....
คุณป้าปูครับ... คุณป้าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการเมืองมาเลย และด้วยใจจริง คุณป้าก็คงไม่เคยคิดที่จะเล่นการเมืองด้วยซ้ำ
แต่เนื่องด้วย ความสงสารพี่ชาย ที่รบเร้าให้มาเล่นการเมือง คุณป้ามีความเสียสละ กตัญญู พี่ชาย ก็เลยต้องมาสวมบท เป็นหุ่นกระบอกให้พี่ชายเชิดซ้ายขวา
คุณป้าเคยคิดไหมครับว่า พี่ชายของคุณป้านั้น ได้สร้างเวร สร้างกรรมระดับมหภาค ให้คนทั้งชาติได้เดือดร้อนมานับไม่ถ้วน
และสิ่งที่คุณป้าได้ทำตามที่พี่ชายคุณป้าสั่งนั้น มันก็ยิ่งทำให้คุณป้าได้รับผลเวร ผลกรรม ร่วมกันไปด้วย.....เรียกได้ว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด.......โทษก็เท่ากับคนทำ...
ความกตัญญูนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็ไม่อาจทำให้ บาปกรรมที่พี่ของคุณป้าปูทำไว้นั้น เบาบางลงไปได้..... และในขณะเดียวกัน คุณป้าเลือกที่จะไม่เดินทางซ้ำรอยพี่ชายโสมม ของคุณป้าได้......คุณป้าสามารถเป็นสิ่งที่ดียิ่งกว่าได้
ผม ด้วยที่อายุน้อยกว่าคุณป้าร่วมยี่สิบปี ขอเตือนแบบกัลยานิมิตรว่า........... อยากให้คุณป้าตั้งสติดีๆ คุณป้าสามารถนำประเทศไทยพ้นวิกฤติทางการเมืองได้ คุณป้าสามารถช่วยชาติได้ ด้วยการเสียสละในฐานะสตรีเบอร์หนึ่งของชาติ....
วิธีคือ.......
คุณป้า ช่วยไปโดดแม่น้ำแยงซีเกียงตายเถอะครับ รวมถึงดึงมือพี่ชายของคุณป้าไปด้วย เพื่อที่แม่น้ำเจ้าพระยาของชาติไทยจะไม่ต้องสกปรก โสมม แปดเปื้อนกับเสนียด***......
แล้วชาติไทย จะพบกับสันติสุข....
Edited by excell_13, 23 มิถุนายน พ.ศ. 2556 - 12:21.