Today, 07:30 AM (This post was last modified: Today 07:53 AM by ปลายอ้อกอแขม.)
Post: #1
Senior Member
...หากเราต้องเสียพื้นที่ 4.6 ตร.กม.ให้กัมพูชาไปคราวนี้ ต้นตอก็คือพรรคประชาธิปัตย์ !.
ผมเชื่อโดยสุจริตใจว่า ณ บัดนี้ (10 พย.56) ก่อนวันตัดสินของศาลโลก กรณีคดีเขาพระวิหาร นายอภิสิทธิ์ และนายสุเทพรวมทั้งพรรคประชาธิปัตย์ กำลังคิดหา “ชุดคำพูด”แก้ต่างให้กับตัวเอง และขณะเดียวกันก็กำลังคิดหา “ชุดคำพูด”ใส่ร้าย เพื่อโยนกลับให้กับรัฐบาลยิ่งลักษณ์เป็นฝ่ายผิดเสียเอง หากศาลโลกตัดสินเป็น “ผลลบ”กับไทยในวันที่ 11 พย.56 นี้ จากนั้นก็จะพามวลชนขับไล่รัฐบาล..ผมเชื่ออย่างนั้น !
แต่หากศาลโลกตัดสินให้เป็น “ผลบวก”กับไทย ก็เชื่ออีกเช่นกันว่า คนทั้งพรรคประชาธิปัตย์ได้เตรียม “ชุดคำพูด”หรูๆเอาไว้ เพื่อยกยอปอปั้นตัวเอง เก่งกล้า สามารถ ฉลาดล้ำเหนือมนุษย์ จนชาวบ้านที่ฟังอยู่อาจอ้วกแตกเป็นลมคาม็อบ จากนั้นก็ชวนมวลชนขับไล่รัฐบาล..เหมือนเดิม
ผมยังเชื่อโดยสุจริตใจอีกว่า 2 คนนี้ คือนายอภิสิทธิ์กับนายสุเทพนั้น สามารถทำอะไรก็ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นตรงกันข้ามกับสิ่งที่ตัวเองเคยพูดไว้เสมอโดยไม่มีอาการเคอะเขินแม้แต่น้อย เพราะทั้ง 2 คนนี้ ได้บรรลุแล้วซึ่งความ “ไร้ยางอาย”ทุกอย่าง และเข้าถึงแล้วซึ่ง “ความหน้าด้าน”ทุกชนิด อย่างที่ไม่เคยมีใครๆเคยได้สัมผัส ..เลวแบบไร้สารตะกั่ว !
เขาพระวิหาร ถูกศาลโลกตัดสินให้เป็นของกัมพูชาไปแล้วเมื่อปี 2505 ในสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี โดยสมัยนั้นรัฐบาลแต่งตั้งให้ มรว.เสนีย์ ปราโมทย์ อดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นทนายแก้ต่างฝ่ายไทย เพราะถือว่าเป็นนักกฎหมายที่เก่งที่สุดในขณะนั้น สุดท้ายก็เสียท่าแพ้คดีหลุดลุ่ย เสียเขาพระวิหาร..เพราะพรรคประชาธิปัตย์
ในปี 2543 สมัยนายชวน หลีกภัย หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นนายกรัฐมนตรี ได้ลงนามใน MOU43 กับกัมพูชา ยอมรับพื้นที่มาตราส่วน 1:200,000 เป็นเหตุทำให้ไทยเสียดินแดนในทางนิตินัยอย่างสมบูรณ์แบบ แม้โดยพฤตินัยไทยจะยังครอบครองอยู่ก็ตาม แต่ต่อมา เขมรก็ค่อยๆลำเลียงชาวบ้านรุกเข้ามาอาศัยอยู่ในเขตของ MOU43 รอบๆเขาพระวิหาร (พท.4.6 ตร.กม.) โดยที่รัฐบาลนายชวน ก็ไม่ได้ตอบโต้แต่อย่างใด จึงเป็นเหตุให้ไทยเสียดินแดนไปโดยปริยายอีก..เพราะพรรคประชาธิปัตย์
ในปี 2550 สมัยรัฐบาลพรรคพลังประชาชนโดยนายสมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรี เขมรจะเอาเขาพระวิหารไปขึ้นทะเบียนมรดกโลกพร้อมพื้นที่รอบๆ แต่นายนภดล ปัมทะ รมต.ต่างประเทศ ได้เจรจาขอให้เขมรนำไปขึ้นทะเบียนเฉพาะตัวปราสาทเท่านั้น แต่พื้นทีโดยรอบนั้นถือว่ายังเป็นพื้นที่ทับซ้อน จึงตกลงจะทำเป็นพื้นที่ใช้ประโยชน์ร่วมกัน เป็นข้อตกลงเรียกว่า “แถลงการณ์ร่วม(JOINT COMMUNIQUE)” ซึ่งถือว่าเขมรตกหลุมพรางไทย เพราะยอมรับว่าพื้นที่ 4.6 ตารางกิโลเมตรนั้น เป็น “พื้นที่ทับซ้อน”อยู่ ทำให้ MOU43 ที่นายชวนลงนามไว้มีน้ำหนักน้อยลง เพราะขณะนั้นเขมรไม่เอามาเป็นข้ออ้าง..เป็นคุณกับฝ่ายไทย
ต่อมา ศาลรัฐธรรมนูญ ตัดสินว่า แถลงการณ์ร่วมของนายนพดล ปัมทะ ขัดกับรัฐธรรมนูญมาตรา 190 เพราะไม่ผ่านสภาฯ จึงถือเป็นโมฆะ มีผลทำให้นายนภดลพ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีไป ฝ่ายกัมพูชาจึงกลับมายึดถือเอา MOU43 ของนายชวนเป็นหลัก..เหมือนเดิม
ในปี 2551 สมัยรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นนายกรัฐมนตรี ต้องการจะ “เช็คบิล” พรรคพลังประชาชนและอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร และพยายามจะสร้างกระแสชาตินิยมให้กับตนเอง จนเกิดข้อพิพาทครั้งใหม่ มีการยั่วยุ มีคนไทยถูกจับ และมีการปะทะระหว่างทหารตามแนวชายแดน..อุตลุด
นี่เอง จึงเป็นเหตุให้กัมพูชานำคดีเมื่อ 50 ปีที่แล้วขึ้นสู่ศาลโลกอีกครั้ง เพื่อให้ตีความ “พื้นที่รอบเขาพระวิหาร” ให้ชัดเจนว่าควรจะเป็นของใคร และในวันแถลงต่อศาลโลกนั้น กัมพูชาได้กล่าวต่อศาลว่า รัฐบาลอภิสิทธิ์คืนต้นเหตุที่ทำให้กัมพูชาต้องนำคดีขึ้นสู่ศาลโลก ในคำบรรยายแถลงศาล กัมพูชาอ้างถึง MOU43 พื้นที่ 1:200,000 ที่เคยลงนามร่วมกับรัฐบาลนายชวน หลีกภัยเป็นหลัก..นี่คือข้อเท็จจริง
เริ่มต้นเมื่อกัมพูชานำคดีขึ้นสู่ศาลโลกใหม่ๆ มีกระแสให้รัฐบาลอภิสิทธิ์ไม่ยอมรับอำนาจศาลโลก แต่นายอภิสิทธิ์ก็ได้แต่งตั้งทนายไปยื่นคำให้การต่อศาล ก็เท่ากับว่ายอมรับอำนาจศาลไปอีก ส่วนอีกทางหนึ่ง ก็ทำเป็นส่งคนไปกดดันคณะกรรมการภาคีมรดกโลก จะให้ถอนการขึ้นทะเบียนเขาพระวิหารออก แต่เมื่อไม่สำเร็จ ถึงขนาดนายสุวิทย์ คุณกิตติ รมว.ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในฐานะหัวหน้าคณะผู้แทนการเจรจามรดกโลกฝ่ายไทย ประกาศกร้าวด้วยการยื่นจดหมายถอนตัวออกจากภาคีมรดกโลก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ถอนจริง..แค่คำโกหก
เมื่อต่อมาถึงรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตรแห่งพรรคเพื่อไทยเป็นนายกรัฐมนตรี ก็เดินตามแนวที่รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ได้วางไว้ทุกประการ แม้ทีมทนายที่นายอภิสิทธิ์แต่งตั้งไว้ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ แต่ต่างกันที่ความสัมพันธ์ของไทยกับกัมพูชาเป็นไปฉันท์มิตร ไม่มีการสู้รบ ปราสาทเขาพระวิหารก็เปิดให้คนขึ้นไปชมได้ตามปกติ ชาวบ้านตามแนวชายแดนก็อยู่กันอย่างสุขสงบ..รอคำพิพากษา
ศาลโลกนัดตัดสินในวันที่ 11 พฤศจิกายน 2556 โดยสามัญสำนึกธรรมดาๆ หลายๆฝ่ายเชื่อกันว่า 90 % ศาลโลกจะตัดสินมีผลเป็น “ลบ”กับฝ่ายไทย เพราะ MOU43 ที่กัมพูชาถือไว้เป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งสัมพันธภาพที่ดีของศาลโลกกับฝ่ายกัมพูชา รวมทั้งเหตุการณ์และสภาพแวดล้อมต่างๆที่ปรากฏทางกายภาพ..ไทยไม่น่าจะรอด !
หากโชคดี ศาลโลกอาจเห็นว่าจะเกิดความขัดแย้งถึงขั้นมีสงครามระหว่างประเทศ ศาลอาจบอกว่า ไม่รับตีความ เพราะไม่มีอำนาจ ให้คงอยู่ในสภาพเดิม และให้ไทยกับกัมพูชาไปตกลงกันเอง จะเอาอย่างไร แล้วค่อยมาบอกศาล อย่างนี้ถือว่าเจ๊ากันไป ..ไทยรอดตัว!
ขอบคุณเจ้าของภาพ (ใครก็ไม่รู้)
แต่หากโชคร้ายขีดสุด ถ้าไทยต้องเสียพื้นที่ 4.6 ตร.กม.ให้กัมพูชาในครั้งนี้ไปอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดแล้ว ก็ขอให้รู้ไว้ด้วยว่า “พรรคประชาธิปัตย์นั่นแหละ คือต้นตอแห่งการเสียดินแดนของไทยในปี 2556” โดยนายชวน หลีกภัย เป็นคนเปิดประตู MOU43 ให้กัมพูชาก่อน ส่วนนายอภิสิทธิ์ เป็นคนจูงมือกัมพูชาเข้ามาในบ้าน โปรดดูหน้ากันไว้ให้ชัดๆ ทั้ง 2 คนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ทั้ง 2 คนนี้ยังเป็นนักการเมืองอยู่.. และทั้ง 2 คนนี้ก็อยู่พรรคประชาธิปัตย์ !!!
แต่หากศาลโลกตัดสินให้เป็น “ผลบวก”กับไทย ก็เชื่ออีกเช่นกันว่า คนทั้งพรรคประชาธิปัตย์ได้เตรียม “ชุดคำพูด”หรูๆเอาไว้ เพื่อยกยอปอปั้นตัวเอง เก่งกล้า สามารถ ฉลาดล้ำเหนือมนุษย์ จนชาวบ้านที่ฟังอยู่อาจอ้วกแตกเป็นลมคาม็อบ จากนั้นก็ชวนมวลชนขับไล่รัฐบาล..เหมือนเดิม
ผมยังเชื่อโดยสุจริตใจอีกว่า 2 คนนี้ คือนายอภิสิทธิ์กับนายสุเทพนั้น สามารถทำอะไรก็ได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เป็นตรงกันข้ามกับสิ่งที่ตัวเองเคยพูดไว้เสมอโดยไม่มีอาการเคอะเขินแม้แต่น้อย เพราะทั้ง 2 คนนี้ ได้บรรลุแล้วซึ่งความ “ไร้ยางอาย”ทุกอย่าง และเข้าถึงแล้วซึ่ง “ความหน้าด้าน”ทุกชนิด อย่างที่ไม่เคยมีใครๆเคยได้สัมผัส ..เลวแบบไร้สารตะกั่ว !
เขาพระวิหาร ถูกศาลโลกตัดสินให้เป็นของกัมพูชาไปแล้วเมื่อปี 2505 ในสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี โดยสมัยนั้นรัฐบาลแต่งตั้งให้ มรว.เสนีย์ ปราโมทย์ อดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นทนายแก้ต่างฝ่ายไทย เพราะถือว่าเป็นนักกฎหมายที่เก่งที่สุดในขณะนั้น สุดท้ายก็เสียท่าแพ้คดีหลุดลุ่ย เสียเขาพระวิหาร..เพราะพรรคประชาธิปัตย์
ในปี 2543 สมัยนายชวน หลีกภัย หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นนายกรัฐมนตรี ได้ลงนามใน MOU43 กับกัมพูชา ยอมรับพื้นที่มาตราส่วน 1:200,000 เป็นเหตุทำให้ไทยเสียดินแดนในทางนิตินัยอย่างสมบูรณ์แบบ แม้โดยพฤตินัยไทยจะยังครอบครองอยู่ก็ตาม แต่ต่อมา เขมรก็ค่อยๆลำเลียงชาวบ้านรุกเข้ามาอาศัยอยู่ในเขตของ MOU43 รอบๆเขาพระวิหาร (พท.4.6 ตร.กม.) โดยที่รัฐบาลนายชวน ก็ไม่ได้ตอบโต้แต่อย่างใด จึงเป็นเหตุให้ไทยเสียดินแดนไปโดยปริยายอีก..เพราะพรรคประชาธิปัตย์
ในปี 2550 สมัยรัฐบาลพรรคพลังประชาชนโดยนายสมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรี เขมรจะเอาเขาพระวิหารไปขึ้นทะเบียนมรดกโลกพร้อมพื้นที่รอบๆ แต่นายนภดล ปัมทะ รมต.ต่างประเทศ ได้เจรจาขอให้เขมรนำไปขึ้นทะเบียนเฉพาะตัวปราสาทเท่านั้น แต่พื้นทีโดยรอบนั้นถือว่ายังเป็นพื้นที่ทับซ้อน จึงตกลงจะทำเป็นพื้นที่ใช้ประโยชน์ร่วมกัน เป็นข้อตกลงเรียกว่า “แถลงการณ์ร่วม(JOINT COMMUNIQUE)” ซึ่งถือว่าเขมรตกหลุมพรางไทย เพราะยอมรับว่าพื้นที่ 4.6 ตารางกิโลเมตรนั้น เป็น “พื้นที่ทับซ้อน”อยู่ ทำให้ MOU43 ที่นายชวนลงนามไว้มีน้ำหนักน้อยลง เพราะขณะนั้นเขมรไม่เอามาเป็นข้ออ้าง..เป็นคุณกับฝ่ายไทย
ต่อมา ศาลรัฐธรรมนูญ ตัดสินว่า แถลงการณ์ร่วมของนายนพดล ปัมทะ ขัดกับรัฐธรรมนูญมาตรา 190 เพราะไม่ผ่านสภาฯ จึงถือเป็นโมฆะ มีผลทำให้นายนภดลพ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีไป ฝ่ายกัมพูชาจึงกลับมายึดถือเอา MOU43 ของนายชวนเป็นหลัก..เหมือนเดิม
ในปี 2551 สมัยรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เป็นนายกรัฐมนตรี ต้องการจะ “เช็คบิล” พรรคพลังประชาชนและอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร และพยายามจะสร้างกระแสชาตินิยมให้กับตนเอง จนเกิดข้อพิพาทครั้งใหม่ มีการยั่วยุ มีคนไทยถูกจับ และมีการปะทะระหว่างทหารตามแนวชายแดน..อุตลุด
นี่เอง จึงเป็นเหตุให้กัมพูชานำคดีเมื่อ 50 ปีที่แล้วขึ้นสู่ศาลโลกอีกครั้ง เพื่อให้ตีความ “พื้นที่รอบเขาพระวิหาร” ให้ชัดเจนว่าควรจะเป็นของใคร และในวันแถลงต่อศาลโลกนั้น กัมพูชาได้กล่าวต่อศาลว่า รัฐบาลอภิสิทธิ์คืนต้นเหตุที่ทำให้กัมพูชาต้องนำคดีขึ้นสู่ศาลโลก ในคำบรรยายแถลงศาล กัมพูชาอ้างถึง MOU43 พื้นที่ 1:200,000 ที่เคยลงนามร่วมกับรัฐบาลนายชวน หลีกภัยเป็นหลัก..นี่คือข้อเท็จจริง
เริ่มต้นเมื่อกัมพูชานำคดีขึ้นสู่ศาลโลกใหม่ๆ มีกระแสให้รัฐบาลอภิสิทธิ์ไม่ยอมรับอำนาจศาลโลก แต่นายอภิสิทธิ์ก็ได้แต่งตั้งทนายไปยื่นคำให้การต่อศาล ก็เท่ากับว่ายอมรับอำนาจศาลไปอีก ส่วนอีกทางหนึ่ง ก็ทำเป็นส่งคนไปกดดันคณะกรรมการภาคีมรดกโลก จะให้ถอนการขึ้นทะเบียนเขาพระวิหารออก แต่เมื่อไม่สำเร็จ ถึงขนาดนายสุวิทย์ คุณกิตติ รมว.ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในฐานะหัวหน้าคณะผู้แทนการเจรจามรดกโลกฝ่ายไทย ประกาศกร้าวด้วยการยื่นจดหมายถอนตัวออกจากภาคีมรดกโลก แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ถอนจริง..แค่คำโกหก
เมื่อต่อมาถึงรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตรแห่งพรรคเพื่อไทยเป็นนายกรัฐมนตรี ก็เดินตามแนวที่รัฐบาลนายอภิสิทธิ์ได้วางไว้ทุกประการ แม้ทีมทนายที่นายอภิสิทธิ์แต่งตั้งไว้ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ แต่ต่างกันที่ความสัมพันธ์ของไทยกับกัมพูชาเป็นไปฉันท์มิตร ไม่มีการสู้รบ ปราสาทเขาพระวิหารก็เปิดให้คนขึ้นไปชมได้ตามปกติ ชาวบ้านตามแนวชายแดนก็อยู่กันอย่างสุขสงบ..รอคำพิพากษา
ศาลโลกนัดตัดสินในวันที่ 11 พฤศจิกายน 2556 โดยสามัญสำนึกธรรมดาๆ หลายๆฝ่ายเชื่อกันว่า 90 % ศาลโลกจะตัดสินมีผลเป็น “ลบ”กับฝ่ายไทย เพราะ MOU43 ที่กัมพูชาถือไว้เป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งสัมพันธภาพที่ดีของศาลโลกกับฝ่ายกัมพูชา รวมทั้งเหตุการณ์และสภาพแวดล้อมต่างๆที่ปรากฏทางกายภาพ..ไทยไม่น่าจะรอด !
หากโชคดี ศาลโลกอาจเห็นว่าจะเกิดความขัดแย้งถึงขั้นมีสงครามระหว่างประเทศ ศาลอาจบอกว่า ไม่รับตีความ เพราะไม่มีอำนาจ ให้คงอยู่ในสภาพเดิม และให้ไทยกับกัมพูชาไปตกลงกันเอง จะเอาอย่างไร แล้วค่อยมาบอกศาล อย่างนี้ถือว่าเจ๊ากันไป ..ไทยรอดตัว!
ขอบคุณเจ้าของภาพ (ใครก็ไม่รู้)
แต่หากโชคร้ายขีดสุด ถ้าไทยต้องเสียพื้นที่ 4.6 ตร.กม.ให้กัมพูชาในครั้งนี้ไปอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดแล้ว ก็ขอให้รู้ไว้ด้วยว่า “พรรคประชาธิปัตย์นั่นแหละ คือต้นตอแห่งการเสียดินแดนของไทยในปี 2556” โดยนายชวน หลีกภัย เป็นคนเปิดประตู MOU43 ให้กัมพูชาก่อน ส่วนนายอภิสิทธิ์ เป็นคนจูงมือกัมพูชาเข้ามาในบ้าน โปรดดูหน้ากันไว้ให้ชัดๆ ทั้ง 2 คนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ทั้ง 2 คนนี้ยังเป็นนักการเมืองอยู่.. และทั้ง 2 คนนี้ก็อยู่พรรคประชาธิปัตย์ !!!
