ขอออกความเห็น
ยกย่องหัวใจของสมาชิกอยู่ 3 ท่าน
1. ตะนิ่นตาญี ท่านนี้เป็นผู้สูงวัย(ต้องขออภัย)
2. สุกี้น้อย
3. ถึงจะบิ่นแต่ยังคม
ทั้ง 3 ท่าน ออกไปทุกครั้งที่มีการเรียกร้องรวมพลัง และได้ออกไปในวันอื่นๆ ตลอดเวลา แม้เมื่อมีเหตการณ์รุนแรง แม้แต่ไปอยู่ในจุดอันตราย ได้รับแก็สน้ำตา บางครั้งอาจบาดเจ็บ แต่ไม่เคยท้อ เจ็บก็กลับมาพักผ่อน แล้วออกไปใหม่
ไม่เคยเห็นทั้ง 3 ท่าน บ่นว่า อยากให้เกิดความรุนแรงหรือจัดตั้งกองกำลังอะไร ทั้ง 3 วางใจในแกนนำ วางในแนวทางที่เดิน ไม่เคยเรียกร้องหรือบอกว่าควรจะมีการตอบโต้ด้วยความรุนแรงแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน
ทั้งสามท่าน ทำไมทำได้ คำตอบ เพราะความต้องการให้ได้มาในสิ่งที่เรียกร้องด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่มีความรุนแรงเข้ามาปน
เมื่อเช้า ฟังชมร้อยข่าวยามเช้า ปอง อัญชลี บอกว่า การ์ด ที่บาดเจ็บ ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ไม่ยอมเดินทางกลับไปบ้าน ขออยู่ร่วมชุมนุมต่อ หัวใจเขาทำด้วยอะไร
อยู่แนวหลังได้ ควรจะส่งกำลังใจให้กับผู้ที่อยู่ในจุดหรือที่ๆ เสียงอันตราย ช่วยเป็นหูเป็นตาหาข่าว กรองข่าวเสียก่อน ให้รู้แน่ว่าเป็นข่าวจริง ไม่ใช่ข่าวลวง แล้วแจ้งให้ผู้ที่เกี่ยวข้องทราบ ไม่ใช่เห็นข่าวอะไร ก็เอามาโพส เอามาประโคม ถ้าทำได้อย่างนี้ จะเป็นการดีที่สุด
สิ่งที่ผู้ที่เหน็ดเหนื่อยอยู่แนวหน้าต้องการคือกำลังใจ ไม่ใช่การบั่นทอน ข้าวสักช้อน น้ำสักหยด คำพูดหวานๆ ปลอบขวัญ ท่านได้ให้เขาหรือยัง
ขอพูดเพียงแค่นี้
Edited by กีรเต้, 30 December 2013 - 11:18.