12 ความเห็นในกระทู้นี้

[ควันหลง]

Thailand’s Democrat Party Is Hilariously Misnamed

Don't believe Yellow Shirt talk of a "people's revolution" — what's being demanded is nothing short of a putsch

By Charlie Campbell @charliecamp6ell

 

Thailand’s color-coded political strife has once again flared up. Yellow Shirt supporters of the Democrat Party have seized control of government ministries and departments in the Thai capital and occupied at least 19 provincial offices, demanding that Prime Minister Yingluck Shinawatra — backed by rival Red Shirts — step down. To the Yellow Shirts, the 46-year-old Yingluck is merely a stooge for her brother, exiled former Prime Minister Thaksin Shinawatra, a divisive figure ousted in a military coup in 2006 and sentenced in absentia to two years’ imprisonment for corruption.

 

The current wave of Yellow Shirt action stems from opposition to a now stalled amnesty bill that would have allowed Thaksin to return home, and an attempt by Yingluck to consolidate power by altering the composition of the Senate. On Tuesday, protest leader Suthep Thaugsuban, a former Democrat Party Deputy Prime Minister, repeated his call for a “people’s revolution” to replace the elected Yingluck administration with a nonelected royalist council. Attempting to downplay personal ambitions, Suthep declared “before the sanctity of Buddhism that I, Suthep Thaugsuban, will not be Prime Minister in the future.” A warrant has since been issued for his arrest for unlawfully entering government buildings.

 

So far, so histrionic. But what happens in Thailand is important. The kingdom is the sybaritic destination of millions of travelers every year. It is one of the world’s largest exporters of rice and the second largest economy in Southeast Asia. Even more significantly, Thai democracy is an important example to neighboring populations in Burma, Laos, Cambodia and Vietnam, which have long cast envious glances at their booming neighbor.

It’s just that when it comes to Thai democracy, the ironically named Democrat Party is among the worst practitioners. Tens of thousands of Yellow Shirts are marching across the country, but demanding the establishment of royalist councils is hardly a people’s revolution. If anyone has been exercising people power, it’s the 15 million voters who elected Yingluck and her Pheu Thai party in July 2011. Thaksin-backed political parties have won the previous five elections with significant majorities, and Thaksin’s own populist policies helped bring millions of rural poor out of poverty. He remains the kingdom’s most popular Prime Minister since the abolition of absolute monarchy in 1932.

 

There are, of course, plenty of reasons to oppose the billionaire telecom mogul: the catalog of nest-feathering business deals from his time in office left few in any doubt of his lack of scruples, while his 2003 “war on drugs” involved some 2,800 extrajudicial killings. The image of him directing demonstrations from his lavish Dubai haven, while his Red Shirt supporters risk arrest, violence and occasionally their lives, is hardly a heroic one. But the opposition’s failure to exploit these weaknesses is astonishing.

 

“We always talk about Thaksin because he’s corrupt, he’s abusive, but he keeps wining the election,” says Thitinan Pongsudhirak, professor of political science at Chulalongkorn University in Bangkok. “We have to start asking about his opponents.”

 

The Democrat Party last won a majority in 1992. Its power base is the Bangkok bourgeoisie, described as “timid, selfish, uncultured, consumerist and without any decent vision of the future of the country” by Cornell University Professor Benedict Anderson. As such, the party finds no support among the rural poor of the nation’s northeast — which is Red Shirt territory — and flounders at the ballot box. But instead of developing manifestos and platforms that could compete for rural votes, the party alienates the heartland electorate further by petulantly calling upon powerful allies — such as the military or judiciary — to undermine its rival.

 

The pattern is now established. A Thaksin-backed administration is voted in, then it is discreditably ousted by some elite machination (the 2006 coup d’état, the 2008 dissolving of the Thaksin-backed People Power Party by the Constitutional Court). Protesters take to the streets, bloodshed is inevitable, and then a Thaksin-backed party wins at the polls again.

A series of deeply unpopular domestic-policy decisions has been eating away at the Yingluck administration. But Democrat leader and former Prime Minister Abhisit Vejjajiva, who along with Suthep has been charged with murder for ordering the 2010 crackdown while in office, failed in a no-confidence motion against Yingluck in Parliament on Thursday. The Yellow Shirts’ seizure of government buildings has also backfired. “Yingluck has snatched something resembling victory from the jaws of defeat,” says Benjamin Zawacki, senior legal adviser for Southeast Asia at the International Commission of Jurists, adding that Suthep “has likely overplayed his hand.”

 

Divisions within Pheu Thai have been put to one side in the face of the current tumult, and hordes of Thaksin loyalists are rallying inside Bangkok’s Rajamangala National Stadium, festooned with crimson bunting and images of their hero. Another Red Shirt rally in the capital has been announced for Saturday.

 

Many hoped Thailand’s color-coded conflict would end after the terrible low point of April and May 2010, when almost 100 people died and 2,000 were injured during a government crackdown on a Red Shirt demonstration in central Bangkok. (The Red Shirts were protesting the removal of a democratically elected government, just as Suthep is now demanding.)

 

Regrettably, all signs now point toward an escalation instead — and soon. Dec. 5 is the 86th birthday of now ailing King Bhumibol Adulyadej and an important holiday in Thailand. Some believe Suthep will not want to mar this occasion and so will, in Zawacki’s words, “seek escalation now in the hopes of a coup or at least a temporary declaration of martial law” before the holiday. These are thuggish politics. The Democrat Party might cling onto its name, but seeing many of its supporters swap yellow for black shirts seems strangely apt.

 

----------------------------------------------

 

ข่าวสด (แปล)

http://www.khaosod.c...PQ==&sectionid=

 

ต้นฉบับ

http://world.time.co...ously-misnamed/

 

Edited by ควันหลง, 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 - 11:22.

[Et tu Brute?]

ผมว่าพรรคประชาธิปัตย์ คือพรรคที่มีรากซานประชาธิปไตยในพรรคมากที่สุดในประเทศไทย

เพราะพรรคอื่นๆ มันพรรคเถ้าแก่ทั้งนั้น บางคนก็ซื้อพรรค บางคนก็เอาพรรคไปขาย มันประชาธิปไตยตรงไหน

[ช่อมัลลิกา]

แค่ความคิดเห็นหนึ่งที่ดิฉันเฉยๆค่ะ เพราะเค้าวิเคราะห์แค่ระดับการเมือง

คนต่างชาติเค้าจะมารู้ดีกับสิ่งที่คนไทยเผชิญอยู่หรือค่ะ

 

ถ้าเราขจัดเรื่องที่รัฐบาลผู้ติดกับทักษิณออกไป ไม่รวมเอามาคิดอย่างที่มีคนเคยตั้งกระทู้มาก่อน

 

เราก็รับไม่ได้อยู่แล้วกับการบริหารบ้านเมืองของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่ถูกเลือกตั้งมากว่า 2 ปี ...บ้านเมืองเสียหายมากมาย

การโกงกิน แต่ผลงานไม่มี ... ...จนยากที่จะรับได้อยู่แล้ว พอออก พรบ นิรโทษกรรมออกมานั่นแหล่ะ มันไม่ไหวแล้ว 

ก็อย่างที่ อ เสรี ท่านพูด การออก พรบ นิรโทษกรรมคือฟางเส้นสุดท้ายเจงๆ ที่เราเหลืออดกับการให้รัฐบาลชุดนี้บริหารบ้านเมือง

โดยที่ไม่สนใจว่า เค้าจะเข้ามาแบบไหน

 

อีชาลีฝรั่งมันจะเข้าใจมั๊ยเนี่ยค่ะ

[อย่าหลอกตัวเอง]

วิเคาระห์ได้เอียงมาก  ไม่มีความเป็นกลางใดๆให้เห็นตามจรรยาบรรณสื่อ

 

เหมือนวิเคราะห์แบบหวังผลดิสเครดิตชัดๆ   

 

แน่จริงทำไมมันไม่เอาความเสียหายจากนโยบายของรัฐบาลชุดนี้มากล่าวถึงบ้างล่ะ 

 

ไหนจะเรื่องเร่งกู้ 2.2 ล้านๆอีก

 

มีแต่อวยกับอวย    Budซบจริงๆ   เสรือกไม่เข้าท่า

[Chet]

 

^{ที่่ FCCT มีเเต่ไอ้พวกนี้ครับ} 

^{http://www.naewna.co.../columnist/9829 สงครามสื่อ สงครามประชาชน}  

^{สำนักข่าวซินหัวของจีนพาดหัวข่าว “การชุมนุมครั้งประวัติศาสตร์ในกรุงเทพฯ” ส่วนสำนักข่าวอัล-จาซีราห์ พาดหัวข่าวว่า “การประท้วงที่สัมพันธ์กับประวัติศาสตร์”}

^{อัล-จาซีราห์ของประเทศกาตาร์ ถือว่าเป็นสำนักข่าวของกลุ่มประเทศมุสลิมที่ตั้งขึ้นมาเพื่อทำสงครามข่าวสารต่อกรกับสำนักข่าวต่างๆ ของโลกตะวันตก ไม่ว่าจะเป็นเอพีรอยเตอร์ และเอเอฟพี ที่ครอบงำข่าวสารโลกมาเป็นเวลานาน}

^{พาดหัวและรายละเอียดเนื้อข่าวของสำนักข่าวจากประเทศเอเชีย สองแห่งนี้ ให้น้ำหนักและความสำคัญแก่ฝ่ายผู้ชุมนุมต่อต้านรัฐบาลมาก ถ้าเปรียบเทียบสื่อตะวันตกแทบทุกสำนัก ยกเว้นสำนักข่าวบลูมเบิร์ก กับไทม์ออนไลน์ และเทเลกราฟที่เสนอข้อมูลวิเคราะห์เจาะลึกถึงความผิดพลาดด้านนโยบายของรัฐบาล นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ที่สร้างความเสียหายให้กับสถานะทางการคลังของประเทศหลายแสนล้านบาท และให้รายละเอียดถึงความชั่วร้ายของระบอบทักษิณ ซึ่งเป็นเหตุให้มีการชุมนุมต่อต้านครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ทางการเมืองของไทย}

^{สื่อตะวันตกที่เหลือแทบทุกสำนัก เสนอข่าวการชุมนุมที่ให้น้ำหนักไปทางรัฐบาลเป็นส่วนใหญ่ ให้ความสำคัญกับการชุมนุมต่อต้านระบอบทักษิณของประชาชนน้อยมาก ตั้งแต่เริ่มมีการชุมนุมเมื่อสามอาทิตย์ก่อน จนกระทั่งถึงวันที่ประชาชนเข้ายึดสำนักงบประมาณและกระทรวงการคลังด้วยมือเปล่า สำนักข่าวตะวันตกถึงได้ตื่นตัวขึ้นมาเสนอข่าวรัฐบาลประกาศใช้กฎหมายความมั่นคงภายในกันครึกโครม แต่ก็อีกนั่นแหละรายละเอียดของข่าวก็เสนอไปทำนองว่า “รัฐบาลประกาศใช้กฎหมายมั่นคงภายใน หลังจาก
ฝ่ายต่อต้านใช้กำลังเข้ายึดสถานที่ราชการ” (Forced in to seize government offices) แล้วบรรยายต่อไปว่า กฎหมายนี้ให้อำนาจรัฐบาล ประการใช้เคอร์ฟิว ใช้กำลังเข้าปราบปรามประชาชนได้ เหมือนกับที่ทหารเข้ากวาดล้างผู้ชุมนุมเมื่อปี 2553 ซึ่งทำให้มีผู้เสียชีวิต 90 กว่าคน}

^{ต่อมาสำนักข่าวตะวันตกก็มีสูตรตายตัวโดยไปสัมภาษณ์ขอความคิดเห็นจาก นายฐิตินันท์ พงษ์สุทธิรักษ์ นักวิชาการผู้เข้าใจเสื้อแดงและระบอบทักษิณอย่างลึกซึ้งถึงแก่น และสื่อตะวันตกทั้งหลายมักจะตามด้วยการบรรยายในภูมิหลังว่า ทักษิณ เป็นนักการเมืองที่ได้รับความนิยมมากในหมู่คนยากจนในชนบท แต่เขาเป็นที่รังเกียจชิงชังของคนชั้นกลางในเมือง ทักษิณถูกปฏิวัติในปี 2549 ด้วยข้อกล่าวหาว่าคอร์รัปชั่น หนีไปอยู่ต่างประเทศ หลังจากศาลตัดสินจำคุกสองปี}

^{ส่วนพลังมวลมหาประชาชนที่ลุกขึ้นต่อต้านและขุดรากถอนโคนระบอบทักษิณนั้น สื่อตะวันตกเสนอข่าวอย่างดูแคลนตลอดมา พวกเขาให้ตัวเลขของการชุมนุมไม่เคยเกิน 6,000 คนจนถึงวันที่ 24 ที่มวลมหาประชาชนกว่าล้านคนออกมาชุมนุมเต็มบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์ สื่อตะวันตกให้ตัวเลขแค่หมื่น 50,000 บ้าง 40,000 และ 75,000 บ้าง}

^{มากไปกว่านั้นสำนักข่าวต่างประเทศอย่างเอพี ยังเสนอข้อมูลด้านดีของรัฐบาลอย่างประหลาดใจโดยเสนอข่าวโครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของประเทศด้วยเงินกู้ 2 ล้านล้านบาทที่จะนำมาสร้างรถไฟความเร็วสูงจากกรุงเทพฯถึงชายแดนลาวจากกรุงเทพฯถึงชายแดนมาเลเซีย กรุงเทพฯถึงเชียงใหม่ กรุงเทพฯ-เขตอุตสาหกรรมภาคตะวันออก ว่าต้องเจอกับอุปสรรคทางกฎหมายเมื่อพรรคฝ่ายค้านยื่นเรื่องให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความกฎหมายซึ่งผ่านสภาไปแล้ว โครงการสร้างรถไฟสี่เส้นทางเชื่อมประเทศอาเซียนแขวนไว้ จนกว่าศาลรัฐธรรมนูญจะตัดสิน นอกจากนั้นยังบรรยายถึงความดีของเงินกู้ 2 ล้านล้านบาท อย่างเลอเลิศประเสริฐศรีราวกับว่าถ้าฝ่ายค้านไม่เข้ามาขวาง โครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานการขยายตัวทางเศรษฐกิจก็จะดำเนินไปอย่างราบรื่น}

^{เห็นไหมสื่อตะวันตกมันเห็นคุณความดีของโครงการเงินกู้สองล้านล้านที่สร้างหนี้ให้คนไทยไปอีกสองชั่วคน รถไฟที่ไปถึงแค่โคราชนั้น มันเขียนให้เชื่อมประเทศอาเซียนได้}

^{ยกประเด็นขึ้นมาเขียน เพราะอยากให้เข้าใจกันอย่างถ่องแท้ของสงครามสื่อ สงครามข่าวสารระหว่างสื่อตะวันตกกับสื่อตะวันออก ซึ่งห้ำหั่นกันเอาเป็นเอาตายในทุกมุมโลกไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวในซีเรีย เรื่องราวในประเทศอียิปต์ สื่อตะวันตกกับอัล-จาซีราห์และซินหัวของจีนห้ำหั่นกันแบบนี้เหมือนกัน แต่ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อคือ ประชาชนของประเทศที่กำลังสู้กับเผด็จการทรราชพลเรือนอย่างประเทศไทยทุกวันนี้}

^{อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางการนำเสนอข่าวที่ลำเอียงของสื่อตะวันตก ยังมีสื่อสากลอีกหลายสำนักที่นำเสนอข่าวให้น้ำหนักกับผู้ชุมนุมและเปิดโปงความชั่วร้ายของระบอบทักษิณ เช่น สำนักข่าวบลูมเบิร์ก ไทม์ออนไลน์ ซีซีทีวีของจีน ซินหัวและอัล-จาซีราห์ สื่อเหล่านี้รายงานข่าวให้น้ำหนักมาทางประชาชนบ้างเหมือนกัน}

^{สื่อที่กล่าวถึงเหล่านี้ได้รายงานวิเคราะห์เจาะลึกถึงความเลวร้ายของระบอบทักษิณส่วนใหญ่จะสรุปในรายงานว่า ถึงแม้จะมีอิทธิพลอยู่เหนือรัฐบาลของน้องสาว แต่โอกาสที่ทักษิณจะได้กลับมายิ่งใหญ่ในประเทศนี้อีกมีน้อยเต็มที}

^{ถ้าจะให้วิเคราะห์ว่า ทำไมสื่อสากลจึงมีท่าทีต่อการต่อสู้ของประชาชนครั้งนี้แตกต่างกันอย่างที่เห็น พอจะสรุปได้คร่าวๆว่า การเมืองระหว่างประเทศมีอิทธิพลสำคัญต่อการนำเสนอของสื่อตะวันตก ไม่ว่า ซีเอ็นเอ็น เอพี และเอเอฟพี ดูได้จากท่าทีของสหรัฐอเมริกา ที่ทำเนียบขาวแสดงอาการอุ้มรัฐบาลตั้งแต่ไก่โห่ เพียงแค่พี่น้องประชาชนเข้าไปยึดกระทรวงการคลังด้วยมือเปล่าด้วยความสงบ ทางกระทรวงต่างประเทศอเมริกาถึงกับออกแถลงการณ์แสดงความกังวลต่อเหตุการณ์ที่ส่อจะนำไปสู่ความรุนแรง วิงวอนให้ทุกฝ่ายแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี}

^{การประท้วงของมวลมหาประชาชนในประเทศไทยที่ทำด้วยความสงบ มีดตัดเล็บสักอันยังไม่ได้ออกมาใช้ อเมริกาทำหน้าตื่นแถลงการณ์แสดงความกังวล แต่วันที่ทหารอียิปต์ทำการปฏิวัติรัฐประหารรัฐบาลของนายโมซี่ ที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนชาวอียิปต์ จับประธานาธิบดีและคนใกล้ชิดไปขังคุก สื่อตะวันตกกลับเสนอข่าวว่า “ประธานาธิบดีบารัค โอบามา ไม่เรียกเหตุการณ์ในอียิปต์ว่าปฏิวัติรัฐประหาร และชื่นชมทหารอียิปต์ที่เป็นผู้ผดุงไว้ซึ่งความมั่นคงในภูมิภาค”การนำเสนออย่างนี้ทำให้เห็นถึงธาตุแท้ของสื่อตะวันตก}

^{รัฐบาลพรรคเพื่อไทย มีนโยบายเอนเอียงไปทางอเมริกามาก ไม่ว่าเป็นเรื่องที่รัฐบาลจะยกสนามบินอู่ตะเภาให้อเมริกามาตั้งฐานทัพ เพื่อกันท่าจีนในภูมิภาค เรื่องความร่วมมือการปราบปรามผู้ก่อการร้ายสากล เรื่องปัญหาทะเลจีนใต้ เมื่อรัฐบาลเอนไปซบอเมริกา สื่อตะวันตกพวกนั้นก็ต้องรายงานข่าวเอียงไปทางรัฐบาล}

^{สแกนดูการนำเสนอของสื่อต่างประเทศแล้ว ลองหันกลับมาดูบทบาทสื่อในประเทศ ในภาวะสงครามสื่อสงครามประชาชนครั้งนี้ เราจะพบว่าสื่อกระแสหลักทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นวิทยุ ทีวี.และหนังสือพิมพ์เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์เสนอข่าวไปในทำนองเดียวกันกับสื่อตะวันตก ส่วนใหญ่ คือให้น้ำหนักและเอนเอียงไปทางฝ่ายรัฐบาลที่มีอำนาจทุกอย่างอยู่ในมือ แต่ในท่ามกลางความเชี่ยวกรากของสงครามประชาชน ยังมีสื่อทางเลือกที่เป็นความหวังของประชาชน เช่น ทีวีดาวเทียม เอเอสทีวี บลูสกาย ทีนิวส์ สุวรรณภูมิ และเอฟเอมทีวี ลุกขึ้นมาต่อสู้ทำสงครามข่าวสารกับสื่อกระแสหลักอย่างเป็นระบบ จนทำให้สื่อทางเลือกเหล่านี้ กลายมาเป็นที่นิยมอย่างมากของประชาชน ในช่วงเวลาของการต่อสู้เพื่อขุดรากถอนโคนระบอบทักษิณ}

^{นอกจากสื่อทางเลือกที่กล่าวมาแล้วเรายังมีโซเชี่ยล มีเดียหรือสื่อสังคมไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์ ไลน์ และอินสตาแกรม สื่อที่เป็นปัจเจกเหล่านี้ ต่างก็กระโจนเข้ามาสู่สงครามสื่อท่ามกลางสงครามประชาชน และมีแนวโน้มว่า สื่อสังคมเหล่านี้กำลังได้รับชัยชนะ ได้รับความนิยมจากประชาชน มากกว่าสื่อกระแสหลัก}

^{ข้อความที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชนบางข้อความได้ส่งต่อกันไปเป็นแสนๆ คน ความรวดเร็วของสื่อสังคม ทำให้สื่อกระแสหลักต้องคอยติดตามความคืบหน้าข่าวสารจากสื่อสังคม ปัจจุบันนี้ในประเทศมีผู้เข้าถึงและใช้สื่อสังคมอยู่เป็นประจำไม่น้อยกว่ายี่สิบห้าล้านคน ทำให้มีความมั่นใจว่า}

 

^{สื่อสังคมเหล่านี้คือ ปัจจัยสำคัญในชัยชนะของสงครามประชาชนในครั้งนี้}

[JSN]

ฝีมือล๊อบบี้ยิสท์

[ควันหลง]

มันยังไม่แยกแยะเลยคนที่มานี่ไม่ใช่เสื้อเหลือง แถมเขียนแบบใช้ทัศนคติประชาธิปไตยแบบเจริญแล้ว ที่ไม่มีการซื้อเสียง หรือไม่มีการจ้างคนมาชุมนุม รู้ไม่จริงก็เขียนข่าวได้ เหมือนคอมลัมนิสต์ในไทยบางตัว ไม่เข้าละลายในวิชาชีพกันบ้างหรือไงเนอะ

[ทรงธรรม]

ผมมอง ว่า ความตาย ของคน

 

น่าจะมีผล ทางจิตใจ ของนักข่าว ต่างประเทศ

 

นี่มุมมอง ส่วนตัว ผมนะ

 

 

ผมว่า ปฏิบัติการ วัดปทุม นั่นน่ะ

 

เป็น การทำชั่ว ที่ไ้ด้ผล

 

มันทำให้ คนที่ไม่ลึกซึ้ง ว่าใครทำ

 

 

ยังคง โยนความผิด ให้ ปชป จนทุกวันนี้

 

 

ใครเค้าจะไปนั่งหา เหตุผล

 

ว่าทหาร ยิงคน บริสุทธิ์ ทำไม

 

 

นี่เป็นหมากที่ชั่วฉลาด ของ สายคอม

 

มันทำให้ ผู้สื่อข่าว ต่างประเทศ

 

หลายคน " มีอคติ " กับ ปชป

 

 

ช่วยไม่ได้ ที่ศาลไทย เองก็ยังไป

 

ย้ำอีกว่า ลูกปืน มาจากทางฝั่งทหาร

 

 

ใครยิง ไม่รู้ จับมือ ใครดม ไม่ได้

 

แต่ ปชป โดนตราหน้า ไปเรียบร้อยแล้ว

 

 

สรุปว่า ตอนนี้ ไม่ว่า จะมีอะไร มาจากทาง ปชป

 

จะโดนมองแง่ลบ ตลอด

 

 

อย่าคิดว่า ผมเดาเอาเอง นะ

 

 

ผมบอกให้ ว่าประสบการณ์ ของคน อะนะ

 

ถ้าคุณเคยเชื่อ ว่าใครเลวแล้วครั้งหนึ่ง

 

 

มันถอนความรู้สึก อคติ กับคนนี้ ไม่ออก

 

กันเลยทีเดียว

 

 

ดังนั้น ก็ปลงซะเหอะ

 

นัยว่า ถ้าเขาเชื่อ ว่า ปชป สั่งทหาร

 

ยิงคนบริสุทธิ์ แล้วล่ะก็นะ

 

จนกว่า ฝรั่งคนนี้ จะไปพบ ยมบาล

 

แล้วอะแหละ แกถึง จะถอน อคติ ได้

[อย่าหลอกตัวเอง]

ฝีมือล๊อบบี้ยิสท์

 

 

ก็เล่นเป่ะเว่อร์ซะขนาดนั้น  จะเหลือรึ 

[ผึ้งน้อยตุหรัดตุเหร่]

อ่านจบบอกได้ 2 เรื่อง

 

1. เอียงกะเท่เร่ และอคติแบบเปิดเผย (ก็ยังดี ไม่เป็นอีแอบแอ๊บกลางแบบซีเอ็นเอ็นหรือบีบีซี)

2. เขียนหนังสือได้ห่วยแตก ใช้คำได้วุ่นวายมาก วางประโยคแบบสับสน 

นี่นักเขียนมืออาชีพหรือนี่

[ควันหลง]

 

อ่านจบบอกได้ 2 เรื่อง

 

1. เอียงกะเท่เร่ และอคติแบบเปิดเผย (ก็ยังดี ไม่เป็นอีแอบแอ๊บกลางแบบซีเอ็นเอ็นหรือบีบีซี)

2. เขียนหนังสือได้ห่วยแตก ใช้คำได้วุ่นวายมาก วางประโยคแบบสับสน 

นี่นักเขียนมืออาชีพหรือนี่

 

 

เก่งอิ้บอ๋าย

 

 

ต่อยกับกรูป่าว 

[ชายน้ำ]

ก็แค่มุมมองของฝรั่งตาน้ำข้าวคนหนึ่ง

 

 

ไม่ว่าจะบวกหรือลบก็เป็นแค่มุมมองครับ

[Et tu Brute?]

ผมไม่ทราบว่าคอลัมนิสต์คนนี้ได้ลงพื้นที่ชุมนุมบ้างหรือเปล่า

 

แต่นักข่าวบีบีซี ทั้งโจนาธานเฮด กับผู้หญิงอีกคนนึง ลองไปดูคลิ้ปได้ครับ

 

ถ้าได้มาสัมผัสจริงๆ สัญชาติญาณนักข่าวจะรู้ได้ครับ ว่ามวลชนมาโดยบริสุทธิ์ 

และต่อสู้เพื่อชาติ เพื่อความยุติธรรม ไม่ใช่ขี้ข้าพรรคการเมือง หรือขี้ข้าแกนนำ

 

 

ปล. ม็อบโค่นระบอบทักสิน เค้าเลิกเป็นม็อบสีเสื้อ colour coded กันแล้ว

เหลือแต่พวกฟายแดง ที่ยังดักดานย่ำอยู่กับที่ เป็นทาสแกนนำไปไหนไม่ได้