ทดสอบลงงานคะ
โดย
Guest_mookky_*
, 4 กุมภาพันธ์ 2555 10:56
ยังไม่มีผู้แสดงความเห็นในกระทู้นี้
#1
Guest_mookky_*
Guest_mookky_*
-
- Guests
ตอบ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 - 10:56
อ่าเขียนผิดเยอะนิดขอโทษด้วยอ่านั้งทำตอนกลางคืน ... T^T
หลังจากพิธีกรพูดเสร็จ
------------------------------------------------------------------------------
โกโร่ขึ้นเวที
* 100 ปีก่อนนี้มีสาวงามนางหนึ่งเจอเพียงครั้งยังฟังตรึง ... กลับลือถึงแดนไกล สดใสราวดอกฟ้า ....
ในนภากว้างใหญ่ ..ขับเพลงขานประทับใจ
เหนือทุกเกอิจา .... /ประมาณ1นาที/ * (เพลง นายหน้า โกโร่)
โกโร่ลงเวที โจโจ้ซังขึ้นมา
*เวรกรรมหรือไร สุดเกินไกลที่ไกลเกินพกพา จากวัยเยาอันยากจนทนร้าวราน อยู่กับความทรมานยากเข็น เป็นเกอิชาไม่เคยปรารถณา จำใจต้องเป็น
กัดกลืนกินความปวดร้าวทุกเช้าเย็น ต้องแสดงตนแสร้งเป็น .. สุขใจ ... ซ้อนอยู่ในใบหน้าอันงดงาม คือรอยน้ำตา ความสุขใขว่ขว้าอยู่ที่ใด
อยากมีวันนั้น วันหลุดพ้นทุกอย่าง วันนั้นที่ความฝันมีความหมาย วันที่ชีวิตมีสิทธิใช้หัวใจ เลือกบทสุดท้ายเพื่อรักนิรันดร์ โบกบินไปตามเสียงหัวใจ
เพื่อรักนิรันด์ *
---------------------------------------------------------------------------------------------------
โจโจ้ซังลงเวทีเกอิชาขึ้นมา
เกอิชา(ทั้งหมด)
แม่เล้า
ทั้งหมด
* พวกหญิงงามอย่างชั้น ที่ใครขนามว่าเกอิชา ที่เกิดมาเพราะศิลปะการรับใช้ พร้อมระทีละขอทุมเทชีวิตและเรงกาย
พากภูมิใจในภารกิจเกอิชา ... *
ปอ(แม่เล้า)ขึ้นมา
*นี่พวกหล่อนทำอะไรอยู่ย่ะ*
*คุณแม่*
*พวกหญิงงามอย่างชั้น ที่ใครขนามว่าเกอิชา ที่เกิดมาเพราะศิลปะการรับใช้ พร้อมระทีละขอทุมเทชีวิตและเรงกาย
พากภูมิใจในภารกิจเกอิชา ... *
*ประมาณ2นาที*
เกอิชาลงเวที
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พระเอกและทหารขึ้นมา แล้วโจโจ้ซังเดินผ่าน
ทหารอีก2คนลงเวที
โจโจ้ซังandพระเอก ร้องเพลง "รักเมือแรกเห็น"
โจโจ้ซัง
พระเอก
ทั้ง2คนร้อง
-------------------------------------------------------------------
* แค่สบตากับเธอหัวใจก็ไหวหวั่นดั่งเราสองแนบชิดมาแต่ไหน เฝ้ามองเธอไม่อาจละสายตาได้ไม่อยากไกลจากเทอไปไหนนับจากนี้ *
*นี่ฉันฝันไปรึไหร ไม่รู้ทำไม สุขหัวใจอย่างนี้*
*และคำถามค้างใจที่มีวันนี้เหมือนดังพบคำว่าใช่*
* หรือว่าเป็นซะตา ... ส่งเธอมาเพื่อเป็นชีวิตและจิตใจ บอกฉันหน่อยได้ไหมว่าความรักคือเธอรึเปล่า
บอกฉันหน่อยได้ไหมว่าความรักคือเธอรึเปล่า *
(ประมาณ2นาที)
-----------------------------------------------------------------------
พระเอกลง เจ้าชายขึ้นมา
ร้องเพลง สุกี้ยากี้
เจ้าชาย
โจโจ้ซัง
* อยากบอกให้รู้ความในใจ อยากบอกให้รู้ว่ารักเธอเท่าใหร จะนานแค่ไหนใจเพ้อรอ..แต่เทอทุกคืนวัน รอจันทร์ขึ้นฟ้าจะรอนานแค่ไหน
อยากบอกว่าทั้งใจฉันมีแค่เธอ *
* แค่คำว่ารักก็ซึ้งใจจะเก็บเอาไว้ไม่เคยลืมเพียงใจดวงนี้ยังอ่อนนักเรื่องความรักไม่เข้าใจ จึงมิอาจรู้แค่ดูแลได้เพียงเท่านี้*
เพลงจบ .. โจโจ้ซังสายหัวแล้วลงจากเวที ..
ต่อจากนี้เริ่มง่วงนอนมากละคร้าา
---------------------------------------------------------------------------------------------
โจโจ้ซังกับพระเอกขึ้นมาใหม่ บอกลากัน..
โจจ้าซัง พระเอก
( ดนตรีซึ้งๆ เรื่มดัง)
ข้าต้องกลับไปแล้วไม่รู้ว่าจะได้กลับมาที่นี่อีกหรือไม่เจ้าช่วยรอข้าหน่อยได้ไหม
ข้าจะรอท่านข้าสัญญา
***แล้วพระเอกก็เดินลงไป***
โจโจ้ซังเดินนั้งข้างหน้าต่าง
/ฤดูเริ่มเปลียน/
----------------------------------------------------------------------------------------------
ดนตรี " โจโจ่ซังดังขึ้น "
โจโจ้ซังร้องเพลง
อันความรักมักชวนชักให้ใจลุ่มหลงระเริง
เปรียบดังเปลวเพลิงที่ได้จุนเจือเชื้อไฟไหม้ลาม
ยามเพลิงรักรุมใจใครจะมาหวงห้าม
เรื่องจะปรามรักกันมันยิ่งกว่าดับไฟ
เหมือนรักของทรามวัยในนิยายญี่ปุ่น
----เคสกลับพระเอกเดนขึ้นมา----
เคสร้องต่อ(ให้ไว)
* โจโจ้ซัง .. โจโจ้ซัง หล่อนพลีกายใจด้วยรักซื่อถืออมตะจริงจัง กลับต้องมาผิดหวังพบกันวันหลังเขามีเมียมา * (ทำหน้าจิกๆ)
โจโจ้ซังร้องต่อ(ทำหน้าตกใจ แล้วบีบน้ำตา)
ปวดใจนักเมื่อคนรักไร้สัจจาโจโจ้ซังดอกฟ้าจึงฮาราคีรีเพื่อชาตินี้ขอมีรักเดียว
ทำท่าฮาราคีรีค้างไว้ค้างไว้ .... ระหว่างนี้มันจะเป็นท่อนที่ไม่มีคนร้องให้นักแสดงทุกคนขึ้นมา
แล้วจะร้องเพลงพร้อมกัน
อันความรักมักชวนชักให้ใจลุ่มหลงระเริง
เปรียบดังเปลวเพลิงที่ได้จุนเจือเชื้อไฟไหม้ลาม
ยาม เพลิงรักรุมใจใครจะมาหวงห้าม
เรื่องจะปรามรักกันมันยิ่งกว่าดับไฟ
เหมือนรักของทรามวัยในนิยายญี่ปุ่น
โจโจ้ซัง โจโจ้ซัง
หล่อนพลีกายใจด้วยรักซื่อถืออมตะจริงจัง
กลับต้องมาผิดหวังพบกันวันหลังเขามีเมียมา
ปวดใจนักเมื่อคนรักไร้สัจจา
โจโจ้ซังดอกฟ้าจึงฮาราคีรีเพื่อ
ชาตินี้ขอมีรักเดียว
----------------------------------------------------------------------------------
