เด็กอมมือ

ใจความมีแค่ "ทหารรายหนึ่ง ให้การกับ พนง.สอบสวนว่า เหตุที่ต้องยิงปืนลงมาจากรางบีทีเอส เข้าไปในวัดปทุมวนาราม เพราะมีกลุ่มชายชุดดำ ยิงปืนขึ้นมาใส่ทหาร"
นอกนั้นทำให้ดูเหมือนเกี่ยวกัน เดี๋ยวถ้า พท ดัน พรบ ปรองดองผ่าน เสื้อแดงก็ตายฟรีเพียบเลย รีบสนับสนุนเข้านะ แต่แปลกนะคนที่ถูกกล่าวหา กับต้องการพิสูจน์ความจริง แต่คนที่กล่าวหาเค้ากลับอยากได้ นิรโทษกรรมมันแปลกดีเนอะสมัยนี้ไม่รู้ว่ามีเสื้อแดงกี่คนที่คิดได้บ้าง

โอ๊ค กับ คุณใจดี นี่ใครฉลาดกว่ากันครับ อิอิ

ถ้าจะกินกีนไม่ขาด

เสียงจัดตั้ง และ มวลชนจัดตั้ง

คำว่า "เสียงจัดตั้ง" มีเป็นประจำทั่วไปในทุกเขตเลือกตั้ง
ทุกพรรคก็หวังว่า เสียงจัดตั้งของพรรคตัว จะออกไปใช้สิทธิ์อย่างแข็งขัน
หากเสียงจัดตั้งประมาทว่า เอ้อ เราไม่ไปสักเสียงคงไม่เป็นไร เผอิญคิดคล้ายกัน 1000 เสียง
เสียงที่เป็นของตายหายไป 1000 เสียงทันที หายนะอาจมาเยือนพรรคนั้นโดยความประมาทต้องรอไปอีก 4 ปีโดยใช่ที่

เสียงจัดตั้ง ที่เชียร์พรรคใด ก็อยู่กันหลวมๆอาศัยความผูกพันในเขตงาน มาลงแรงหนักกันอีกทีก็ตอนมีกิจกรรมเลือกตั้ง
หรือยามมีกิจกรรมที่ผู้แทนขอมา มีรักมีลุ้น ทำบุญร่วมกัน ชิลๆสบายๆ เสียงจัดตั้งมีมานานแล้วในสังคมไทยไม่เป็นที่ฮือฮา

แต่พอมาพูดถึง มวลชนจัดตั้ง
มันดูขึงขัง มีชีวิตรวมหมู่ มีกิจกรรมการเมืองน่าจะแทบตลอดเวลา สังคมไทยได้ยินศัพท์นี้ครั้งแรกจากแนวคิดมาร์กซในไทย
และหลักสูตรเสื้อแดงนปช.ร่างโดยคอมเก่าแบบป้าธิดาก็ได้ทำการ "จัดตั้ง" ให้คนเสื้อแดงรวมหมู่กันเป็นกลุ่มก้อน
มีหัวหน้ากลุ่มในจังหวัด จัดตั้งขึ้นตรงต่อส่วนกลาง อย่างที่เราได้เห็น

เป็นการตั้งอำนาจรัฐซ้อนบางๆในอำนาจรัฐไทยอีกที
ที่บอกว่าบางๆ เพราะยังไม่ได้ใช้ประชาธิปไตยรวมศูนย์แบบในประเทศที่เปลี่ยนแปลงการปกครองแล้วเท่านั้นเอง

ประชาธิปัตย์ไม่จำเป็นต้องจัดตั้งมวลชนมาทำอะไร
เพราะ "เสียงจัดตั้งในเขตเลือกตั้ง" ของประชาธิปัตย์ ทั่วประเทศมีเป็นล้านๆอยู่แล้ว
การต่อสู้ก็ไม่ใช่มีในรูปการเมืองท้องถนนอย่างเดียวด้วย
การหนุนช่วยในรูปแบบอื่นมีมากมาย ไม่ว่ารูปแบบบริจาค ทำการพูดคุยความคิด จัดเสวนา งานสื่อมวลชน แจกแผ่นพับ ใบปลิว สติกเกอร์
กระทั่งที่เราคุยในกระดานความคิดอย่างหลังขดหลังแข็งกันนี้ ก็เป็นการทำงานการเมืองของ "เสียงจัดตั้ง"
มันอาจดู scatter ไม่รวมศูนย์อย่างหวือหวา เหมือน "มวลชนจัดตั้ง"
แต่พลังเล็กๆแต่ละหน่วยที่หนุนเนื่องกันเข้ามาแบบเป็นธรรมชาติสอดคล้องกับวิถีชีวิตคนไทยก็ได้แสดงพลังครั้งแล้วครั้งเล่าให้ปรากฎ
ไม่เห็นด้วยที่จะฝืนทำในสิ่งที่ ไม่ใช่ ค่ะ

ตะนิ่นตาญี ไม่ใคร่เชื่อกับแนวความคิดเรื่อง การจัดตั้งมวลชน ให้ออกไปอยู่ ข้างถนน ของ ประชาธิปัตย์ สักเท่าไหร่

ถามว่าเชื่อไหมว่าให้ เงิน สนับสนุน มวลชนจัดตั้ง ตรงนี้เชื่อครับ แต่ถึงขนาดทำ มวลชน ขึ้นมาเอง เหมือนกับ เพื่อไทย อย่างนี้ไม่เชื่อ

ถามว่าทำไมไม่เชื่อ ตรงนี้ต้องชัดเจนกันสักนิด ตะนิ่นตาญี ไม่ใช่ ประชาธิปัตย์ ไม่เคยชื่นชอบ พรรคการเมืองใดใดเสียด้วยซ้ำ

แต่ถ้าพูดถึงตัวบุคคล ก็ยอมรับอยู่ว่า ประชาธิปัตย์ สร้าง คนดีดี รวมทั้งนักการเมืองในระดับที่ ตะนิ่นตาญี รับได้อยู่หลายคน

ไม่เชื่อถาม พี่แคน หรือ พี่ปุฯ หรือ คุณ overtherainbow รวมทั้งเพื่อนเพื่อนอีกหลายคนที่ เสรีไทย นี้ดูได้ อย่างไรก็ตาม

การไม่ได้ชื่นชอบ-ชื่นชม พรรคการเมืองใด-พรรคการเมืองหนึ่ง ไม่ได้แปลว่า ตะนิ่นตาญี เป็นกลาง ตะนิ่นตาญี เลือกข้างครับ

ด้วยการเลือกข้างของ ตะนิ่นตาญี นี้ ทำให้ ตะนิ่นตาญี ต้องหันไปมองดูคนที่ ตะนิ่นตาญี คิดว่า อยู่ข้างเดียวกัน และเมื่อมองไปที่ ประชาธิปัตย์-

ด้วย สายตา และความคิด ที่เชื่อว่าไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่ง อคติ ใดใด ทั้งปวง แล้ว

นั่นยิ่งทำให้มั่นใจได้ว่า ประชาธิปัตย์ ไม่ได้มีเจตนาที่จะสร้าง มวลชน ข้างถนนแน่นอน

ถามว่าแล้วการที่ ประชาธิปัตย์ ปราศัย เมื่อเย็นวันเสาร์ที่ผ่านมานั่นหมายความว่าอย่างไร?

โดยส่วนตัวแล้ว ตะนิ่นตาญี เชื่อว่า ประชาธิปัตย์ นั้น "เป็นห่วง" เป็นห่วงความรู้สึกของ คนกรุงเทพฯ เป็นห่วงมากด้วย

ไม่ต้องการให้ คนกรุงเทพ เข้าใจผิดในท่าทีของ ประชาธิปัตย์ ในช่วงเวลา ๓-๔ วันที่ผ่านมา ที่ปรากฎต่อสาธารณะชนโดยการนำเสนอของสื่อ

ตะนิ่นตาญี อาจไม่ใช่คนที่ "รู้รอบ" ในทางด้านการเมือง แต่ ตะนิ่นตาญี มั่นใจว่าไม่เคยเห็นการปราศัยของ ประชาธิปัตย์ นอก ฤดูกาลหาเสียง ในที่สาธารณะเช่นนี้ ไม่เคยเลย

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่อาจที่จะเชื่อได้ว่า ประชาธิปัตย์ ต้องการจัดตั้ง มวลชน แต่ใดใด ขออนุญาตทำความเข้าใจกับ คุณ TFEX สักนิด

คำว่า มวลชนจัดตั้ง กับ ฐานเสียงของพรรค นั้นต่างกันนะครับ ดังนั้น คุณ TFEX คงไม่จำต้องกังวลใจ เป็นห่วง-เป็นใย กับ ประชาธิปัตย์ มากไปหรอกกระมังครับ

นั่นประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งนั้น ตะนิ่นตาญี ค่อนข้างติดใจกับประโยคของ คุณ TFEX ประโยคหนึ่ง นั่นก็คือ"วันหนึ่งผมเชื่อว่าประชาชนทั้งประเทศ จะคิดได้เอง ว่าใครดี ใครไม่ดี"

ตรงนี้ก่อให้เกิดข้อสงสัย วันที่ คุณ TFEX พูดถึงนั้นคือวันไหน? มีกำหนดระยะเวลาหรือไม่อย่างไร? คุณ TFEX ทราบหรือไม่ครับการที่คนเราจะ "คิดได้" นั้นยากลำบากแค่ไหน?

จะต้องใช้ "ข้อมูล" มากเท่าใด จึงจะตัดสินใจได้เอง-จึงจะคิดได้เอง ไม่ง่ายหรอกครับ กับยุคสมัยของ ข้อมูลข่าวสาร-สงคราม IT ที่ประเดประดังเข้ามาในชีวิตของคนเรา

ดังนั้นหากพื้นฐานของคนในสังคมเอนเอียงไปในทางที่จะเชื่อใครสักคนที่เขา ศรัทธา จึงเป็นการยากอย่างมากที่จะเปลี่ยนแปลงความเชื่อของพวกเขาครับ คุณ TFEX ครับ

ตะนิ่นตาญี

วันอาทิตย์ที่ ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕

เวลา ๑๙.๓๗ นาฬิกา

กลับมาแล้วครับ คนเยอะมวากกก... ไม่มีที่นั่ง มีแต่ที่ยืน
เดี๋ยวขอกินข้าว อาบน้ำ ก่อน เดี๋ยวลงรูปให้ดูครับ

เอามาให้ดูในช่วงที่แทบเล็ด มีปัญหา ปัจจุบันสมุดเหล่านี้ยังมีแจกอีกไหมครับ

การลบล้างผลพวงของรัฐประหาร ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ ตามข้อเสนอของคณะนิติราษฎร์นั้นสามารถทำได้ตามหลักวิชานิติศาสตร์ ดังตัวอย่างที่ปรากฏให้เห็นในนานาอารยประเทศ เช่น การประกาศความเสียเปล่าของการกระทำใดๆสมัยระบอบวิชี่ในฝรั่งเศส, การประกาศความเสียเปล่าของการกระทำใดๆของรัฐบาลเผด็จการทหารตั้งแต่รัฐประหาร ๒๑ เมษายน ๑๙๖๗ ถึง ๒๕ พฤศจิกายน ๑๙๗๓ ในกรีซ, การยกเลิกเอกสิทธิ์และความคุ้มกันของคณะรัฐประหาร ๑๒ กันยายน ๑๙๘๐ ในการไม่ถูกดำเนินคดีในตุรกี เป็นต้น

ถ้าไม่ชอบ นิติราษฐ์ หรือจะบอกว่า ไม่เกี่ยวกัน

ผมหามาใ้ห้ใหม่ก็ได้ เอาแบบ ตรงๆแสกหน้า...

Can Congress change the US Supreme Court's jurisdiction?

http://wiki.answers....;s_jurisdiction

ไม่ใช่แค่ทำได้ ทำไปแล้วด้วย....

http://en.wikipedia....es_Constitution

ถามจริง ที่เห็นแถยกมาน่ะ ได้อ่านมั่งปล่าวว่ามันคดีอะไร
และการยกเลิกคำพิพากษาน่ะ เขายก 11 Amendment ของรัฐธรรมนูญสหรัฐมาหักล้างคำพิพากษาศาลเฟ่ย
แต่การที่ไอ้แม้วมันถูกตัดสินว่าทุจริตจริง มันเป็นไปตามรัฐธรรมนูญปี 40
ไม่ว่าจะถูกส่งโดยคตส.หรือว่าใคร ก็ไม่อาจหักล้างคำพิพากษาที่เป็นไปตามรธน.ได้

จะยกอะไรมา หัดอ่านทบทวนดูซะมั่งก่อนโชว์โง่นะเห็นแถ

โดนตีแสกหน้ากลับ..เป็นไงล่ะเอ็ง
ตรูละรำคาญเอ็งจริงๆ ให้ตาย!

ลางานแล้วค่ะ กลัวคนไปไม่เยอะ เพราะถ้าคนไปน้อยเสร็จภายใน 2 วันแน่ๆ

แม้รู้ว่าถ้าสู้แล้วต้องแพ้......ก็ขอสู้ให้สุดใจ

แล้วอะไรจะเกิดขึ้นก็ยอมรับ

ดีกว่าไม่สู้เพราะ...เพราะ....เพราะ...แล้วเวลาเกิดอะไรขึ้นก็ไทษฟ้า โทษดิน

ผมก็เบื่อการชุมนุม
หลายคนในนี้ ไม่ไป
หลายๆท่าน มีเหตุผลต่างกันไป
แต่ยอมรับว่า
พรุ่งนี้ ผมต้องไป
ผมไม่ใด้ไปเพราะ แป๊ะลิ้ม
แต่ผมไปเพราะ หลายๆอย่าง
เดี๋ยวจะมาชี้แจงอีกทีในเรื่องนี้ครับ

อย่าลืมนะครับว่า
เรา อาจจะต้องยอมแพ้สงครามย่อยๆ เพื่อ
การชนะสงครามใหญ่

ใครจะด่าว่าผมในเรื่องที่จะต้องไปในวันพรุ่งนี้ก็ไม่ว่ากัน
เดี๋ยวผม จะมาชี้แจงให้อีกทีละกัน
ส่วนตัวผม ขัดกับแป๊ะลิ้มกับพวก มาตั้งแต่เลือกตั้ง แล้วให้โหวดโนนั่นแล้ว

ภาพผู้ว่าฯอยุธยากะอภิสิทธิ์ ก้มลงกราบพระบาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ด้วยความรักเคารพสุดหัวใจ

ภาพพสกนิกรที่มาเฝ้ารอรับเสด็จเปล่งเสียงถวายพระพร....
ทรงพระเจริญ ด้วยความจงรักภักดีอย่างหาที่เปรียบมิได้

ตรรกที่ว่า อยู่บ้านดีๆ จะตายไหม กรุณา นำไปใช้ กับ ทหารกล้าที่รบกับเขมร... จ่าเพียร... ท่าน ร่มเกล้า...
ด้วยนะครับ..... หรือ ว่าใช้ได้กับ.... เสื้อแดง หรือ คนที่เราไม่ชอบ.... เท่านั้น...

ผมว่าที่คุณ hentai กล่าวมาไม่ถูกต้องนะครับ ขอความกรุณาอย่าเอา "บุคคลที่ท่านกล่าวถึง" มากล่าวอ้างตรรกเช่นนี้

เพราะว่ามันผิดกัน บุคคลที่ท่านกล่าวถึง ที่เค้าต้องตาย เพราะ "หน้าที่" จำใส่หัวไว้บ้าง

คุณอย่ามาเล่นกับผมอย่างนี้เลยครับ คุณวุฒิ วัยวุฒิผมไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่เด็กขนาดนั้นครับ

อยากให้ผมพูดอะไรครับ ไอ้พวกนี้มัน*** ประมาณนี้เปล่าครับ

ผมไม่กลัวหรอกครับ ไอ้พวกที่คุณโพสรูปมาเนี่ย ใครจะปลาซิวปลาสร้อย ใครจะใหญ่แค่ไหน

จะช้าเร็ว ก็ต้องตายทุกคนแหละครับ

ผมว่าคุณอย่าออกอาการมากกว่านี้ดีกว่าครับเพราะมันดูเฟคมากๆ เลย
เรื่องเสื้อแดงกับคนของเผาไทยหมิ่นสถาบันและคอยเสี้ยมให้คนเกลียดสถาบัน
ไม่ใช่เพิ่งจะมีมาวันสองวันแต่มันมีมานานหลายปีแล้วตั้งแต่ที่แม้วมันกระเด้ง
ไปอยู่เมืองนอกนั่นแหละ

แล้วทำไมคุณถึงเพิ่งมาเห็นตอนนี้ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้เคยเห็นเลยเหรอไง
เป็นนักการเมืองไม่ใช่เหรอไงทำไมหูตาถึงแคบนัก หรือที่คุณเพิ่งออกอาการ
จะเป็นอย่างที่คุณ eat ว่าไว้ว่าพอทักษิณส่งสัญญาณถีบหัวพวกล้มคุณก็
เลยเพิ่งมาเนียนกับเขาด้วย?

คุณพยายามแสดงจุดยืนด้วยการประกาศเย้วๆ ว่าตัวเอง "คนกลาง"
ใช่..ผมว่าคุณน่ะ "กลาง" จริง แต่เป็น "กลางระหว่างความดีกับความชั่่ว"
คุณอย่ามาอ้างเลยครับว่าเคยทำหนังสือเรียกร้องเรื่องต่างๆ ในอดีต
เพราะนั่นก็คืออดีตซึ่งมันไม่ใช่ตัวชี้วัดได้เลยว่าปัจจุบันคุณจะเป็นเหมือนเดิม
(ผมเชื่อในสิ่งที่เห็นได้อย่างต่อเนื่องและยาวนานมากกว่ากระแสแค่ประเดี๋ยวประด๋าว)

ตอนเพื่อนๆพี่ๆ สมาชิกถามความเห็นของคุณต่อเรื่องที่เห็นชัดๆ ว่า "ดี" หรือ "เลว
คุณก็มักจะทำตัวเป็นศรีธนนชัย ตอบไม่ตรงคำถามบ้าง เลี่ยงไม่ตอบไม่ออกความคิดบ้าง
คุณมักจะใช้วิธีให้คนอื่นออกความคิดเห็นแล้วเลือกกดไลค์บางอันแต่แทบไม่
ออกความคิดเห็นของตัวเองออกมาเลย (เรื่องพวกหมิ่นหรือล้มหรือ 112 ก็เหมือนกัน
คุณดูเหมือนจะเชียร์ตาวรเปรตนั่นด้วยซ้ำ)


แล้วจู่ๆ คุณมากลับลำบอกว่า "ชักจะกลางไม่ไหว" ตอนที่ทักษิณทำท่าจะถีบพวกล้มทิ้ง
จะไม่ให้คนอื่นเขาสงสัยคุณได้ไงครับว่าทำไมเพิ่งมา "ดวงตาเห็นธรรม" เอาตอนนี้?
ทำไมคุณถึงไม่ประนามคนพวกนี้ตั้งแต่ที่เพื่อนๆ พี่ๆ สมาชิกถามความคิดเห็นตั้งแต่ครั้งแรกๆ
ทั้งที่เรื่องการหมิ่นสถาบันไม่ว่ามองมุมไหนก็มองให้กลางไม่ได้?


ผมยอมรับ..ผมมองคุณในแง่ร้ายไปแล้วล่ะ และผมคิดว่าก็คงมีอีกหลายคนที่คิดไม่ต่าง
จากผมเท่าไร หากคุณจะพิสูจน์ตัวเองว่าคุณ "จริง" ไม่ได้ "เฟค" ผมว่าคงต้องใช้เวลานาน
พอดูกว่าจะทำให้คนอื่นรู้สึกเชื่อคุณได้

ลืมไปต้อนรับเลยวุ้ย

ต่อมาน.ส.ขัตติยา สวัสดิผล ส.ส.ระบบบัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย หรือ "น้องเดียร์" บุตรสาวพล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล ได้โพสต์ข้อความผ่านทวิตเตอร์ Khattiya Sawatdiphol‏@Dear_Khattiya ระบุว่า "คุณปิยสวัสดิ์ หมดเวลาของคุณแล้วคะ เชิญคุณออกจากตำแหน่ง DD การบินไทยคะ 5555..."

เวลาพ่อมันโดนยิง มันก็น่าจะทวิตว่า

เสธแดง หมดเวลาของคุณแล้วคะ เชิญคุณย้ายวิญญาณออกจากร่างกายได้แล้วคะ 5555...

2 ปีวันเผาเมือง ฮีโร่กลางดงปืน
19 พฤษภาคม 2555 เวลา 14:33 น.

กล่าวเฉพาะที่เซ็นทรัลเวิลด์ แยกราชประสงค์ โพสต์ทูเดย์เป็นสื่อฉบับเดียวได้สัมผัสสภาพความเสียหายใต้ลานจอดรถ ที่มี “ชุดดำ” บุกเข้าไปวางเพลิง สาดกระสุนปืนถล่มรถยนต์เสียหาย และพบกับ “ไพรวรรณ รุนนอก” หัวหน้า รปภ.ประจำโซนเซ็นทรัลเวิลด์ ชาวโคราช วัย 45 ปี ที่ต้องรับบทเป็นไดฮาร์ดเฉพาะกิจ เขาเล่าให้ “ธรรมสถิตย์ ผลแก้ว” ของโพสต์ทูเดย์ฟัง หลังควันไฟจางลงเพียงหนึ่งวัน ถึงนาทีชีวิตเสี่ยงตายเมื่อต้องประจันหน้าแบบมือเปล่ากับผู้ก่อจลาจลใน “ชุดดำ” ที่มีปืนอาก้า 47 เป็นอาวุธ ซึ่งกำลังพยายามจะเข้าไปวางเพลิงอาคารเซ็นทรัลเวิลด์ ผ่านบทความเรื่อง “ไดฮาร์ดแห่งเซ็นทรัลเวิลด์ไขปมสงสัยนักรบชุดดำเผาเมือง” เมื่อเดือนพฤษภาคม 2553

สภาพอาคารเซ็นทรัลเวิลด์ฝั่งห้างสรรพสินค้าเซนเว้าแหว่งเป็นแอ่งกระทะ กลายเป็นภาพสะเทือนใจใครหลายคนที่มีโอกาสเข้าไปพบเห็น การต่อสู้เรียกร้องทางการเมืองที่ต้องการประชาธิปไตย ยึดสันติ อหิงสา แต่กลับเลือกวิธีการเผาเมืองระบายแค้น...ทิ้งซากปรักหักพังไว้เบื้องหลัง
จะมีสักกี่คนหาญกล้าเข้าไปยุติการกระทำของกลุ่มคนหัวรุนแรงที่ถูกขนานนามว่า “กองกำลังไม่ทราบฝ่าย”หรือ “นักรบชุดดำ” พฤติกรรมคนกลุ่มนี้มีเป้าหมายเพียงเพื่อ ยิง เผา ฆ่า แม้แต่เจ้าหน้าที่ทหาร ตำรวจ วางแผนไว้รัดกุม หากบุ่มบ่ามเข้าประชิด โอกาสสูญเสียมีพอๆ กัน
วันเกิดเหตุเผาเซ็นทรัลเวิลด์ ทหาร ตำรวจ ไม่มีช่องเข้าไปควบคุมสถานการณ์เพราะถูกกองกำลังติดอาวุธยิงสกัด ท่ามกลางสถานการณ์คับขันหัวหน้า รปภ. สวมวิญญาณ “ผู้กล้า” จำเป็น

เย็นวันที่ 19 พ.ค. หลังจากแกนนำกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) ประกาศยอมสลายการชุมนุมที่แยกราชประสงค์และเข้ามอบตัว แหล่งช็อปปิ้งใจกลางกรุงเทพฯ ดูไม่ต่างอะไรกับสมรภูมิรบ ทั้งเสียงปืน ประทัดยักษ์ ระเบิด ดังระงม เจ้าหน้าที่ทหารต้องหยุดยิงและปักหลักอยู่บริเวณแยกสารสิน ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายกองร้อยตรึงอยู่ในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ความพยายามปกป้องอาคารระฟ้า เท่าที่ทำได้ ณ ขณะนั้น จึงมีแต่ทีมการ์ดประจำห้างเซ็นทรัลเวิลด์ แม้จะพยายามเข้าไประงับเพลิง แต่ก็ถูกฝ่ายนักรบชุดดำปาระเบิดใส่ตลอดเวลา ทำให้ รปภ. รายหนึ่งถูกสะเก็ดระเบิดบริเวณขา
ลานเซ็นทรัลเวิลด์ซึ่งกลายเป็นลานสู้รบดำเนินต่อไป นักรบชุดดำรายหนึ่งถือปืนอาก้าบุกไล่ยิงอย่างบ้าระห่ำ หวังขัดขวาง รปภ. ไม่ให้เข้ามายับยั้งการวางเพลิง ไม่เพียงเท่านั้น หวังใช้เสียงกระสุนปืนเปิดทางเข้าไปวางถังแก๊สใต้ถุนอาคาร เพื่อบอมบ์ห้างใหญ่ให้เป็นจุณ

นาทีต่อจากนี้เป็นเรื่องจริงยิ่งกว่าภาพยนตร์เรื่องไดฮาร์ด หรือ “นรกระฟ้า” ที่มี “บรูซ วิลลิส” รับบทพระเอกในเรื่อง ภายใต้ชื่อ จอห์น แมคเคลน ยอดตำรวจจากนิวยอร์ก ที่ต้องรับเคราะห์ติดอยู่ในอาคารระฟ้าเผชิญหน้าขบวนการก่อการร้ายอย่างเลี่ยงไม่ได้
ไพรวรรณ รุนนอก ชายวัย 45 ปี จากที่ราบสูงโคราช ไม่ได้คิดสวมวิญญาณ “บรูซ วิลลิส” หรือเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่ในฐานะหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยประจำเซ็นทรัลเวิลด์ ซึ่งตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เขาจำต้องดูแลความปลอดภัยอาคารและอพยพผู้คนที่หลงเหลือออกนอกอาคารอย่างสุดชีวิต
“เขาสวมชุดดำ ปิดหน้า โพกผ้าพันคอสัญลักษณ์เสื้อแดง มือถือปืนอาก้าพกระเบิด มีการยิงขู่และไล่ยิงใส่ผม”ไพรวรรณ เริ่มเล่านาทีเผชิญหน้าปฏิบัติการเผาเมือง ก่อนพาไปตระเวนดูจุดเกิดเหตุใต้ลานจอดรถของห้าง
“พวกเขาต้องการเข้าไปวางเพลิง มันเห็นพวกผมออกมา ก็ใช้ปืนยิง ผมต้องวิ่งลงไปชั้นใต้ดิน มันวิ่งตามแล้วมีเสียงปืนดังขึ้น ผมต้องหลบตัวข้างผนังตึกติดกับทางลงบันได ถ้าโผล่ออกไปตอนนั้นโดนยิงหัวแน่ แต่ไม่ใช่หนีอย่างเดียวนะ เรารอเวลาเป็นของเราเพื่อเข้าชาร์จด้วย”
ช่วงจังหวะนั้นลานจอดรถมืดสลัว ทัศนวิสัยไม่เอื้อต่อการปฏิบัติการใดๆ ไพรวรรณต้องซ่อนตัว หายใจให้เบาที่สุด ตั้งสติรอจังหวะ ขณะที่นักรบดำย่ามใจวิ่งลงบันไดตามมา ปลายกระบอกปืนยื่นโผล่มุมเสา
นาทีนั้นหัวหน้า รปภ. ตัดสินใจว่า...ใครดีใครอยู่!!!



เทพีแห่งโชคเข้าข้างไพรวรรณ เขาชิงจังหวะก่อน สาวหมัดขวาตรงทิ่มใส่ใบหน้า พร้อมถีบยอดหน้าอกไปอีกหนึ่งดอก ส่งผลให้นักรบชุดดำเสียหลักเซถลา ปืนอาก้าหลุดมือ ไพรวรรณไม่รอช้าแย่งชิงปืนมาได้ พร้อมเล็งไปที่นักรบชุดดำ คราวนี้นักรบนิรนามตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ หมดทางสู้กระเสือกกระสนวิ่งหนีสุดชีวิตไปด้านข้างลานจอดรถ
“ผมตั้งสติ ประสบการณ์มีเยอะมาก ยังไงผมชาร์จอยู่แล้ว ชีวิตถึงชีวิตถ้าแย่งปืนไม่ได้ ชีวิตผมคงดับ”
ย้อนไปเมื่อวันที่ 22 พ.ค. 53 หน่วยเก็บกู้วัตถุระเบิดรายงานว่าพบปืนอาก้า 47 จำนวน 1 กระบอก บริเวณชั้นใต้ดินอาคารเซ็นทรัลเวิลด์ หารู้ไม่ เบื้องหลังปืนกระบอกนี้มาจากฝีมือหัวหน้า รปภ. ที่เข้าต่อสู้กับนักรบชุดดำ และหัวหน้า รปภ. รายนี้ก็เป็นคนเดียวกับที่ผ่านนาทีมรณะในวันถัดมาขณะลุยกวาดขยะหน้าอาคารเซ็นทรัลเวิลด์ฝั่งตรงข้ามสำนักงานตำรวจแห่งชาติ จนมีเสียงระเบิดตูมสนั่น ทำให้ร่างกายเขากระเด็น แต่ก็รอดมาได้อีกครั้ง

หัวหน้า รปภ. ผู้ได้มีโอกาสประชิดตัวนักรบชุดดำมากที่สุดรายนี้ เดิมทำหน้าที่ดูแลการจราจร ตรวจตราพื้นที่รอบนอก และอาคารลานจอดรถใต้ดินชั้นบี 1 บี 2 มาร่วมปีแล้ว มีลูกน้องอยู่ในความดูแล 40 คน ขณะที่ทีมงานกระจายไปตามโซนอื่นกว่า 200 คน ก่อนหน้านี้เคยเป็นอาสาสมัครหลายหน่วยงาน ทั้งลูกเสือชาวบ้าน อาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน (อปพร.) อาสาพัฒนาและป้องกันตัวเอง (อปพ.) อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา ทำให้มีประสบการณ์ด้านการต่อสู้อยู่บ้าง
ทว่าหลังนักรบชุดดำเสียเหลี่ยมให้การ์ดหมัดสั่งรายนี้ ใช่ว่าไพรวรรณจะอยู่ในความปลอดภัย เพราะผ่านไปเพียง 20 นาทีนักรบชุดดำรวบรวมแดงฮาร์ดคอร์อีก 5-6 คน รุกเข้ามาด้านข้างลานกว้างเซ็นทรัลเวิลด์อีกครั้ง คราวนี้นักรบชุดดำรายเดิมที่หลบหนีไปเดินเข้ามาชี้หน้าเขาด้วยอาการคับแค้นใจ จากนั้นสั่งลูกน้องระดมขว้างระเบิดเข้าไปภายในลานจอดรถใต้ดินหมายปลิดชีวิต
การปะทะภายในลานจอดรถใต้ดินเกิดขึ้นรอบสอง แต่คราวนี้ผู้กล้าต้องรักษาระยะห่าง “มีการโยนระเบิดเข้ามาหลายลูก ควันโขมงทั่วลานจอดรถ สะเก็ดระเบิดตกไปโดนรถยนต์เสียหาย กระโปรงรถเป็นรูพรุน ถึงตอนนั้นจำเป็นต้องหลบข้างเสา มีลูกน้อง รปภ. ผมอีก 3 คน เข้ามาช่วยตะโกนบอกว่า ให้หัวหน้าถอยก่อน สถานการณ์ไม่ปลอดภัย ในที่สุดพวกเราต้องถอยร่น ซึ่งก็เป็นจังหวะที่นักรบชุดดำรุกคืบเข้ามา ทุบกระจกรถยนต์เสียหายไปหลายคัน ก่อนค้นเอาทรัพย์สินในรถผู้บริหารไปด้วย”

หลังจากนั้นมีความพยายามจากกลุ่มคนเสื้อแดง 50-60 คน ทุบกระจกและนำถังแก๊สเข้าไปภายในอาคาร ฝ่าย รปภ. ที่อยู่ในความควบคุมของไพรวรรณกว่า 40 ชีวิต พยายามผลักดันอย่างเต็มที่ แต่เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามมีทั้งอาวุธปืน ระเบิด ทำให้ต้องระวังตัว ขณะเดียวกันยังมีอีกภารกิจด่วนต้องรีบลำเลียงแม่บ้าน คนงานที่ติดอยู่ในอาคารเซ็นทรัลเวิลด์อีกกว่า 300 ชีวิต ออกไปตามเส้นทางเชื่อมต่อสยามพารากอน ทุกคนได้รับการคุ้มครองออกจากพื้นที่ด้วยความปลอดภัย ไม่ตกเป็นเหยื่ออารมณ์ของกลุ่มนักรบชุดดำ

“เจ้านายบอกว่าต้องช่วยกันผลักดัน คุ้มครองความปลอดภัยเซ็นทรัลเวิลด์ แต่ถ้าไม่ไหวให้ออกไปก่อน เจ้านายมาดูแล้วเห็นว่า รปภ. ไม่เพียงพอ กลุ่มผู้ชุมนุมเยอะ ต่อต้านไม่ไหว ถ้าต่อต้านแล้วเอาไม่อยู่ก็ต้องเซฟชีวิต
เจ้านายเคยย้ำอย่าไปทะเลาะเบาะแว้งกับเขา ขนาดไม่ทะเลาะก็ทำถึงขนาดนี้ ฝ่ายอาคารเสียหายขนาดไหนซ่อมแซมได้ เอาชีวิตไว้ก่อน พวกผมเอาไม่อยู่จริงๆ” ไพรวรรณ ยอมรับสภาพที่เกิดขึ้น

หัวหน้า รปภ. ที่ต้องกินนอนร่วมกับลูกน้องตลอดช่วงกลุ่มคนเสื้อแดงปักหลักชุมนุมร่วมสองเดือน ทิ้งท้ายว่า“เสียใจมากที่คนไทยทำกันแบบนี้ มันไม่ใช่ต่างประเทศมาสู้กับเรา แต่นี่คนไทยต่อสู้กับคนไทยด้วยกันเอง ไม่ว่าจะเป็นรัฐบาล นปช. จะเอาอย่างไร ก็ไม่อยากให้คนไม่รู้เรื่องต้องพลอยได้รับผลกระทบไปด้วย”
วันนี้ไพรวรรณและลูกน้องในชุดเครื่องแบบเชิ้ตขาวกางเกงดำ ยังปฏิบัติหน้าที่ดูแลความปลอดภัยเซ็นทรัลเวิลด์อย่างแข็งขันต่อไป แม้สภาพตึกต้องพังพินาศไปด้วยน้ำมือคนไทยเช่นเดียวกับเขา และหวังว่าอาชีพการรักษาความปลอดภัยต่อจากนี้คงไม่ต้องมาเผชิญความเลวร้ายอย่างที่เกิดขึ้นกับเซ็นทรัลเวิลด์อีก
นี่เป็นหนึ่งในอีกหลายเหตุการณ์ที่ติดตาประชาชน เวียนว่ายมาบรรจบครบสองปี