๑. อกุศล คนทำ ไม่สำนึก..............เกิดศึก เสียหาย ทั้งชายหญิง
...กลียุค ทุกข์เข็ญ เป็นเรื่องจริง.....อย่าอิง อ้างกฏ มามดเท็จ
๒. เมื่อรัฐฯ เลวร้าย ทำลายกฏ.......คิดคด แค่ทำ ให้สำเร็จ
...เป็นตาย หมายว่า มาหมกเม็ด.....เอาเจว็ด วางไว้ ให้บูชา
๓. ผู้นำ ทำเขื่อง เรื่องอุบาทว์........ขายชาติ เชื้อชั่ว ตัวปัญหา
...โหดหื่น ลื่นไหล ใช้มารยา..........พักตรา หนานาง ไร้ยางอาย
๔. เลือกตั้ง นั่งครอง บนกองศพ....จุดจบ จดจำ ทำฉิบหาย
...ทุรคา กาลี พวกผีพราย..............อันตราย ตายไป ไม่เว้นวัน
๕. บ้านเมือง เรื่องร้าย ขยายแยก.....ปลอมแปลก ปกปิด เป็นผิดผัน
...แก้กฏ คดคำ ที่สำคัญ...................เหมือนมัน เมาห์มน จนปัญญา
๖. กฏหมายมี มันฝืน ขืนขัด..............ดั่งสัตว์ สำนึก ด้อยศึกษา
...ด้านดำ ทำได้ ขายหน้าตา..............พูดจา จริงใจ ก็ไม่ฟัง
๗. เสียเลือด เนื้อพลี เสียชีวิต...........เพราะพิษ พลไพร่ ที่ใจหวัง
...ฉกฉ้อ ฉลฉวย ด้วยกำลัง................ภินท์พัง สารพัด ตามอัตตา
๘. อกุศล คนทำ กรรมมหันต์.............โทษทัณฑ์ นั่นดู เท่าภูผา
...อำมหิต พิษพาล พวกมารมา.............อนิจจา บ้านัก หนักแผ่นดิน..ฯะ
........... พระฤๅษี...๓๐/๑/๕๗...(ก.๗).....
Edited by พระฤๅษี, 30 มกราคม พ.ศ. 2557 - 10:25.
