค้ามีราคาแพงกว่า โรงงานที่ตั้งใน

กรุงเทพและปริมณฑล

บบว่าต้องขายของในราคาที่แพงกว่า แถมฝีมือแรงงานก็ด้อยกว่า

แถมระบบสาธารณูปโภค แย่กว่า พูดกันตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นคงไม่มี

ใครโง่ ออกไปตั้งโรงงานหรอก

 

 

 

นั่นคือปัญหาของเมืองไทยไงครับ เพราะมีแต่คนคิดแบบเดิมๆ แบบคุณ

คุณมัวแต่ยึดกรุงเทพเป็นศูนย์กลาง แล้วมานั่งบ่นว่ากรุงเทพแออัดรถติด

การชักจูงให้แรงงานย้ายกลับภูมิลำเนาทำให้ทุกอย่างมันไม่ต้องมากระจุกที่กรุงเทพ

มันก็จะมีเมืองอื่นๆ ที่เติบโตแข็งแกร่งขึ้นมา คนก็จะย้ายไปทำงานเมืองโน้นบ้างเมืองนี้บ้าง

สินค้ามันก็ผลิตไปขาย/ส่งออกจากเมืองอื่นบ้าง

แรงงานเขาย้ายกลับไปหางานทำที่บ้านก็ถูกต้องอยู่แล้วนี่ครับ

เดี๋ยวเขาก็หา incentive อื่นๆ มาจูงใจให้โรงงานออกไปตั้งในเมืองต่างๆได้เองแหล่ะ

คุณมัวแต่ไปค้านเขาเสียทุกเรื่อง

หรือคุณอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิม???

 

แล้วอะไรหล่ะครับ แล้วมันจะมีเมื่อไร แล้วตั้งโรงงานใหม่ใช้เวลากี่ปี แต่ค่าแรงมันขึ้นไปแล้วนะครับ

 

หลักๆเลยที่เค้าไม่ตั้งโรงงานที่เมืองที่อยู่ลึกจากชายฝั่งไปมาก ก็เพราะมันต้องขนวัตถุดิบ และสินค้าไกล โดยเฉพาะพวกที่มีวัตถุดิบนํ้าเข้าเป็นหลัก ต้องขนเข้าไปผลิต แล้วก็ขนออกเพื่อจำหน่ายอีกรอบหนึ่ง ที่เห็นจะมีไปตั้งโรงกันบ้าง ก็พวกที่ใกล้กับแหล่งวัตถุดิบ เช่น นํ้าตาล ยางพาราง อะไรงี้

 

มันเป็นกันทั้งโลกนั่นแหละ เมืองชายฝั่งจะมีความมั่งคั่งในด้านอตุสาหกรรมกว่า เมืองที่ถัดเข้าไปในแผ่นดิน มันเป็นมาตั้งแต่โบราณแล้วหล่ะ  เพราะโลกเราค้าขายกันทางเรือเป็นหลัก

 

คุณมัวแต่ positive thinking ตกขอบนี่ไม่ไหวนะครับ มันจะฉิบหายกันหม๊ดดด 

Edited by ควันหลง, 10 เมษายน พ.ศ. 2556 - 14:44.

[เคนอิจิ-นามิ]

ขอนแก่น ค่าครองชีพไม่ถูกนะครับ

เพื่อนหญิงผมไปสระผมแถวโรงแรมโฆษะ ยังบ่นกระปอดกระแปดว่าราคายังกะกรุงเทพ ทั้งที่ดูเป็นร้านตึกแถวแท้ๆ
ราคาบ้านจัดสรรที่โน่น ทำเอาผมอ้าปากค้างมาหลายรอบแล้ว

ค่าเช่าหอของนักศึกษามีหลายราคา ที่ดีหน่อยก็สี่ห้าพันบาท
เคยคิดจะไปทำงานที่โน่น แต่เห็นค่าครองชีพแล้ว ไม่ได้เปรียบกว่า กทม.
สู้อยู่ กทม. เงินเดือนยังดีกว่า

อ้อ..อันนี้เป็นข้อมูลที่ประสบมาของตัวเอง ไม่บังอาจบอกว่าเป็นอย่างนี้ทั้งจังหวัดครับ

ร้านทำผมที่ว่า 60 บาทนี่ ราคาสำหรับสาวผมยาวครับผม
แต่ใช่ ราคาน่าจะไม่แตกต่างมากกับกรุงเทพ แต่ต้องที่ไม่แพงนะ คือ เสื้อยืดธรรมดา
กางเกงประตูน้ำไรงี้

ถ้าเป็นเสื้อผ้าช่างตัด กรุงเทพชุดละ 3 พันอย่างต่ำ
แต่ที่โน่นยังดูเหมทอน 5-6 ร้อย

อีกทั้ง ร้านค้ากรุงเทพเยอะ คู่แข่งเยอะ กำลังซื้อเยอะ

แต่ขอนแก่นยังน้อย กำลังซื้อน้อย หมายถึง ไม่มีเทรน ไม่มีกระแส เพราะคนยังน้อยอยู้ งี้

คิดว่านะ

อยู่ต่างจังหวัดการคมนาคมขนส่งในหลายๆ แห่งถึือว่ายังแย่อยู่

ยังยากที่จะมีระบบขนส่งมวลชนมารองรับอย่างทั่วถึง

ส่วนใหญ่ต้องมีพาหนะเป็นของตนเอง อย่างน้อยก็ต้องมอเตอร์ไซค์

การโดยสารรถสาธารณะไปยังที่ต่างๆ ยังมีจำนวนเที่ยวที่น้อยและยากแก่การควบคุมเวลา

ใครที่เคยอยู่กรุงเทพมาแล้วนานๆ คงอึดอัดลำบากใจแน่ๆ

อันนี้จริง
เพื่อนผมไปเครื่องบิน ออกมาจากพอร์ท แทบไม่ได้ ไม่มีแท้กซี่ ออกมาก็เดินทางลำบาก พาลูกๆไปด้วย
คือ ถ้าทำร้านเช่ารถหน้าพอร์ท คงรุ่งนะ
แหล่งร้านค้าก็มีแหล่งเดียว ไม่กระจายตัว
กลางคืน ทำถนนวันเวย์อีก ขับรถหลงไปเป็นโลๆเลยครับ

Edited by เคนอิจิ-นามิ, 10 เมษายน พ.ศ. 2556 - 15:32.