คุณเห็นอะไรในรูป....
ค่ำคืนเวลาห้าทุ่มกว่า ผัวเมียอุ้มลูกน้อยขึ้นรถไฟฟ้า ประคองกันกลับจากร่วมชุมนุม
............ทั้งคู่ตาบอด....ขณะที่เราทั้งหลายสามารถเห็นไปได้ไกลสุดขอบฟ้า แล้วเราเห็นอะไร ?
เห็นคนร่วมมือร่วมใจ เห็นคนโดนกดขี่ข่มเหง เห็นแววตาเชื่อมั่น เห็นความหวัง เห็นความถูกต้อง
หรือ...
เราเห็นปัญหา เห็นความน่ารำคาญ เห็นความขัดแย้งน่าเบื่อหน่าย เห็นอุปสรรค เห็นผิดเป็นชอบหรือ...ไม่เห็น ?
ในโลกของทั้งคู่ที่มืดมิด ไม่มีวันรู้ว่าอะไรจะฟาดกลางหลัง ไม่มีวันรู้ว่าอะไรจะขัดขา กระสุนอาจพุ่งเข้ามา ทางไกลข้างหน้า...รู้ได้แค่สุดปลายมือเอื้อม--ทีละนิด
แล้วพวกเค้าเห็นอะไร
ทั้งคู่จะรู้มั้ยว่าสีแดง ขาว น้ำเงินมันเรียงกันยังไง สายห้อยคอหรือผ้าคาดผมลายธงชาติมันสวยไหมบนตัวเขา มวลมหาประชาชนมันมากมายเพียงไร ทางอีกไกลไหมที่เขาต้องเดิน
ในความมืดมิดที่สุดกว่าเราจะคิดออก ผัวเมียคู่นี้กลับเห็นภาพที่สว่างสดใสที่สุดกว่าใครจะเห็นได้ แจ่มแจ้งชัดเจนกว่าหลายคนในประเทศนี้มองเห็นแล้วอะไรนำทางเขาหรือ...
ไม่ใช่กำนัน ไม่ใช่ใคร แต่เป็นแสงแห่งความหวังเล็กๆที่แสนยิ่งใหญ่ ที่เขาตั้งใจทำให้กับไอ้ตัวน้อยๆที่อยู่บนบ่านั่นไง
ลูกเอ๋ย...ชีวิตพ่อกับแม่อาจมืดมน แต่พ่อแม่จะทำทุกอย่าง เพื่อให้โลกของลูกไม่มืดมิด พ่อแม่ก้าวไปได้ไม่ไว แต่ไม่มีก้าวไหนที่พ่อแม่ไม่เห็นอนาคตของลูกนะโลกของลูกจะต้องดีกว่านี้
พ่อกับแม่สัญญา...ลูกรัก
ได้อ่าน ได้เห็นแล้ว ผมรู้สึกมีความหวัง
ต่ออนาคตของชาติเพิ่มมากขึ้นครับ...
ขอทุกท่าน จงร่วมกันต่อสู้ เพื่ออนาคตของลูกหลานที่ดีกว่า
ไม่ตกเป็นขี้ข้า ของนักการเมือง และ/หรือ คนในตระกูลใดตระกูลหนึ่ง... 
Edited by Suraphan07, 18 มกราคม พ.ศ. 2557 - 10:37.
