Dark Edition

เสมา ขุนศึกรักสถาบัน
ความร้ายกาจของระบอบทักษิณ เป็นความร้ายกาจที่เลือดเย็นอย่างหาสิ่งใดเปรียบมิได้ ยามมีอำนาจและได้ที ก็จะไม่เล่นในกฏกติกา แต่เมื่อใดที่รู้ว่าเสียท่า ทุกอย่างจะเป็นกฏและกติกาขึ้นมาทันที



คนไท รักในหลวง
ทำถูกต้องตามกฏหมาย เคารพศาล เก่งก็เก่ง ทุกอย่างสุดยอด มาจากการเลือกตั้งโดยเสียงส่วนใหญ่ มวลชนก็มี ทหารก็สนับสนุน ประเทศกำลังเจริญสุดๆ ....
.. แล้วยุบสภาฯ ทำไมฟร๊ะ ...?




อานนท์ อำพันทอง
ศรัทธา พลังมวลมหาประชาชน 5 ล้านกว่า!!
ขอบคุณคนไทยผู้รักชาติทุกๆคนครับ ประทับใจ ตื้นตันมากๆ
เหนื่อย หิว ร้อน ไกล วุ่นวาย ชลมุน แต่เราก็ไม่ถอย! ‪#‎thaiuprising‬







ประกอบ บัวอ่อน ‪#‎คนใต้หัวใจงาม‬
ประสบการณ์จากการเข้าร่วมชุมนุมที่ประทับใจ และซึ้งในคำว่า ‪#‎เรารักพระเจ้าอยู่หัว‬
_หลังจากได้ร่วมเดินขบวนผู้ชุมนุมจากอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย(ราชดำเนิน) มายังรัฐสภาระหว่างทาง มีโอกาสไปนั่งพักหลบแดด ได้ไปนั่งฟังพี่ๆน้าๆพี่น้องคนใต้กลุ่มหนึ่งเขาก็พูดกันอย่างน่ารัก เป็นภาษาบ้านเขาซึ่งเราพอจะแปลออกบ้าง แล้วจับใจความอย่างละเอียดมาว่า มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งเขาจำนองรถมอเตอร์ไซค์ในราคา 2,000บาท โดยที่ตนแบ่งให้ลูกสาวไว้ 1,000บาท และเก็บไว้เพื่อจะเข้ามาร่วมถวายพระพรพระเจ้าอยู่หัวเมื่อช่วงวันพ่อและร่วมชุมนุมตั้งแต่วันที่ 5ธันวาคม 1,000บาท มาพร้อมหมวกลูกเสือสำรองสีน้ำเงินขลิบเหลือง โดยพี่ผู้ชายคนนี้พูดว่า "ตัวผมนี่นะท่ามาครั้งนี้แล้วจะตายก็ชั่งมัน ผมไม่สนใจ แต่มาเพื่อ ‪#‎ปกป้องเพื่อพ่อหลวง‬ เพื่อชาติเรา"
_เพราะชีวิตผมทุกวันนี้ พ่อหลวงไปทำโครงการแถวกลันตัน โครงการปลูกบัว เป็นการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติประมาณนี้ ทำให้พี่เขามีอาชีพมีรายได้เลี้ยงตัวเองมาถึงทุกวันนี้ และที่สำคัญพี่เขาเดินทางอาศัยกับรถสิบล้อมา ‪#‎มาคนเดียว‬ ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นเพราะเขาบอกว่าเขารักชาติ ‪#‎รักพ่อ‬ และสิ่งที่พี่เขาทำประจำคือรดน้ำดอกไม้หน้าพระบรมฉายาลักษณ์พ่อหลวง บริเวณถนนราชดำเนิน แต่ก็มีอีพวกตำรวจหัวขวดมาหาว่าพี่เขาเมา แล้วถามเขาว่า ‪#‎กินมากี่ขวดละวันนี้‬(หาว่าพี่เขาเมา) พี่เขาบอกว่าด้วยความอึดอัดที่ถูกดูกเหยียด เลยชูสองนิ้วด้วยเกียรติของลูกเสือเลยตอบว่า "อั๊ยยะ ผมไม่ได้กิน ผมทำด้วยหัวใจ"
_พี่เขาไม่ได้ถูกใครจ้างมาทั้งนั้น และพี่เขารูปไม่ได้งาม แต่จิตใจพี่เขางดงามมาก และวันนี้คุยไปคุยมาเลยถามว่า มีเงินใช้ไหมเนี่ย พี่เขาก็เปิดกระเป๋าให้ดู แม้วันนี้เงินในกระเป๋าพี่เขาเหลืออยู่ 40บาท แล้วมีคนจะให้พี่เขาก็ไม่เอา เขาบอกเพียงว่า ‪#‎ผมได้มาทำหน้าที่เพื่อพ่อ_พ่อของผมที่ผมรัก‬ เป็นภาษาใต้
_พี่ชายคนนี้มีจิตใจน่าเคารพอย่างมาก เป็นตัวอย่างของคนที่ไม่ใช่เพียงแค่พูดว่ารักพ่อ พูดแล้วทำ นี่แหละวันนี้ยูประจักษ์ในคำว่า ‪#‎คนใต้ใจซื่อรักใครรักจริง‬ ขอคารวะน้ำใจอันงดงาม และซื่อสัตย์จริงใจของพี่ชายท่านนี้ครับ ‪#‎พี่เป็นหนึ่งในความทรงจำ‬ ของผมเลยครับ
_ขอบคุณผู้ที่ให้โอกาสได้พบกับประสบการณ์ที่ดีๆเช่นนี้อีกครั้งครับ คุณน้าทราSirintra Niyakorn และพี่เล็กวิชาสร้างสรรค์ พี่ทรากับครูเล็ก
ขอบคุณ Watanyu Wongsanga

และแล้ว ก็มาถึงช่วงสุดท้าย กะว่าจะไปถ่ายรูปที่ทำเนียบกันซะหน่อย ก่อนไป เจอรุ่นน้องบอกว่า แค่แยกวัดเบ็ญ ก็ไปต่อไม่ได้แล้ว เพราะคนเยอะมาก แต่ไม่เป็นไรกะว่าจะลองดู เดินมาตั้งไกลขนาดนี้แล้ว สักพักพอเพื่อนๆมา ทำให้ผมมีแรงคึกคักขึ้นมาทันที เพราะว่าวันนี้เดินคนเดียวมาทั้งวัน

 

พวกเราตัดสินใจเดินออกด้านหลังคณะวิทย์ ไม่นานก็เจอคนแนะนำว่า อย่างเดินไปทางวัดเบญเลย คนแน่น ( เป็นอย่างที่รุ่นน้องบอกจริงๆ ) แนะนำให้เดินไปทางแยกยมราชแทน ผมก็เห็นด้วย พวกเราเลยวางแผนว่า ถึงแยกยมราช เลี้ยวขวา เดินไปเรื่อยๆ เท่าที่จะไปได้ ไปได้แค่ไหน เอาแค่นั้น

 

ในรูปนี้ อีกไกลกว่าจะถึงวัดเบญจมบพิตร คนยังเยอะขนาดนี้เลยครับ

 

ปรากฏว่าพวกเราถูกหวยครับ เดินไปไม่นานก็เจอเวทีหน้าสนามม้านางเลิ้ง เห็น สส.อรรถวิทย์ ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) บอกอีกไม่นานจะมีการแถลงข่าว ผมรู้ทันทีเลย ว่าที่เรายืนอยู่นั้น คือหน้าเวทีหลัก แกนนำหลักๆต้องมาที่นี่แน่นอน พวกเราเลยหาที่หลบคลื่นฝูงชนที่เบียดเสียดกัน ได้ทำเลที่ไม่เลวเลย เห็นเวทีค่อนข้างชัดเจน แต่เหม็นหน่อย เพราะอยู่ริมกองขยะ 5555

 

บรรยากาศเวทีก่อนออกแถลงการณ์ครับ

 

ผมยอมรับว่า รู้สึกว่าวันนี้คุ้มจริงๆ ได้ชมการออกแถลงการณ์ และการปราศรัยของกำนันสุเทพ แบบไม่ห่างเวทีเลย ดุเด็ดเผ็ดมันจริงๆครับ

 

ช่วงเริ่มอ่านแถลงการณ์ ค่อนข้างน่าเบื่อเล็กน้อย ต้องรอนักข่าว และต้องฟังการอ่านแบบเป็นทางการจากลุงกำนันสุเทพ

 

เสียดายว่าหารูปกำนันสุเทพ แบบชัดๆไม่ได้ เลยเอารูปธงที่เพิ่งซื้อมาแทน มีแสงไฟซะด้วย เหมือนดาบเลเซอร์เลย ช่วงนี้คุณสุเทพ พูดได้มันส์มาก สุดๆไปเลย

 

กว่าจะฟังจบ กว่าจะออกจากบริเวณเวทีได้ เรียกว่าแทบจะคลานแล้วครับสำหรับผมในวันนี้ เดินไปกลับแยกลาดพร้าว-ม.เกษตร จากจตุจักรมาพระรามหก และจากคณะวิทย์มหิดล ไปฟังกำนันที่หน้าสนามม้า แล้วย้อนกลับมาที่แยกลาดพร้าวอีกที( อันหลังนี่ขึ้นรถนะครับ ) เหนื่อยแต่สนุก และรู้สึกคุ้ม ที่ได้เป็นส่วนเล็กๆในมวลมหาประชาชน ณ วันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

 

สุดท้าย ขอฝากภาพนี้ให้กับทุกท่าน ที่ร่วมกันต่อสู้กับระบอบทักษิณ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็อย่าท้อถอยนะครับ

 

 

 

 

วันนี้แอบขี้โกงนั่ง บีทีเอส เพื่อลงราชเทวี หลังจากจอดรถไว้บ้านเพื่อน
ขึ้นบีทีเอส คนเยอะมากกก มีแต่คนแขวนนกหวีดกะสายรัดข้อมือ เบียดกันเป็นปลากระป๋อง
กะดักรอพี่มาร์ค แต่ไม่รุพี่มาร์คจะมาทางไหน พอลงจากสถานีก้อเลยเดินไปทำเนียบซะเลย
หลบร้อนไปนั่งในโรงเรียนเก่าพระนครตั้งแต่เที่ยง รอกำนัน เพื่อนหลับไป 1 งีบ
เลยออกมาเดินเล่น เกือบบ่าย 3 ขบวนคุณบีมาถึงแยกนางเลิ้งพอดี
เห็นคุณบีแล้วขำ หน้าซีด ๆ ดำ ๆ ท่าทางจะร้อนยืนตากแดดบนรถ เลยเดินหลบเข้าซอยแถวนั้น
ตามซอกตามซอย มี ผู้ชุมนุมปูพื้นนั่งหลบแดด บ้านคนแถวนั้นบางบ้านก็ต่อพัดลมออกมาให้
เจอเหมือนอพาร์ทเม้นนึง คงจะเป็นเจ้าของ อาเจ๊ทำน้ำเย็น กะชาดำเย็นออกมาแจก น่ารักมากก
มีการนัดคนแถวนั้นว่าเย็น ๆ ให้แวะมากินมันต้มขิง 555 เลยเดินกลับเข้าพณิชยพระนคร
พอ 5 โมง เริ่มหิวข้าวเลยเดินออกมาอีกรอบกะหาซื้อกินแถวสะพานอรทัย ไม่มีรัยกินเพราะหมด อดไป
เดินกลับเจอน้องการ์ดแจกน้ำ เลยถามมีข้าวป้ะ หิวข้าว น้องขำกันใหญ่ แต่ไม่มี อดอีก 555
การไปม๊อบนี้ทำให้รุ้ว่าคนไทยยังมีน้ำใจ คนไทยน่ารัก ๆ ยังมีอีกเยอะ

ปล. เพลงชาติ ตอน 6 โมง ยังทำให้น้ำตาจะไหลอีกเช่นเคย

ช่วงเวลาที่อาจารย์ไตรรงค์มาสยบความระห่ำของลูกพระวิษณุกรรม ตอนบ่ายสามกว่าๆ

 

ผมจึงได้ลายเซ็นต์นี้มา 555+

 

ไม่ใช่วันนี้นะครับ ที่สตช. เจ้าตัวน้อยน่ารักมาก เจ้าของอย่างดุ มีขู่ถ้าไม่ให้ถ่ายกลับบ้านไปจะเอาไปทำลูกชิ้น 55

วินาทีที่แสนวิเศษ...
ขณะขบวนประชาชนเคลื่อนจากสี่แยก ผ่านหน้าวังสระปทุม  ตำรวจส่งสัญญาณว่ามีขบวนเสด็จ!!! โดยไม่ต้องใช้หัวสมองสั่งการใดๆ หัวเข่าของพวกเราก็ทรุดลงไปบนพื้นถนน พร้อมกับเปล่งเสียงทรงพระเจริญอย่างต่อเนื่อง

รถพระที่นั่งเคลื่อนผ่านขบวนประชาชน ช่างภาพต่างชาติ รัวชัตเตอร์ และคงคิดว่า "นี่มันประเทศอะไร พวกยูกำลังโกรธอยู่ดีดี แล้วยังมีใจมาคุกเข่ากลางถนนทำไม?" สายตาทุกคู่พยายามเพ่งมองเข้าไปในรถพระที่นั่ง และเราก็รู้สึกได้ว่า มีสายพระเนตรคู่นั้นมองมาที่พวกเราเช่นกัน

... นี่คือวินาทีวิเศษที่ฉันจะขอจดจำไปอีกแสนนาน...
credit ภาพ/บทความ Khun Napa

 

 

Paisal Puechmongkol

about a minute ago

คำสั่ง กปปส ฉบับที่ ๑ ไม่ให้นายกและรัฐมนตรีรักษาการหรือตั้งคนอื่นรักษาการภายใน ๒๔ ชั่วโมง และขอให้ประชาชนร่วมอยู่ประชาภิวัฒน์ต่อไปอีก ๓ วัน (ออกเมื่อเวลา ๒๒.๓๕ น.) ถ้าหากฝ่าฝืนจะมีมาตรการจัดการต่อไป

 

ผมคิดว่าการขอให้ผู้ชุมนุมอยู่ต่ออีก 3 วัน เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ (ถ้าจะรักษาจำนวนผู้ชุมนุมให้ใกล้เคียงกับปริมาณในวันนี้) อยางมากคืออาจจะได้จำนวนที่เยอะสำหรับวันที่ 10 แต่หลังจากนั้น  จำนวนคนคงจะพอๆกับหลังวันที่ 24 ครับ

 

จริงๆประชาชนไม่มีใครเขาบ่น เขาว่าคุณสุเทพหรอกครับ ถ้าจะขอให้ออกมากันอีก แต่อีกมุมนึง ถ้าเขาออกมากันเยอะๆเหมือนวันนี้ไม่ได้ คุณสุเทพก็อย่ามาด่ามาว่ากันอีกว่าคนที่ไม่ออกมาคือคนที่ยอมเป็นขี้ข้าทักสิน

 

เพราะวันนี้เขาออกมากันหมดแล้ว นับจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณสุเทพแล้วล่ะครับ ถ้าคุณสุเทพไม่สามารถทำให้รัฐบาลรักษาการณ์ของยิ่งรักลงจากตำแหน่งได้ ถ้าคุณสุเทพตั้งรัฐบาลชั่วคราวไม่ได้ ถ้าคุณสุเทพตั้งสภาประชาชนไม่ได้ ถ้าคุณสุเทพทำให้สภาประชาชนเป็นที่ยอมรับของคนทั่วประเทศไม่ได้ ถ้าคุณสุเทพปฏิรูปประเทศไทยไม่สำเร็จ

 

 

ก็แสดงว่าเป็นอีกหนึ่งครั้งที่คนไทยพลาด ที่ไปฝากความหวังไว้กับนักการเมืองที่ชื่อสุเทพเทือกสุบรรณ 

 

ดังนั้น ต้องทำให้ได้นะครับ 

กฎหมายล้างผิดสุดซอยนี่ฟางเส้นสุดท้ายจริงๆ 

 

ถ้าไม่ดันกฎหมายแนวนี้ รัฐบาลปูคงอยู่ครบเทอม 

วันนี้สมทบขบวนที่อนุเสาวรีย์ชัย

 

กลับมาสลบ เปิดมาเจอโพสต์อวดแต่รูปสาวๆ คนแก่น้อยใจนะเนี่ย

 

     

วันนี้ไปเดินมาครับ เริ่มจากBTS อารีย์ ตอนแรกก็คิดว่าเออ คนคงมาน้อย เราต้องออกไปช่วยเพิ่มจำนวนสักคนก็ยังดี

พอ ออกมาเท่านั้นแหละครับ

 

 

"โอ้โห นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย"

 

ฮึกเหิมครับ ฮึกเหิมมาก เดินไป มีคนออกมาโบกไม้โบกมือ โบกธงชาติ เป่านกหวีด ผมเห็นลุงคนนึงน่ารักมากอยู่บนอาคารสูงๆ น่าจะเป็นคอนโด

แกเอาธงชาติพาดขอบระเบียง เห็นไกลๆ พอมีขบวนเดินผ่าน แกก็สะบัดธงรับ

 

เดินไปเกือบถึงทำเนียบละ  "คนล้น" ครับ สุดท้ายตัดสินใจกลับ เพราะแฟนเริ่มบ่นนิดๆและผมเริ่มล้าเต็มที

ระหว่างเดินกลับก็เห็นคนห้อยนกหวีดถือธงชาติมาสมทบเรื่อยๆ ผ่านอนุเสาวรีย์ชัยผมเห็นยังพอมีผู้ชุมนุมอยู่พอสมควรครับ(ช่วง 20:00)

 

เหนื่อยครับยอมรับ แต่เต็มใจจริงๆ

 

ผมนึกถึงภาพยนต์เรื่อง v for vendetta เลยอ่ะ

 

 "จำไว้ให้ดี จงจำเอาไว้ วันที่9 ธันวาคม กบฏนกหวีดและแผนทำลายล้างสภาทาส ฉันว่าไม่มีเหตุผลที่จะทำให้เราลืมเลือนกบฏนกหวีดไปได้เลย"

 

ขำๆนะครับ  

 

edit** ต่ออีกนิด + แก้คำผิด

 

มีอีกหลายอย่างที่เรียกได้ว่า "นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย" รายทาง จะมีคนเปิดบ้านหรือสถานที่ส่วนตัวพร้อมติดป้าย "มีห้องน้ำค่ะ เชิญด้านใน" คนเข้าบ้านไม่กลัวของหายเหรอ?

รายทาง มีคน "แจกน้ำฟรี ข้าวฟรี" มีเงินเยอะกันนักรึไงก็ไม่รู้?

รายทาง มีคนจากกลุ่มผู้ชุมนุม "ตามเก็บขยะรายทาง" ไม่ว่าจะเป็นขยะจากผู้ชุมนุมเองหรือจากที่ไหน บ้าแล้วไม่เหนื่อยกันบ้างรึไง?

รายทาง มีคนหยุดดู มีคนให้กำลังใจเต็มไปหมด 

ผมประทับใจพี่ผู้ชายคนนึง ตอนนั้นเดินไปจะถึงวัง มีเด็กเล็กๆมาขายนกหวีดและธงชาติ(นกหวีดอันละ20)

พี่ผู้ชายคนดังกล่าวเค้าหยิบไปอันนึงครับแล้วยื่นแบงค์ร้อยให้น้องคนขาย พร้อมพูดว่า "ซื้อห้าอัน" จำนวนเงินอาจจะน้อยแต่น้ำใจนี่ผมประทับใจมาก

 

 

และยังมี "นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย" อีกเยอะเลยครับ ที่ผมเห็นและไม่เห็น

 

 

ปล. ได้เจอลุงกำนันที่หน้าวิลล่าอารีย์ แต่อดเจอพี่มาร์ค เสียดายจริงๆ T T

*********************************

 

มีเรื่องที่อยากฝากนิดนึงครับ คือจำนวนผู้ชุมนุมโดยประมาณ(แบบใกล้เคียงความจริง) 

ยังไงไม่อยากให้อวยกันเอง ยังไงช่วยหาข้อมูลเพื่อยืนยันด้วยนะครับ

 

 

ขอบคุณครับ

ลุงกำนัน ชวนคนไทย เดินออกกำลังกาย เพื่อสุขภาพ สุดยอด

กลับมาแล้วค่ะ ภูมิใจมากวันนี้ .. ขอบอก

คนมากันมากมายหลายล้านคน .. ยิ้มแย้มแจ่มใส

แถมเวลาเฟอะ ไปเดินชน เดินเหยียบ คนอื่นเค้าเข้า  ก้อ .. ไม่มีใครหงุดหงิดใส่

หันมายิ้มให้เราซะอีก .. เงิบบบบ เลย    555

 

เดินไม่มีเหนื่อย .. แต่ต้องรีบกลับ เพราะไม่ได้บอกกะที่บ้าน

เนียนไปทำงาน เปลี่ยนชุดกากีที่ปั้มน้ำมัน แล้วแต่งตัวทะมัดทะแมง

(ขาดเสียไม่ได้ .. รองเท้าผ้าใบ กะใจถึง ๆ)

 

... ให้น้องไปส่งที่ท่ารถตู้ .. ไปแ -่รง คนเดียวเนี่ยแหละ

ขึ้นรถตู้ เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีก 3 ท่าน เจ๋ง !!

วันที่ 9 ธันวาคม 2556

 

วันนี้ตื่นตามปกติคือตีสามครึ่ง จัดการเตรียมอาหาร ซักผ้า ทำงานบ้านจนเสร็จ แล้วไปส่งเด็กน้อยไปโรงเรียน

แต่ที่พิเศษ หลังจากส่งเด็กน้อยเสร็จแล้ว แทนที่จะกลับบ้าน หรือไปจ่ายตลาดต่อ

เรากลับนั่งรถเมล์ไปวงเวียนใหญ่กับพ่อ

พ่ออายุ เจ็ดสิบเศษแล้ว ไม่เคยไปม็อบที่ไหน แต่วันนี้ พ่อบอกว่า จะต้องไปเดินให้ "เหล่ายัีวะ"

ภาษาจีนคำนี้แปลว่า "อุ่นหนาฝาคั่ง"

เรา้เตรียมการณ์ เพื่อเดินครั้งนี้ด้วยรองเท้าหนังนิ่มเดินสบาย

 

เตรียมอุปกรณ์ม้อบไว้ด้วย

 

โชคดีที่น้องสาวหยุดงานเพราะ ที่ทำงานให้หยุด

เลยให้อยู่เป็นเพื่อนแม่ซึ่งพักฟื้นจากผ่าตัดใหญ่มา

 

นั่งรถเมล์สาย 105 ไป คนขับรถเมล์โทรถามทางจากอู่รถ ได้ความว่า ถนนลาดหญ้าปิดไปแล้ว เต็มไปด้วยมวลชนที่ตั้งแถวเตรียมเดินขบวน  รถเมล์สายที่ขึ้นนี้ ต้องออกไปใช้เส้นทางวกกลับทางอื่น

 

พ่อกับเราลงรถเมล์ที่สถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ รอดักขบวนม็อบจากอนุสาวรีย์พระเจ้าตากสิน

9.15 ขบวนเดินเลี้ยวมาจากถนนตากสิน ก่อนเวลานัด 9.39 น

ขบวนยาวมากๆๆๆๆๆๆ ธงทิวปลิวไสว รถมอร์เตอร์ไซค์ รถกระบะ เต็มไปหมด

 

ในขบวนมีรถกระบะอัญเชิญพระพุทธรูปด้วย

คนเดินมีหลากหลายรูปแบบ ทั้งเด็กนักเรียนอาชีวะ เด็กมัธยม หนุ่มสาวมหาลัย คนวัยทำงาน คนสูงอายุขนาดต้องใช้ไม้เท้า

ป้ายต่างๆ ด่าโคตรทักษิณ ขอเป็นกบฏกับกำนัน ขนมากันเพียบ

พ่อกับเราตั้งใจจะไปอยู่ท้ายขบวน เพราะพ่อบอกว่า คงเดินไม่ไหว เวลาแยกตัวออกไป จะได้สะดวก

เรารออยู่นาน ยังไม่เห็นท้ายแถวซักที เลยตัดสินใจเข้าขบวน

เดินไปซักหน่อย รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ เลยไปขอแมนชั่นแถวนั้นเข้า ยามที่นั่นใจดีให้เข้าด้วย มีคนต่อคิวเราอีกหลายคน ยามกับแม่บ้านก็ไม่ว่าอะไร

 

แดดร้อน แต่โชคดีที่มีทางรถไฟฟ้าบังบางส่วน เราจึงเดินหลบแดดได้สบายๆ

ระหว่างอยู่บนสะพาน ราวสิบโมง น้องสาวโทรมาบอกว่าอีโง่ยุบสภาแล้ว พ่อกับเราคุยกันว่า ถึงจะยุบ แต่เราก็จะเดิน เพื่อประกาศศักดา และกดดันให้มันลาออกจากนายกรักษาการ

 

พอข้ามสะพานสาทร พ่อก็ขอแยกตัวไป บอกว่าคนเยอมากๆๆๆๆแล้ว  พ่อไม่ห่วง และคงเดินต่อไม่ไหว ขอแยกที่ตีนสะพานฝั่งพระนคร เพื่อกลับบ้าน เราจึงเดินต่อคนเดียว

เลี้ยวซ้ายออกเจริญกรุง ผ่าน รพ เลิดสิน  เจ้าหน้าที่ รพ ออกมาให้กำลังใจกันคับคั่ง

เป่านกหวีด ตีมือตบกันเสียงดัง

เราเลี้ยวซ้ายเข้าเจริญกรุง ผ่าน รร อัสสัมชัญ บางรัก ทางซ้าย

เด็กๆ เกาะรั้ว เป่านกหวีด ตบมือ โบกไม้โบกมือให้กับม็อบ

ตลอดทางสี่พระยา มีพนักงาน คนพักอาสัยแถบนั้น ออกมาโบกมือ โบกธงชาติ เป่านกหวีดต้อนรับ

อาแปะ บางคนนั่งรถเข็น ก็ยังออกมาต้อนรับ

ประทับใจมาก

เดินไปสักหน่อย มีคุณตำรวจจราจรไว้หนวด หน้าเข้ม ยิ้มแย้มแจ่มใสกั้นถนน

ชาวม็อบไปถ่ายรูปด้วยก็ยิ้มหวาน เป็นตำรวจที่น่ารักจริงๆ

มีบริษัทหนึ่งเก๋กู้ดมาก ประกาศเชิญชวนให้ชาวม็อบ ไปเข้าห้องน้ำได้

อีกบริษัท (หรือร้าน???) ก็ทำข้าวกล่องมาตั้งไว้ข้างหน้าร้าน แจกม็อบฟรีๆ

 

หน้า ไปรษณีย์กลางซึ่งปิดประตูรั้วไว้หมด มีตำรวจผูกผ้าพันคอสีม่วงน้ำเงินพร้อมโล่ยืนประจำการเต็มรั้ว

เลยโดนชาวม็อบโห่ใส่

พนักงาน CAT ต้องออกมายืนต้อนรับม็อบฝั่งตรงข้าม

 

เราเดินผ่าน รร สตรีมหาพฤฒาราม ทางขวา เด็กๆก็ออกมาเกาะรั้วต้อนรับด้วยดี

จากนั้นขบวนที่เราเดินเลียบคลองผดุงกรุงเกษมต้องหยุดนานพอสมควร

เพราะต้องรอให้ขบวนสีลมตัดไปออกเยาวราช

รอนานนนนนนนน เหลือเกิน

รถของแกนนำจึงขอตัดขบวนสีลม พาขบวนฝั่งธนออกไปทางขวา เพื่อผ่านหัวลำโพง โดยเลียบคลองผดุงกรุงเกษม

หน้าหัวลำโพงมีจ่าเฉยอยู่ ชาวม็อบขี้เล่นบางคน เอาริบบิ้นธงชาติไปผูกข้อมือที่กำลังตะเบ๊ะของจ่าเฉย แล้วแอ๊คท่าถ่ายรูปด้วย

 

เราไปเข้าห้องน้ำที่ปั๊ม ปตท หัวลำโพง

คิวยาวมากกกกก

ระหว่างรอคิว มีคุณป้าคนหนึ่ง ใส่วิกสีธงชาติ คุยกับสาวๆที่รอห้องน้ำ

คุณป้าเล่าว่า อยู่พระปะแดง ดงแดงเถือก เป็นแม่ค้าขายของในตลาด

แต่ไม่เคยกลัวแดง ขายของ ให้กับทั้งแดง ทั้งเหลือง ได้หมด ยกเว้น พวกที่ด่าในหลวง

พวกนี้ป้ารับไม่ได้ ด่าแหลก

จะถึงขั้นลงไม้ลงมือ ป้าก็สู้ เพื่อในหลวง

สาวน้อยอีกคนซึ่งเป็นนักศึกษา บอกว่ามาม็อบเป็นครั้งแรก

ออกมาสู้เพื่อในหลวง เพื่อความถูกต้อง

 

ขนาดใช้เวลาที่ห้องน้ำคอยคิวยาว

ออกมาขบวนก็ยังไม่หมด ยังตามกันมาไม่ขาดสาย

เดินไปเรื่อยๆจนเจอ รร เทพศิรินทร์ทางซ้าย เหมือนเช่นเคย เด็กๆเกาะรั้วกันต้อนรับเกรียวกราว

เดินตรงไปเจอ รพ หัวเฉียว ชาวม็อบบางคนแวะเข้าห้องน้ำที่ รพ ฝ่านแพทย์แผนจีน ซึ่งมีกลิ่นยาจีน โชยไปทั่ว

จากนั้นก็เดินไปโบ๊เบ๊

ประทับใจร้านค้าร้านหนึ่งมาก เจ้าของร้าน ได้ตะโกนเชื้อเชิญให้ชาวม็อบเข้าห้องน้ำได้ตามสบาย

เจ๊แกตะโกนเรียกตลอด

ขอบุญกุศลที่เจ็คิดดีทำดี ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บันดาลให้เจ๊ ประสบแค่ความสุขความเจริญด้วยเทอญ

 

ร้านค้าอื่นๆก็มีให้ชาวม้อบเข้าห้องน้ำได้ แต่ก็เป็นไปแบบที่ต้องมีคนขอจึงจะอนุญาต

 

เราเดินถึงมหานาค ก็เดินต่อไม่ได้ คนเต็มไปหมด

ไม่มีทางเข้าถึงเวที

ขนาดกระทรวงพัฒนาสังคม ยังมีคนเข้าไปนั่งกันเต็ม ไม่ถูกยึด ก็เหมือนถูกยึดไปโดยปริยาย

ขบวนอื่นๆเช่นจากมีนบุรีก็มา

น้องๆจากคลองเตยก็มา

อยู่ที่นั่นจนถึงบ่ายโมง

ไม่ไหวแล้ว ร้อน คนเยอะ เวียนหัว

พอดีเจอรถเมล์สาย 37 หลงมา เลยขึ้นไปอัดบนรถเป็นปลากระป๋องกับชาวม็อบรุ่นอาซิ้ม อาแปะ

เพื่อกลับไปให้ทันรับเด็กน้อยที่โรงเรียน

 

 

วันนี้เป็นวันที่ประทับใจที่สุดอีกหนึ่งวันในชีวิต

ภูมิใจที่ได้ออกไปทำหน้าที่พลเมืองดี

และประทับใจกับคนไทยที่ไม่นิ่งเฉย กับความชั่วร้ายผิดจริยธรรม

ลุกออกมาต่อต้านด้วยสันติ อหิงสา

 

ปล 1ขออภัยที่รูปรองเท้าใหญ่มาก ขอเวลาแป๊บ ไปลดขนาดลงก่อน

ปล 2 นกหวีดของเราเป็นพวงกุญแจสีเหลือง รูปเสื้อสายล่อฟ้า ได้มาจากการส่ง SMS ไปรายการสายตรงบลูสกาย

เพื่อนบอก มาว่า "ทางสำนักพระราชวังขอร้องมาว่าอย่าเอาพระรูปหรือสัญลักษณ์ของในหลวงไปเกี่ยว ข้องเพราะสำนักข่าวต่างประเทศหลายสำนักให้ข่าวว่า monarchy สนับสนุน การประท้วงครั้งนี้" พวกเราช่วยแชร์กันต่อ ภักดีกันอย่างรู้เท่าทัน ไม่ใช่แค่นักข่าวต่างประเทศที่คิด แต่ ณ วันที่ท่านต้องลงพระนามหากฝ่ายประชาชนชนะรัฐบาล ขั้วสีและนักข่าว จะกล่าวได้ว่า "ในหลวง ทำเพื่อตัวท่านเอง" อย่าให้ ใครเข้าใจท่านผิดปิดทุก ช่องทางการโจมตีจากอีกฝ่าย ปกป้องในหลวงอย่าง แท้จริง

อันนี้เราเห็นด้วยอย่างแรงค่ะ