ปัญหาไม่ใช้กลุ่มคนที่ใส่หน้ากากอะไร
ในการชุมนุม มีหน้ากากตั้งหลายอย่าง
หน้ากากวี หน้ากากลิง หน้ากากเสือ หน้ากกากหนุมาน หรือแม้แต่หน้ากากกล่องโฟม
จริงอยู่ ม็อบต้องมีคนถือไมค์ คนประกาศ หรือคนเดินนำ
แต่จะเป็นไปได้มั๊ย ที่คนเหล่านั้น จะไม่คิด ไม่เรียกตัวเอง และไม่หวังจะเป็นแกนนำ
การเดินนำกับการเป็นแกนนำมันต่างกันนะครับ
ข้อดีของการมี การเกิดขึ้นของหน้ากากขาว คือการไม่มีแกนนำ
เชื่อว่า ทุกคนไม่ได้รับข่าวสาร เนื้อหาใดๆ จากใครเพียงคนเดียว
หากแต่การจะลุกขึ้นมา หยิบหน้ากากขาวมาสวมใส่
ที่มาล้วนแล้วแต่มาจากการสะสมข้อมูล รวมกลุ่ม ติดตามข่าวสารจากแหล่งต่างๆ
จนเกิดการมองมุมเดียวกันจากหลายๆ แหล่ง จึงทำให้เกิดการชุมนุมหน้ากากขาวขึ้น
นี่คือสิ่งที่การชุมนุมแบบมีแกนนำให้ไม่ได้
อารมณ์เช่นนี้ การไตร่ตรอง การพิจารณา มันแตกต่างกัน
นึกภาพการชุมนุมใดๆ ที่เกิดจากการรับฟังแกนนำเพียงด้านเดียวดูสิครับ
จำได้ว่า เคยมีคนเล่าให้ฟังอยู่เหมือนกัน
เมื่ออยู่ในสถานการณ์นั้น อารมณ์มันได้ ความฮึกเหิมมันมี
แกนนำพูดอะไร ก็เชื่อหมด เฮหมด ยิ่งที่สิ่งที่เราคิดไปในทิศทางเดียวกันกับที่แกนนำสื่อบนเวที
ข้างล่างก็พร้อมจะเชื่อแกนนำได้ง่ายดาย
นี่เป็นสิ่งที่อดีตแกนนำ อนาคตแกนนำ และคนที่กำลังพยายามจะเป็นแกนนำ
ต้องตระหนัก และไตร่ตรองให้ดี
ผมเคยบอกว่า เชื่อว่า คนอีกจำนวนมาก ไม่คิดออกมา
หรือยังไม่กล้าออกมา ก็ด้วยกลัวมันจะกลับไปซ้ำร้อยเก่า
ไม่มีใครไว้ใจอีกต่อไปแล้ว
บางที การมีชื่อ การโด่งดังในฐานะอดีตแกนนำใดๆ
มันอาจกลับมาเป็นการทำลายโอกาสการเกิดใหม่ของกลุ่มผู้เห็นด้วย
คิดดูให้ดีนะครับ
สุดท้าย ให้กำลังใจผู้กองและทุกท่านที่เข้าร่วมครับ