Domie V

ถ้าตำรวจประจวบฯชุมพร 

ไม่เปลี่ยนพฤติกรรม ระวังนะ

ประชาชนจะจัดเข้าค่าย จัดให้

จัดหนัก จัดเต็ม

กรณีของ จว.ชุมพรที่มีด่านแถวๆบริเวณ แยกปฐมพรและด่านป่าไม้ นั้น ขอเรียนว่าเป็นด่านปกติ ซึ่งเป็นเช่นนี้มานานมากแล้ว เป็น10ปีแล้วครับ

เขาจะตรวจและสกัด เพราะส่วนของตรงนั้นเป็นส่วนที่มีถนนแคบและมีเส้นทางเดียวเป็นหลัก มีเส้นสำรองแต่อ้อมซึ่งส่วนมากจะเป็นคนชุมพรเองที่ใช้

มีรถขนไม้และอื่นๆซึ่งเป็นทางเดียวกับที่ขนสินค้าทุกอย่างผ่าน รถบรรทุกจำนวนมาก ด่านป่าไม้จึงต้องตรวจเยอะครับ

ถนนแค่2เลนแบบกว้าง พอมีด่านทำให้รถวิ่งได้แถวเดียว+กับรถบรรนทุกและ รถของผู้ขึ้นมาร่วมชุมนุมกทม.เป็นจำนวนมาก จึงทำให้รถติดยาวครับ

ผมเป็นคนชุมพร จึงทราบตรงบริเวณนั้นดี โดนประจำตั้งแต่ เด็กๆ 18-19 แล้ว ตอนนี้ 33 ยังเจออยู่เลย ^^

ในส่วนของ สส.ลูกหมี เองก็เป็นแกนนำเช่นกัน เชื่อว่าในส่วนของ จว.ชุมพร ตร.ในพื้นที่ไม่มีไครทำเช่นนั้น ยกเว้นแต่ ตร.ที่อื่นได้รับคำสั่งมา

ส่วนของประชาชน จว.ชุมพร มีแนวร่วมช่วยเหลือรถ ปะยาง อื่นๆเต็มที่ครับ

คาดว่าจะเป็นแถวๆ300ยอดมากกว่าที่สกัดรถของผู้ชุมนุม ซึ่งน่าจะเป็นทางหลวงและ ตร.นอกพื้นที่ ได้รับคำสั่งมามากกว่าครับ ^^

ดาริน กานต์
สาวๆใจละลายยยย....นี่คือ รัฐมนตรีต่างประเทศออสเตรียคนใหม่ Sebastian Kurz -อายุแค่ 27 เอง....


จะสู้ ว่าที่นายกฯไอซ์ ของประเทศสารขัณฑ์ ได้เหรอ???

Eปูว์เน่าเห็น ก็คงบอกให้แก๊งค์ไอติม ล๊อคโปรแกรมไปออสเตรีย ด่วนที่สุด     

คัยอะเหนี้ยยยยยย??

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย เจ๊ปอง สวยเริ่ดดดดมากกกกกกกค่าาาาาาา

ใช่ครับ...ควรจะจบเรื่อง แก๊งไดมารู ได้แล้วนะครับ....

มาเริ่มเรื่อง แก๊งจิ๊กโก๋ บันไดหน้าสยามเซนเตอร์ กันมั่ง....ครับ

RiCe SaRa

ตรูรุ่น บันไดเลื่อน ไทยไดมารู ตกเทรนเรยยยยยยย 

 

 

บลูสกายตอนนี้

 

หลุดฮะ 

 

ไม่แปลกฮะ...ถ้ารู้ตัวว่าสั้น...อย่าจาม ครับผม....

เค้าก็ไป....แต่โหลดรูปไม่ได้

เริ่มตั้งแต่ธรรมศาสตร์  เพราะนัดเพื่อนไว้ ก็เดินเรื่อยเปื่อยไป จนถึงสะพานพระปิ่น   เพื่อนพอได้ยินเสียงรถนำขบวนก็ฮึดเหิมขึ้นมาเชียว  เดินตามขบวนไปทางสะพานพระปิ่น   จะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา

แต่ไม่ไหว  สังขารไม่เอื้อ    เลยขอเดินทางราบ ไม่อ้อมเมืองดีกว่า...เลยเดินไปทางอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไปนั่งฟัง เจ๊ปอง อยู่ตรงนั้น เฮฮา   

เห็นคุณลุงคนหนึ่งเดินคนเดียวแต่ในมือถือถุงใส่ยาดมขวดเล็กๆ นับร้อยๆขวด  แล้วก็เอาแจกคนที่เดินผ่านไปมา ปากก็บอกว่า เอ้า เอาไปดมนะ เดี๋ยวเป็นลม 

พอเดินผา่นเต๊นท์ ก็มีคนยัดน้ำเย็นใส่มือ บอกว่าเอาน้ำไป 

พอเดินมาอีกหน่อยบอกว่า เอาผ้าขนหนูไป บังแดด ปิดหัว

ยืนๆอยู่มีน้องกาชาด เอาแอมโมเนียยัดใส่มือ 

(แอบคิดในใจ สรุปว่า ตูต้องดูแก่ แหงๆ   น้องนุ่ง เอาใจใส่เหลือเกิน 5555)  

เรานั่งพักตรงนั้นสักพัก  เห็น ครัวต่างๆทำกับข้าวแจก  ทั้งครัวนครศรี   แล้วก็มีข้าวผัด ส่งกลิ่นหอมฉุยเลย

แต่ไม่ได้กินหรอก คดข้าวห่อมาจากบ้าน กะไปยึดมำเนียบแล้วจะกินตรงนั้น เลยเดินผ่านโรงครัวอย่างตัดใจ

คนแน่นมากๆๆ ตตอนนั้นก็ไหล กันไปมา  เป้ก็ไปเกี่ยวกับตุ้งติ้งกระเป๋าของเด็กที่เดินเบียดเสียดกัน ...  จนพี่การ์ดคนนึงเดินตามหลังอยู่ ค่อยๆแกะให้ 

เดินต่อไปเรื่อยๆ ก็มองว่าเอาไงดีฟร่ะ ถึงทางสามแพร่งแล้วหาทางไปไหนดี

เห็นส้วม อยู่ทางแยกพอดี ได้เลย เพื่อนบอก กูเยี่ยวกอ่น แล้วค่อยเดินต่อ..

เออ

ระหว่างรอมันเยี่ยมนวัตกรรมของ ม๊อบ อยู่     ก็มองดูเส้นทางที่จะเดิน เลยเลือกเดินตรงไปสนามม้า

พอเสร็จออกมา เลยเดินตรงไปสนามม้ากัน  

ระหว่างนั้น  ก็มีเสียงร้องเชียร์ตลอดทาง ทั้งที่ไม่มีแกนนำ...

ระหว่างทางมีคุณยายคนหนึ่งมาโบกธงร้องเพลง "เราสู้"   น่ารักมาก  อยากกอดสักแรงๆ แต่กลัวแกกระดูกหัก 

พอแยกใหญ่ ก็มีรถขบวนมาพอดี...โห  ขบวนจากเยาวราช   อา อึ้ม อาซิ้ม อาเจก มากันเพียบ  หน้าตารวยๆทั้งนั้น 

มีรถน้ำมาแจกอีก  รับไม่ไหวแล้ว...กลัววิ่งเข้าห้องน้ำ เลยไม่เอา

มาจนเกือบถึงแยกสนามม้า มันไปไม่ได้...คนเยอะมาก ไม่รู็ขบวนไหนต่อขบวนไหน เยอะเหลือเกิน 

เลยเลี้ยวเข้าซอย....ซอกแซกเดินกันเงียบๆ   มาทะลุ สะพานอรทัยเลย

ทำเนียบ นั่นไง เป้าหมาย      พวกที่มาก่อนบอก ยึดได้แล้ว  เออ...ยึดก็ยึด

เดินมาเจอส้วม กทม.  เพื่อนขอเยี่ยวอีก...(โคตรเบื่อมันเลย)  ก็เอออ  กูนั่งน่ี่ละ

นั่งมันตรงหน้าป้ายวัดโสมนัส  ดูคนไหลข้ามสะพานอรทัย ยังกะเทศกาลแจกของฟรี  

นั่งทานข้่าวได้บรรยากาศ  ตรงหน้าส้วม กทม.  เพราะเพื่อนมันจะวิ่งไปเข้าตลอด

ในที่สุด ก็มายึดทำเนียบได้   นั่งลุ้นบนยางมะตอยตรงนั้นแหละ  เดี๋ยวก็มี ซาลาเปาจากไหนไม่รู้มาแจกอีก...

มีน้ำเดินมาแจก     ขบวนจุฬา เดินผ่านโบกธงยาวเหยียด

ใครจะคิด ชีวิตหนึ่งได้มานั่งตรงนี้ มองดูทำเนียบ มองดูคราบแกสน้ำตาเพื่อนพี่น้องวันก่อน  

เราก็ประชาชน พี่น้องทุกคนที่เดินมาบนถนนก็ประชาชน    เรามาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันแล้ว...

...วันข้างหน้าของเรา มีความหวังเสมอ

  หลังจากวันนี้เป็นต้นไป ....เราจะเดินไปด้วยกัน

กลับมาแล้วค่ะ ภูมิใจมากวันนี้ .. ขอบอก

คนมากันมากมายหลายล้านคน .. ยิ้มแย้มแจ่มใส

แถมเวลาเฟอะ ไปเดินชน เดินเหยียบ คนอื่นเค้าเข้า  ก้อ .. ไม่มีใครหงุดหงิดใส่

หันมายิ้มให้เราซะอีก .. เงิบบบบ เลย    555

เดินไม่มีเหนื่อย .. แต่ต้องรีบกลับ เพราะไม่ได้บอกกะที่บ้าน

เนียนไปทำงาน เปลี่ยนชุดกากีที่ปั้มน้ำมัน แล้วแต่งตัวทะมัดทะแมง

(ขาดเสียไม่ได้ .. รองเท้าผ้าใบ กะใจถึง ๆ)

... ให้น้องไปส่งที่ท่ารถตู้ .. ไปแ -่รง คนเดียวเนี่ยแหละ

ขึ้นรถตู้ เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีก 3 ท่าน เจ๋ง !!

รายงานในพื้นที่ต่อเนื่องครับ

เมื่อวานรถทัวร์ขาดแคลน

วันนี้มีปัญหา หารถไม่ได้ แต่ไม่ถอยครับ รถปิคอัพ รถส่วนตัว

เป็นขบวนครับ

พวกที่ไปไม่ได้ช่วนกันควัก

คนละร้อย สองร้อย พัน หมื่น เป็นค่าใช้จ่าย

สตรีกลางคนขึ้นไป ซึ่งไปไม่ได้เนื่องเพราะรถเป็นเหตุ

ร้องให้ควักกระเป๋าออกมาเท แล้วบอกเพื่อน

พวกมึ งเอาไปเป็นทุนสู้กับมัน บอกกำนันด้วย

ส่งข่าวกลับมาด้วย

เห็นแล้ว มันชื่นใจจริงๆ

รถไฟไม่ต้องพูดถึง

เต็มมาสามสี่วันแล้ว ลองนึกสภาพชั้นสาม ยืนตลอด เหนื่อยยยยยยยยยย เพลียยยยยยยยยยย

แต่ใจนั้นไปถึงก่อนแล้ว

สิ่งที่ผมต้องคิดมาก

และคิดจนถึงนาทีนี้

ถ้าพวกมึ งที่ไปงานนี้เป็นไรไป

พวกกรูจะตามไปเอาคืนกับนายกฯและคณะรัฐมนตรีของมัน

ทั้งหัวใจ ขอกราบแด่จิตใจรุกรบของพี่น้องครับ