นอกจากอิโง่แล้ว มันยังทำให้เราได้รู้ว่า เมืองไทยมีคนโง่ๆ อีกเยอะ
จะเล่านิทานให้ฟังครับ
เด็กชายสมปอง เป็นเด็กขยัน ทุกวันพระจะไปวัดกับยายสำลีแทบไม่เว้น
เด็กชายสมปอง ช่วยแม่สมศรีขายของชำเล็กๆ น้อยๆ อยู่กับบ้าน เพราะยังไม่ถึงเกณฑ์เข้าประถม
หลังจากวันพระที่ผ่านมา เด็กชายสมปองเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เขาขี้เกียจช่วยงาน เอาแต่นอนกับกิน จนยายสำลีเริ่มแปลกใจ
เมื่อสืบถามจนได้ความ ยายสำลีถึงกับน้ำตาแทบตก เพราะเด็กอ้างคำสอนของพระวิสิทธิ์
พระบอกว่า ให้เป็นเด็กเกียจคร้าน ไม่ช่วยงานบ้าน
ยายสำลีพาเด็กชายสมปองไปหาพระวิสิทธิ์ สอบถามถึงคำเทศน์ว่ามีถ้อยความเช่นนั้นหรือไม่
พระวิสิทธิ์ก็บอกว่า ได้มีข้อความเช่นนั้นในกัณฑ์เทศน์จริง
ยายสำลี น้ำตาตกใน จูงหลานกลับบ้าน เลิกเข้าวัด
ปลุกระดมชาวบ้าน ไล่พระครูวิสิทธิ์พ้นจากวัด จนเดือดร้อนถึงเจ้าคณะอำเภอ
เจ้าคณะอำเภอจึงเรียกพระวิสิทธิ์ไปสอบถาม เมื่อได้ความจึงนัดชาวบ้านมาปรับความเข้าใจ
เมื่อชาวบ้านมาพร้อมหน้ากัน พระครูท่านเจ้าปลัดอำเภอได้เรียกให้พระวิสิทธิ์ได้ชี้แจง
ว่า วันพระนั้น อาตมาภาพได้เทศน์ให้พวกโยมฟังตอนหนึ่งว่า
"การเป็นเด็กเกียจคร้านก็ดี ไม่ช่วยงานพ่อแม่ก็ดี เป็นสิ่งที่นำพาไปสู่ความวิบัติ"
ชาวบ้านทุกคนต่างหันมาที่เด็กชายสมปอง พระครูปลัดอำเภอเรียกเด็กชายสมปองไปถามต่อหน้าชาวบ้าน
เด็กชายสมปองก็บอกว่า "ตอนนั้นหนูง่วงนอน ได้ยินพระบอกว่า การเป็นเด็กเกียจคร้านก็ดี ไม่ช่วยงานพ่อแม่ก็ดี" แล้วก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย...
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
คนโง่ เพราะฟังไม่ครบ มีทุกยุคทุกสมัย
แต่บางคนยอมโง่ ปิดหูเสียเพียงบางประโยค เพื่อให้สังคมรับใช้อคติของตัวเอง
...กูไม่โง่อย่างพวกมึงหรอก สาวกอิโง่...