เมื่อตอนกลางวัน ตะนิ่นตาญี นั่งอ่าน กระทู้ ของ คุณแม้ว อาร์สยาม ที่ ว่า กล่าวถึง เด็กผู้ชาย คนหนึ่ง แล้ว ก็ ให้ นึกถึง
เหตุการณ์ เมื่อสัก ๒-๓ ปี ที่ ผ่านมา มี กรณี มหาวิทยาลัย ของ รัฐ แห่ง หนึ่ง ปฏิเสธ ที่จะให้ เด็กคนหนึ่ง เข้ารับ การศึกษา
ทั้ง-ทั้ง ที่ สอบ ได้ ตามเกณฑ์ การเข้ารับ เพื่อการศึกษา ตะนิ่นตาญี ไม่ทราบสาเหตุแห่ง การปฏิเสธ นั้น จึงไม่อาจให้ความเห็นได้
แต่ ปรากฏ ว่า ใน เวลา ต่อมา เด็กผู้นั้น สอบเข้า ได้ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่ง ทาง มหาวิทยาลัยฯ ก็ ยินดี ต้อนรับ เด็กผู้นั้น เข้ารับ การศึกษา
โดย มี พื้นฐาน ของ อุดมการณ์ ที่ว่า "เสรีภาพ และ เสมอภาค ทาง การศึกษา"
เมื่อ ได้ เข้ารับการ ศึกษา ที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แล้ว เด็กผู้นั้น ได้สร้าง ความฮือฮา ให้แก่ สังคมออนไลน์ เป็นอย่างยิ่ง
ด้วย การปีน ขึ้น ไป นั่ง บน ตัก รูปปั้น ของ ผู้ก่อตั้ง มหาวิทยาลัยฯ อาจารย์ปรีดี พนมยงค์ เพื่อนเพื่อนหลายคน คงได้เห็นรูปดังกล่าวกันแล้ว
หลังจากนั้น ประมาณ สัก เดือน-สองเดือน ที่ ผ่าน มา นี่เอง เด็กผู้นั้น ได้การติด ประกาศ เชิญชวน-ชักชวน
ให้ มี การต่อต้าน การแต่งเครื่องแบบนักศึกษา ด้วย ภาพ ที่ ไม่ เหมาะสม เป็น อย่างยิ่ง
สุดท้าย เธอ แต่งตัว อย่าง หล่อแหลม ถ่ายภาพ กลาง โรงอาหาร ของ มหาวิทยาลัยฯ และ มี การต่อปาก-ต่อคำ
กับ อาจารย์ ผู้มาเห็นเข้า โดย ใช้ ภาษา หยาบคาย กับ ผู้ ที่ ได้ ชื่อ ว่า เป็น ครู-บา-อาจารย์...
เหตุการณ์ ทั้งหลาย-ทั้งปวง ที่เกิดขึ้น นั้น ท้าทาย ยิ่งนัก กับ สิ่งที่เรียกว่า อุดมการณ์ ของ มหาวิทยาลัย
เสรีภาพ และ เสมอภาค ทาง การศึกษา...ถูก ตี ความ เสียหาย ยับเยิน จน มีคำพูด กล่าวกันว่า
ธรรมศาสตร์ มี เสรีภาพ ทุก ตารางนิ้ว...เสรีภาพ นี้ คือ เสรีภาพ ในทาง วิชาการ
ไม่ใช่ เสรีภาพ ที่ คิด อยาก ทำ อะไร ก็ ทำ...ไม่ใช่ เสรีภาพ ที่ สร้าง ปัญหา-สร้าง ความเดือดร้อน ให้ แก่ สังคม
ความรัก ใน ชื่อ-เสียง-เกียรติยศ ของ มหาวิทยาลัย ดู เหมือน จะ จืดจางลง
ไม่มี ท่าที ของ ผู้บริหาร ของ มหาวิทยาลัยฯ ที่ ดู เหมือนจะ ปล่อยปละ ละเลย กับ เหตุการณ์ เหล่านี้ น่าเสียใจ เป็น อย่างยิ่ง
ย้ำอีกครั้งหนึ่ง เสรีภาพ และ เสมอภาค ทาง การศึกษา ไม่ใช่ เสรีภาพ ที่ นึก อยากทำอะไรก็ทำได้
สมคิด เลิศไพฑูรย์ อย่า ได้ เข้าใจ ผิด เป็นอันขาด
ตะนิ่นตาญี
วันพุธที่ ๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๖
เวลา ๑๘.๔๐ นาฬิกา