ผู้กองปูเค็ม
ผู้กองปูเค็ม ขอเล่าเรื่องแอ๊คชั่นดราม่า หน้ากระทรวงกลาหอยดังนี้..
ผู้กองปูเค็มเห็นตำรวจปราบจราจลตั้งแถวหน้ากระดาน 2 แถวปิดถนนด้านหน้ากึ่งกลางกระทรวง หันหลังชนกัน แถวตำรวจปราบจราจลด้านหนึ่งเดินหน้าเข้าหาผู้กองปูเค็มที่อยู่บริเวณศาลหลักเมือง..
ด้วยสัญชาติญาณนักรบ รู้ทันทีว่าคำรณวิทย์เล่นกูแน่ๆ.. ผู้กองปูเค็มย่างสามขุมเดินเข้าหาตำรวจปราบจราจล..โดยลำพัง..เหมือนเช่นเคย..
นักรบนิรนามผู้เดียวดาย กระโจนเข้าใส่แถวตำรวจปราบจราจล..จนทะลุแนว..เสียหลัก.ตำรวจกรูกันเข้ามารุมจับผู้กองปูเค็มกดคว่ำหน้าลงไปกับพื้นถนน คางกระแทกพื้นทั้งที่พยายามฝืนไว้แล้ว ตำรวจบางนายรวบมือผู้กองปูเค็มไขว้หลัง..
เสียงนักรบนิรนามหญิงประมาณ 10 คน..ร้องตะโกน โหวกเหวก โวยวาย..วิ่งกรูกันเข้ามาช่วยผู้กองปูเค็ม..ความกล้าหาญของพวกเธอทำให้ตำรวจปราบจรจลล่าถอยออกไป..ผู้กองปูเค็มเป็นอิสระ.ยันพื้นลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง..
หลังจากนั้น..ตำรวจปราบจราจลตีวงล้อม เดินหน้าเข้าหาผู้กองปูเค็ม..
ท่ามกลางความตึงเครียด สถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน..นักรบนิรนามหญิงที่อยู่ข้างกายผู้กองปูเค็ม 2-3 คน สวมวิญญาณเจ๊ปองอัญชลี..ด่าตำรวจหูดับตับไหม้..
เมื่อแถวตำรวจปราบจราจลเดินหน้า ผู้กองปูเค็มตัดสินใจนอนหงายลงบนพื้นถนนต่อหน้าแถวตำรวจ..
แถวตำรวจหยุดกึก เหมือนติดดิสค์เบรก..เพราะหากเดินหน้า..ตำรวจก็จะเหยียบลงบนร่างผู้กองปูเค็มเป็นแน่แท้..
กลุยุทธนี้ได้ผลแฮะ..ผู้กองปูเค็มย่ามใจ.. หลังจากแถวตำรวจปราบจราจลหยุด ผู้กองปูเค็มลุกขึ้นยืนอีกครั้ง..
นายตำรวจ 2-3 นาย..เดินเข้ามาสมทบ ซุบซิบกัน.พักหนึ่ง..
ผู้บังคับหมวดปราบจราจล ก็สั่งการด้านหลังแถวอีกครั้ง.."หน้าเดิน"
แถวตำรวจเตรียมจะก้าวเดินหน้า ..แต่ผู้กองปูเค็มล้มตัวลงนอนหงายอีกครั้ง..
แถวตำรวจปราบจราจลหยุดลงอีกครั้ง..ผู้กองปูเค็มลุกขึ้นยืน..เห็นผู้บังคับหมวดหันไปคุยกับผู้บังคับกองร้อย.. ตำรวจมือเปล่าเสริมกำลัง 5-6 นายด้านหลังแถวปราบจราจล..ส่วนอีกฝั่งหนึ่งรถปิคอัพก็วิ่งเข้ามาจอดใกล้ผู้กองปูเค็มอย่างรวดเร็ว..
สัญชาติญาณผู้กองปูเค็มบ่งบอกว่า..คราวนี้..ไม่รอดแน่ๆ..
ระหว่างนั้นผู้กองปูเค็มมองเข้าไปในแถวปราบจราจล..เห็นตำรวจนายหนึ่งน้ำตาไหล พลางพูดขอร้องกับผู้กองปูเค็มว่า.."ผู้กอง.....ยอมเถอะ"
ระหว่างนั้น..ผู้บังคับหมวดสั่งแถวปราบจราจล ด้วยเสียงดุดันกว่าทุกครั้ง...."หน้าเดิน"
ผู้กองปูเค็มนอนหงายบนพื้นถนนอีกครั้ง..คราวนี้แถวปราบจราจลแหวกออกเป็นช่อง..ตำรวจ 5-6 คนวิ่งเข้ามาอุ้มผู้กองปูเค็ม พร้อมกันนั้นรถปิคอัพก็ถอยเข้ามา..น้องนายตำรวจคนหนึ่งสั่งการ.."วางผู้กองเบาๆ อย่าให้กระแทก.."
หลังจากตำรวจปราบจราจลปฏิบัติการ "อุ้มผู้กองปูเค็ม" สำเร็จ..รถปิคอัพคันนั้น..ก็เร่งเครื่องออกไป..มุ่งหน้าไปทางปากคลองตลาด.. ระหว่างที่ผ่านกองร้อยปราบจราจลอีกฝั่งหนึ่ง..ตำรวจทุกนายเมื่อเห็นรถปิคอัพควบคุมตัวผู้กองปูเค็มต่างตระโกนส่งเสียงดีใจพร้อมๆกัน..."เฮ"....
ความรู้สึกในตอนนั้น..หดหู่..ผิดหวัง..ที่ตำรวจสลายชุมนุม..
สะเทือนใจ..ที่เห็นทหารอยู่หลังแถวตำรวจปราบจราจล..ร่ำไห้..พวกเขาหลั่งน้ำตา..บอกกับชาวบ้านที่ไปขอร้องให้ทหารมาช่วยผู้กองปูเค็มว่า "นายสั่งห้ามช่วย"
หลังจากที่ถูกควบคุมตัว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น.."น้องอยู่ไหน" เสียงปลายสายถามด้วยความเป็นห่วง..ผู้กองปูเค็มรีบระบุพิกัด "คาดว่ามุ่งหน้าไปยัง สน.พระราชวังครับ"
เมื่อถึง สน.พระราชวัง น้องนายตำรวจก็พูดขึ้นว่า "พี่ครับ..ผมขอโทษที่ล่วงเกินพี่ครับ"..ผู้กองปูเค็มหันไปมองตามเสียงนั้น..เห็นแววตาของนายตำรวจรุ่นน้องที่มีความมุ่งมั่น จริงใจ..จากนั้นตำรวจปราบจราจลตามมาสมทบ เพราะคาดว่าจะมีชาวบ้านตามมาช่วยผู้กองปูเค็ม..
ผู้กองปูเค็มน้ำตาตก..พลางคิด..จะมีทหารคนใดในกองทัพบ้างมั้ย..ที่จะมีความรู้สึกว่าถูกดูหมิ่น เหยียดหยาม ศักดิ์ศรี..เกียรติยศ..ด้วยการส่งคนทรยศ หนูขี้เรื้อน มาชี้นิ้ว สั่งการ..พวกมันแก้ปัญหาการเมือง มิใช่เพื่อทหาร พวกมันแบ่งผลประโยชน์เพื่อส่วนตัว มิใช่เพื่อกองทัพและประชาชน..
—
Edited by juemmy, 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 - 22:18.