Suleesav

ไปร่วมงานศพ ไม่รู้จะคิดได้หรือเปล่าว่า ผู้ที่ตายทุกคนไปแต่มือเปล่าไม่ ได้อะไรติดตัวไปเลย แม้แต่น้ำที่เทลงฝ่ามือก็ไหลร่วง เอาเงินเหรียญ ใส่ปาก  แม้แต่บาทเดียวก็เอาไปไม่ได้ เพราะ สัปเหร่อ บางคนเขายังควักออกมา มัดตราสังข์ สามเปราะ มัดที่คอ หมายถึง บ่วงรักลูก มัดที่มือ หมายถึง บ่วงรักสามี-ภรรยา มัดตรงข้อเท้า หมายถึง บ่วงรักทรัพย์สมบัติ ติดอยู่สามบ่วงนี้ ไป นิพพาน ไม่ได้ ต้องเวียนว่ายอยู่ใน สังสารวัฏฏ์ ไม่มีจบสิ้น

ถ้าคิดได้คงเป็นโชคของประเทศชาติไม่น้อยแต่นั่นแหละนะบัวบางเหล่า....คิดว่าอำนาจเงินคงต่อรองกับยมบาลได้

ในทางพุทธ แยกบุตร เป็น 3 ประเภท คือ

๑. อภิชาตบุตร หมายถึง บุตรที่มีคุณธรรมสูงเกินกว่าบิดามารดา สร้างความเจริญให้แก่วงศ์ตระกูล
๒.อนุชาตบุตร หมายถึง บุตรที่มีคุณธรรมเสมอบิดามารดา เป็นบุตรชั้นกลาง ไม่สร้างความเจริญแก่วงศ์สกุล แต่ก็ไม่ทำให้เสื่อมลง
๓.อวชาตบุตร หมายถึง บุตรที่เลว มีคุณธรรมต่างๆ ต่ำกว่าบิดามารดา เป็นบุตรชั้นต่ำ นำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์

แต่ไอ้ตัวนี้ นับว่าเป็นเปรตสายพันธ์ใหม์ คือ เป็นบุตรที่เลวพอๆกับมารดาของมัน ไม่เลวกว่า แต่สุดเลวพอกัน ต้นไม้ที่เป็นพิษ ย่อมออกลูกที่เป็นพิษ 

สังคมไทยทุกวันนี้เป็นปฏิปักษ์กับความดี ... ความร่ำรวยกลายเป็นความปรารถนาสูงสุดของผู้ คน  ซี พี รวยจนติดโผมหาเศรษฐีอันดับของเมืองไทย...

จากข่าวที่เคยอ่าน   ติดตามวีรกรรมที่สมจิตต์ เคยทำ

เขื่อสมจิตต์ค่ะ

จู่ๆ ก็นึกถึง " เพลง เกียรติศักดิ์ทหารเสือ" ซึ่งเป็นเพลงประกอบละครเวทีเรื่อง "เกียรติศักดิ์ทหารเสือ" ของ  "อิงอร"

"มโนมอบพระผู้เสวยสวรรค์
แขนมอบถวายทรงธรรม์เทอดหล้า
ดวงใจมอบเมียขวัญและแม่
เกียรติศักดิ์รักข้ามอบไว้แก่ตัว"

ขอภาวนาให้ ผบสส.และ ผบ.เหล่าทัพทุกท่าน จงเป็นเช่นบทเพลงข้างต้น อย่างน้อยก่อนตาย จงมี  "เกียรติศักดิ์รักข้ามอบไว้แก่ตัว"

ชาติ ตระกูล การศึกษา หน้าที่การงาน อายุที่แก่เฒ่าจนปูนนี้ ...ไม่สามารถสร้างรอยหยักในสมองเพื่อส่องให้เห็นควางามดีได้เลย ...ประเทศชาติก็ให้โอกาสทำมาหากินอย่างสุขสบายพอสมควรแล้ว..ยังไม่คิดพอเพียง กลับขายตนเองให้คนชั่ว ไร้ศักดิ์ศรี ทำลายชาติบ้านเมืองตัวเอง และที่สำคัญที่สุด ทำลายความเป็นมนุษย์ของตัวเองจริงๆ...

เป็นชายชาติทหารเสียเปล่า.....แพ้คนที่อยู่อย่างจงรัก...และพร้อมตายอย่างภักดี..ที่ชายแดนและสามจังหวัดภาคใต้ไม่ได้เลย...ก่อนจะตกนรกหมกไหม้ไปกว่านี้...ใช้เวลาที่เหลือชดเชยให้ทหารหาญที่ชายแดน

ความโลภเข้าครอบงำนรชนเมื่อใด เมื่อนั้น ก็จะมีแต่ความมืดบอด ... ทำให้มีความทะยานอยาก อยากมี อยาก ได้ไม่มีสิ้นสุด และพลาดพลั้งไปทำสิ่งที่ไม่ดี ชั่วช้า ทรยศ กระทั่งต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และผู้มีพระคุณ แก่จนปูนนี้แล้ว  ยังไม่คิดสร้างบุญ ...กลับคิดสร้างทางวกลงนรก .

เฮ้อ.....ชายชาติทหารที่ตรงตามความหมายอย่างแท้จริง...ยังมีอีกมากมั้ย ในกองทัพไทย...วังเวงจังเลย

อนุญาตนำคำคมของนภาแห่ง ละคร "เหนือเมฆ" มาใช้ ณ ที่นี้ คือ

"ลูกไม่อธิษฐานขอสิ่งใด นอกจากขอให้คุณความดี คุ้มครองผู้มีศีล ผู้เสียสละ และผู้ที่มีจิตยึดมั่นในความดี ขอให้ความดี เป็นที่พึ่งแก่ทุกชีวิต ขอให้ความดี เป็นเกราะคุ้มภัยแก่คนที่คิดทำความสุจริตแก่ประเทศชาติ ขอให้ความชั่ว ความเลว ที่เกาะกินอยู่ผืนแผ่นดินนี้สูญหาย พ่ายแพ้แก่พระบารมีของคุณงามความดีที่ปกปักรักษาประเทศไทยไม่ว่าอีกนานแค่ใหน ความดีจะไม่มีวันพ่ายแพ้..."  ขอให้กำลังใจคุณสุภา หญิงเหล็กผู้อยู่อย่างจงรัก ...ตายอย่างภักดี

ไม่ทราบว่าคุณสุภา...พอจะหากระโปรงแจกพวก ขี้ข้าคนแดน ไกล กับแก็งไอติม..เอาบุญหน่อยมั้คะ...เสียชาติเกิด...มันยังไม่สำเหนียก ตายไปแม้แต่เงินยัดปาก..มันยังไม่สามารถเอาไปได้

แปลกใจจังเลย.....ทำไมคนอุดร..ถึงปล่อยให้ ขี้ขา ...ขี้ขโมย จากที่อื่น มาใช้ประโยชน์ของอุดร และมาปูยี้ปูยำบ้านเกิดเมืองนอนของคนอุดรได้..วีรกรรมของไอ้นี่..ไม่มีอะไรเลยที่จะทำให้ชาวอุดรรู้สึกชื่นหน้าชื่นตา...สร้างแต่วีรกรรมเลวๆ ในนามของ ชมรมคนรักอุดร...เฮ้อ...น่าเสียดายที่เป็นเมืองที่เคยเป็นถิ่นที่อยู่ของมนุษย์มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ประมาณ 5,000-7,000 ปี และเป็นที่ยอมรับนับถือในวงการศึกษาประวัติศาสตร์ และโบราณคดีระหว่างประเทศว่าชุมชนที่เป็นถิ่นที่อยู่ของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ที่จังหวัดอุดรธานี มีอารยธรรมความเจริญในระดับสูง

ผู้หญิงคนนี้ เมื่อต้นปี 2555 หล่อนได้ออกมาพล่ามกับพวกสัตว์พันธ์เดียวกันว่า การสวดมนต์ ข้ามปี เป็นเรื่องไร้สาระ...เสนอให้ใช้งบสำหรับสวดมนต์ข้ามปี ไปใช้ไปบำรุง สาธารณประโยชน์ ซึ่งพวกพ้องก็พากันอวย....จนอดแปลกใจไม่ได้ว่า พวกนี้มันมีศาสนาหรือไม่ อย่างไร

พอมาถึงเรื่องเณรคำ ......ไม่แปลกใจเล้ย...ที่เจ้าหล่อนจะเออออห่อหมก...เห็นดี เห็นงามไป ด้วย

รู้บ้างไหมว่า การบวช จะต้องเว้นจากพฤติกรรมต่าง ๆ ที่เคยกระทำในชีวิตฆราวาส หันมาใช้ชีวิตแบบสันโดษ สงบ ด้วยจุดมุ่งหมายเพื่อความหลุดพ้นจากกิเลสอันเป็นจุดหมายปลายทางของชีวิต พระปฏิบัติถึงได้ออกป่ากัน รักสบาย สิ้นคิด เอาแต่ผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้อง ชาติ บ้านเมืองจะฉิบหายก็ช่าง ... ก็ต้องลาบวชและเข้าคอกควายแดงแล้วกัน...เนาะ

พระอาจารย์ชา ปรารถเกี่ยวกับพระที่สึกออกไปแต่งงาน ในหนังสือ "ไม่แน่"...เครื่องวัดของพระอริยะเจ้า ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 กรกฎาคม 2536 หน้า 169 - 171  ว่า

        "มีพระฝรั่งองค์หนึ่งเป็นลูกศิษย์ของผม เมื่อเห็นพระไทยสามเณรไทยสึก ก็..อุ๊ย..เสียดาย ทำไมถึงทำอย่างนั้น ทำไมพระไทยเณรไทยถึงสึกกันนี่ เขาตกใจ พากันตื่นเต้นในการสึกของพระไทยเณรไทย ก็เพราะมาพบใหม่ๆ เขาตั้งใจ มีศรัทธามาบวชนี่มันดีแล้ว คิดว่าจะไม่สึกแล้ว ใครสึกก็โง่เท่านั้นแหละ มาเห็นพระไทยเณรไทยเข้าพรรษาก็บวชกัน ออกพรรษาแล้วก็สึก โอ๊ยสลดใจตกใจ โอ้สงสารเน้อ สงสารพระไทย สงสารสามเณรไทย ทำไมถึงทำอย่างนั้น

        พอดีต่อมา พระฝรั่งอยากสึกบ้าง เลยเห็นเป็นของที่ไม่สำคัญ ตอนแรกมาพบใหม่ๆ มันตื่นเต้น เห็นเป็นของสำคัญมาก

        คนที่มาบวชก็บวชไป ที่สึกก็สึกไป เราดูมาเรื่อยๆ อยู่ไปก็ไม่ว่า จะสึกก็ไม่ว่า ดูเพื่อนเขาไป แต่ความรู้สึกภายในจิตใจของเราว่า ไอ้พวกนี้มันไม่เห็นชัด พระฝรั่งที่มาบวชคงเห็นอย่างนั้น เห็นพระบวชพรรษาหนึ่งก็ตกใจ ต่อมาๆ ก็เรียกว่า ..เบื่อ เบื่อความเป็นอยู่ของพระภิกษุสามเณร เบื่อพรหมจรรย์ คลายความเพียรออกมาเรื่อยๆ ผลที่สุดก็สึก ทำไมสึกล่ะ แต่ก่อนเห็นพระไทยสึกแหมเสียดาย น่าสลดสังเวชน่าสงสาร ตัวเราสึก ทำไมไม่สงสาร ตัวเราหรือนี่ ไม่พูด ยิ้มๆ เท่านั้นแหละ ไม่พูด"

        จากข้างต้นสารมารถสรุปได้ว่า มันไม่ใช่เรื่องผิดที่พระจะสึกไปแต่งงาน เพราะถ้าเท่านปฏิบัติแล้วความเพียรเริ่มจางลง  เริ่มเบื่อหน่ายในวัตรปฏิบัติเพื่อเข้าสู่นิพพาน ท่านย่อมมีสิทธิ์ ที่จะสึกไปเพื่อการแต่งงาน

ก็เข้าใจค่ะ แต่อดเสียดายไม่ได้ เพราะพระที่มีว้ตรปฏิบัติทีงดงามมีน้อย   พอสึกไป ก็เสียดาย แต่ก็ดีนะคะ เผื่อท่านอาจสนใจเล่นการเมือง เราจะได้นักการเมืองที่มียางอาย และกลัวต่อบาปได้บ้าง

เออ....คิดได้ยังไงว่า "อย่างไรก็ตามในกรณีสังคม เศรษฐกิจและการเมือง เสียงส่วนใหญ่ถูกต้องแน่นอน"

จาก « Voting in the Mainstream PressAn Epiphany: We Technologists Don’t Always Get It »The Majority is Not Always Right
Filed under: General — November 19, 2003 @ 2:23 pm
 

It’s easy to forget that, in a democratic process, most decisions are not made by the majority. The people choose representatives, and the representatives make decisions. Furthermore, the courts can overrule the simple majority of representatives if a decision conflicts with prior principle (say, the Constitution).

The majority simply can’t be trusted to make the right decisions all the time.

ใช่ในวิถีแห่งประชาธิปไตย เราเลือกผู้แทนมาทำการตัดสินใจแทนเรา....แต่บ่อยครั้ง ไอ้ผู้แทนคุณโส..มันก็ทำระยำ..โดยอ้างว่าเสียงส่วนใหญ่ถูกต้องที่สุด....แต่กระนั้นศาลยังสามารถล้มล้างสิ่งที่พวกริยำนี้กระทำได้ ถ้ามันขัดกับรัฐธรรมนูญ Elizabeth Birch, director of Human Rights Campaign: ไว้ว่า “If not for courts, African-Americans would not have had the right to vote, women would not have the right to vote. The purpose of a constitution is to protect a minority group from the wrath of the majority.”  ก็เพราะเสียงส่วนบางครั้งมันก็ลากกันไป วัตถุประสงค์ของรัฐธรรมนูญ จึงมีไว้เพื่อปกป้องคนกลุ่มเล็กจากเสียงส่วนใหญ่ที่แสน...นะจ้ะ

แต่ให้พวกสร้างความฉิบหายให้บ้านเมืองตายซิ เพราะไม่ว่าจะถูกหรือผิด ไอ้เสียงส่วนใหญ่มักจะชนะ Majority always wins. No matter if they are wrong or right