liverproon

วินาทีที่แสนวิเศษ...
ขณะขบวนประชาชนเคลื่อนจากสี่แยก ผ่านหน้าวังสระปทุม  ตำรวจส่งสัญญาณว่ามีขบวนเสด็จ!!! โดยไม่ต้องใช้หัวสมองสั่งการใดๆ หัวเข่าของพวกเราก็ทรุดลงไปบนพื้นถนน พร้อมกับเปล่งเสียงทรงพระเจริญอย่างต่อเนื่อง

รถพระที่นั่งเคลื่อนผ่านขบวนประชาชน ช่างภาพต่างชาติ รัวชัตเตอร์ และคงคิดว่า "นี่มันประเทศอะไร พวกยูกำลังโกรธอยู่ดีดี แล้วยังมีใจมาคุกเข่ากลางถนนทำไม?" สายตาทุกคู่พยายามเพ่งมองเข้าไปในรถพระที่นั่ง และเราก็รู้สึกได้ว่า มีสายพระเนตรคู่นั้นมองมาที่พวกเราเช่นกัน

... นี่คือวินาทีวิเศษที่ฉันจะขอจดจำไปอีกแสนนาน...
credit ภาพ/บทความ Khun Napa

 

 

 

กำนันทิ้งบอมบ์ลูกใหญ่ วัดดวงจริงๆ  งานนี้

 

ถ้า  ข้าราชการ ไม่มารายงานตัว

 

โดยเฉพาะทหาร

 

พวกเราจะเหนื่อยฟรีครับ

 

แต่ถ้า มากันตรึม  มีเฮ ครับ

 

บรรยากาศคล้ายช่วงกบฏยังเตอร์กเลย  วัดบารมีกันระหว่าง ที่กทม. และ โคราช

 

ครานั้น  ไปโคราชกันหมดครับ  จบเลย

อันนี้ผมอ้างอิง พาดพิงนิดนึงนะครับ อย่าว่ากันเลย

 

ตอนนั้นป๋าเปรมแกเดินแผนสูง เชิญในหลวงท่านพระราชดำเนินไปประทับที่โคราชครับ

 

ทุกอย่างเลยจบเลย ความชอบธรรมไปทางป๋าทันที แกถึงชนะครับ

 

ถูกต้องแล้วครับที่ท่านกล่าวมา  พอดีผมพยายามเลี่ยงปัจจัยสำคัญไว้เนื่องจาก....

แต่คราวนี้  ท่านกำนันเสี่ยงมากเลย(เว้นแต่ว่าแอบเตี้ยมกับกองทัพไว้ก่อน)  ผมก็ภาวนาให้สำเร็จนะ 

 

 

มันมีคำพูดนึงที่ลุงกำนันไปคุยรอบแรก คำพูดนี้ทางทหารพูดออกมาว่า "ทหารเข้าข้างประเทศไทย" ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ทหารจะเข้าข้างประเทศไทย

 

จริงๆผมเชื่อสายสัมพันธ์ที่ดี ของ ปชป.กับฝ่ายทหารอยู่นะครับ เพียงแต่ทหารอาจจะแค่ต้องการให้การออกมาแอคชั่นของทหารนั้น จะไม่กลายเป็นปัจจัยที่ส่งผลลบกับสิ่งที่ประชาชนทำมาทั้งหมด ความหมายก็คือ การออกมานั้น ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ชอบธรรมพอ และถ้าเป็นไปได้ก็ต้องอยู่ในสภาพที่กฎหมายรองรับได้ หรือจะเข้าข้างฝ่าย กปปส ก็ต่อเมื่อ กปปส มีความชอบธรรมทางกฎหมายเหนือกว่าฝ่ายรัฐบาลยิ่งรัก 

ผมว่าเบื้องหลัง ทหารก็ทำอะไรมากอยู่แล้วล่ะครับ ที่ทหารทำมาตลอดตั้งแต่แรก ก็ช่วยประชาชนและประเทศไทยเราได้มากเหลือเกินแล้ว

ก็อย่างที่ผมเคยโพสไว้แล้ว ว่าตอนนี้อยู่ที่แผนของคุณสุเทพเท่านั้นครับฝ่ายอื่นๆเขาทำในสิ่งที่เขาควรจะทำหรือทำได้ไปหมดแล้ว ทั้งประชาชน ทหาร หรือแม้แต่ตำรวจ 

การดำเนินการของคุณสุเทพ ต่อไปนี้ต้องเด็ดขาด สั่งยึดอำนาจรัฐแล้ว ก็ต้องดำเนินการให้ทุกภาคส่วน ทุกองคาพยพ ที่เป็นกลไกแขนขาของรัฐ ต้องทำงานตอบสนองกับคำสั่งของ กปปส. 

และจะทำอย่างไรที่จะหยุดการเลือกตั้งที่จะมีขึ้นวันที่ 2 กพ. นี้ให้ได้ด้วย เพราะตอนนี้สภาประชาชนยังไม่ถูกจัดตั้งขึ้นมาเลย ถ้าเกิดมี สภาผู้แทนฯขึ้นมา ก็ซ้อนกันอีก เป็นที่วุ่นวาย 

และที่สำคัญ สภาประชาชน มีที่มาที่ไปของสมาชิกสภาอย่างไร อันนี้สำคัญมาก 

ถ้าขืนทะเล่อทะล่าไปแต่งตั้งคนของกลุ่มตัวเองเท่านั้นที่จะอยู่ในสภาดังกล่าวได้ เหมือนที่พันธมิตรเคยตั้งสภาปฏิรูปอะไรนั่น 

ผมว่าจบเห่ เก็บฉากกันได้ อันนี้พูดเลย

วันที่ 9 ธันวาคม 2556

วันนี้ตื่นตามปกติคือตีสามครึ่ง จัดการเตรียมอาหาร ซักผ้า ทำงานบ้านจนเสร็จ แล้วไปส่งเด็กน้อยไปโรงเรียน

แต่ที่พิเศษ หลังจากส่งเด็กน้อยเสร็จแล้ว แทนที่จะกลับบ้าน หรือไปจ่ายตลาดต่อ

เรากลับนั่งรถเมล์ไปวงเวียนใหญ่กับพ่อ

พ่ออายุ เจ็ดสิบเศษแล้ว ไม่เคยไปม็อบที่ไหน แต่วันนี้ พ่อบอกว่า จะต้องไปเดินให้ "เหล่ายัีวะ"

ภาษาจีนคำนี้แปลว่า "อุ่นหนาฝาคั่ง"

เรา้เตรียมการณ์ เพื่อเดินครั้งนี้ด้วยรองเท้าหนังนิ่มเดินสบาย

เตรียมอุปกรณ์ม้อบไว้ด้วย

โชคดีที่น้องสาวหยุดงานเพราะ ที่ทำงานให้หยุด

เลยให้อยู่เป็นเพื่อนแม่ซึ่งพักฟื้นจากผ่าตัดใหญ่มา

นั่งรถเมล์สาย 105 ไป คนขับรถเมล์โทรถามทางจากอู่รถ ได้ความว่า ถนนลาดหญ้าปิดไปแล้ว เต็มไปด้วยมวลชนที่ตั้งแถวเตรียมเดินขบวน  รถเมล์สายที่ขึ้นนี้ ต้องออกไปใช้เส้นทางวกกลับทางอื่น

พ่อกับเราลงรถเมล์ที่สถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ รอดักขบวนม็อบจากอนุสาวรีย์พระเจ้าตากสิน

9.15 ขบวนเดินเลี้ยวมาจากถนนตากสิน ก่อนเวลานัด 9.39 น

ขบวนยาวมากๆๆๆๆๆๆ ธงทิวปลิวไสว รถมอร์เตอร์ไซค์ รถกระบะ เต็มไปหมด

ในขบวนมีรถกระบะอัญเชิญพระพุทธรูปด้วย

คนเดินมีหลากหลายรูปแบบ ทั้งเด็กนักเรียนอาชีวะ เด็กมัธยม หนุ่มสาวมหาลัย คนวัยทำงาน คนสูงอายุขนาดต้องใช้ไม้เท้า

ป้ายต่างๆ ด่าโคตรทักษิณ ขอเป็นกบฏกับกำนัน ขนมากันเพียบ

พ่อกับเราตั้งใจจะไปอยู่ท้ายขบวน เพราะพ่อบอกว่า คงเดินไม่ไหว เวลาแยกตัวออกไป จะได้สะดวก

เรารออยู่นาน ยังไม่เห็นท้ายแถวซักที เลยตัดสินใจเข้าขบวน

เดินไปซักหน่อย รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ เลยไปขอแมนชั่นแถวนั้นเข้า ยามที่นั่นใจดีให้เข้าด้วย มีคนต่อคิวเราอีกหลายคน ยามกับแม่บ้านก็ไม่ว่าอะไร

แดดร้อน แต่โชคดีที่มีทางรถไฟฟ้าบังบางส่วน เราจึงเดินหลบแดดได้สบายๆ

ระหว่างอยู่บนสะพาน ราวสิบโมง น้องสาวโทรมาบอกว่าอีโง่ยุบสภาแล้ว พ่อกับเราคุยกันว่า ถึงจะยุบ แต่เราก็จะเดิน เพื่อประกาศศักดา และกดดันให้มันลาออกจากนายกรักษาการ

พอข้ามสะพานสาทร พ่อก็ขอแยกตัวไป บอกว่าคนเยอมากๆๆๆๆแล้ว  พ่อไม่ห่วง และคงเดินต่อไม่ไหว ขอแยกที่ตีนสะพานฝั่งพระนคร เพื่อกลับบ้าน เราจึงเดินต่อคนเดียว

เลี้ยวซ้ายออกเจริญกรุง ผ่าน รพ เลิดสิน  เจ้าหน้าที่ รพ ออกมาให้กำลังใจกันคับคั่ง

เป่านกหวีด ตีมือตบกันเสียงดัง

เราเลี้ยวซ้ายเข้าเจริญกรุง ผ่าน รร อัสสัมชัญ บางรัก ทางซ้าย

เด็กๆ เกาะรั้ว เป่านกหวีด ตบมือ โบกไม้โบกมือให้กับม็อบ

ตลอดทางสี่พระยา มีพนักงาน คนพักอาสัยแถบนั้น ออกมาโบกมือ โบกธงชาติ เป่านกหวีดต้อนรับ

อาแปะ บางคนนั่งรถเข็น ก็ยังออกมาต้อนรับ

ประทับใจมาก

เดินไปสักหน่อย มีคุณตำรวจจราจรไว้หนวด หน้าเข้ม ยิ้มแย้มแจ่มใสกั้นถนน

ชาวม็อบไปถ่ายรูปด้วยก็ยิ้มหวาน เป็นตำรวจที่น่ารักจริงๆ

มีบริษัทหนึ่งเก๋กู้ดมาก ประกาศเชิญชวนให้ชาวม็อบ ไปเข้าห้องน้ำได้

อีกบริษัท (หรือร้าน???) ก็ทำข้าวกล่องมาตั้งไว้ข้างหน้าร้าน แจกม็อบฟรีๆ

หน้า ไปรษณีย์กลางซึ่งปิดประตูรั้วไว้หมด มีตำรวจผูกผ้าพันคอสีม่วงน้ำเงินพร้อมโล่ยืนประจำการเต็มรั้ว

เลยโดนชาวม็อบโห่ใส่

พนักงาน CAT ต้องออกมายืนต้อนรับม็อบฝั่งตรงข้าม

เราเดินผ่าน รร สตรีมหาพฤฒาราม ทางขวา เด็กๆก็ออกมาเกาะรั้วต้อนรับด้วยดี

จากนั้นขบวนที่เราเดินเลียบคลองผดุงกรุงเกษมต้องหยุดนานพอสมควร

เพราะต้องรอให้ขบวนสีลมตัดไปออกเยาวราช

รอนานนนนนนนน เหลือเกิน

รถของแกนนำจึงขอตัดขบวนสีลม พาขบวนฝั่งธนออกไปทางขวา เพื่อผ่านหัวลำโพง โดยเลียบคลองผดุงกรุงเกษม

หน้าหัวลำโพงมีจ่าเฉยอยู่ ชาวม็อบขี้เล่นบางคน เอาริบบิ้นธงชาติไปผูกข้อมือที่กำลังตะเบ๊ะของจ่าเฉย แล้วแอ๊คท่าถ่ายรูปด้วย

เราไปเข้าห้องน้ำที่ปั๊ม ปตท หัวลำโพง

คิวยาวมากกกกก

ระหว่างรอคิว มีคุณป้าคนหนึ่ง ใส่วิกสีธงชาติ คุยกับสาวๆที่รอห้องน้ำ

คุณป้าเล่าว่า อยู่พระปะแดง ดงแดงเถือก เป็นแม่ค้าขายของในตลาด

แต่ไม่เคยกลัวแดง ขายของ ให้กับทั้งแดง ทั้งเหลือง ได้หมด ยกเว้น พวกที่ด่าในหลวง

พวกนี้ป้ารับไม่ได้ ด่าแหลก

จะถึงขั้นลงไม้ลงมือ ป้าก็สู้ เพื่อในหลวง

สาวน้อยอีกคนซึ่งเป็นนักศึกษา บอกว่ามาม็อบเป็นครั้งแรก

ออกมาสู้เพื่อในหลวง เพื่อความถูกต้อง

ขนาดใช้เวลาที่ห้องน้ำคอยคิวยาว

ออกมาขบวนก็ยังไม่หมด ยังตามกันมาไม่ขาดสาย

เดินไปเรื่อยๆจนเจอ รร เทพศิรินทร์ทางซ้าย เหมือนเช่นเคย เด็กๆเกาะรั้วกันต้อนรับเกรียวกราว

เดินตรงไปเจอ รพ หัวเฉียว ชาวม็อบบางคนแวะเข้าห้องน้ำที่ รพ ฝ่านแพทย์แผนจีน ซึ่งมีกลิ่นยาจีน โชยไปทั่ว

จากนั้นก็เดินไปโบ๊เบ๊

ประทับใจร้านค้าร้านหนึ่งมาก เจ้าของร้าน ได้ตะโกนเชื้อเชิญให้ชาวม็อบเข้าห้องน้ำได้ตามสบาย

เจ๊แกตะโกนเรียกตลอด

ขอบุญกุศลที่เจ็คิดดีทำดี ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บันดาลให้เจ๊ ประสบแค่ความสุขความเจริญด้วยเทอญ

ร้านค้าอื่นๆก็มีให้ชาวม้อบเข้าห้องน้ำได้ แต่ก็เป็นไปแบบที่ต้องมีคนขอจึงจะอนุญาต

เราเดินถึงมหานาค ก็เดินต่อไม่ได้ คนเต็มไปหมด

ไม่มีทางเข้าถึงเวที

ขนาดกระทรวงพัฒนาสังคม ยังมีคนเข้าไปนั่งกันเต็ม ไม่ถูกยึด ก็เหมือนถูกยึดไปโดยปริยาย

ขบวนอื่นๆเช่นจากมีนบุรีก็มา

น้องๆจากคลองเตยก็มา

อยู่ที่นั่นจนถึงบ่ายโมง

ไม่ไหวแล้ว ร้อน คนเยอะ เวียนหัว

พอดีเจอรถเมล์สาย 37 หลงมา เลยขึ้นไปอัดบนรถเป็นปลากระป๋องกับชาวม็อบรุ่นอาซิ้ม อาแปะ

เพื่อกลับไปให้ทันรับเด็กน้อยที่โรงเรียน

วันนี้เป็นวันที่ประทับใจที่สุดอีกหนึ่งวันในชีวิต

ภูมิใจที่ได้ออกไปทำหน้าที่พลเมืองดี

และประทับใจกับคนไทยที่ไม่นิ่งเฉย กับความชั่วร้ายผิดจริยธรรม

ลุกออกมาต่อต้านด้วยสันติ อหิงสา

ปล 1ขออภัยที่รูปรองเท้าใหญ่มาก ขอเวลาแป๊บ ไปลดขนาดลงก่อน

ปล 2 นกหวีดของเราเป็นพวงกุญแจสีเหลือง รูปเสื้อสายล่อฟ้า ได้มาจากการส่ง SMS ไปรายการสายตรงบลูสกาย

เค้าก็ไป....แต่โหลดรูปไม่ได้

เริ่มตั้งแต่ธรรมศาสตร์  เพราะนัดเพื่อนไว้ ก็เดินเรื่อยเปื่อยไป จนถึงสะพานพระปิ่น   เพื่อนพอได้ยินเสียงรถนำขบวนก็ฮึดเหิมขึ้นมาเชียว  เดินตามขบวนไปทางสะพานพระปิ่น   จะข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา

แต่ไม่ไหว  สังขารไม่เอื้อ    เลยขอเดินทางราบ ไม่อ้อมเมืองดีกว่า...เลยเดินไปทางอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไปนั่งฟัง เจ๊ปอง อยู่ตรงนั้น เฮฮา   

เห็นคุณลุงคนหนึ่งเดินคนเดียวแต่ในมือถือถุงใส่ยาดมขวดเล็กๆ นับร้อยๆขวด  แล้วก็เอาแจกคนที่เดินผ่านไปมา ปากก็บอกว่า เอ้า เอาไปดมนะ เดี๋ยวเป็นลม 

พอเดินผา่นเต๊นท์ ก็มีคนยัดน้ำเย็นใส่มือ บอกว่าเอาน้ำไป 

พอเดินมาอีกหน่อยบอกว่า เอาผ้าขนหนูไป บังแดด ปิดหัว

ยืนๆอยู่มีน้องกาชาด เอาแอมโมเนียยัดใส่มือ 

(แอบคิดในใจ สรุปว่า ตูต้องดูแก่ แหงๆ   น้องนุ่ง เอาใจใส่เหลือเกิน 5555)  

เรานั่งพักตรงนั้นสักพัก  เห็น ครัวต่างๆทำกับข้าวแจก  ทั้งครัวนครศรี   แล้วก็มีข้าวผัด ส่งกลิ่นหอมฉุยเลย

แต่ไม่ได้กินหรอก คดข้าวห่อมาจากบ้าน กะไปยึดมำเนียบแล้วจะกินตรงนั้น เลยเดินผ่านโรงครัวอย่างตัดใจ

คนแน่นมากๆๆ ตตอนนั้นก็ไหล กันไปมา  เป้ก็ไปเกี่ยวกับตุ้งติ้งกระเป๋าของเด็กที่เดินเบียดเสียดกัน ...  จนพี่การ์ดคนนึงเดินตามหลังอยู่ ค่อยๆแกะให้ 

เดินต่อไปเรื่อยๆ ก็มองว่าเอาไงดีฟร่ะ ถึงทางสามแพร่งแล้วหาทางไปไหนดี

เห็นส้วม อยู่ทางแยกพอดี ได้เลย เพื่อนบอก กูเยี่ยวกอ่น แล้วค่อยเดินต่อ..

เออ

ระหว่างรอมันเยี่ยมนวัตกรรมของ ม๊อบ อยู่     ก็มองดูเส้นทางที่จะเดิน เลยเลือกเดินตรงไปสนามม้า

พอเสร็จออกมา เลยเดินตรงไปสนามม้ากัน  

ระหว่างนั้น  ก็มีเสียงร้องเชียร์ตลอดทาง ทั้งที่ไม่มีแกนนำ...

ระหว่างทางมีคุณยายคนหนึ่งมาโบกธงร้องเพลง "เราสู้"   น่ารักมาก  อยากกอดสักแรงๆ แต่กลัวแกกระดูกหัก 

พอแยกใหญ่ ก็มีรถขบวนมาพอดี...โห  ขบวนจากเยาวราช   อา อึ้ม อาซิ้ม อาเจก มากันเพียบ  หน้าตารวยๆทั้งนั้น 

มีรถน้ำมาแจกอีก  รับไม่ไหวแล้ว...กลัววิ่งเข้าห้องน้ำ เลยไม่เอา

มาจนเกือบถึงแยกสนามม้า มันไปไม่ได้...คนเยอะมาก ไม่รู็ขบวนไหนต่อขบวนไหน เยอะเหลือเกิน 

เลยเลี้ยวเข้าซอย....ซอกแซกเดินกันเงียบๆ   มาทะลุ สะพานอรทัยเลย

ทำเนียบ นั่นไง เป้าหมาย      พวกที่มาก่อนบอก ยึดได้แล้ว  เออ...ยึดก็ยึด

เดินมาเจอส้วม กทม.  เพื่อนขอเยี่ยวอีก...(โคตรเบื่อมันเลย)  ก็เอออ  กูนั่งน่ี่ละ

นั่งมันตรงหน้าป้ายวัดโสมนัส  ดูคนไหลข้ามสะพานอรทัย ยังกะเทศกาลแจกของฟรี  

นั่งทานข้่าวได้บรรยากาศ  ตรงหน้าส้วม กทม.  เพราะเพื่อนมันจะวิ่งไปเข้าตลอด

ในที่สุด ก็มายึดทำเนียบได้   นั่งลุ้นบนยางมะตอยตรงนั้นแหละ  เดี๋ยวก็มี ซาลาเปาจากไหนไม่รู้มาแจกอีก...

มีน้ำเดินมาแจก     ขบวนจุฬา เดินผ่านโบกธงยาวเหยียด

ใครจะคิด ชีวิตหนึ่งได้มานั่งตรงนี้ มองดูทำเนียบ มองดูคราบแกสน้ำตาเพื่อนพี่น้องวันก่อน  

เราก็ประชาชน พี่น้องทุกคนที่เดินมาบนถนนก็ประชาชน    เรามาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันแล้ว...

...วันข้างหน้าของเรา มีความหวังเสมอ

  หลังจากวันนี้เป็นต้นไป ....เราจะเดินไปด้วยกัน

กลับมาแล้วค่ะ ภูมิใจมากวันนี้ .. ขอบอก

คนมากันมากมายหลายล้านคน .. ยิ้มแย้มแจ่มใส

แถมเวลาเฟอะ ไปเดินชน เดินเหยียบ คนอื่นเค้าเข้า  ก้อ .. ไม่มีใครหงุดหงิดใส่

หันมายิ้มให้เราซะอีก .. เงิบบบบ เลย    555

เดินไม่มีเหนื่อย .. แต่ต้องรีบกลับ เพราะไม่ได้บอกกะที่บ้าน

เนียนไปทำงาน เปลี่ยนชุดกากีที่ปั้มน้ำมัน แล้วแต่งตัวทะมัดทะแมง

(ขาดเสียไม่ได้ .. รองเท้าผ้าใบ กะใจถึง ๆ)

... ให้น้องไปส่งที่ท่ารถตู้ .. ไปแ -่รง คนเดียวเนี่ยแหละ

ขึ้นรถตู้ เจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีก 3 ท่าน เจ๋ง !!

ผู้ชุมนุมที่จังหวัดขอนแก่น วันนี้ (cr : fb.วิฑูรย์ กมลนฤเมธ) pic.twitter.com/J61hQydzW3

ดีเอสไอ สำรวจความเสียหาย สำนักงานที่ตั้งอยู่ในศูนย์ราขการอาคารบี ชั้น 8 พบลิ้นชักโต๊ะทำงานถูกงัดเละถูกใจ · · แชร์ · 2 นาทีที่แล้ว

•  

  

   

   

  Wachiraporn Lugchua ควายได้อีก รื้อกันเองดิพวกมึงนะ

  ถูกใจ · ตอบกลับ · ประมาณ 1 นาทีที่แล้ว ผ่าน มือถือ
• 

  พิ้ง แพนเตอร์ ไม่ใช่ล้มเองแจ้งเองนะ

  ถูกใจ · ตอบกลับ · ประมาณ 1 นาทีที่แล้ว
• 

  Somchart Chotjarumani ดีเอสไอ หน้าตาแบบนี้เหรอ คดีพิเศษแบบไหน
  
  รูปร่างหน้าตา เหมือนเพื่อนบ้านเลย

  ถูกใจ · ตอบกลับ · ไม่กี่วินาทีที่แล้ว

อ่านดูคอมเม้น เค๊าไม่ได้โง่กันนะครับ ฮ่าๆ

ส้มจี๊ด จี๊ดจ๊าด
มึงชูปืนเลยเหรอ ไอ้***!!
cr..ทหารเสือพระราชา รักในหลวง

แดงอุดรลุกฮือประกาศ ไม่ยอมรับ ว่ารัฐบาลยุบสภาแล้ว ลั่นพร้อมสู้ตาย!!!
แล้วไอ้ตะกวดที่ยืนข้างๆมึงมาทำอะไรมิทราบ ความผิดซึ่งหน้ายิงปืนขึ้นฟ้า มึงยืนเป็นหมาเหงาเลย ไอ้เวรเอ้ย !!!

ไม่ชั่วจริงทำไม่ได้ครับ ฟินสุดๆเวลารวมกัน เวลาเดินคนเดียวหมาเหงาดีๆนี้เองพวกนี้

 

Nation Channel ‏@NationChannel24

ภาพนี้...ไม่มีคำบรรยาย pic.twitter.com/jB77rJBByd

Milky Chantamolee กฟผ บางพลัด http://fb.me/2l93oaWoE 

Tuii Tai มุมสูง panorama view ของทัพวงเวียนใหญ่ ข้ามสะพานสาทร2/2. 10.00น. 9/12/13 http://fb.me/2npoIwX2r 

ขบวนจุฬาฯมุ่งหน้าทำเนียบ

^

^

อำนาจนอกระบบจากนอกประเทศยังเล่นไม่เลิก ??

แจ้ง ทราบและขอความร่วมมือครับ ..."ทางสำนักพระราชวังขอร้องมาว่าอย่าเอาพระรูปหรือสัญลักษณ์ของในหลวงไป เกี่ยวข้องเพราะสำนักข่าวต่างประเทศหลายสำนักให้ข่าวว่า monarchy สนับสนุน การประท้วงครั้งนี้" พวกเราช่วยแชร์กันต่อ ภักดีกันอย่างรู้เท่าทัน ไม่ใช่แค่นักข่าวต่างประเทศที่คิด แต่ ณ วันที่ท่านต้องลงพระนามหากฝ่ายประชาชนชนะรัฐบาล ขั้วสีและนักข่าวจะกล่าวได้ว่า "ในหลวง ทำเพื่อตัวท่านเอง" อย่าให้ใครเข้าใจท่านผิดปิดทุก ช่องทางการโจมตีจากอีกฝ่าย ปกป้องในหลวงอย่างแท้จริง

รับทราบ และเห็นด้วย  พร้อมปฎิบัติทันที !!!