ล้มนายกฯปู คือล้มประชาธิปไตย ล้มความหวังเป็นประเทศพัฒนาแล้ว
อย่าคิดว่าผมพูดเกินไปนะครับ ว่า การล้มรัฐบาลของนายกฯปู คือการล้มระบอบประชาธิปไตย และล้มความหวังที่จะเป็นประเทศพัฒนาแล้ว มันเป็นเหตุผลเป็นผลที่ต่อเนื่องกัน หากเราพินิจพิเคราะห์อย่างดีแล้วมันเป็นอย่างนั้นแน่นอน
รัฐบาลนายกฯปู เป็น "ผลของขั้นตอนหนึ่ง" ในการพัฒนาการของการเป็นสังคมอุตสาหกรรมครับ เพราะสังคมอุตสาหกรรม คนจะหลั่งไหลจากชนบทเข้ามาทำงานในเมือง เป็นแรงงานต่างๆ ค่านิยมของสังคมจะเปลี่ยนไปเป็นประชาธิปไตย เพราะคนเข้ามาทำงานในเมือง มาจากที่ต่างๆ ที่ไม่เคยรู้จักกำพืดเดิมกันมาก่อนจะตัดสินอะไรก็ต้องโหวต และเมื่อถึงจุดๆ หนึ่ง คนชั้นล่างที่มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านี้จะตระหนักในพลัง 1 สิทธิ์หนึ่งเสียงของตน เขาก็จะโหวตเป็นกลุ่มก้อนเลือกรัฐบาลที่ทำให้พวกเขาอยู่ดีกินดีในทางเป็นจริงได้มากที่สุด
สุดท้ายพรรคที่มีนโยบาย "โปรเสียงส่วนใหญ่" แบบพรรคไทยรักไทย พลังประชาชน หรือในที่สุดพรรคเพื่อไทยก็จะชนะเลือกตั้ง ใน "ขั้นตอนนี้" ของสังคม จนกว่าสังคมจะก้าวเข้าสู่สังคมอุตสาหกรรมเต็มขั้น มีคนชั้นกลางมากกว่าคนชั้นล่าง พรรคแบบอนุรักษ์นิยม จึงอาจกลับมาชนะอีก
ประเทศไทย หาก "องค์กรอิสระ" ล้มรัฐบาลนายกฯปู ในตอนนี้ ก็จะไม่สามารถมีเลือกตั้งแบบเสรีได้อีก ต้องถอยกลับไปเป็นรัฐบาลประชาธิปไตยครึ่งใบแบบยุค พล.อ.เปรม จะให้มีเลือกตั้งเสรีไม่ได้ เพราะหากมีพรรคเพื่อไทยก็จะชนะเลือกตั้งแบบท้วมท้น
การถอยกลับไปเป็นระบอบประชาธิปไตยครึ่งใบ คิดหรือว่า "ประชาชนส่วนใหญ่" ที่เคย "สัมผัสประชาธิปไตยเต็มใบ" แล้ว เขาจะยอม สุดท้ายก็จะมีการต่อสู้ มีการประท้วง สังคมวุ่นวาย ต้องใช้อาวุธ เข่นฆ่ากันอีก แต่ยิ่งฆ่าคนก็ยิ่งสู้ เพราะมันคือธรรมชาติของมนุษย์มาแต่โบราณ สุดท้ายก็เกิดสงครามกลางเมือง
เราเห็นชัดเจนว่า "การไปสะกัดขบวนการพัฒนาขั้นสำคัญ" ของสังคม ผลมันจะเป็นอย่างไร
ยิ่งตอนนี้ต่างจากปี 2549 คือ วันนี้ประชาชนรากหญ้ามีระบบจัดตั้งเครือข่ายแบบสมบูรณ์ มีพลังมากแล้วผ่านขบวนการคนเสื้อแดง ดังนั้นมันไม่มีเวลาให้ "นายกฯที่ไม่ได้มาจากเลือกตั้ง (ที่โกหกว่าเป็นคนกลาง) ได้ ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ คุณจะอยู่ในอำนาจก็ต้องฆ่าคนต่อต้าน ยิ่งฆ่า ก็ยิ่งเกิดสงครามกลางเมือง คนก็ฆ่าตอบ
การล้มนายกฯปู จึงเป็น การล้มประชาธิปไตย และล้มความหวังของการเป็นประเทศอุตสาหกรรม ประเทศพัฒนาแล้วอย่างสิ้นเชิง
มิน่า แมร่งถึงหว่านเงินหว่านทอง สัญญิงสัญญาว่าจะแจกจ่ายเงินทอง
ไปในสารพัดโครงการประชานิยม เพื่อให้ได้เสียงข้างมาก
แบบประเทศจะชิปหายก็ช่างแมร่งมัน อย่างที่ผ่านมา...
เพื่อให้ขี้ข้า เข้าใจว่า ประเทศพัฒนาแล้ว มันต้องเป็นอย่างงี้...
(สังคมอุตสาหกรรม คนจะหลั่งไหลจากชนบทเข้ามาทำงานในเมือง ค่านิยมของสังคมจะเปลี่ยนไป
เป็นประชาธิปไตย เพราะคนเข้ามาทำงานในเมือง จะตัดสินอะไรก็ต้องโหวต)
บ่องตง...กรูไม่เอาประเทศพัฒนาแล้ว ที่คนทั้งประเทศ ต้องเป็นหนี้เป็นสินกัน ชั่วลูกชั่วหลาน
แต่กรูขออยู่เป็นประเทศที่ด้อยพัฒนา ที่มีความเป็นอยู่อย่างเศรษฐกิจพอเพียง
ไม่เป็นหนี้ เป็นสินใคร ตามที่ในหลวงสอน(ว่ะ)... 
มีอะไรมั๊ย...
Edited by Suraphan07, 6 มีนาคม พ.ศ. 2557 - 12:20.
