alex01

มีประเด็นที่ผมติดใจ .... ช่วยคลายข้อสงสัยให้ด้วยครับ

 

เมื่อรอไปจนผ่านวาระที่ 3 แล้ว ปชป. ออกมาเป่านกหวีตเรียก ปชช. โดยยืนเคียงข้างปชช. (สุเทพบอกไม่นำ แต่ร่วมสู้กับ ปชช.) แล้วจะได้อะไร? มันยังดิ้นอะไรได้อีก!!!!!  ประเด็นนี้พาลให้ผมตั้งแง่ว่าเป็นเพราะ ปชป. หวังว่าจะได้ประโยชน์จาก พรบ.ด้วยหรือไม่ เลยอยู่ร่วมและส่งคนไปในกรรมาธิการเพื่อให้มั่นใจว่าถ้าจะหลุดต้องหลุดหมดทุกฝ่าย 

ในความเห็นส่วนตัวผมนะครับ รูปแบบการต่อสู้มีหลายรูปแบบ ไม่จำเป็นต้องเป็นเดินขบวนประท้วงอย่างเดียว

สมมุตินะครับ ผมเก็บข้อมูลไว้เตรียมฟ้องศาล พอสัญญาณนกหวีดดัง ผมก็ส่งเอกสารที่รวบรวมให้ ปชป นำไปประกอบในการฟ้องศาลได้ใช่ไหม

หรือ ผมก็เอาสติกเกอร์ติดท้ายรถโชว์ว่า ไม่เอา พรบ นิรโทษกรรม ก็ใช้ได้ใช่ไหม การใช้ความรุนแรง พวก here นี่ชำนาญอยู่แล้ว

เรื่องอะไรต้องไปเป็นศพให้พวก here นี่ไต่ไปครองอำนาจต่อล่ะครับ

เหอะ เหอะ  สนธิ คิดแบบกลุ่มการเมืองที่ไม่มีความรับผิดชอบอะไรต่อบ้านเมืองเลย

ปชป คงไม่ โง่ ที่จะทำอย่างที่สนธิบอก เพราะการที่เขาต่อสู้ในสภามันคือหน้าที่ที่เขา

ต้องรับผิดชอบในฐานะ พรรคการเมือง ไม่ใช่กลุ่มการเมืองแบบสนธิ

การบอกให้ ปชป วอคเอาท์ แล้วลาออกมาร่วมกับประชาชน เพื่อให้พรรคเพื่อไทยขาด

ความชอบธรรม มันเป็นเรื่องตลก ที่แสดงให้เห็นว่าสนธิไม่เข้าใจเรื่องระบอบบรัฐสภาเลย

ถ้า ปชป วอคเอาท์ตามที่สนธิบอก พรรคเพื่อไทยก็มีความชอบธรรมที่จะดำเนินการต่อ

ในสภาโดยไม่มีใครคอยขัดเลย ส่วน ปชป ที่วอคเอาท์ ออกมานั้น ไม่มีความชอบธรรมอะไร

ที่จะมาเล่นข้างถนนกับสนธิอีกแล้ว เพราะหน้าที่ตัวเองอยู่ในสภาแต่ไม่ทำหน้าที่กลับหลง

คารมสนธิมาเล่นอยู่ข้างถนน

สภาปัจจุบันมันไม่ได้ล้มเหลว เสียงข้างน้อยมันก็ต้องแพ้อยู่แล้ว แต่มันไม่ได้หมายถึงว่า

รู้ว่าแพ้แล้วยังจะดันทุรังไปต่อสู้ถึงวาระสามอีก ทำไมไม่ออกมาสู้ข้างถนน เพราะถ้าเป็น

อย่างที่สนธิต้องการ มันคือลักษณะของคนพาล มันไม่ใช่พรรคการเมือง เหมือนนักมวย

ต่อยกันบนเวที ฝ่ายหนึ่งสู้ไม่ได้ก็ลงมาจากเวทีแล้วตะโกนด่าคู่ต่อสู้ ถามว่าคนที่อยู่บนเวที

กับคนที่ลงมาตะโกนด่าเขา ใครมีความชอบธรรมกว่ากัน

ปชป จะวอคเอาท์ได้มันต้องเกิดจากกรณีที่ตัวเองพยายามปฏิบัติหน้าที่ในสภาแล้ว แต่ทำไม่ได้

เช่น ประธานสภาไม่มีความเป็นกลาง ซึ่งต้องชัดเจนว่าไม่เป็นกลางจนเป็นที่ประจักษ์แก่ประชาชน

การวอคเอาท์มาเล่นข้างถนนจึงจะชอบธรรมในสายตาประชาชนและจะได้รับความร่วมมือจาก

ประชาชน แต่ถ้ามันไม่มีเหตุที่ต้องวอคเอาท์ แล้วไปทำอย่างนั้น มันจะแสดงถึงความเป็นคนพาล

มากกว่า ออกมาข้างถนน ประชาชนก็ไม่สนับสนุน

มันต้องแยกแยะให้ชัดเจนระหว่าง พรบ นิรโทษกรรม กับการทำหน้าที่ในสภา เพราะ ปชป ต่อต้าน

พรบ นี้ จึงต้องเข้าไปทำหน้าที่ในสภา ส่วนในสภาทั้งสองฝ่ายต่างก็ทำหน้าที่ของตนเองไป มัน

ล้มเหลวตรงไหน มันผิดตรงไหน เราจะเอา พรบ ที่เรามองว่ามันไม่ชอบธรรมไปปนกับการพิจารณา

ในสภาแล้วบอกว่า สภาไม่ชอบธรรมด้วย มันไม่ได้ เพราะการประชุมในสภามันก็มีกฎกติกาของมันอยู่

ถ้าไม่ชอบธรรม มันก็ต้องเกิดจากการทำผิดกฎกติกา ไม่ใช่เกิดจาก พรบ ที่นำเข้าไปพิจารณา

ปชป เข้าไปต่อสู้ในสภาสามวาระ คือความถูกต้องชอบธรรมตามหน้าที่ของพรรคการเมือง ถ้า พรบ นี้

มันผ่านทั้งสามวาระโดยไม่มีเหตุขัดข้องให้สภาทำหน้าที่ไม่ได้ ปชป ก็ยังสามารถที่จะนำเรื่องไปฟ้อง

ศาลได้ ถ้าเห็นว่า พรบ ที่ผ่านมาสามวาระนี้มันไม่ชอบ เช่น ขัดต่อรัฐธรรมนูญ แล้วจะไปดึงเขาลงมา

ข้างถนนทำไม เพราะการลงมาข้างถนนของ ปชป มันควรเกิดจากการไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ในสภา

ได้เท่านั้น ไม่ใช่เกิดจากความต้องการของ สนธิ มิฉะนั้นแล้ว มันจะหาความชอบธรรมอะไรไม่ได้เลย

แต่จะถูกตราหน้าว่า ต่อต้านกฎหมายที่ไม่ชอบธรรม แต่ตนเองทำไม่ชอบธรรมเสียเองนั่นแหละ

สนธิ อยากล้มรัฐบาล แต่บอกว่าตนเองมีพันธมิตรอยู่แค่ 1 - 2 ล้านเอง นี่มันมากกว่า เสื้อแดงเผาเมือง

อีกนะ เพราะตอนเสื้อแดงเผาเมือง ระดมคนมาได้แค่แสนกว่า ๆ เท่านั้น สนธิ ควรนำเองเลย เพราะ

คน 2 ล้านคน ออกมานี่ เต็มกรุงเทพแล้ว อย่ามาเสียเวลาเรียกร้อง ปชป เลย

มีประเด็นที่ผมติดใจ .... ช่วยคลายข้อสงสัยให้ด้วยครับ

 

เมื่อรอไปจนผ่านวาระที่ 3 แล้ว ปชป. ออกมาเป่านกหวีตเรียก ปชช. โดยยืนเคียงข้างปชช. (สุเทพบอกไม่นำ แต่ร่วมสู้กับ ปชช.) แล้วจะได้อะไร? มันยังดิ้นอะไรได้อีก!!!!!  ประเด็นนี้พาลให้ผมตั้งแง่ว่าเป็นเพราะ ปชป. หวังว่าจะได้ประโยชน์จาก พรบ.ด้วยหรือไม่ เลยอยู่ร่วมและส่งคนไปในกรรมาธิการเพื่อให้มั่นใจว่าถ้าจะหลุดต้องหลุดหมดทุกฝ่าย 

การต่อสู้มีหลายแนวทาง หลายวิธี ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายๆอย่าง

พ.ร.บ.นิรโทษกรรม ส่อผิดกฎหมายรัฐธรรมนูญในหลายส่วน

มีโอกาสสูงที่จะไม่ผ่านด่านกรองของศาล

การที่จะเข็นมวลชนออกคัดค้าน ต่อสู้อย่างแตกหัก ทั้งที่ยังมีทางเลือกที่ดีกว่าจึงไม่เหมาะ

ประเทศไทยมีบทเรียนจากการชุมนุมมากมาย โดยเฉพาะของเสื้อแดงสองครั้ง

ที่ใช้ความรุนแรง ทั้งเผา ฆ่า ก่อวินาศกรรม แต่ก็ไม่สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงต่อรัฐที่ถือกฎหมายได้

หากทหารไม่เข้ามาแทรกแซง...

การเอาชนะที่ดีที่สุด คือการชนะโดยไม่มีความสูญเสีย

แต่เมื่อถึงเวลา เมื่อหมดสิ้นหนทางใด การสู้ถวายหัวอย่างดับเครื่องชน ก็คงต้องนำมาใช้

หากหัวใจยังเต็มเปี่ยมไปด้วยศรัทธาต่อความถูกต้อง...