คำก็โง่ สองคำก็โง่ โมโหนัก
หากไม่รัก แล้วอย่าด่า ว่าเสียศูนย์
ชอบดูถูก เพศสตรี ทวีคูณ
เศร้าอาดูร ฟังหนูเล่า จะเข้าใจ
ชอบทานปู รสจัด ผัดผงกะหรี่
ความรู้ดี ทั้งร่ำรวย และสวยใส
ห้าหมื่นสาม แสนล้าน รวยบานตะไท
แล้วทำไม เรียกอีโง่ หนูโกรธา
หนูนั้นมี ตัวตน เป็นคนใต้
อยู่จังหวัด หาดใหญ่ ใกล้สงขลา
ความสามารถ มากมี เป็นนักกีฬา
ได้เหรียญมา เงินซะด้วย....จากมวยปล้ำ
พ่อเป็นช่าง สร้างสะพาน คอ-นก-รีต
มิได้กรีด ยางพารา เพราะว่าตกต่ำ
น้ำท่วมที่ ผ่านมา ช่างน่าจำ
เอาเรือดำ น้ำดัน กันเสียงดัง
ปลูกหญ้าแพรก แหวกคั่น กั้นโคลนถล่ม
กลัวดินล่ม ถมหิน มิสิ้นหวัง
สิงห์บุรี ก็มีทะเล ดูเก๋จัง
หนูชอบนั่ง เครื่องบิน กิน เที่ยว นอน
วานซืนแวะ นครรัฐ อิตาลี่
เที่ยวประเทศ ซิดนีย์ เมื่อปีก่อน
เกาะมัลดีฟส์ คลื่นกระฉอก หนูซอกซอน
กลับพักผ่อน หนนี้...ที่ ขน-อม
ประธานา- ธิบดี มาเลย์พบ
คุยใต้สงบ คงจบทุกข์ และสุขสม
น้ำท่วมหนัก เมื่อเดือนพฤศ-จิกาคม
มิขื่นขม เพราะเอาอยู่....หนูไม่ได้โง่
.........................................................
