15 replies to this topic

[HiddenMan]

กอดแม่วงก์...ภาพบรรยากาศก้าวที่ 0 ของ อ.ศศิน จากป่าสู่เมือง

 

http://hilight.kapook.com/view/91670

 

 

 

ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก มูลนิธิสืบนาคะเสถียร

 

          ตลอดระยะทางกว่า 388 กิโลเมตร ที่ อ.ศศิน เฉลิมลาภ เลขาธิการมูลนิธิสืบนาคะเสถียร ได้ประกาศเจตนารมณ์คัดค้านการสร้างเขื่อนแม่วงก์ โดยออกเดินเท้าจาก อ.แม่วงก์ จ.นครสวรรค์ เพื่อให้ข้อมูลแก่ชาวบ้านในพื้นที่รวมถึงเชิญชวนให้ทุกคนตระหนักเห็นความสำคัญของผืนป่า อีกทั้งยังอธิบายให้ชาวบ้านได้ทราบว่า การสร้างเขื่อนดังกล่าว.. ไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่จะต้องสูญเสียไปเลยแม้แต่น้อย

 

          จากก้าวต่อก้าว จากปากต่อปาก แสดงให้เห็นถึงพลังอันยิ่งใหญ่ เพราะมีกลุ่มคนที่เห็นด้วยตบเท้าทยอยร่วมทางกับ อ.ศศิน เป็นอย่างมาก ถึงแม้จะต้องเผชิญทั้งแสงแดด สายฝน รวมถึงอากาศที่แปรปรวนตลอดวัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้กลุ่มผู้อนุรักษ์ท้อใจ ค่อย ๆ ก้าวเดินต่อไปจนถึงจุดหมายปลายทาง... 

 

          และเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2556 ทาง มูลนิธิสืบนาคะเสถียร ก็ได้เผยภาพตลอดการเดินทางร่วม 388 กิโลเมตรของ อ.ศศิน และกลุ่มผู้อนุรักษ์ พร้อมคำบรรยายที่แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น มุมานะ ของพวกเขา ในการชักชวนพวกเราคนไทยทุกคนให้...กอดแม่วงก์

 

 

ก้าวที่ 0

 

          วันที่ 9 กันยายน 2556 เป็นวันแรกที่ทางมูลนิธิสืบฯ และเครือข่ายเริ่มเคลื่อนไหวแสดงความไม่เห็นด้วยต่อ EHIA โครงการเขื่อนแม่วงก์ โดยได้นัดรวมพลลงชื่อและยื่นหนังสือต่อเลขาธิการสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ก่อนประกาศเดินเท้าเพื่อคัดค้านความไม่เป็นธรรม

 

 

ขอพรก่อนออกเดิน

 

          เช้าตรู่วันที่ 10 กันยายน 2556 อ.ศศิน และทีมงานได้เดินทางเข้าไปไหว้ศาลเจ้าแม่แม่เรวาเพื่อขอให้การเดินเท้าครั้งนี้สำเร็จ โดย อ.ศศิน ได้กล่าวว่า “ขอให้ดวงวิญญาณพี่สืบ พ่อปู่ฤาษีทุ่งใหญ่ และเจ้าแม่แม่เรวา ช่วยดลใจให้ผู้ที่ต้องการเขื่อน เปลี่ยนใจ”

 

 

แบกประจาน

 

          รายงาน EHIA โครงการเขื่อนแม่วงก์คือสิ่งที่คณะคัดค้านแบกประจานตลอดการเดินเท้า เพราะรายงานวิชาการดังกล่าวขาดข้อมูลทางระบบนิเวศสัตว์ป่า และไม่คุ้มค่าด้านเศรษฐศาสตร์

 

 

กำลังใจแรก

 

          หลังจากเราเดินพ้นจากเขาชนกัน สิ่งที่รอรับคือรอยยิ้มและพวงมาลัยดอกดาวเรืองของประชาชนในพื้นที่ที่ไม่เห็นด้วยกับการก่อสร้างเขื่อนแม่วงก์ รอยยิ้มที่เปรียบดั่งกำลังใจที่ทำให้เราไม่หวั่นเกรงที่จะเดินผ่านอำเภอลาดยาว พื้นที่ที่มีผู้ต้องการเขื่อนแม่วงก์

 

 

แนวร่วม

 

          การคัดค้านในครั้งนี้คงยากที่จะสำเร็จหากขาดแนวร่วมที่ถ่ายภาพและถ่ายทอดเรื่องราวการเดินทางผ่านสื่อออนไลน์ส่วนตัวจนเกิดเป็นคลื่นแห่งการอนุรักษ์ครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่การต่อต้านเขื่อนน้ำโจน

 

 

ป้ายต้อนรับ

 

          หลังจากเดินทางเข้าเขตอ.ลาดยาว ภาพแรกที่พบคือป้ายไวนิลระบุข้อความว่า ‘คนกำแพงเพชร-นครสวรรค์-อุทัยธานี ต้องการ “เขื่อนแม่วงก์” ’ ซึ่งคณะก็พอจะทราบล่วงหน้าว่าการเดินทางผ่านตัวอำเภอที่คนส่วนใหญ่ต้องการเขื่อนนั้นไม่ปลอดภัยและไม่เป็นที่ต้อนรับ ถึงขนาดที่นายอำเภอลาดยาวปฏิเสธให้คณะเดินทางเข้าพื้นที่เพื่อป้องกันการเกิดเหตุวุ่นวาย

 

 

รอยยิ้มที่ลาดยาว

 

          นอกจากป้ายต้องการเขื่อนแม่วงก์แล้ว เราได้รับกำลังใจมากมายจากคนลาดยาวอย่างคาดไม่ถึง หลายบ้านเปิดประตูต้อนรับและมอบน้ำดื่มให้กับคณะ โดยแทบไม่มีเสียงคัดค้านจากประชาชนในบริเวณนั้น ซึ่งถือเป็นเรื่องน่าแปลกใจเพราะเราทราบข่าวว่าตอนบ่ายของวัน ได้มีรถตระเวนประกาศให้ผู้สนับสนุนการสร้างเขื่อนมาชุมนุมที่เทศบาลลาดยาว

 

 

เส้นทาง 8 จังหวัด

 

          การเดินทางจากแม่วงก์-กรุงเทพฯ ระยะทาง 388 กิโลเมตรผ่านทั้งสิ้น 7 จังหวัดคือ นครสวรรค์ อุทัยธานี ชัยนาท สิงห์บุรี อ่างทอง อยุธยา ปทุมธานี และกรุงเทพฯ

 

 

เดินเท้า เช้า-เย็น

 

          หลังจากวันแรกที่เราผิดพลาดเพราะเดินกลางแดดจัด เราก็ได้รับคำแนะนำจากนักวิ่งมาราธอนถึงระยะเวลาที่ควรเดิน จึงได้มีการปรับแผนเป็นเดินตั้งแต่เช้าตรู่ นอนพักเอาแรงถึงประมาณบ่าย 3 โมงจึงออกเดินต่ออีกครั้งจนได้ระยะทาง บางวันอาจเสร็จสิ้นราว 5 โมงเย็น แต่บางวันอาจต้องเดินจนถึง 2 ทุ่ม

 

 

ดนตรียามค่ำคืน

 

          หลังจากสิ้นสุดการเดินทางในแต่ละวัน นอกจากกิจกรรมนั่งคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวระหว่างทาง อีกกิจกรรมหนึ่งที่ทั้งคณะมักไม่ยอมพลาดคือการได้ล้อมวงฟังดนตรีที่มีเหล่านักอนุรักษ์ผ่านเสียงเพลงมาพูดคุยและบรรเลงเพลงให้ฟังอย่างเป็นกันเอง

 

 

บทสนทนารายทาง

 

          แม้ว่าจะตั้งใจไว้ว่าการเดินเท้าครั้งนี้จะไม่มีการให้ข้อมูลแก่ประชาชนในพื้นที่ แต่เมื่อมีผู้สนใจอย่างผู้อำนวยการโรงเรียนทัพทันอนุสรณ์และเหล่าตำรวจ สภ.ทัพทัน มาพูดคุย อ.ศศิน ก็กางแผนที่อธิบายเรื่องราวของเขื่อนแม่วงก์ แม้จะรู้ดีว่าการเดินเท้าในวันนั้นจะล่าช้ากว่าที่กำหนดไว้

 

 

เสบียง

 

          สิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในการเดินเท้าครั้งนี้คือรถเสบียงที่มีทั้งขนม น้ำดื่ม และผลไม้จากผู้สนับสนุนการเดินเท้าที่แวะมาฝากตามรายทาง ผู้เข้าร่วมการเดินเท้าจะหยุดพักทุก ๆ 3 กิโลเมตรเพื่อเติมแรง โดยมีทีมงานที่คอยดูแลเรื่องเวลาและระยะทางในแต่ละวัน

 

 

เดินหน้า กลางสายฝน

 

          อากาศในแต่ละวันเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยาก โดยเฉพาะในช่วงของการเดินเท้าที่หลายวันมักมีแดดจัดในตอนเช้า ก่อนจะมีฝนตกอย่างหนักในตอนเย็น สิ่งที่เราต้องทำคือก้าวเดินต่อไปเพื่อให้ถึงจุดมุ่งหมายตามที่วาดหวัง เพราะสิ่งที่รออยู่ที่กรุงเทพฯ คือมวลชนที่มาร่วมแสดงพลัง ซึ่งกำหนดการในครั้งนี้เป็นสิ่งที่เลื่อนออกไปไม่ได้

 

 

ส่งสาส์น

 

          ไม่ว่าในเวลาว่างหรือระหว่างเดิน ภาพที่มักเห็นกันคุ้นตาคือ อ.ศศิน ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์เพื่อส่งสาส์นสู่โลกออนไลน์ไม่ว่าจะเป็นคนมาให้กำลังใจ ผู้ให้บริจาค หรือถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ผ่านมุมมองของนักอนุรักษ์

 

 

ทีม

 

          อาจารย์ศศินย้ำเสมอว่า คงจะไม่มีทางเดินถึงกรุงเทพฯ หากไม่มีทีมงานเจ้าหน้าที่ที่คอยดูแลทั้งที่พัก อาหาร น้ำดื่ม ดูรูปขบวน รักษาความปลอดภัย สื่อออนไลน์ และประสานงาน ซึ่งเป็นทีมเจ้าหน้าที่มูลนิธิที่เดินทางร่วมกันราว 20 ชีวิต

 

 

ยืดเหยียด

 

          น้องป้อง บัณฑิตคณะพลศึกษา จากกลุ่มอนุรักษ์มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ ที่อยู่กับเราตั้งแต่วันแรกและสัญญาว่าจะอยู่จนถึงวันสุดท้าย เปรียบดั่งกุญแจสำคัญที่นำการวอร์มอัพทุกครั้งก่อนออกเดิน เพื่อลดโอกาสที่จะได้รับบาดเจ็บ

 

 

ศรัทธากลางแสงแดด

 

          วันที่ 7 ของการเดินเท้า เป็นวันแรกที่อาจารย์รตยา จันทรเทียร หญิงแกร่งวัย 82 ปี ประธานมูลนิธิสืบฯ มาร่วมขบวนสร้างขวัญกำลังใจให้กับคณะ และร่วมเดินเท้าแม้ในขณะที่แดดจัด เปรียบดั่งแรงศรัทธาแห่งการอนุรักษ์ที่ส่งมอบจากรุ่นสู่รุ่น เป็นแรงผลักดันให้เราเดินต่อไปจนถึงจุดหมาย

 

Edited by HiddenMan, 30 September 2013 - 15:46.

[HiddenMan]

เดินด้วยหัวใจ

 

          พี่แบงค์ แม้จะมีร่างกายไม่สมบูรณ์พร้อมเฉกเช่นคนอื่น แต่ก็มาร่วมเดินเท้ากับเราในวันที่ 8 ท่ามกลางแสงแดดเริงแรงยามเที่ยงวัน เขาก็ยังคงก้าวต่ออย่างมุ่งมั่น แม้ว่าสุดท้ายจะล้มลงกลางทาง แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่พิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของจิตใจนักอนุรักษ์ ที่ไม่ยอมอยู่เฉยหากรู้ว่าผืนป่าถูกทำลาย

 

 

แนวร่วม

 

          การเดินเท้าครั้งนี้คงไม่อาจประสบความสำเร็จหากขาดกลุ่มแนวร่วมนักอนุรักษ์ ทั้งเครือข่ายค้านเขื่อนแก่งเสือเต้น เครือข่ายชุมชนผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อนแม่แจ่ม กลุ่มเด็กวัดป่า และอีกหลาย ๆ เครือข่ายที่ได้สร้างเป็นพลังมวลชนบริสุทธิ์ ลุกขึ้นมาปกป้องทรัพยากรของชาติ

 

 

อาการบาดเจ็บ

 

          การเดินเท้าต่อเนื่องร่วม 13 วันย่อมยากที่จะหลีกเลี่ยงอาการบาดเจ็บ ไม่ว่าจะเป็นอาการปวดข้อเท้า ฝ่าเท้า หรือหัวเข่า แต่ที่ทรมานที่สุดคือแผลพุพองที่ฝ่าเท้าซึ่งจะทำให้เจ็บปวดทุกก้าวที่ย่ำเดิน โชคดีที่คณะเดินทางได้รับการสนับสนุนอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเป็นจำนวนมาก ทั้งยังมีแพทย์ที่เดินทางมาตรวจอาการบาดเจ็บให้

 

 

เขียนฝัน

 

          น้องปาล์ม วัย 8 ขวบ ผู้ร่วมเดินเท้ากับเราตั้งแต่วันที่ 7 กำลังเขียนภาพผืนป่าในจินตนาการลงบนผืนผ้าดิบสีขาวที่เราตั้งใจจะนำไปใช้เป็นสัญลักษณ์ในการคัดค้านเขื่อนแม่วงก์

 

 

ส่งสาส์น

 

          การเดินเท้าครั้งนี้จะผ่านเขตชุมชนสองบริเวณคือ ส่วนที่มีการสนับสนุนให้ก่อสร้างเขื่อนบริเวณ จ.นครสวรรค์ ซึ่งเราตั้งใจว่าจะไม่มีการแจกเอกสาร แต่เมื่อย่างเท้าเข้าสู่ชุมชนนวนคร กระบวนการเผยแพร่ข้อมูลจึงเริ่มต้นอย่างจริงจัง โดยมีอาสาสมัครผู้ร่วมขบวนเดินกระจายแจกแถลงการณ์และเอกสารเหตุผลในการคัดค้านเขื่อนแม่วงก์แก่ประชาชนทั่วไป

 

 

พักกาย

 

          หากใครได้ไปร่วมขบวนเดินคงจะทราบดีถึงความเหน็ดเหนื่อยจากระยะทางอันยาวไกล แสงแดดและสายฝนที่ลดทอนกำลังใจ แต่คงไม่มีใครที่เหนื่อยเท่า อ.ศศิน เพราะนอกจากจะต้องเดินตลอดเส้นทาง ยังต้องให้สัมภาษณ์ทั้งทางโทรศัพท์ ระหว่างเดิน และในขณะพัก ต้องส่งสาส์นผ่านออนไลน์ และพูดคุยทักทายกับผู้ที่มาเยี่ยมเยือนด้วยรอยยิ้ม

 

 

สู่มหานคร

 

          ผู้ร่วมเดินเท้าเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมากตั้งแต่เริ่มก้าวเท้าเข้าสู่ชุมชนเมือง ด้วยปริมาณคนที่เกิดคาดจึงทำให้ทีมงานค่อนข้างกดดันเรื่องการดูแลรูปขบวนและความปลอดภัย แต่ด้วยการทำงานเป็นทีมและการช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ทำให้ขบวนสามารถเดินทางต่อได้โดยไม่มีอุบัติเหตุ

 

 

เดินเท้าคืนสุดท้าย

 

          วันที่ 12 เป็นวันที่เดินเท้าค่อนข้างไกล อุปสรรคทั้งในเรื่องการจราจรและรูปขบวนที่ยาวจนยากจำควบคุมทำให้ขบวนเดินเท้าไม่ได้ตามกำหนดเวลา แต่เนื่องจากที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ได้มีการจัดเวที ‘เกษตรฯ ตะโกน’ เพื่อรอรับคณะเดินเท้า แม้ร่างกายจะเหนื่อยล้ามาตลอดวัน ทั้งทีมก็ยังคงก้าวเดินไปด้วยกันจนกระทั่งถึงมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ตอนเกือบ 20.00 น.

 

 

จุดหมาย

 

          อ.ศศิน เลขาธิการมูลนิธิสืบฯเดินเคียงคู่กับ อ.รตยา ประธานมูลนิธิสืบฯ ก้าวเข้าสู่จุดหมายปลายทางของการเดินเท้า 388 กิโลเมตร จากผืนป่าแม่วงก์ สู่ใจกลางมหานครหน้าหอศิลปวัฒนธรรม กรุงเทพฯ โดยมีประชาชนในชุดขาวคัดค้านเขื่อนแม่วงก์ต้อนรับอย่างเนืองแน่น (ภาพ: กานตชาติ เรืองรัตนอัมพร)

 

 

สายธารแห่งการอนุรักษ์

 

          จากคนไม่กี่คนในวันแรก หลอมรวมเป็นกระแสอนุรักษ์ผืนป่าแม่วงก์ สะสมเหมือนหยดน้ำก่อรวมเป็นพลังหวังสร้างแรงสะท้าน ให้สังคมหันกลับมามองว่าธรรมชาติถูกทำร้ายจนเกินพอแล้ว ส่งสาส์นสู่ผู้บริหารประเทศให้หยุดคิดเพื่อฟังมุมมองอีกด้านหนึ่งและหาทางออกร่วมกัน

Edited by HiddenMan, 30 September 2013 - 15:47.

[HiddenMan]

http://prachatai.com...l/2013/09/48883

 

ประมวลการเดินทาง: 388 กิโลเมตรจากป่าสู่เมือง ค้าน EHIA เขื่อนแม่วงก์

 

ใกล้เส้นชัย “เดินเท้าคัดค้าน EHIA เขื่อนแม่วงก์” จากป่าแม่วงก์เข้าสู่ใจกลางเมืองกรุง ระยะทางร่วม 388 กิโลเมตร

 

วันนี้ (21 ก.ย.56) การเดินเท้าคัดค้าน EHIA เขื่อนแม่วงก์ นำโดยศศิน เฉลิมลาภ เลขาธิการมูลนิธิสืบนาคะเสถียร ซึ่งเริ่มเดินทางกันตั้งแต่วันที่ 10 ก.ย.56 จากหน่วยพิทักษ์ป่าแม่เรวา อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ จ.นครสวรรค์ โดยมีปลายทางที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร มาบุญครอง ใกล้ถึงเป้าหมาย

 

การเดินเท้าในครั้งมุ่งสร้างความตระหนักและตื่นตัวของผู้คน เนื่องจากมองว่า EHIA เขื่อนแม่วงก์ ไม่ได้ระบุข้อมูลที่ครอบคลุมทั้งหมด โดยเฉพาะเรื่องผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่จะเกิดขึ้นกับผืนป่ากว่า 1.3 หมื่นไร่ อีกทั้งไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอุทกภัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ 

 

“ผมอยากเดินเท้าไปแม่วงก์ เพื่อประท้วงการทำงานของคณะกรรมการผู้ชำนาญการที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของโครงการน้ำ 3.5 แสนล้าน” ศศิน เฉลิมลาภ เลขาธิการมูลนิธิสืบนาคะเสถียรโพสข้อความลงในเฟซบุ๊กส่วนตัว Sasin Chalermlarp เมื่อวันที่ 3 ก.ย.56

 

ขณะนี้ ขบวนเดินเท้าเดินทางมาถึงดอนเมือง เข้าพักที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แล้ว

 

เส้นทางร่วม 388 กิโลเมตรจากป่าสู่เมืองนั้น ผ่านพื้นที่ซึ่งเกี่ยวข้องกับโครงการเขื่อนแม่วงก์ และแผนบริหารจัดการน้ำ 3.5 แสนล้านบาทของรัฐบาล โดยมีทั้งเสียงคัดค้านและเสียงสนับสนุนจากผู้คนตลอดเส้นทาง รวมทั้งในโลกออนไลน์ด้วย

 

ประชาไทประมวลภาพและข้อมูลระหว่างการเดินทางบางส่วน จากเฟซบุ๊ก Sasin Chalermlarp และเพจ เดินเท้าคัดค้าน EHIA เขื่อนแม่วงก์ ในช่วงระยะเวลา 12 วันที่ผ่านมา เพื่อให้เห็นบรรยากาศการตอบรับของผู้คนระหว่างการเดินทางในสายตาของคนทำกิจกรรมเอง ก่อนที่จะมีกิจกรรมปิดท้ายการเดินกันที่หอศิลป์กรุงเทพฯ ในวันที่ 22 ก.ย.นี้ 

 

 

“วันอาทิตย์นี้จะเป็นวันตัดสินว่าเราจะรักษาผืนป่าไว้ได้หรือไม่ เพราะหากเขื่อนแม่วงก์ซึ่งจะถูกสร้างในผืนป่าอุดมสมบูรณ์ สร้างในป่าที่มีสัตว์ป่าสำคัญอย่างเสือ โดยที่ไม่คุ้มค่า ไม่คุ้มทุน โครงการอื่นก็จะตามมา ไม่ว่าจะเป็นแก่งเสือเต้น แม่แจ่ม หรือแม้แต่การตัดถนนผ่าป่า” ศศิน เฉลิมลาภ 

 

วันอังคารที่ 10 กันยายน 2556

เดินทางจากหน่วยพิทักษ์ป่าแม่เรวา – แก่งเกาะใหญ่ ตลิ่งสูง เขาชนกัน สู่วังชุมพร (พื้นที่รับประโยชน์ท้ายเขื่อน)

 

 

ผมบอกสื่อไปว่า มาคราวนี้ผมไม่ได้มาชี้แจงชาวบ้านเรื่องเขื่อนนะครับ ผมเดินให้เขาสงสัยว่ามีคนบ้าเดินไปกรุงเทพทำไม

 

 

ผมเริ่มเดินแบก รายงาน EHIAออกมาแล้ว เริ่มเดินเวลา 5.50 น.

 

วันพุธที่ 11 กันยายน 2556

เดินจากวังชุมพร สู่ตำบลลาดยาว (พื้นที่ชลประทานเขื่อนแม่วงก์)

 

 

ไปเลย 1 2 3 

 

 

ฝนตกแล้ว

 

 

ลุงเล็กขับรถมาจากนครสวรรค์ จากกลุ่มเพื่อนธรรมชาติ

 

 

พักผ่อนอยู่หน้าพระพุทธรูป สักพักจะเดินทางต่อไปลาดยาว ที่นั่น นักการเมืองท้องถิ่นที่สนับสนุนเขื่อนกำลังเตรียมรับอย่างเข้มข้น ส่งข่าวบอกเป็นระยะว่าจะขอคุยกันที่เทศบาล พยายามคาดคั้นว่าจะเดินถึงกี่โมง ผมก็พยายามบอกเขาดีๆ เหมือนกันว่าระยะสิบกว่ากิโลเดินเท้า ต้องกะเวลาเองเผื่อพักด้วย ทางนั้นก็พยายามบอกว่า บ่ายสองใช่ไหม บ่ายสามใช่ไหม ก็ผมเดินเท้าฝ่าแดด พักบ่อย จะไปรู้ได้อย่างไรว่าจะถึงกี่โมง เฮ้อ รักแล้วรอหน่อยนะครับ

 

 

ทีมวิทยาศาสตร์ สิ่งแวดล้อม ราชภัฏนครสวรรค์ มาเดิน

 

 

ตอนเย็นค่ำเดินเสร็จต้องทำงานต่อ สรุป และวางแผนพรุ่งนี้ สองวันที่ผ่านมา แต่นี่ก็รู้แล้วว่า งานนี้แค่ใจถึงอย่างเดียวไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้มากหรอกถ้าไม่มีทีม และและสิ่งที่ไม่คาดหมาย หรือการผ่านพ้นอุปสรรค์ที่ยากเข็ญ จะผ่านไม่ได้เลยถ้าไม่มีมิตร

 

[HiddenMan]

วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน 2556

เดินทางจากลาดยาว สู่อำเภอสว่างอารมณ์ (พื้นที่อุทกภัยอำเภอลาดยาว)

 

 

พี่เสรี นักธุรกิจขายเคมีเกษตรโดยตรง ยังมาให้กำลังใจเรา บอกว่ามีวิธีมากมายที่ไม่ต้องสร้างเขื่อนแล้วจัดการน้ำได้ ขอบคุณครับพี่ สำหรับกำลังใจ และทุนเดินทาง

 

 

เข้าเขตจังหวัดอุทัยธานี

 

 

 

ไปทัพทันครับ

 

 

วันศุกร์ที่ 13 กันยายน 2556

เดินทางจากอำเภอสว่างอารมณ์ สู่จังหวัดอุทัยธานี (พื้นที่ลุ่มน้ำสะแกกรัง)

 

 

เมื่อตอนก่อนออกจากทัพทันพี่วิชัยดักรอหน้าร้าน มอบแบงค์ร้อยแล้วว่าถ้าขาไม่เจ็บจะไปเดินด้วย

 

 

วันนี้ที่อุทัย น่าสนุก คนไม่เอาเขื่อนอย่างพี่หาญ กับ น้องไผ่มาเยี่ยมเวทีอุทัย ที่บ้านพี่วิไลวรรณ พลาดไม่ได้ 

 

 

ที่นี่ผู้รับผิดชอบสร้างเขื่อนแม่วงก์

 

 

พี่ชัชวาลย์ พิศดำขำ มาในนามมูลนิธิห้วยขาแข้ง ขอบคุณครับ 

[HiddenMan]

วันเสาร์ที่ 14 กันยายน 2556

เดินทางจากจังหวัดอุทัยธานี สู่อำเภอมโนรมณ์ (พื้นที่จุดบรรจบแม่น้ำสะแกกรังและแม่น้ำเจ้าพระยา)

 

 

 

เพื่อนจากกรมอุทยานมาสนับสนุน

 

 

จะออกเดินต่อแล้ว มีเสบียงจากเพื่อนมาให้เป็นพลังกาย พลังใจ เต็มรถเสบียง ขอบคุณครับ 

 

 

เดินครั้งนี้เป็นขบวนประวัติศาสตร์

 

วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน 2556

เดินทางจากอำเภอมโนรมณ์ สู่อำเภอบางโฉมศรี (พื้นที่อุทกภัยบางโฉมศรี - สิงห์บุรี)

 

 

วันนี้เริ่มเดินสายกว่าทุกวัน

 

 

 

ฝากข่าวจราจร ครับ เราอยู่ถนนสายเอเซีย ประมาณ กม.137 จากแยกหางน้ำสาคร ชัยนาท ไปบางโฉมศรี มุ่งหน้า กทม. มีรถนำ 

 

 

พี่ตุ๊ แครี่ออน

 

 

เครือข่ายท่าจีนนครปฐม

 

 

พี่หงามาแล้ว 

 

 

เป้าหมายวันพรุ่งนี้ ผ่านชัยนาท ไปพ้นสิงห์บุรี 

 

 

บรรยากาศลงชื่อค้าน EHIA เขื่อนแม่วงก์ 

[HiddenMan]

วันจันทร์ที่ 16 กันยายน 2556

เดินทางจากอำเภอบางโฉมศรี สู่พรหมบุรี (พื้นที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนบน)

 

 

ผ่านชัยนาท สำเร็จ สวัสดี ชาวเมืองสิงห์ 

 

 

หันไปเจอแดด กับ คนอายุ 82 เออยังต้องมาตากแดดเพื่ออะไร?

 

 

คุณตำรวจกำธร และคุณประทุม มาช่วยดูแล จาก สภ.อินทร์บุรี

 

 

แก่งเสือเต้นก็มาเดินด้วย

 

 

วันนี้มาได้แค่นี้ ผิดแผนไปหน่อยนึกว่าจะถึงพรหมบุรี เหลืออีก 140 กิโลเมตร เดินวันละ 20 กว่ากิโลเมตร ได้ซะที อีก 6 วันผมจะถึงกรุงเทพฯ พรุ่งนี้เดินข้ามจังหวัดสิงห์บุรี ไปอ่างทอง ใกล้บ้านผมที่อยุธยา

 

ตอนนี้เข้าใจว่าข่าวสารคงไปถึงผู้คนมากขึ้นแล้วใช่ไหมครับ

 

วันอังคารที่ 17 กันยายน 2556

เดินทางจากพรหมบุรี สู่จังหวัดอ่างทอง (พื้นที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนกลาง)

 

 

ขอบคุณพี่น้องกลุ่มเกษตรทางเลือกภาคใต้ ที่แวะมามอบสะตอสดๆ ให้กับคณะครับ 

 

 

 

 

กลุ่ม Green Politics ร่วมขบวนครับ 

[HiddenMan]

วันพุธที่ 18 กันยายน 2556

เดินทางจากจังหวัดอ่างทอง สู่อำเภอบางปะหัน (พื้นที่เศรษฐกิจหลักในการป้องกันอุทกภัย)

 

 

ผ่านไชโยๆๆ เข้าอ่างทอง

 

 

เมื่อเช้า มีลุงคนหนึ่งเดินตามมาหลังขบวน แต่ฟ้าสาง บอกว่านั่งแท็กซี่มา เสร็จก็เอากระเป๋าไว้ที่รถตามขบวน ผมชะลอแล้วเดินกลับไปถามว่า พี่ชื่ออะไรครับ มาจากไหน ลุงเงยหน้า แล้วบอกว่า ผมชื่อ ธงชัย พรรณสวัสดิ์ ไอ๊หยา ศ.ดร.ธงชัย พรรณสวัสดิ์ นักสิ่งแวดล้อมอาวุโส ของไทย ในสมัยคลาสสิค สุรพล สุดารา ปริญญา นุตาลัย และ ธงชัย พรรณสวัสดิ์ ในยุค 90 ขอบคุณครับอาจารย์ที่มาร่วมเดิน

 

ผมแซวอาจารย์ว่า ที่เราต้องมาเดินนี่ก็เริ่มจากเมื่อปีที่แล้ว ที่เราไปปรึกษาเรื่องเขื่อนนี่แล้วอ.บอกให้ อ.รตยาไปกางเต็นท์ประท้วง 555 

 

 

วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน 2556

เดินทางจากอำเภอบางปะหัน สู่วิทยาลัยเกษตรหันตรา (ราชมงคลสุวรรณภูมิ) (พื้นที่การผันน้ำตามแนวคิดของไจก้า)

 

 

ผมเกิด และโตที่อำเภอนี้ 10 ปี ที่บ้านริมน้ำป่าสัก 

 

 

เพื่อนจากกลุ่มเยาวชนต้นกล้าจังหวัดนครนายก มาพร้อมกับเสื้อจากอาจารย์ปัณยา ไชยะคำ ครับ ขอบคุณมากครับ 

 

 

พี่จืดเด็กรักป่าสุรินทร์ กำลังเล่าเชื่อมโยงอดีตสมัยที่ค้านเขื่่อนน้ำโจน

 

 

บ่ายนี้น่าจะร้อยกว่าคน 

 

 

ถึงบางปะอินแล้ว

 

 

เชิญพี่ศรีสุวรรณ (นายกสมาคมต่อต้านสภาวะโลกร้อน) พูดเรื่องกฎหมาย

[HiddenMan]

วันศุกร์ที่ 20 กันยายน 2556

เดินทางจากวิทยาลัยเกษตรหันตรา สู่แยกบางปะอิน

 

 

พี่โชคส่งเราถึงกรุงเทพฯ ลาเรากลับเขาแผงม้าแล้วครับ 

 

 

ตัวแทนจากธนาคารไทยพาณิชย์เดินทางมาเยี่ยมและมอบเสบียงครับ

 

 

ขบวนแรงงานมาร่วมเดินด้วยครับ

 

 

ขอบคุณท่านอาจารย์จากวิศวกรรมสถานทั้งหลายที่มาให้ความรู้ครับ 

 

 

พี่น้องปากะญอจากแม่แจ่ม ที่จะโดนสร้างเขื่อนเหมือนกันที่เชียงใหม่มาเยียมเยือน 

 

 

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน 2556

เดินทางจากบางปะอิน สู่ดอนเมือง พักที่ ม.เกษตร

 

 

กำลังพูดคุย หลังอาหารเช้า ขอบคุณมื้อเช้าจากพี่หมู SCB และท่านอื่นๆ ที่มอบน้ำ ขนม ตลอดมา

 

 

ผมเชื่อมาตลอดว่า การเปลี่ยนแปลงไม่ได้เริ่มจากคนจำนวนมาก แต่เกิดจากคนเล็กๆ น้อยๆ ที่มีพลังครับ มาร่วมกันครับวันนี้ เพื่อบอกให้ประเทศไทยรู้ว่า เราไม่ยอม เรายืนหยัด เราศรัทธา เราจะรักษา ในความดี ความงาม ความจริง

 

 

แดดร่มแล้ว เข้าสู่พื้นที่จังหวัดสุดท้ายตามแผน กรุงเทพฯ

 

 

พูดที่เกษตร 

[idecon]

น่าจะเป็นการแสดงออกที่สวยงามที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา

[asawinee]

เป็นกระทู้ที่กดไลค์กระจาย แบบไม่กั๊ก

อ. รตยา จันทรเทียร ประธานมูลนิธิสืบ นาคะเสถียร วัย 82 ปี ร่วมเดินด้วย

 

ไม่แน่ใจว่า ท่านเดินตลอดทางหรือไม่

 

แต่แน่ใจว่า หัวใจของ อ รตยา เป็นทองคำ

เหมือนกับคุณ ศศิน

เหมือนกับคนที่ร่วมกันเดิน

เหมือนกับทีมงานที่ช่วยเหลือการเดินเท้าครั้งนี้

 

 

หัวใจทองคำที่ยิ่งใหญ่ ทองแท้ แวววาว สุกปลั่ง

เปล่งประกายสว่างไสวไปทั้งแผ่นดิน

[Emolution]

นี่สิคนจริง

[Garfield]

เดี๋ยวด๊อกจะเข้ามาบอกว่าที่เห็นในภาพนั่น อ.ศศิน เปิดบอทหรือเปล่านี่

[abacus]

เอาเขามาตีกิน เพื่อหวังผลถล่มฝ่ายตรงข้าม ไม่อายแก่ใจบ้างเลยหรือ ตอนเค้าคัดค้านกันแต่ต้น รวมทั้งทำกิจกรรม ไปอยู่ไหนกันหรือ หรือมัวแต่เลียรองเท้า นักการเมืองอยู่ 

 

 

ผมไม่แปลกใจเลย ทำไมแนวร่วมที่เกษตรศาสตร์ จะมีการแถลงการณ์ ไม่อยากให้พวกหน้ากากขาว ฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล เข้ามายุ่งให้เป็นเรื่องการเมือง

 

 

เค้าคงรู้สึกรังเกียจ พวกจิตใจสกปรกเหล่านี้มาก ที่มาทำให้อุดมการณ์และแนวทางที่เค้าทำกันมาด้วยใจต้องแปดเปื้อน

Edited by Siriwat, 30 September 2013 - 18:55.

[HiddenMan]

เอาเขามาตีกิน เพื่อหวังผลถล่มฝ่ายตรงข้าม ไม่อายแก่ใจบ้างเลยหรือ ตอนเค้าคัดค้านกันแต่ต้น รวมทั้งทำกิจกรรม ไปอยู่ไหนกันหรือ หรือมัวแต่เลียรองเท้า นักการเมืองอยู่ 

 

 

ผมไม่แปลกใจเลย ทำไมแนวร่วมที่เกษตรศาสตร์ จะมีการแถลงการณ์ ไม่อยากให้พวกหน้ากากขาว ฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล เข้ามายุ่งให้เป็นเรื่องการเมือง

 

 

เค้าคงรู้สึกรังเกียจ พวกจิตใจสกปรกเหล่านี้มาก ที่มาทำให้อุดมการณ์และแนวทางที่เค้าทำกันมาด้วยใจต้องแปดเปื้อน

 

 ไม่อายหรือไง... ที่พยายามโยงเป็นเรื่องการเมือง เพื่อทำลายกลุ่มนักอนุรักษ์... จิตใจสกปรกเต็มทีแล้วนะ ส่องกระจกดูตัวเองหน่อย อโคจร...

[abacus]

ยังจะดิ้น 

คุณศศินนะ เค้าเป็นคนดีเจตนาดีจริง แต่พวกใหนหนอ ไปทำให้เค้าแปดเปื้อน จนทางคนที่ม.เกษตร จะออกแถลงการณ์ วันที่ 4กันยา ไม่อยากให้พวกการเมืองมายุ่งกับเค้า

 

Edited by Siriwat, 30 September 2013 - 19:41.

[HiddenMan]

ยังจะดิ้น 

 

 

 

ใครๆก็มีสิทธิ์ที่จะคัดค้าน... ประชาธิปไตยไม่ใช่หรอ หน้ากากขาว มาเพื่อการเมือง หรือมาเพื่อต้านเขื่อน ตาไม่บอดก็คงอ่านเห็น แต่ถ้าใจบอด ก็ดิ้นต่อไป...

เป็นเสื้อแดงนี่ก็ดีนะ วันหนึ่งเป็นรัฐมนตรี อีกวันไปเป็นแกนนำ อีกวันบินไปหานักโทษ... แต่ทุกเรื่องที่ทำไม่เกี่ยวกับการเมือง เป็นเรื่องส่วนบุคคลทั้งนั้น...

ตลกมั๊ยล่ะ... ถึงบอกให้ส่องกระจก ก่อน อโคจร