ก่อนอื่นออกตัวก่อนครับว่าผมไม่ใช่สลิ่ม ผมเป็นแค่คนเลือก ปชป
ดังนั้น อย่ามาว่าผมด่าตัวเองนะครับ 
แค่อยากจะบอกว่า การเมืองในยุคนี้มันวางหมากกันหลายชั้น
สิ่งที่เราไม่ควรเป็นก็คือเราไม่ควรเป็นหมากทางการเมืองของนักการเมือง แต่นั่นมักจะเป็นสิ่งแรกๆ ที่เราเป็นเสมออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะเขารู้จักธรรมชาติของมนุษย์ เขารู้ว่าจะใช้คุณเป็นหมากอย่างไร
การที่อยู่ดีๆ ยิ่งลักษณ์จะออกมาปาฐกถาที่สั่นสะเทือนทั้งเมืองไทยทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุ ย่อมไม่ใช่สิ่งที่เขาพลาดหรือเผลอพูด
การที่อยู่ดีๆ รัฐบาลก็เอาเรื่องที่การ์ตูนนิสต์คนหนึ่งเขียนด่านายก ขึ้นมาเป็นประเด็น ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาพลาดอีกเช่นกัน
ด้วยเหตุผลเดียวกัน แน่นอน การออกมาของไอซีทีก็ย่อมไม่ใช่เหตุบังเอิญ
แต่สิ่งที่น่าขบขันคือ ฝ่ายตรงข้ามเขาต่างหาก ที่เซ่อซ่าเดินไปตกลงไปในหลุมพรางเขา ที่ต้องการสร้างบรรยากาศการเผชิญหน้า
เราจึงได้เห็นเหล่าสลิ่มทั้งหญิงทั้งชาย ออกมาโพสด่ายิ่งลักษณ์เต็มโลกไซเบอร์ด้วยความเมามัน เหมือนคนที่ถูกยั่วยุจนขาดสติ
เขายั่ว คุณก็ตอบโต้ เขายั่วเพิ่มอีก คุณก็ตอบโต้แรงขึ้นไปอีก จนถึงจุดหนึ่ง มวลชนฝั่งเขาที่ปัจจุบันเกือบมอดไปแล้ว เพราะตบมือช่างเดียวไม่ดัง ก็กลับลุกโชนขึ้นมาอีก เพราะมีมืออีกข้างมาช่วยตบ
เหล่าสลิ่มที่น่าสมเพชก็ทยอยเดินเข้าไปในหลุมพรางเขาเพิ่มขึ้นทุกวัน ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง แต่เบาปัญญา เพียงแค่สะใจที่ได้ด่านายกก็ลืมหมดทุกอย่าง นึกว่าตัวเองฉลาด
หารู้ไม่ว่านั่นคือหลุมพรางของเขาที่ต้องการให้มีมือตบสองข้าง
ความจริงผมไม่อยากพูดเรื่องนี้หรอก แต่อดสมเพชในความไร้เดียงสาของพวกคุณไม่ได้จริงๆ
