ถึงจะบิ่นแต่ยังคม

ดัน...........................สุดแรง

นอกเรื่องนิดนึงงงงงงงงงงงง
นางฟ้าของใครไม่รู้ ตกไปอยู่หน้า 2 ซะแหล่ว

 เอ้า....ใครอยู่ว่างๆลงไปกระทุ้งขึ้นมาหน่อยเร้ววว...    

 

นอกเรื่องนิดนึงงงงงงงงงงงง
นางฟ้าของใครไม่รู้ ตกไปอยู่หน้า 2 ซะแหล่ว

 เอ้า....ใครอยู่ว่างๆลงไปกระทุ้งขึ้นมาหน่อยเร้ววว...    

 

จัดการเรียบร้อยแล้ว เห็นใจหนุ่มๆ

นอกเรื่องนิดนึงงงงงงงงงงงง
นางฟ้าของใครไม่รู้ ตกไปอยู่หน้า 2 ซะแหล่ว

แด่เพศแม่ทุกคน

   สมัยยังเรียนอยู่ ตจว. มีผมและเพิ่อนอีกคน ที่มีบ้านอยู่กรุงเทพ เมื่อสอบเข้าเรียนต่อในกท.ได้

   บ้านผมจึงเป็นที่พำนักชั่วคราว และยาวนานสำหรับเพื่อนอีก2-3คน  บางคราวมาพักเป็น10คน

   บ้านผมอยู่ไกล้สายใต้เก่า (3แยกไฟฉาย) 

   ก็เป็นเช่นนี้จนเรียนจบ จึงแยกย้ายกันไป ผมเองไปอยู่ตจว. ตั้งแต่ลูกอายุ7วัน กลับเข้ากท.อีกทีลูกเรียนมัธยม

   ช่วงนั้น รวมถึงตอนนี้ ผมได้กราบแม่ปีละ4-5ครั้ง ...น้อยกว่าลูกนอกไส้บางคน มันจะมาเยี่ยมแม่ผมทุกครั้งที่เข้ากท.

   ผมบอกกับมันว่า "เฮ้ย ขอบใจที่มาเยี่ยม และดูแลแม่กู" ...มันตอบผม "*คุณ* น่ะโชคดี ที่ยังมีแม่อยู่ " มันพูดแค่นั้น

   แม่มันตายมา20กว่าปีแล้ว 

   ไม่กล้าถามต่อ ไม่รู้ว่ามันจะตอบยังไง ระหว่าง "กูน่ะอาภัพ พอเรียนจบยังไม่ได้แทนคุณ แม่ก็ตาย" กับ "แต่มึงไม่ค่อยมาหา แม่บ้างเลย"

เหตุที่เล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟัง เพราะ.......

วันนี้เจอเรื่องของแม่ แก่ๆ ...เรื่องหนึ่ง ขอลอกย่อหน้าสุดท้าย มานะครับ

#########################

ลูกรัก ตอนที่เจ้ายังเด็ก แม่ใช้เวลาทั้งหมดค่อยๆสอนให้เจ้าใช้ช้อนใช้ตะเกียบคีบอาหาร สอนเจ้าใส่รองเท่า สอนเข้ากลัดกระดุม สอนเจ้าใส่เสื้อผ้า อาบน้ำให้เจ้า เช็ดอุจาระปัสาวะให้เจ้า สิ่งเหล่านี้แม่ไม่เคยลืม

 
หากวันหนึ่ง แม่จำไม่ได้ หรือเริ่มพูดช้าลง ขอเวลาให้แม่สักหน่อย รอแม่ได้ไหม ให้แม่ได้คิด...บางครั้ง สิ่งที่แม่อยากจะพูดกับเจ้า แม่อาจจะพูดกับเจ้าไม่ได้อีกแล้ว
ลูกรัก ลูกจำได้ไหม แม่ต้องสอนเจ้ากี่ร้อยครั้งให้เจ้าพูดว่าคำว่าแม่ได้!
แม่ดีใจมากแค่ไหนที่เจ้าเริ่มพูดเป็นประโยคได้?

 
แม่ต้องตอบคำถามของเจ้ากี่ร้อยครั้ง กว่าเจ้าจะเข้าใจในสิ่งที่เจ้าสงสัย!
ดังนั้น หากวันหนึ่ง แม่ถามเจ้าซ้ำแล้วซ้ำอีกกับเรื่องเดิมๆ ขอให้เจ้าอย่ารำคาญจะได้ไหม?
ตอนนี้แม่อาจกลัดกระดุมเสื้อไม่ได้ ยามกินข้าวอาจหกเลอะเสื้อผ้า เจ้าอย่าเอ็ดแม่ได้ไหม? ขอให้เจ้าอดทนและอ่อนโยนกับแม่ ขอเพียงเจ้าอยู่ข้างๆแม่ แม่ก็รู้สึกอุ่นใจ

 
ลูกรัก วันนี้ขาของแม่เริ่มอ่อนแรง ยืนได้ไม่ค่อยนาน เดินเหินลำบาก ขอให้ลูกจับมือและพยุงแม่ไว้ เดินเป็นเพื่อนแม่จนวันที่แม่สิ้นใจ เหมือนวันที่เจ้าคลอดมา แม่ก็พยุงเจ้าเดินอย่างนี้เหมือนกัน !

อ่าน เรื่องขำขัน ของ ตา ถึงจะบิ่น

แล้ว ก็รู้สึก เสียด๊ายยยย เสียดาย

ว่า เราอะ ไม่มีโอกาสได้ทำดี เลยอะ

บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

กลับไปบ้าน เย็นนี้ เอาตาย เอาตาย

หมอนเน่า เย็นนี้ ตาย ตายยยยยยยยยย

หึ หึ ฮ่า ๆ ๆ ๆ

คลายเครียดนิดหน่อย
ขโมยมาจาก tkt เครคิดคุณ tanpath ขอบคุณครับ

จริง คอนเฟริืม 5 5 5     

ตะนิ่นตาญี กลับมาถึงบ้าน เมื่อประมาณ เวลา สัก บ่ายสองโมงกว่ากว่า เห็นจะได้

มาถึงแล้วก็ล้มตัวนอนหลับสนิท ไม่รู้เรื่อง-ไม่รู้ราว หลับด้วยความบริสุทธิ์ใจ ของ คนที่ทำหน้าที่ ของ ตน ครบถ้วนสมบูรณ์

ใน ทุกเรื่อง และ ทุกเหตุการณ์ ที่ เกิดขึ้น...หลับด้วยความภูมิใจ ใน การได้กระทำ หน้าที่ ของ คนไทย

ผู้ซึ่งจงรักภักดี ต่อ ชาติ-ศาสนา-พระมหากษัตริย์ อย่าง บริบูรณ์ 

ตื่นขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้เห็น คุณภรรยา นำ เครื่องราชฯ มาเช็ด-มาทำความสะอาด 

เธอ หันมายิ้มให้ ตะนิ่นตาญี เป็น รอยยิ้ม ของ สองคนตายาย ที่ รู้กันว่า นี่ คือ ความปลื้มปิติ 

คุณภรรยา เธอ ทราบดีว่า สำหรับ ตะนิ่นตาญี แล้ว...

เกียรติศักดิ์รักข้า...มอบไว้แก่ตัว

ตะนิ่นตาญี

วันจันทร์ที่ ๒๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

เวลา ๑๙.๑๙ นาฬิกา

จากเพจของนักรบดำ วันแดงเดือด‎กปปส.สงขลา

 

แน่นอนวันนี้ เหตุการณ์มันจบแล้ว

#เราจะไม่มีวันลืม ท่านยังคงอยู่ในใจของพี่น้อง มวลประชาเสมอและตลอดไป
#ขอสดุดี ด้วยจิตคารวะ"วีรชน คนกล้า"!!

โห! มีแต่ สาว ๆ เสนารักษ์ ทหารราบ ดุริยางค์ สื่อสาร ทอ. แล้ว ทหารม้า ปืนใหญ่ ปตอ. ไม่มีมั่ง เอ๊ะ หรือไม่มีสาว ๆ เลยหว่า

ขาด รพศ กับทหารพราน ด้วย

 

 

 

 

.

งั้นเอา 555 ก็ได้ครับหลวงพี่

 

 

ยังไม่ทันไร วิพากย์วิจารณ์ทหารกันเสียเมามันส์ ใจเย็นๆครับ ผมยังคิดว่า รัฐประหารครั้งนี้ยังไม่เสร็จเลยนะครับ

ถูกต้องครับ เพิ่งจะนับแค่ 1 ยังไม่นับ 2 เลย

 

ฝากไว้ก่อน เอ๊ยยยยยยยย ติดไว้ก่อนนะครับ ท่านถึงจะบิ่นฯ ไลค์หมด