ที่จริงแล้วเรื่อง พรบ. 2 ล้านๆ ไม่ผ่านนี่ผมเฉยๆนะครับ
ศาลมีอำนาจ วินิจฉัยอยู่แล้ว เพียงแต่อยากจะรู้ว่า ศาลวินิจฉัยไปแนวไหนแค่นั้นแหละ
แต่อีกด้านหนึ่งผมเสียดาย โอกาส ของประเทศ ที่จะมีในอนาคต
ต้องล่าช้าไปอีก ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่
เสียดายอะไรเหรอ เค้าบอกให้กู้ในระบบงบประมาณ มันทำได้โดยไม่ผิดกฎหมาย
แถมยังตรวจสอบได้อีก แล้วมันเสียหายตรงไหนฟร๊ะ
ไอ้เรื่องล่าช้านะ ไม่เท่าไหร่ เพราะ ตอน ปชป จะทำรถไฟความเร็วสูงก่อนหน้านั้น
พวกเอ๊งก้อไปล้มโครงการของ ปชป แล้วเ-สือกมาบอกว่า ล่าช้า
ปชป. นี่ชอบ จะทำๆ จริงๆเลยนะ
แต่มันไม่เคยทำสำเร็จซักอย่าง 
จาฤกไม่เข็ดอีกหรือ? กับนโยบายหลอกแดกประชาชี งี่เง่าของ พ่องแม้ว
ไม่ต้องไปมองไกล มองดูนโยบาย กระดานชนวนจากจีน ของมันหน่อยเป็นไง ตอนนี้เป็นไงบ้าง รอดป่ะ?
นี่คือกรณีศึกษา ของรัฐบาล ที่ บริหารอะไรไม่เป็น คิดแต่นโยบายใช้เงินซื้อนู่นทำนี่ แต่ไม่มีปัญญาดำเนินนโยบายให้ตลอดรอดฝั่ง
แล้วผลลัพท์ผลวิจัยของการที่ เด็กมีแทบเล็ตแล้วทำให้เรียนดีขึ้น ฉลาดขึ้นอยู่ไหน ลองคิดดูว่า ถ้าเอามาให้เป็นนโยบายเรียนฟรี หรือนโยบายการศึกษาอื่น จะมีประโยชน์กับเด็กๆ ด้อยโอกาส เด็กจนๆ สักเท่าไหร่
ความเหมือนกันของนโยบาย แทบเล็ต และ กู้ทำรถไฟความเร็วสูงนี่มีหลายอย่างทีเดียว
1. รัฐบาลไม่มีความพร้อม ไม่มีศักยภาพเพียงพอ
2. รัฐบาลไม่มีแผนระยะยาว มีแต่ไอเดียโครงการ เริ่มได้ แต่ทำได้ไม่จบ
3. ไม่มีผลลัพท์ที่เห็นชัด วัดประเมินได้ แทบเล็ตเด็กเรียนดีขึ้นหรือ? แล้วรถไฟ ทำแล้วแน่ใจได้ไงว่าไม่ขาดทุน? แผนอยู่ไหน?
4. ใช้งบประมาณจำนวนมากโดยไม่จำเป็น
5. ผู้ได้รับประโยชน์มีจำนวนน้อย เมื่อเทียบกับขนาดของโครงการและเงินทุน ส่วนใหญ่ก็ให้แต่พวกในเมือง ไหนวะ ความเท่าเทียมของพวกเอ็ง
6. มุ่งหวังทุจริต ไม่ได้ดังที่ประกาศโครงการไว้ตั้งแต่ต้น ตอนแรกบอกจะทำรถไฟแบบไหน ตอนนี้เอาไปเทียบดูเหมือนกับตอนแรกหรือเปล่า แทบเล็ตเสป็ค กับของที่ได้ คุณภาพตามมาตรฐานไหม?
7. ประเทศชาติขาดทุน เสียโอกาส
เฮ้อ เหนื่อย
Edited by DarkSwan, 12 มีนาคม พ.ศ. 2557 - 16:06.
