จากวันที่ 25 พฤศจิกายน 2556 ถึงวันที่ 27 พฤษภาคม 2557
รวมเวลา 184 วัน ที่ผมผมได้โลดแล่นแสดงความเห็นและทัศนะ
ทางการเมืองที่เป็นเรื่องส่วนรวมอย่างต่อเนื่อง รวมไปถึงไปร่วม
การชุมนุมใน กทม แค่ 2 ครั้ง และร่วมการชุมนุมใน ตจว อีกราวๆ
4-5 ครั้ง ผมรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของประชาชนคนไทยที่เดิมๆ
ธุระไม่ใช่ ใครจะโกงจะกินอย่างไรกูไม่สน ขอให้กูมีความสุขกับ
กาม กิน เกียรติที่ป้อนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แต่ในช่วงเวลาเกือบ 7 เดือน
ประชาชนในประเทศได้ตื่นจากอำนาจโลภะ โทสะ และโมหะ กลาย
มาเป็นมนุษย์ผู้ที่รู้จักการเสียสละ ยอมทนลำบาก นอนกลางถนน
ยอมทนเจ็บใจต่อการกระทำของตำรวจองค์กรที่โสมมไปด้วยอวิชชา
ไม่ว่าจะเป็น ระเบิด แก็สน้ำตา การยัดข้อหาบ้าๆบอๆของ ศอรส พวก
ผมเห็นความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของประชาชนผู้มีจิตสำนึกที่ดีต่อ
บ้านเมืองออกมาเป็นล้านๆคน เพื่อขับไล่รัฐบาลชั่ว ผมเห็นการบริจาค
ให้แก่ลุงกำนันเป็นมูลค่าไม่รู้กี่ร้อยล้าน อันมาจากพลังศรัทธาของ
มวลมหาประชาชน ผมได้รับรู้และเข้าใจแก่นแท้ของคนเสื้อแดงที่ยัง
ถูกมิจฉาทิฏฐิเข้าครอบงำ หลายๆคนพอแก้ไขได้ แต่หลายๆคนสมควร
ถูกกำจัดออกไปจากสังคมไทย นั่นเป็นเรื่องของอนาคต แต่สิ่งที่ผมได้
จากบอร์ดนี้ก็คือเพื่อนๆร่วมอุดมการณ์ ที่มีหัวใจเดียวกันอย่างผึ้งน้อย
น้านิ่ม คุณเช คุณธีรเดชน้อย คุณพอลคุง คุณอาวุโสโอเค คุณบุ๊คมาร์ค
คุณราฟา คุณชาวสวน พระคุณเจ้ากีรเต้ ฯลฯ หรือสหายแนวร่วมอย่าง
คุณ RED MORON หรือหวานใจแดงคิวซีของผมอย่างเจ๊แดง ปจด
ที่มักจะกรี๊ดผมเวลาไม่ถูกใจ แต่ผมก็ให้ไลค์ทุกที หรือแม้กระทั่งเหลือง
ตกขอบอย่างคุณกรกช แพ็ท21 ที่เคยห้ำหั่นกันในเชิงวาทะ แต่ก็ไม่มีใคร
บาดเจ็บ ถึงแม้กระทู้นี้จะปิดไปแล้ว แต่ผมสัญญากับตัวเองว่าจะเข้า
เยี่ยมเยียนกระทู้นี้เสมอถ้ามีเวลา และหวังว่ากระทู้คงจะทำให้เพื่อนๆ
สมาชิกมีสติในการรับข้อมูลข่าวสาร และมีปัญญาในการใช้ข้อมูลข่าวสาร
ให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองและสังคมส่วนรวมต่อไป.................
- puggi, หน้าตาไม่ดี แต่เร้าใจ, Hu_uH and 20 others like this