โดย
on 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:46
หากศาลจะตัดสินแล้วมีผลให้ยุบพรรค ก็จะถือว่าเป็นการตัดสินที่รวดเร็วมาก และสุ่มเสี่ยงที่จะทำให้เกิดเงื่อนไขในการลุกฮือของมวลชนเสื้อแดงที่เตรียมกำลังพร้อมอยู่แล้ว หากเป็นกรณีเช่นนี้ ศาลต้องมั่นใจแล้วว่า พร้อมรับมือกับเหตุการณ์รุนแรงที่กำลังจะเกิดขึ้นภายในระยะเวลาอันสั้น
โดย
on 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:44
โดย
on 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:25
โดย
on 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:25
คาดว่าทางพรรคเพื่อไทยอาจได้ยืดเวลาหน่อยครับ เพราะผู้ร้องต้องนำคำวินิจฉัยไปยื่นยุบพรรคต่อนายทะเบียนพรรคการเมืองอีกที
คิดว่า ไม่ยุบครับ แต่น่าจะให้กรอบการแก้ รธน ที่เข้มงวด จนแก้ไม่ได้ หรือทำให้ไม่ได้แก้
ศาลตั้งธงไว้แล้วครับ 4 ประเด็น
คำตัดสินจะออกมาเพียง ชอบหรือไม่ชอบตามรัฐธรรมนูญ
ไม่มีช่องให้วางกรอบอะไรทั้งนั้น
เพราะศาลไม่สามารถยุ่งเกี่ยวกับการเมือง
อนึ่ง กรอบนั้น ในรัฐธรรมนูญก็มีกำหนดในมาตรา 291 ชัดเจนอยู่แล้ว
โดย
on 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:20
คิดว่า ไม่ยุบครับ แต่น่าจะให้กรอบการแก้ รธน ที่เข้มงวด จนแก้ไม่ได้ หรือทำให้ไม่ได้แก้
โดย
on 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 13:41
ในศึกที่โจโฉจะเข้ายึดเมืองกุนจิ๋วคืนจากลิโป้
เมื่อทัพทั้งสองเผชิญหน้ากัน โจโฉเอาแส้ม้าชี้หน้าลิโป้ แล้วว่า...
"ตัวกับเรา จะได้มีความผิดกันสิ่งใดหามิได้ เป็นไฉนตัวจึงยกทหารมาตีเอาเมืองเรา"
ลิโป้จึงตอบโจโฉเป็นสุนทรพจน์อันบันลือลั่นสนั่นโลก
เป็นแบบอย่างของการแสดงเหตุผลแบบนักเลงโตที่น่าขันว่า …
"เมืองเหล่านี้เป็นของพระเจ้าเหียนเต้
ก็เหมือนหนึ่งของคนทั้งปวงซึ่งอยู่ในแผ่นดิน
ถ้าผู้ใดมีบุญแลเข้มแข็ง ก็จะครอบครองเมืองได้เหมือนกัน
เหตุใดท่านจึงว่าบ้านเมืองนี้เป็นของท่าน หามีความละอายไม่"
โจโฉแม้ว่าจะเป็นคนเจ้ากลอุบายและเฉลียวฉลาด
แต่ไม่เคยคาดคิดว่าจะมีเหตุผลเช่นนี้อยู่ในโลก
และไม่คาดคิดว่าลิโป้จะยกเหตุผลอันพิสดารมาแก้ตัว และด่าว่าตัวเองกลับมาเช่นนี้
จึงจำนนต่อถ้อยคำ คิดไม่ออกว่าจะหาเหตุผลที่ไร้เหตุผลยิ่งกว่านี้ไปตอบโต้ได้อย่างไร...
ส่วนลิโป้ก็กระหยิ่มยิ้มย่อง ที่เห็นโจโฉนิ่งอย่างนั้น
และภูมิใจในความฉลาดของตนเองเป็นอย่างยิ่งโดยหารู้ไม่ว่า
สิ่งที่พูดไปนั้น คนส่วนใหญ่กลับคิดว่าเป็นสิ่งโง่งม...
ลิโป้ เป็นผู้มี "ฝีมือกล้าแข็ง" แต่ "อับจนสติปัญญา"
ปลายอ้อ เลือกเอา ส่วนใดของลิโป้ หนอ...???
...........................................................
ในการรบครั้งสุดท้าย ระหว่างขงเบ้งกับสุมาอี้ (จ๊กก๊ก ยกทัพ บุกวุยก๊ก ครั้งที่ 6)
ขงเบ้งต้องการเผด็จศึกโดยเร็วเพราะมีแม่ทัพเก่ง ๆ เยอะ แต่มีเสบียงน้อย
ในขณะที่สุมาอี้นั้นมีเสบียงมากมาย ประกอบกับสุมาอี้เกือบตายในกองเพลิง
ตอนโดนอุบายของขงเบ้ง แต่รอดชีวิตมาได้เพราะฝนตกลงมาช่วยชีวิต
จึ่งครั่นคร้าม และไม่ยอมออกมารบ...
ขงเบ้งได้ส่งคนท้าทายสุมาอี้หลายต่อหลายครั้ง
จนขนาดส่งซับในสตรีเยาะเย้ยให้
สุมาอี้ก็ไม่ว่ากระไร กลับนำซับในสตรีนั้นมาสวมต่อหน้าที่ประชุมแม่ทัพนายกอง
เพื่อไม่ยอมออกรบ...
นี่จึงเป็นที่มาฉายา “ดำด้าน” คือ ใจดำ หน้าด้าน ของสุมาอี้
สามก๊ก โดยเรือง วิทยาคม ถึงกับรำพันว่า
“คนดีก็ไม่น่ากลัว คนชั่วก็ไม่น่ากลัว แต่ที่น่ากลัวมากที่สุดก็คือคนหน้าด้าน”
สุมาอี้ มี "ความฉลาดหลักแหลม" แต่คุณสมบัติสำคัญอีกประการคือ “หน้าด้าน”
ปลายอ้อ เลือกเอาส่วนใดของสุมาอี้ หนอ...???
คนผู้หนึ่งไม่อาจหนีตัวเองได้
ความผิดพลาดของตัวเอง
ความเสียใจของตัวเอง
ความรับผิดชอบของตัวเอง
ล้วนแต่หนีไม่ได้
เนื่องเพราะนั่นคล้ายเป็นเงาของตัวเอง
ซึ่งติดตามตนไปทุกแห่งหน ไม่อาจหนีรอดได้เด็ดขาด...
......................................................... - โกวเล้ง -
ต่อไปนี้ทุกครั้งที่คุณปลายอ้อแต่งนิยาย ให้ร้ายผู้อื่น
ใช้ความเห็นส่วนตัว ตัดสินเรื่องใดก็ตาม โดยไม่มีข้อเท็จจริง
นามบัตรใบนี้ จะตามไปเตือนสติคุณทุกที่ บ้านราษฎร์.. ราชดำเนิน.. หรือที่อื่นๆ..
.............................................................สมาชิกเสรีไทยและ ศรอรชุน ...
โดย
on 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 00:29
โดย
on 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 15:55
โดย
on 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 15:11
โดย
on 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 - 20:38
โดย
on 29 มิถุนายน พ.ศ. 2555 - 19:03
"จิ้มก้อง" นี่คืออะไรครับ....
โดย
on 29 มิถุนายน พ.ศ. 2555 - 18:53
ยิ่งกว่านั้น ผมจะอธิบายให้เห็นว่า กรณีสวรรคตสามารถอธิบายได้ โดยไม่ต้องอาศัยข้อมูลอันมหาศาลที่มีอยู่ โดยไม่จำเป็นต้องไปพะวังถึงประเด็นปลีกย่อยนับไม่ถ้วน นั่นคือ ผมจะเสนอว่า
กรณีนี้สามารถอธิบายได้โดยการคิดเชิงตรรกะ โดยอาศัยเพียงข้อมูลพื้นฐานจำนวนหนึ่ง ที่ทุกฝ่ายเห็นด้วยร่วมกันเท่านั้น(ยกตัวอย่างเช่น ผมจะแสดงให้เห็นว่า รายละเอียดบางเรื่อง เช่นปัญหาข้อกล่าวหาที่ว่า ปืนของกลางที่พบในที่เกิดเหตุ ไม่ใช่ปืนทีใช้ยิงจริง ปลอกกระสุนที่คุณชิตบอกว่าเก็บได้จากที่เกิดเหตุไม่ใช่ปลอกกระสุนสังหาร เป็นต้น ไม่ว่าจะเป็นความจริงหรือไม่ ก็ไม่จำเป็นต้องนำมาประกอบการพิจารณาเลย แต่สามารถอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้)
อากะธ่า คริสตี้ กับกรณีสวรรคตผมมักจะคิดว่า กรณีสวรรคตคล้ายกับนิยายฆาตกรรมสืบสวนของอากะธ่า คริสตี้ โดยเฉพาะชุดนักสืบแอร์กูล ปัวโรต์ และสักวัน น่าจะมีนักเขียนสักคนอาศัยกรณีสวรรคตเป็นพล็อตนิยายทำนองเดียวกันได้ ใครที่เป็นแฟนนิยายชุดนี้อย่างผม คงทราบว่า ลักษณะเด่นของนิยายชุดปัวโรต์ มี 2-3 ประการคือ การฆาตกรรมเกิดขึ้นในสถานที่จำกัด คือไม่ใช่สถานที่สาธารณะที่ใครไปใครมาได้ตลอดเวลา อันที่จริง เรื่องที่ดังมากๆของชุดที่ได้รับการสร้างเป็นหนัง เช่น
Murder on the Orient Expressและ
Death on the Nileนั้น สถานที่ฆาตกรรมอยู่ในประเภท “คนในไม่ได้ออก คนนอกไม่ได้เข้า” (รถไฟที่จอดติดหิมะอยู่กลางป่า และ เรือโดยสารที่ลอยอยู่กลางน้ำ) สิ่งที่ตามมา – และนี่เป็นลักษณะเด่นประการที่สองของนิยายชุดนี้ – คือตัวละคอนจะมีจำกัดจำนวนแน่นอน และความเป็นไปได้ว่าใครจะเป็นฆาตกร ก็จะจำกัดอยู่เพียงหนึ่งในไม่กี่คนนั้น ประการต่อมา ต่างจากนิยายฆาตกรรมสืบสวนสมัยใหม่ นิยายชุดปัวโรต์จะไม่เน้นที่แอ็คชั่น หรือการสืบสวนเชิง “นิติวิทยาศาสตร์” (มีบ้างแต่ไม่มาก) แต่เน้นที่การสอบปากคำ คือให้แต่ละคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุอันจำกัดนั้น เล่าว่าตัวเองกำลังทำอะไรเมื่อเกิดฆาตกรรม มีความเกี่ยวข้องกับผู้ตายอย่างไรบ้าง แล้วใช้การคิดเชิงตรรกะ มาหาความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เพราะในนิยายชุดปัวโรต์ บรรดาผู้อยู่ในสถานที่ฆาตกรรม จะให้การโดยไม่ตรงความจริงมากบ้างน้อยบ้างแทบทุกคน บางคนก็โกหก บางคนก็ละเว้นไม่พูดความจริงบางอย่าง ปัวโรต์จะอาศัยการวิเคราะห์ความขัดแย้งกันเองในคำให้การเหล่านั้น บวกกับข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการฆาตกรรม มาระบุว่าใครเป็นฆาตกร
โดย
on 28 มิถุนายน พ.ศ. 2555 - 17:38
Community Forum Software by IP.Board 3.4.6
Licensed to: serithai.net
Find content
Not Telling
โดย 