iambung

อย่าลืม ธาริน กับ ชวนป๋วย อีกตัว

ไม่ทราบคดี 8แสนล้าน ค้างอยู่ปปช จะรอให้หมดอายุความหรือเปล่า

ยังคิดว่า "ชวนกู้ IMF" อยู่อีกหรือไง
ถึงว่าทำไม อัลเบิร์ต ไอสไตท์ จึงบอกว่า "สิ่งที่ไม่มีความสิ้นสุดคือ เอกภพ และความโง่ของคน"
นี่คงเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึง "ความโง่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด" นี่เอง

Two Things Are Infinite: the Universe and Human Stupidity
_{Albert Einstein}





(ขออนุญาติแปลเป็นภาษาอังกฤษเนื่องจากเห็นว่าเสื้อแดงมันชอบไทยคำฝรั่งคำ และนิติขี้ราดชอบอ้างฝรั่งคาดว่าจะเป็นขี้ข้า )

ย้ำตรงนี้ ชัดๆ

ราจะทำรั้วให้สูงก็ทำไม่ได้

เพราะผ่อนหนี้ยังไม่หมด

ขอบันทึกความยิ่งใหญ่ของปู่สมหมายไว้หน่อย

คุณหญิงสมศรี ฮุนตระกูล ภริยาคู่ทุกข์คู่ยากเล่าให้ฟังว่า "เขาเฉย ๆ เพราะมีความมั่นใจ แต่ว่าครอบครัวถูกคุกคามมากๆ มีโทรศัพท์มาขู่ว่า "มึกอยากตายเหรอ กูจะเอาปืนอาร์ก้ามายิงมึง" ในที่สุดเราต้องเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ เวลาเราจะไปไหนท่านนายกฯ ก็จัดกำลังอารักขาให้ ฝ่ายตำรวจท้องที่เขาเห็นคนมีอาวุธมาวนรอบบ้านตอนตี 5 ตำรวจก็บอกว่า บ้านอยู่ริมถนน รั้วก็เตี้ย เราจะทำรั้วให้สูงก็ทำไม่ได้ เพราะผ่อนหนี้ยังไม่หมด แล้วที่บ้านก็กว้างถึง 8 ไร่ เราจึงต้องใช้วิธีปิดไฟ ย้ายที่นอนบ่อย ๆ หรือบางทีก็ไปอาศัยนอนบ้านเพื่อนก็มี"

โกร่งไปไกลกว่าเพื่อนฝูงในรุ่น
เพราะป๋าเปรมเรียกใช้ในทีมที่ปรึกษา

โกร่งสร้างชื่อโด่งดังเมื่อเป็นเด็กเดินสารระหว่างสองผู้ยิ่งใหญ่
ขุนคลังสมหมาย กับขุนพลเปรม

เปรมถือคติว่า ไม่เรียกลูกน้องเข้าพบ มีปัญหามันต้องมาหาเอง
สมหมายถือคติว่า นายไม่เรียก เข้าหาเอง แปลว่าเลีย
กรรม อย่างนี้ก็มีด้วย

โกร่งมีหน้าที่นำแนวคิดของปู่สมหมาย มาเล่าด้วยภาษาชาวบ้านให้เปรมฟัง
แล้วเปรมก็ใช้ไปเล่าให้พวกนายพลทั้งหลายอีกต่อหนึ่ง
คราวลดค่าเงินบาท โกร่งก็เลยหน้าบาน....ที่จริงก็คือเด็กนำสาร

แล้วท่านสังเกตใหม ปู่สมหมายทำงานให้บ้านเมืองขนาดนี้ รวยใหม
แต่ไอ้เด็กนำสาร รวยเอา รวยเอา

หมดยุคป๋าเปรม คนอื่นตกอับ สุขุม นวลสะถุนงัย ต้องไปหาแดร่กกับยัยแอ้
ขายน้ำลายแลกเศษตัง จนมาเจอไอ้เต้น แล้วให้ไอ้เต้นเหยียบหัวขึ้นไปอีกที

โกร่งไม่ตกอับ เพราะน้าชาติดันตั้งหูกระต่ายเป็นประธานที่ปรึกษา
สองคนซี้กัน โกร่งก็เลยติดอยู่ในวงในของน้าชาติ
จนกระทั่งหูกระต่าย ตั้งให้โกร่งเป็นรัฐมนตรีคลัง โชคดีที่อยู่ได้ไม่นาน เพราะดีแต่พูด
แต่ขนาดอยู่ไม่นาน มันยังทำระยำต่อบ้านเมืองชนิดอิบอ๋ายวายวอด

มันตั้งคนที่เลวที่สุดคนหนึ่งเป็นผู้ว่าวังบางขุนพรม
แล้วไอ้ผู้ว่าห่าเหวนี่แหละ ที่ปล่อยปละจนธนาคารคึกริดไกล้ล้มละลาย

มันก็เลยตั้งโกร่งเข้าไปเป็นประธานที่ปรึกษา
โกร่งก็เลยเข้าไปร่วมวงบุฟเฟ่ต์คาบิเนตกับ เกริกเกลียด ราเกส อัดนัน คาช็อกกี

คุณแอมนี่


ห้ามตาย ห้ามหาย ห้ามลา

ขอคาราวะ

BIBF เป็นการเปิดให้เงินนอกไหลเข้าเสรี
โดยหวังว่ามันจะไหลออกไปสู่ประเทศเพื่อนบ้าน

กระบวนการนี้ ที่จริงไม่มีคนผิด เพราะเป็นการค้าเสรี
รัฐบาลหวังส่วนต่างที่ตกค้าง และการกระตุ้นระบบทุน
คนให้กู้ มีหน้าที่ประเมินความเสี่ยงและเครดิตคนขอกู้
คนขอกู้ต้องสร้างสมชื่อเสียงและหลักทรัพย์ เพื่อค้ำประกันเงินกู้

เสี่ยเหล็กสามไม่ ไม่มีไม่หนีไม่จ่าย มีคุณสมบัติครบ
มันก็เลยเอากิจการตัวเองกู้เงินเข้ามา 1200 ล้านดอลล์
ได้เงินแล้วก็เจอปัญหา คือเงินมันล้น เสี่ยก้ปล่อยต่อในแวดวง
ทั้งหมดเป็นเรื่องของธุรกิจ
ถ้าหากจะมีนอกมีใน ก็มีอยู่บนฐานธุรกิจที่ต้องมีของจริงค้ำ

แต่ธนาคารของโกร่ง ไม่ต้องมีครับ
ธนาคารของโกร่ง ยอมให้เอาที่ดิน 60 ล้าน มาอั๊พราคาเป็น 6 พันล้าน
แล้วปล่อยกู้ออกไป

เงินจริงๆ ไหลออกจากแบ้งค์
โฉนดที่ดินปลอมๆ ไหลเข้ามาแทน

คุณเป็นเจ้าของโฉนด คุณจะมาไถ่ถอนใหม

ไอ้ที่น่าสังเวชที่สุดก็คือ
บางทีการขอกู้ ใช้ห้างหุ้นส่วนจำกัดทุนจดทะเบียนไม่กี่บาท
ขอกู้ทำโครงการระดับพันล้าน

เงินที่ไหลออกไป เป็นเงินฝากของประชาชนที่รัฐบาลค้ำประกัน

วิกฤติต้มยำกุ้ง จึงมีสองชามครับ
คนทั่วไปรู้จักแต่ชามโซรอส/ทักษิณ

น้อยคนจะรู้จักชามออเดิร์ฟที่เสิร์ฟโดยโกร่งและคณะ