พอดีต้องเข้าลาวเพื่อไปดูไร่เกษตรของญาติ ไปเช่าที่ทำการปลูกพลิก และ อย่างอื่น
เพราะดินเมืองไทยเต็มไปด้วยสารเคมี พอส่งไปแถบยุโรปโดนตรวจสารประจำ
ทางญาติจึงจำใจไปเช่าที่ดินในลาวปลูกพืชจำพวกนี้
ระหว่างทางได้แวะเยี่ยมโรงงานที่ข่อนแก่น เป็นโรงงานผลิตรถแคตเตอริ่ง
จึงได้พักที่โรงแรมหลังสถานีรถไฟ พอดีเขาปรับปรุงใหม่เอี่ยมอ่องน่าพัก
ยามค่ำคืนได้ท่องเที่ยวในรอบๆตัวเมืองขอนแก่น พัฒนาไปเยอะถนนหนทางจำไม่ได้
ไปนั่งดื่มหน้าหอประชุมใหม่ ม.ขอนแก่น น้องๆนักศึกษาหน้าตาน่ารักมาคอยบริการ
จนร้านจะเลิกกับแกล้มแตะนิดหน่อย จึงบอกน้องๆเอาใส่ถุงกลับบ้าน น้องเขาก็ดีใจจัดการเก็บใส่ห่อและถุงเรีบยร้อย
กลับมาถึงห้อง รปภ.จึงเข้ามาทักแนะนำสินค้า ป๋า ครับมีเด็กๆไว้บริการ ป๋าต้องการเพื่อนคุยมั้ยครับ
เดี๋ยวผม จะส่งมาให้ดู ป๋าชอบต่อรองราคากับน้องได้เลย
จะเอาแบบไหนป๋าบอกได้ เดี๋ยวจัดมาให้
จึงบอกว่าเอาแบบเด็กๆมีมั้ย
สัก 1 ชม.มาเลยครับ
เรียกมาคุย คนหนึ่ง อายุประมาณ 15-16
คำหนึ่งที่ถาม มาไหน เรียนที่ไหน
สุดท้าย คือ ทำไม มาทำงานแบบนี้
ลูกบอกว่า ที่บ้านจนมาก แต่อยากเรียน จึงหาเงินแบบนี้
สุดท้ายบอกลูกกลับไปเถอะ เขาคิดค่าเสียเวลา จึงให้ไป 300 บาท
นอนคิดอีสานยังจนอีกหรือ
ไหนได้ค่าจำนำ 15000 บาท
ค่าแรงก็ 300 บาท
ปริญญาตรีก็ 15000 บาท
ทำไมยังมีเด็กยังเอาข้อนี้มาอ้างเพื่อเป็นโสเภณี
