เค้าก็ไป....แต่โหลดรูปไม่ได้
เริ่มตั้งแต่ธรรมศาสตร์ เพราะนัดเพื่อนไว้ ก็เดินเรื่อยเปื่อยไป จนถึงสะพานพระปิ่น เพื่อนพอได้ยินเสียงรถนำขบวนก็ฮึดเหิมขึ้นมาเชียว เดินตามขบวนไปทางสะพานพระปิ่น จะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
แต่ไม่ไหว สังขารไม่เอื้อ เลยขอเดินทางราบ ไม่อ้อมเมืองดีกว่า...เลยเดินไปทางอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไปนั่งฟัง เจ๊ปอง อยู่ตรงนั้น เฮฮา
เห็นคุณลุงคนหนึ่งเดินคนเดียวแต่ในมือถือถุงใส่ยาดมขวดเล็กๆ นับร้อยๆขวด แล้วก็เอาแจกคนที่เดินผ่านไปมา ปากก็บอกว่า เอ้า เอาไปดมนะ เดี๋ยวเป็นลม
พอเดินผา่นเต๊นท์ ก็มีคนยัดน้ำเย็นใส่มือ บอกว่าเอาน้ำไป
พอเดินมาอีกหน่อยบอกว่า เอาผ้าขนหนูไป บังแดด ปิดหัว
ยืนๆอยู่มีน้องกาชาด เอาแอมโมเนียยัดใส่มือ
(แอบคิดในใจ สรุปว่า ตูต้องดูแก่ แหงๆ น้องนุ่ง เอาใจใส่เหลือเกิน 5555)
เรานั่งพักตรงนั้นสักพัก เห็น ครัวต่างๆทำกับข้าวแจก ทั้งครัวนครศรี แล้วก็มีข้าวผัด ส่งกลิ่นหอมฉุยเลย
แต่ไม่ได้กินหรอก คดข้าวห่อมาจากบ้าน กะไปยึดมำเนียบแล้วจะกินตรงนั้น เลยเดินผ่านโรงครัวอย่างตัดใจ
คนแน่นมากๆๆ ตตอนนั้นก็ไหล กันไปมา เป้ก็ไปเกี่ยวกับตุ้งติ้งกระเป๋าของเด็กที่เดินเบียดเสียดกัน ... จนพี่การ์ดคนนึงเดินตามหลังอยู่ ค่อยๆแกะให้
เดินต่อไปเรื่อยๆ ก็มองว่าเอาไงดีฟร่ะ ถึงทางสามแพร่งแล้วหาทางไปไหนดี
เห็นส้วม อยู่ทางแยกพอดี ได้เลย เพื่อนบอก กูเยี่ยวกอ่น แล้วค่อยเดินต่อ..
เออ
ระหว่างรอมันเยี่ยมนวัตกรรมของ ม๊อบ อยู่ ก็มองดูเส้นทางที่จะเดิน เลยเลือกเดินตรงไปสนามม้า
พอเสร็จออกมา เลยเดินตรงไปสนามม้ากัน
ระหว่างนั้น ก็มีเสียงร้องเชียร์ตลอดทาง ทั้งที่ไม่มีแกนนำ...
ระหว่างทางมีคุณยายคนหนึ่งมาโบกธงร้องเพลง "เราสู้" น่ารักมาก อยากกอดสักแรงๆ แต่กลัวแกกระดูกหัก
พอแยกใหญ่ ก็มีรถขบวนมาพอดี...โห ขบวนจากเยาวราช อา อึ้ม อาซิ้ม อาเจก มากันเพียบ หน้าตารวยๆทั้งนั้น
มีรถน้ำมาแจกอีก รับไม่ไหวแล้ว...กลัววิ่งเข้าห้องน้ำ เลยไม่เอา
มาจนเกือบถึงแยกสนามม้า มันไปไม่ได้...คนเยอะมาก ไม่รู็ขบวนไหนต่อขบวนไหน เยอะเหลือเกิน
เลยเลี้ยวเข้าซอย....ซอกแซกเดินกันเงียบๆ มาทะลุ สะพานอรทัยเลย
ทำเนียบ นั่นไง เป้าหมาย พวกที่มาก่อนบอก ยึดได้แล้ว เออ...ยึดก็ยึด
เดินมาเจอส้วม กทม. เพื่อนขอเยี่ยวอีก...(โคตรเบื่อมันเลย) ก็เอออ กูนั่งน่ี่ละ
นั่งมันตรงหน้าป้ายวัดโสมนัส ดูคนไหลข้ามสะพานอรทัย ยังกะเทศกาลแจกของฟรี
นั่งทานข้่าวได้บรรยากาศ ตรงหน้าส้วม กทม. เพราะเพื่อนมันจะวิ่งไปเข้าตลอด
ในที่สุด ก็มายึดทำเนียบได้ นั่งลุ้นบนยางมะตอยตรงนั้นแหละ เดี๋ยวก็มี ซาลาเปาจากไหนไม่รู้มาแจกอีก...
มีน้ำเดินมาแจก ขบวนจุฬา เดินผ่านโบกธงยาวเหยียด
ใครจะคิด ชีวิตหนึ่งได้มานั่งตรงนี้ มองดูทำเนียบ มองดูคราบแกสน้ำตาเพื่อนพี่น้องวันก่อน
เราก็ประชาชน พี่น้องทุกคนที่เดินมาบนถนนก็ประชาชน เรามาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันแล้ว...
...วันข้างหน้าของเรา มีความหวังเสมอ
หลังจากวันนี้เป็นต้นไป ....เราจะเดินไปด้วยกัน
- GuoJia, Dark Edition, juemmy and 38 others like this