ชอบแกตอน...
"ดูช่องบลูสกายทุกวัน
วันไหนไม่ได้ดูนอนไม่หลับครับ ดูทุกช่วงเวลา
แล้วก็ยังเปิดใจแบ่งไปกดดูช่องเอเชียอัพเดตอีก 2 ช่องอะไรง่ะ กดไปกดมา...
เปิดใจแล้ว..กุฟังแล้วมันไม่ใช่อ้ะ ไอ้ here
เปิดใจแล้วมันก็ไม่ใช่! (กรี๊ด)
ทำใจเป็นกลางแล้วมันก็ไม่ใช่! (เฮ!)"
ผมขำหงายท้อง...
แล้วพอเจอตอนนี้นะ..
"...มันมีคนมาไม่กี่คนพี่น้อง มีไม่กี่ร้อยคน..มันใช้กล้อง..มันตัดต่อ
มันตัดต่อได้เหรอ ไอ้บ้า!
การรวมตัวของพวกต่อต้านนี่มันไม่ใช่ความจริงครับพี่น้องที่เคารพครับ
มันไม่เหมือนพวกเราที่หล่อหลอมกันมา สู้กันด้วยฟามจริงใจ
เมริงอะรายของเมริง!
แม้ง...โคตรตลกง่ะ ตลกจริงๆ"
ตกเก้าอี้เรย!
ปล. มาเพิ่มเพลงที่แกแต่งครับ.... โอย ผมขำน้ำตาไหลอยู่หน้าจอเลยง่า
"ดูช่องบลูสกายทุกวัน
วันไหนไม่ได้ดูนอนไม่หลับครับ ดูทุกช่วงเวลา
แล้วก็ยังเปิดใจแบ่งไปกดดูช่องเอเชียอัพเดตอีก 2 ช่องอะไรง่ะ กดไปกดมา...
เปิดใจแล้ว..กุฟังแล้วมันไม่ใช่อ้ะ ไอ้ here
เปิดใจแล้วมันก็ไม่ใช่! (กรี๊ด)
ทำใจเป็นกลางแล้วมันก็ไม่ใช่! (เฮ!)"
มันใช่เลย ผมก็เป็นแบบแก
แต่ก่อนผมก็ลองเปิดใจ ไปราชดำเนิน ก่อนมาที่นี่ซะอีก
ลงทุนไปดูม็อป ตั้งแต่ 10 เมษา ขอบอก ดูยังไงมันก็ไม่ใช่
เปิดใจยังไง มันก็ไม่ใช่ พยามพูดกะเขาดีๆ เรียกเขาดีๆ
ไม่เคยเรียกเขา ควายแดง ไอ้ here ไอ้ sad เขาก็ไม่เข้าใจ
หาว่าเราเหลือง เราแอ็ป... โธ่... คุณก็เปลี่ยนเราให้ได้สิ
ทำให้เราคิดได้ แต่มันไม่ใช่ไง ตั้งป้อม ตั้งธงกันทุกอย่าง
เมื่อเถียงไม่ได้ ก็พันธมิตรปิดสนามบิน
จนสุดท้าย ผมเพลีย แล้วจึงมาที่นี่
สรุป เราเลือกข้าง ส่วนหนึ่งเพราะถูกเขาพลักไส บวกกับนิสัยของพวกเขาเอง