ในขณะที่มีผู้เดือดร้อนเรื่องราคายางตกต่ำจำนวนมาก (ผมย้ำนะครับว่าจำนวนมาก เพราะผู้ประกอบอาชีพสวนยางน่าจะมีจำนวนเป็นรองแค่ผู้ทำอาชีพปลูกข้าวเท่านั้นเอง) จนมีบางส่วนที่ทำไม่ไหวต้องออกมาเรียกร้องกับรัฐบาล แต่รัฐบาลนอกจากจะไม่ตอบสนองแล้ว ยังไปชี้หน้าผู้ชุมนุมด้วยว่าเป็นม๊อบจัดตั้งของฝ่ายตรงข้าม ลองคิดดูแล้วกันนะครับว่าถ้าไม่มี สส. ปชป ในสภาคอยกระทุ้งให้เอาการเมืองออกสักแป๊บนึงวันนั้นจะเป็นยังไง บางทีกว่าที่สื่อจะรู้เรื่องว่าเป็นผู้เดือดร้อนจริง ๆ อาจจะโดนกระทืบตายไปหลายศพแล้ว
นี้เป็นตัวอย่างที่ดีของการมีตัวแทนในสภาครับ สมมติว่า ปชป ลาออกจากสภาหมดในวันนั้นคำพูดของ ปชป ไม่ว่าจะมาจากใครก็จะโดนตีความในทางการเมืองจนหมด แล้วสถานการณ์อาจเลวร้ายลงอีก ผมยังจำวันที่ม๊อบท่อก๊าซบุกถล่มที่ประชุมคณะกรรมการวันนั้นได้เลยครับ ถ้าตำรวจใช้กำลังลุยเข้าไปอย่างเดียวผมว่าบางทีสงครามกลางเมืองอาจมาถึงเร็วกว่าทีคิดไว้เยอะเลยก็ได้