คืนนั้นผมหลับฝันไปว่า มีเทวดามาคุยด้วย ท่านว่า
ผมและคนไทยทุกคนมีอาวุธที่ทรงพลังอำนาจอย่างหนึ่ง อาวุธที่ประชาชนทุกคนมีเท่าเทียมเสมอกัน เป็นอาวุธที่ฟ้าประทานให้ทุกคนบนแผ่นดินนี้เมื่อกาลก่อน
ท่านว่า เอ็งจงรู้จักใช้ด้วยเหตุและผล ใช้ด้วยคุณธรรม และจงระวังไว้ อย่าปลดอาวุธของเอ็งลงด้วยความโลภ ความเห็นแก่ได้ เพราะนั่นเอ็งเพิ่งมอบอาวุธให้กับไอ้ผีร้าย ไอ้สัมภเวสีจากนรก อย่าเอาอาวุธของเอ็งไปขายแลกกับเศษเงิน เพราะสิ่งที่เอ็งและทุกคนต้องจ่ายกลับไปนั้น มันมากกว่านั้นหลายร้อยล้านเท่า คุ้มรึ เพราะอาวุธของเอ็งมันคือกุญแจเปิดประตูสู่อำนาจและมหาสมบัติ เอ็งอย่าได้โง่ขายมันให้ด้วยเศษเงินไม่กี่แดงเชียว อาวุธของเอ็งน่ะมีค่านัก "แล้วเมื่อไหร่จะถึงคราวที่ผมจะได้ใช้มันล่ะท่าน" ผมถามออกไป ท่านตอบว่า "ไม่นานหรอก ไม่นาน แม้เกาทัณฑ์ดอกเดียวจะถูกหักได้ แต่เกาทัณฑ์สิบดอกเล่า ร้อยดอกเล่าปะไร เกาทัณฑ์ถึงห้าสิบหมื่นเล่าผีตนไหน มันจะอาจหาญมาหัก หึๆ" แล้วท่านหายไป ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา พลันนึกขึ้นได้ อ้าว กูลืมถามท่านว่าอาวุธนั้นคืออะไร?
