1 ความเห็นในกระทู้นี้

[วฤก]

-= พอกันที =-
 

๐ มีโลกสวยด้วยเงาสีเทาหม่น
ชวนสับสน... สันติ อหิงสา
กับรุนแรงแสร้งปิดหูปิดตา
เขาออกมาเจื้อยจ้อ ... "พอกันที"

 

ขั้วที่สามทรามขั้วพรางชั่วเปิด
แสร้งพริ้งเพริศว่ากลางว่างเว้นสี
อยู่กลางกลางระหว่างขั้วทั้งชั่วดี
เหมือนไม่มีสมองตรองไหนควร

 

พากันมา... จุดเทียนความเพี้ยนเปรอะ
ส่องความเลอะเละล้นทนเสสรวล
ทิ้งถ่องแท้แก้ไขปล่อยให้รวน
สังคมป่วนคนป่นทนเฉยชา

 

จึงโลกสวยด้วยเงาความเขลาหม่น
จึงสับสน... สันติ อหิงสา
กับรุนแรงแสร้งปิดหูปิดตา
จนออกมาเจื้อยจ้อ ... "พอกันที" ฯ
 

วฤก : ๗ ธันวาคม ๒๕๕๗

 

 

 

 

[พระฤๅษี]

..... ป้ายกันไป ป้ายมา เหมือนทาแป้ง

...ตบแต่ง ตามขนัด สารพัดสี

...บ้างก็มาก ปากมั่ว ว่าตัวดี

...เอาอัปรีย์ แอบไว้ ในกบาล

 

.....ต้องดูกัน นานหน่อย ค่อยค่อยคิด

...วิปริต ล้ำลึก ทำฮึกหาญ

...จะจับโจร จำทัณฑ์ ใจจัณฑาล

...ยากนาน อยู่นะ มันตะแบง

 

.....คนนั้นโผล่ คนนี้ ก็หนีหาย

...บรรยาย ยากแยบ มันแอบแฝง

...กลับกลอก หลอกละ ตลบแตลง

...ดำแดง ดูเอา จะเข้าใจ.....ฯลฯ

 

 

.......พระฤๅษี...๗/๑/๕๗...(กลอน)