แกเล่าว่า เมื่อก่อนขายข้าวแกงได้รายได้หลังหักค่าใช้จ่ายต่างๆ แล้ว แกมีกำไรประมาณ 500 บาทต่อวัน
ก็นับว่าไม่เลวนัก สำหรับแม่ค้าขายข้าวแกงแก่ๆ คนนึง
แต่ตอนนี้แกกำลังปวดกระบาลกับราคาข้าวของที่กำลังแพงขึ้น+ค่าแรง 300 ครับ คือ แกแก่แล้วทำคนเดียวไม่ไหว
เลยจำเป็นต้องจ้างลูกจ้าง 1 คนครับ ค่าแรง 220 บาท มาเจอค่าแรง 300 + ข้าวของแพง เข้าไป
แกบอกว่ารายได้หดไปเป็นร้อยเลย เหลือไม่ถึง 400 บาทต่อวัน บางวันที่ขายไม่ดี
แกจะมีรายได้พอๆ กับลูกจ้างตัวเองเลย หรือถ้าโชคร้ายมากๆ อาจได้เท่ากันหรือน้อยกว่าลูกจ้างตัวเองอีก
แกรู้สึกไม่ยุติธรรมครับ เพราะแม้ว่าจะมีลูกจ้างช่วย แต่แกก็ต้องเป็นคนเตรียมทำกับข้าวเองหมด ลูกจ้างเป็นแค่ลูกมือ
ช่วยยกของ ช่วยเสริฟ ช่วยล้างจานเท่านั้น แกก็ทำงานเหนี่อยเหมือนกัน เหนื่อยพอๆกับลูกจ้าง แต่รายได้ไม่แน่นอน
ไม่เหมือนลูกจ้างที่ได้รายได้แน่นอนที่ 300 บาท
ฟังแล้วก็สงสารแกนะครับ ไม่รู้แกเลือกพรรคอะไรเหมือนกัน ตอนนี้แกก็ยังไม่รู้จะเอาไงดี จะไล่ลูกจ้างออกก็
กลัวทำไม่ไหว จะให้ลูกจ้างทำงานหนักขึ้นก็ไม่น่าจะได้ แต่ถ้าจะให้รายได้กลับมาอยู่ที่เดิมที่แกพอใจ มีแต่ต้อง
ขึ้นราคาข้าวแกงที่ผมกินอยู่จากจานละ 30 เป็น 35 บาทเท่านั้น
อุ๊ก! ลำลักข้าวแกงเรย ตกลงสุดท้ายเป็นกรูที่ซวยสินะ
