1 ความเห็นในกระทู้นี้

[อมพระมาพูด]

แจ่มศรี สุกโชติรัตน์

กบน้องรัก วันนี้ลืมตาตื่นขึ้นมา คนแรกที่พี่คิดถึงคือน้องกบสุดรัก ต้องรีบเขียนจดหมายฉบับที่ 2 เพราะมีน้องๆที่บริษัทส่งข่าวมาว่า คณะกรรมการบริษัท ที่น้องเป็นประธานฯอนุมัติขึ้นเงินเดือนปีนี้ 600ล้านบาท แถมด้วยเงินเพิ่มพิเศษจาก KPI อีก 1,000 ล้านบาท แล้วยังแถมประชานิยมอีกว่า พนักงานระดับล่างเงินเดือนต่ำกว่า 50,000 จะได้มากกว่า และจะรีบดำเนินการจ่ายให้เร็วที่สุด น้องจะเอาเงินมาจากไหน อย่างไร หรือจะยังไง ยังไง พี่ไม่สนใจ เพราะพี่ต่อ 10 เอา 1 มานานแล้วว่า ไงไง น้องต้องรีบประกาศขึ้นเงินเดือน และต้องมีพิเศษอีกเยอะ ใครจะเอาอะไรช่วงนี้ ได้หมด เพื่อแลกกับการ"ไปต่อ" ของน้อง รางวัลที่ 1 ไม่ยักถูก เจ๋งเป้งไม๊ล่ะ

เมื่อพนักงานได้ พี่ก็ยินดีปรีดากับพนักงานทุกคน แต่เรื่องเงินน่ะมันเรื่องเล็ก มันซื้อคนฉลาดไม่ได้หรอกน้อง น้องไม่ได้มีบุญคุณอะไรกับพนักงาน เงินเดือนขึ้น เป็นสิทธิที่พวกเขาพึงได้ ที่ผ่านมาในอดีตก่อนบุญหล่นทับน้อง ได้เข้ามามีอำนาจเบ็ดเสร็จที่นี่ การขึ้นเงินเดือนเขาก็เตรียมงบประมาณจ่ายกันทุกปี ถึงเวลาก็เข้ากิจการสัมพันธ์ เข้า EMM เข้าบอร์ด แจ้งให้ทราบเพื่ออนุมัติตามเสนอ. ปรับขึ้นเงินเดือน แบ่งเม็ดเงินเพื่อให้ยุติธรรมกับพนักงานชั้นผู้น้อย เราก็ทำกันอย่างนี้มาเป็นเวลา 20-30 ปี

แต่ทันใดที่น้องเข้ามาเป็นประธานบอร์ด น้องประกาศไม่ขึ้นเงินเดือน 3 ปี เอาแผนฟื้นฟูที่พวกน้องทำกันเอง โดยพนักงานไม่ได้มีส่วนร่วมด้วย ออกมากางแล้วก็หลับตาจิ้มลงตรงที่เขียนว่า "ไม่ขึ้นเงินเดือน 3 ปี" แล้วสั่งปฏิบัติการทันที อ้าวไหงงั้นล่ะ มีเรื่องอื่นอีกเยอะแยะในแผนฟื้นฟู ทำไมไม่เสือกทำ เอ๊ย! ไม่เลือกทำ ดันเลือกไม่ขึ้นเงินเดือนพนักงานก่อนอันดับแรก แล้วก็บังเอิญที่ตอนนั้นพี่เป็นประธานสหภาพฯ ถ้าพี่อยู่เฉยก็บ้าซิ แบบนั้นไม่ใช่พี่แน่นอน

เมื่อระเบียบบริษัทฯเขียนไว้ว่า พนักงานที่ไม่ได้ทำความผิด ทำงานดีต้องมีความชอบตอบแทน น้องก็ควรปฏิบัติตามระเบียบฯ น้องเองก็เป็นข้าราชการ ย่อมรู้ดีว่าระเบียบฯมีไว้ปฏิบัติ ไม่ได้มีไว้ใหัอ่านเล่นเวลาปวดอึ ไม่งั้นไอ้คนที่เช้าชามเย็นสามชามบวกอีก 1ก๊ง ก็มีความดีความชอบเท่ากันกับคนทำงานหนัก คือเงินเดือนไม่ขึ้นเหมือนกัน คนสติดีใครจะยอม ก็มีการชุมนุมประท้วงกัน ไปเจรจากันถึงกระทรวงแรงงาน แต่น้องก็ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน ไม่คื้น ไม่ขึ้น สรุปปีนั้นพนักงานไม่ได้ขึ้นเงินเดือน แล้วน้องก็โกรธแค้นพี่ตั้งแต่นั้นมา ตอนนั้นรักษาการกรรมการผู้อำนวยการใหญ่คือพล.อ.อ ณรงค์ศักดิ์ สังขพงษ์

แสดงว่าบอร์ด แม่งใหญ่จริงๆ ใหญ่ที่สุดในบริษัท ชี้เป็นชี้ตายได้ทุกเรื่อง DD คนไหนก็ไร้ความหมาย แถมน้องยังให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ว่า "มากันแค่ 200 คน ไม่ใช่เสียงส่วนใหญ่ของพนักงาน คนอีกเป็นหมื่นไม่มา แสดงว่าเขาเห็นด้วยที่ไม่ขึ้นเงินเดือน" พี่เจอตรรกะแบบนี้เข้า งงเป็นไก่ตาแตก กลับไปนอนคิดอยู่หลายวันว่า เฮ้ย พี่งั่งหรือน้องโง่กันแน่ว่ะ สรุปแล้วคิดไม่ออก หาคำตอบไม่ได้ พนักงานเลยไม่ได้ขึ้นเงินเดือนดังที่กล่าวมาแล้ว เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้

บอกตรงๆว่าทุกวันนี้คิดถึงประโยคนี้ทีไร ก็ยังงงเหมือนเดิม พี่ว่าตำแหน่งประธานบอร์ด การบินไทย ใครๆก็เป็นได้ เหมือนสโลแกน ใครๆก็บินได้ไง นั่นคือประสพการณ์แรกที่ได้สัมผัสตัวตนและวิธีคิดของน้อง ช่างเป็นบุญของพี่จริงๆที่ได้พบได้สัมผัส เพราะพี่เองก็อยู่การบินไทยมา 36 ปี ทำงานสหภาพแรงงานฯ มาตั้งแต่สาวจนแก่ ตั้งแต่น้องยังเป็นข้าราชการตัวเล็กๆละมั้ง ทำงานกับประธานบอร์ดมาแล้วหลายท่าน ลองไปหาประวัติศาสตร์การบินไทยอ่านดู ทุกท่านล้วนมีชื่อเสียง มีเกียรติภูมิทั้งนั้น หากจะมีความขัดแย้งกัน ก็ไม่ใช่กับพนักงาน

เมื่อพนักงานประท้วง ชุมนุม เข้าใจกันแล้ว ยุติไปแล้ว ก็จบกันไป พบกันอีกในเรื่องอื่นๆก็ปรึกษาหารือกันในเรื่องนั้นๆ ไม่มีอาฆาตแค้น ทุกท่านที่ผ่านมาไม่มีใครเหมือนน้องเลย น่าภูมิใจในความเป็นพิเศษจริงๆ ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้จึงกลายเป็นวัฒนธรรมองค์กรไปแล้วว่า จะขึ้นเงินเดือนประจำปีพนักงาน น้องต้องเมตตาให้ ถ้าน้องเมตตาก็ได้ น้องไม่เมตตาก็อด เอาการขึ้นเงินเดือนมาเป็นเครื่องมือต่อรองเรื่องความเป็นความตาย ความอยู่รอดหรือไม่รอดของบริษัท

เก่งนะ จุ๊บ จุ๊บ รักน้องสุดหัวใจ พี่แจ่ม

/////////////////////////////

[idecon]

ทำไมบุคคลแบบนี้จึงไม่มีให้เห็นใน ปตท