อันตัวข้า มีชื่อว่า ประชาชน
อยากจะเกิด เป็นคน เสียให้ได้
แต่ที่ข้า ต้องเกิดมา เป็นชาติควาย
เพราะข้าขาย ตัวให้ นักการเมือง
ตอนมันมา ขอซื้อข้า มานอบน้อม
พูดอ้อมค้อม ชักแม่น้ำ มาทั้งห้า
พอใจอ่อน ยอมขายให้ ไม่เอาราคา
พอได้มา มันกระหยิ่ม ยิ้มย่องใจ
มันโดดมา ขี่หลังข้า ในบัดดล
ความเป็นคน ข้าหาย ไปอยู่ไหน
เขาก็พลัน งอกออกมา ได้อย่างไร
เชือกร้อยไว้ ในจมูก ถูกลากจูง
มันหลอกฉัน ว่าจะให้ อยู่บ้านหรู
จะเลี้ยงดู อย่างดี ด้วยอาหาร
จะเลี้ยงดู ยามแก่เฒ่า ด้วยสวัสดิการ
โอ้! ความฝัน อันตรธาน เป็นสายลม
เหล่าเพื่อนเอ๋ย มาเถิดฟัง ทางนี้ก่อน
ข้าจะสอน ความจริง ที่ได้เห็น
พวกมันทำ กับฉัน ดังของเล่น
อย่าเพิ่งเผ่น ไปไหน เลยเพื่อนยา
ความเป็นจริง มันพาฉัน ขึ้นกระบะ
เป็นระยะ เวลา นานนักหนา
บนกระบะ ก็มีควาย ตัวอื่นมา
รถก็พา มุ่งหน้า ไปทางเดียว
พวกมันพา เราลง ไปที่หนึ่ง
ที่ที่ซึ่ง เต็มไป ด้วยกลิ่นคาว
มีเสียงกรีด ดังก้อง ร้องโศกเศร้า
แล้วก็เบา เบาลง จนเงียบไป
โอ้เพื่อนเอ๋ย ฉันขอ หยุดตรงนี้
น้ำตาที่ กลั้นไว้ ไม่ให้ไหล
มันพรั่งพรู ออกมา จากข้างใน
โอ้เพื่อนเอ๋ย หัวใจ ถูกทำลาย
ชีวิตเรา ไม่ได้ถูก ขนาดนั้น
กว่าที่ฉัน จะรู้ตัว ก็กลัวสาย
เกิดเป็นคน แต่ต้องตาย ดั่งชาติควาย
นักการเมืองคือของตาย ส่วนควายคือประชาชน
