จะแปะกราฟทำไมให้ยุ่งยาก ผมถามแต่ว่าอันไหนมันทุเรศกว่ากัน
ยกตัวอย่างนะ
มีเพื่อนคนหนึ่งจะต้องทำสิ่งที่เราไม่ชอบ แต่มันบอกกับเราตรงๆให้ทำใจ
และมีเพื่อนอีกคนคนก็ทำในสิ่งที่เราไม่ชอบแต่มันบอกว่าเราคิดไปเองและโบ้ยความผิด
คุณว่าไอ้เพื่อน ๑ ที่บอกตรงๆ กับไอ้เพื่อน ๒ ที่โกหกพกลมคนไหนมันน่าคบกว่ากัน?
ไม่เอากราฟมาแปะ มันก็พูดเอาโดยจินตนาการล้วนๆ สิครับ
บังเอิญเอากรามาแปะแล้ว เราก็เห็นว่าไอ้เพื่อนคนที่บอกว่าเราคิดไปเองนั้น เขาก็พูดถูกแล้ว เพราะตัวเลขมันบอกว่าปกติ
และบังเอิญไอ้คนที่บอกว่าให้ทำใจ เราก็เห็นชัดว่าตัวเลขเดือน 4 ปี 11 มันไม่ปกติ มันกระชากอย่างแรงระดับคนร้องจ๊ากไงครับ
การจินตนาการเอาเองกับเอาตัวเลขมาแสดง มันจึงต่างกันไงครับ