ถ้ากู้มาปฏิรูปการศึกษา ทำเพื่อคนท้องถิ่น หรือแก้ปัญหาที่มันควรจะแก้นี่จะดูมีน้ำหนัก น่าสนับสนุนกว่านะ
อย่าสร้างเปลือกอะไรให้เวอร์นักเลย หัดยอมรับความจริงที่ว่าแก่น(การศึกษา)มันจะพังไม่รู้จะพังแล้ว
เปลือกสวยแต่แก่นปลวกแทะจนยุ่ยมันก็นะ เหอๆ ประโยชน์ที่ได้มันไม่พึงเกิดแก่มวลชนโดยรวมชาวบ้านตาสีตาสาเลยซักนิด
พวกชาวบ้านคงไม่มีโอกาสได้นั่งหรอก ค่าตั๋วจะเท่าไหร่กันคะ เกือบร้อย? ชาวบ้านค่าแรงขั้นต่ำหาเช้ากินค่ำมีปัญญานั่งไหม?
คนที่ประโยชน์ก็คนกรุงอยู่วันยันค่ำ ทำไปไม่เอาไปพัฒนาองค์กรณ์ส่วนท้องถิ่น ไปซ่อมถนนชนบทละคะ
ไฟฟ้าเจริญไปถึงต่างอำเภอทั้งประเทศยัง? เด็กไทยได้มีโอกาสเรียนหนังสือทุกคนยัง? ทุกวันนี้ยังมีคนหนาวตายอยู่เลย
คนจนในประเทศที่เจริญเข้ามีปัญญานั่งค่ะ เพราะสวัสดิการของรัฐเขาดีจริง ไม่ผักชีโรยหน้า
แถมแต่ละคนที่ดูแลโครงการนี่น่าเชื่อถือทั้งนั้น มีข้อมูลที่ต้อบข้อสงสัยตอบปัญหาคาใจของคนในประเทศได้ทั้งนั้น
มีประสบการณ์จบมาด้านนี้จริงๆค่ะ น่าเชื่อถือมาก น่าฝากอนาคตทางการเงินของส่วนรวมไว้ด้วยมาก เย้!!!
ถ้ารัฐบาลจัดลำดับความสำคัญของปัญหาประเทศไม่ได้ก็อย่าเป็นมันเลยค่ะ หัดตระหนักและอายว่าตัวเองไม่มีปัญญาแก้ปัญหาพื้นฐานประเทศ
ดีกว่าเอาแต่ดิ้นรนว่าประเทศเราไม่มีรถไฟความเร็วสูง บ้านนอกจัง หรือตึกไม่สวย ถนนไม่เริ่ด ห้างไม่ทันสมัย น่าอายจัง อะไรแบบนี้ดีกว่าค่ะ
หากจะก๊อปเปลือกนอกความเจริญของประเทศอื่นมา ก็หัดก๊อปแก่น ก๊อปสมอง ก๊อปประสิทธิภาพในการคิดพิจารณาของผู้นำชาติอื่นมาด้วยนะคะ
แก้ในสิ่งที่ควร พัฒนาในสิ่งที่ควรก่อนดีกว่าไหม ฐานไม่แข็งแรง เอาแต่ต่อยอด ซักวันตึกมันจะล้มค่ะ
ในสภาตอนนี้ผ่าท้องออกมา เลือดคงไม่ไหลซักหยดหรอกค่ะ มีแต่อิฐ หิน ปูนทราย เหล็ก ไหลออกมาแทน
...ถ้าเปรียบประเทศไทยเป็นต้นไม้ คนส่วนใหญ่มักจะสนใจว่าต้นไม้ผลิดอกออกผล ชูก้านแทงยอดได้สูงแค่ไหน
โดยแม้เคยแม่จะสนใจหรือให้ความสำคัญว่ารากของต้นไม้ต้นนั้นหยั่งลึกลงไปได้มั่นคงแค่ไหนแล้วมากกว่าไงคะ
ฉันใดฉันนั้น ความเจริญของประเทศก็เหมือนกัน ถ้าเปลือกนอกของประเทศเราดูมีสิ่งอำนวนความสะดวก ทันสมัยทัดเทียมประเทศอื่น
แต่คนในประเทศยังไม่มีสติ ไม่มีการแยะแยะ ประเทศเราเจริญทางวัตถุไปมากแค่ไหน จิตใจมันก็จะแปรผกผันไปเท่านั้นแหละค่ะ