http://www.prachatal...ดเห่าได้แระ#new
โดย ส่วนตัว....ผมไม่รู้จักคู่กรณีใดๆในเรื่องนี้แต่หลังจากการอ่านการโต้แย้ง ไปๆมาๆของทั้งสองฝ่าย รวมทั้งกระทู้คุณ Somying จากแอลเอด้วย.....ผมฟันธงเลย....ใครเจอคนอย่างคุณหลีกให้ไกลเลย..ถ้าไม่อยาก เสียใจภายหลัง
แค่เรื่องที่คุณเขียนเกี่ยวกับ Myra Sangawong….เรื่องเดียวก็บ่งบอกได้ว่านิสัยคุณ “เลว” แค่ไหน
คุณเอาเขามาประจานแบบไม่มีนิสัยของลูกผู้ชายแม้แต่นิดเดียว...มิน่า...ถึงต้องอยู่เป็นโสด ลูกเมียไม่มี
คนอย่างคุณ...ถ้าใครเอาไปอุ้มชูอุปถัมถ์หรือคบค้าสมาคมด้วยก็คงจะเป็นพันธ์เดียวกันนั่นแหละ
อย่างเขาว่า...Birds of the same feather flock together
ตอนคุณมาติดคุกอยู่เมืองไทย....คุณไม่ต่างอะไรเลยกับหมาตัวหนึ่งที่เขาเอาไปขังไว้
อย่าว่าแต่เงินพัน เงินหมื่น เงินแสน....ที่เขาเอาไปช่วยคุณทั้งๆที่ไม่รู้จักมักคุ้นกันมาก่อน
แม้แต่โอเลี้ยงแก้วเดียวที่ใครเอาไปหยิบยื่นให้...คุณก็ไม่น่าจะไปกล่าวถึงเขาในทางที่เสียหายได้
ผมว่าใครที่เป็นคู่กรณีโดยตรงกับนายโจนี่แล้ว...ไม่ต้องไปโต้แย้งอะไรอีกละครับ...
เสียเวลาเปล่าๆ......
Joe Gordon
9 hours ago
ตอนที่ผมเดินทางไปเมืองจีนเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ 2556 นั้น
เคยมีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ Myra SaNgawong เธอโทรมาบอกผมว่าเธออยากจะนัดสัมภาษณ์ผมมาก โดยอ้างว่าเธอทำงานเป็นนักข่าวให้ DNN แต่ผมไม่มีเวลาเพราะผมจะเดินทางไปเมืองจีน ฮ่องกง และมาเก๊า ในวันรุ่งขึ้้น ผมจึงบอกเธอไปว่า ไว้ให้ผมกลับมาแล้วค่อยคุยกันใหม่
หลังจากผมเดินทางไปแล้ว เธอได้ขอเจ้าของบ้านที่เป็นเสื้อแดงคนหนึ่ง และย้ายเข้าไปอยู่และหลับนอนบนที่นอนของผมทันที แล้วส่งเมล์ไปหาผมที่มาเก๊าแล้ว คุยกับผมผ่านทางแฟซบุ๊คเหมือนเธอเป็นคู่รักของผมอย่างน่าประหลาดใจ
ผมตกใจและคิดว่าเธอเป็นสปายหรือสายลับของฝ่ายตรงข้าม ที่คอยติดตามประกบผม ผมก็แกล้งทำคุยไปด้วยเล่นไปตามเกมส์ ผมไปดูงานที่โรงงานเสื้อผ้าที่เมืองเซินเจิ้น ผมก็เอาตัวอย่างเสื้อผ้ากลับมาฝากเสื้อแดงในอเมริกาบางคนด้วย รวมทั้งเธอ
เมื่อผมกลับมาแล้ว ผมไม่ได้กลับไปยังบ้านที่ผมเคยพักอาศัย เพราะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้นอนรอผมอยู่ ผมไปหาที่อยู่ใหม่ แต่เธอพยายามติดต่อผมและต้องการพบกับผมอีก เพื่อจะสัมภาษณ์โดยอ้างว่าจะทำข่าวส่งกลับเมืองไทย จนสุดท้ายผมยอมพบกับเธอในที่สาธารณะเท่านั้น
ผมออกไปพบกับเธอและเพื่อนเธอ ผมไม่เคยอยู่เพียงลำพังกับเธอ เธอให้ผมพาไปเลี้ยงอาหารสองสามมื้อ และผมพบกับเธอเพียงสองสามครั้ง เธอสอนให้ผมใช้ไอแพดที่ผมซื้อมาจากเมืองจีน เธอตั้งโปรแกรมแช๊ตให้ผมติดต่อกับเธอ และเธอขอถ่ายภาพร่วมกับผม
หลังจากนั้นผมก็เลิกพบเลิกติดต่อกับเธอ เพราะเธอไม่ใช่นักข่าวอย่างที่เธออ้างไว้ เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องการได้พบกับผู้ชายที่เลี้ยงดูแลเธอได้ หรือที่สามารถพาเธอไปทานอาหาร หรือใช้เวลาให้หมดเปลื้องไปวันๆเท่านั้น ผมคิดว่านั้นมันไม่ใช่วิถีชีวิตของคนอย่างผมครับ
ปัจจุบัน เธอได้มีโอกาสเขียนข้อความโพสต์ลงในแฟซบุ๊คเกี่ยวกับผม โดยด่าผมร่วมกับหนุ่ม แดงนนท์ เธอไม่มีอุดมการณ์ทางการเมืองแต่อย่างใด เพียงแค่ต้องการระบายอารมณ์ที่ขมขื่น เพราะว่าผมไม่สนใจไยดีกับผู้หญิงอย่างเธอหรือผู้ชายอย่างเขาครับ
